Bloedtestresultaten

Uitleg bloedtestresultaten

Een bloedtest – soms ook bloedpanel genoemd – is een laboratoriumonderzoek van een bloedmonster dat wordt gebruikt om de werking van bepaalde organen (zoals de lever, de nieren, de schildklier en het hart), infecties en bepaalde genetische aandoeningen te controleren, maar ook om de algemene gezondheid van een individu te beoordelen.

Nadat het monster in het laboratorium is geanalyseerd en de resultaten zijn verzameld, wordt in de meeste gevallen een rapport van het bloedonderzoek aan de te onderzoeken persoon verstrekt. In het rapport wordt gedetailleerd aangegeven welke bestanddelen in het bloed aanwezig zijn en in welke concentraties. Voor mensen met een niet-medische achtergrond kunnen de rapporten die na bloedonderzoeken worden verstrekt, ingewikkeld en moeilijk te ontcijferen zijn.

Afkortingen van bloedtests

Bloedtestresultaten maken over het algemeen gebruik van het metrieke stelsel van metingen en verschillende afkortingen, waaronder:

cmm: cellen per kubieke millimeter
fL (femtoliter): fractie van een miljoenste van een liter
g/dL: gram per deciliter
IU/L: internationale eenheden per liter
mEq/L: milliequivalent per liter
mg/dL: milligrammen per deciliter
mL: milliliter
mmol/L: millimol per liter
ng/mL: nanogrammen per milliliter
pg (picogrammen): een triljoenste gram

Mensen die zich zorgen maken over hun gezondheid kunnen ook de gratis Ada-app gebruiken om een symptoombeoordeling uit te voeren.

Bloedtestresultaten componenten

Een bloedtest bestaat meestal uit drie belangrijke tests: een compleet bloedbeeld, een metabool panel en een lipidenpanel. Ze testen elk op verschillende dingen, die kunnen worden begrepen door een gedetailleerde analyse van de resultaten.

Het is verwarrend dat de resultaten van de drie tests waarschijnlijk niet van elkaar worden onderscheiden en in plaats daarvan in één grote kolom worden vermeld, vaak met het label “Testnaam”. Binnen elk van deze tests zijn er verschillende subtests, die samen een breed beeld geven van de gezondheid van een individu.

Volledig bloedbeeld (CBC)

Het volledig bloedbeeld (CBC) concentreert zich op de drie soorten bloedcellen: witte bloedcellen (WBC’s), rode bloedcellen (RBC’s) en bloedplaatjes. Door het volume van de bloedcellen te meten, kan een arts met het CBC de algehele gezondheid van een individu beoordelen en controleren op onderliggende aandoeningen zoals leukemie en bloedarmoede.

De subtests binnen het CBC zijn:

Telling van de witte bloedcellen (WBC)

Witte bloedcellen, ook wel leukocyten genoemd, zijn een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem van het lichaam. Een hoog aantal witte bloedcellen kan wijzen op de aanwezigheid van een infectie, terwijl een laag aantal kan wijzen op verschillende aandoeningen, waaronder HIV/AIDS en lupus.

Lees meer over een telling van witte bloedcellen”

Verschilgetal witte bloedcellen

Het lab test de vijf hoofdbestanddelen van witte bloedcellen en hun verhouding tot elkaar. Als de componenten uit balans zijn, kan dit duiden op een infectie, maar ook op een verscheidenheid aan medische aandoeningen. Gezonde verhoudingen voor elk zijn:

Neutrofielen: 40 tot 60 procent van het totaal
Lymfocyten: 20 tot 40 procent
Monocyten: 2 tot 8 procent
Eosinofielen: 1 tot 4 procent
Basofielen: 0,5 tot 1 procent

Telling van rode bloedcellen (RBC’s)

Rode bloedcellen (RBC’s) vervoeren zuurstof naar weefsels in het hele lichaam, waardoor ze belangrijk zijn voor het gezond functioneren ervan. Een telling van de rode bloedcellen schat het volume van de RBC’s in een individu – als de resultaten een telling boven of onder het normale niveau laten zien, kan dit voor een arts wijzen op verschillende medische aandoeningen. Met deze test kunnen de oorzaken van eventuele onregelmatigheden echter niet worden achterhaald, zodat in dat geval verdere tests nodig zijn.

Hematocriettest (Hct)

Bepaalt welk deel van het bloed uit bloedcellen bestaat. Deze test is onder meer nuttig bij de diagnose van bloedarmoede.

Hemoglobine (Hgb) test

Hemoglobine is een eiwit in rode RBC’s dat zuurstof van de longen naar de lichaamsweefsels stuurt. De hemoglobinetest is ook nuttig bij het diagnosticeren van bloedarmoede, waarbij veel artsen deze test verkiezen boven de hematocriettest.

Lees meer over Hemoglobine en Hemoglobineniveaus”

Gemiddeld corpusculair volume (MCV) test

Het gemiddelde volume van RBC’s, of de ruimte die elke rode bloedcel vult, wordt gemeten met deze test. Resultaten buiten het normale bereik kunnen wijzen op bloedarmoede of chronisch vermoeidheidssyndroom, naast andere medische aandoeningen.

Middelde corpusculaire hemoglobinetest (MCH)

Het lab test de gemiddelde hoeveelheid hemoglobine die in elke rode bloedcel aanwezig is. Hoge niveaus zijn een mogelijke indicator van bloedarmoede en lage niveaus een mogelijk teken van ondervoeding.

Rode cel distributie breedte (RDW of RCDW) test

Tests de distributie van RBC’s, niet hun werkelijke grootte. Niveaus buiten het normale bereik kunnen wijzen op aandoeningen als bloedarmoede, ondervoeding en leveraandoeningen.

Plaatjes tellen

Plaatjes zijn kleine cellen die helpen het bloed te stollen. Deze test meet de hoeveelheid bloedplaatjes in het bloed. Een hoog aantal bloedplaatjes kan wijzen op bloedarmoede, kanker of infectie, terwijl een laag aantal bloedplaatjes de genezing van wonden kan belemmeren en kan leiden tot ernstige bloedingen.

Gemiddeld bloedplaatjesvolume (MPV)

Het aantal bloedplaatjes in het bloed wordt gemeten. Een laag bloedplaatjesvolume kan onregelmatigheden bij bloedingen veroorzaken, terwijl een hoog bloedplaatjesvolume het risico op een hartaanval of beroerte kan verhogen.

Alomvattend metabolisch panel (CMP)

De uitgebreide metabolische paneltest, ook wel chemiepanel genoemd, meet de glucosespiegels van het lichaam, de vocht- en elektrolytenbalans, en de lever- en nierfunctie. De test bestaat uit een aantal subtests:

Alanine aminotransferase (ALT) test

Alanine aminotransferase (ALT) is een enzym dat vooral door levercellen wordt geproduceerd. Hoge niveaus kunnen wijzen op leverschade.

Albuminetest

Albumine is een eiwit dat door de lever wordt geproduceerd. Het volume ervan in het orgaan kan met deze test worden gemeten. Abnormale niveaus kunnen worden veroorzaakt door lever- of nierproblemen.

Totaal eiwit test

Het lab test de verhouding van twee soorten eiwitten: albumine en globuline. Lage eiwitniveaus kunnen wijzen op verschillende aandoeningen, waaronder lever- en nieraandoeningen en ondervoeding, terwijl hoge niveaus een teken kunnen zijn van ontsteking, infectie of beenmergaandoening.

Alkalische fosfatasetest

Alkalische fosfatase is een enzym dat typisch wordt geproduceerd in lever- en botcellen. Resultaten buiten de normale waarden kunnen wijzen op leverschade en botproblemen zoals rachitis of bottumoren.

Aspartaataminotransferasetest

Aspartaataminotransferase is een enzym dat gewoonlijk wordt aangetroffen in bloedcellen en spierweefsel, maar ook in het hart, de alvleesklier, de lever en de nieren. Deze test meet het niveau van dit enzym in het lichaam, waarbij resultaten boven het gezonde bereik wijzen op een verscheidenheid van aandoeningen, waaronder sommige vormen van kanker, evenals lever-, hart- of nierbeschadiging.

Bilirubinetest

Het laboratorium test op nier- en leverfunctiestoornissen en is nuttig bij de diagnose van aandoeningen zoals neonatale geelzucht, bloedarmoede en leverziekten.

Bloedureumstikstof (BUN)-test

Deze test meet het stikstofvolume in het bloed. Hoge niveaus kunnen worden veroorzaakt door nierbeschadiging of -ziekte, terwijl lage niveaus een teken kunnen zijn van ondervoeding of ernstige leverbeschadiging.

Calciumtest

Deze test meet het calciumgehalte in het bloed. Een laag calciumgehalte kan wijzen op kanker, hyperparathyreoïdie, tuberculose en andere aandoeningen, terwijl een hoog calciumgehalte kan wijzen op ondervoeding, rachitis en hypoparathyreoïdie.

Chloridetest

Deze test meet het chloridegehalte van het lichaam. Een verhoogd chloridegehalte kan wijzen op uitdroging, nieraandoeningen en een disfunctie van de bijnier.

Creatininetest

Creatinine is een chemisch afvalmolecuul dat belangrijk is voor het aanmaken van spierkracht. Verhoogde creatininespiegels kunnen een teken zijn van nierdisfunctie.

Vastbloedglucosetest

Bloedglucosespiegels worden gemakkelijk beïnvloed door recente voedsel- of drankinname. De nuchtere bloedsuikertest wordt daarom uitgevoerd na minimaal zes uur vasten. Abnormale resultaten kunnen wijzen op diabetes, naast andere medische aandoeningen.

Fosfortest

Het lab test de hoeveelheid fosfor in het bloed. Verhoogde niveaus kunnen wijzen op problemen met de nieren en de bijschildklieren, en ze kunnen een teken zijn van ondervoeding of alcoholmisbruik.

Kaliumtest

Kalium helpt bij de communicatie tussen zenuwen en spieren, reguleert het hart en houdt de spierfunctie in stand. Diuretica (een stof of medicijn om het urineren te bevorderen) kunnen het kaliumgehalte doen dalen.

Natriumtest

Natrium is een mineraal dat zenuwimpulsen en spiersamentrekkingen bevordert en het vochtgehalte in evenwicht houdt. Onregelmatigheden kunnen wijzen op uitdroging, bijnieraandoeningen, corticosteroïden en nier- of leveraandoeningen.

Lipidenpanel

Het lipidenpanel bestaat uit verschillende tests die worden gebruikt om de verschillende soorten triglyceriden (vetten) en cholesterol in het bloed te meten.

Totale cholesteroltest

Deze test meet het totale gehalte aan LDL (slecht) en HDL (goed) cholesterol in het bloed.

Test op triglyceriden

Tests op triglyceriden, een vet dat in het bloed voorkomt. Onregelmatigheden zijn een mogelijke risicofactor voor hartaandoeningen en andere medische aandoeningen.

HDL-cholesteroltest

HDL-cholesterol, ook bekend als high-density lipoproteïne (of goed cholesterol), is nuttig bij de bescherming tegen hartaandoeningen. Lage niveaus kunnen het risico op hartproblemen verhogen.

LDL-cholesteroltest

LDL-cholesterol, ook bekend als lipoproteïne met lage dichtheid (of slecht cholesterol), wordt in verband gebracht met hartaandoeningen en verstopte slagaders.

Totaal cholesterol/ HDL-verhoudingstest

Berekening van deze verhouding kan helpen bij het bepalen van iemands risico op het ontwikkelen van een hartaandoening. Het wordt berekend door HDL-cholesterol te delen door het totale cholesterol. Hoge niveaus zijn een mogelijke indicator van hartproblemen.

Als u bezorgd bent dat u of een dierbare symptomen van een hoog cholesterolgehalte vertoont, kunt u een gratis symptoombeoordeling krijgen met de Ada-app.

NHS Choices. “Bloedonderzoek.” 27 januari 2016. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Newport Natural Health. “Bloedtestresultaten: Your Guide to Understanding the Numbers.” 6 maart 2015. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Grootmeester. “De ultieme gids voor het decoderen van de resultaten van uw bloedtest. 18 februari 2015. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Mayo Clinic. “Compleet bloedbeeld (CBC): Overzicht.” 18 oktober 2016. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Mayo Clinic. “Laag aantal witte bloedcellen: Oorzaken.” 23 januari 2016. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Healthline. “Telling van rode bloedcellen (RBC).” 6 april 2017. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
MedicineNet. “Hemoglobine: wat zijn normale hemoglobinewaarden?” Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Healthgrades. “Wat zijn hoge bloedplaatjes?” 1 september 2016. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Healthline. “Laag aantal bloedplaatjes (trombocytopenie).” 8 februari 2016. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
WebMD. “Comprehensive Metabolic Panel – Topic Overview.” Geraadpleegd op 28 juli 2017.
WebMD. “Alanine Aminotransferase (ALT).” Geraadpleegd op 28 juli 2017.
Healthline. “Totale Eiwit Test.” 1 december 2016. Geraadpleegd op 28 juli 2017.
WebMD. “Alkalische Fosfatase.” Geraadpleegd op 28 juli 2017.
WebMD. “Aspartaat aminotransferase (AST).” Accessed July 28, 2017.
Healthline. “Bilirubine bloedtest.” 3 maart 2017. Accessed July 28, 2017.
Gezondheidslijn. “Bloed Ureum Stikstof.” Accessed July 28, 2017.
WebMD. “Calcium (Ca) in Bloed.” Accessed July 28, 2017.
Mayo Clinic. “Cholesterolratio: Is het belangrijk?” 28 april 2015. Geraadpleegd op 31 juli 2017.

Heading