De fundering van het Lincoln Memorial werd op 12 februari 1914 gelegd. Het werk werd in twee delen gesplitst, een onder- en een bovenfundering. Omdat het monument op gedraineerd en gedempt land moest worden gebouwd, moest er extra zorg worden besteed aan de fundering voor zo’n enorm bouwwerk.
De fundering bestaat uit 122 massieve, gegoten betonnen pijlers met stalen wapeningstaven die in het vaste gesteente zijn verankerd. De bovenfundering bestaat uit een tweede reeks pijlers die op de primaire kolommen rusten. De bovenste pijlers zijn met elkaar verbonden door gegoten betonnen bogen die de vloer van het monument vormen, later bedekt met een marmeren ommanteling.
Al het funderingswerk was in mei 1915 voltooid. Eerder dat jaar was begonnen met het werk aan de hoofdconstructie zelf en werd er vulmateriaal aangevoerd voor de aanleg van de ronde heuvel die de landschappelijke setting voor het gedenkteken zou vormen. Het werk ging in een gestaag tempo door tot april 1917, toen de Verenigde Staten in de Eerste Wereldoorlog belandden. Het werk vertraagde aanzienlijk door tekorten aan arbeidskrachten en materiaal, maar kwam nooit tot stilstand. In 1918, toen alle partijen het erover eens waren dat het standbeeld van Lincoln twee keer zo groot moest worden zodat het niet verloren in het gebouw zou lijken, werden stalen stutten onder de vloer toegevoegd om het extra gewicht van het grotere standbeeld te dragen.
Vanuit de kamer van het gedenkteken kan men de verschillende steensoorten bewonderen die bij de bouw zijn gebruikt. De muren van het terras en de onderste treden bestaan uit granietblokken uit Massachusetts – de bovenste treden, de buitengevel en de zuilen bevatten marmeren blokken uit Colorado – de binnenmuren en zuilen zijn van kalksteen uit Indiana – de vloer is roze Tennessee marmer – de plafondtegels zijn van marmer uit Alabama – en het Lincoln standbeeld bestaat uit 28 stukken Georgia marmer. Deze bouwmaterialen lijken misschien willekeurig, maar Henry Bacon koos elk materiaal specifiek om een heel specifiek verhaal te vertellen. Een door oorlog verscheurd land kan samenkomen, niet alleen om iets moois te bouwen, maar ook om de hereniging van de staten uit te leggen.
Toen het dak er eenmaal op zat, werden decoratieve muurschilderingen aangebracht op de bovenkanten van de zuid- en noordmuur en werden de Gettysburg Address en de Second Inaugural in de steen onder de schilderingen uitgehakt.
In december 1919 en januari 1920 werd het standbeeld van Lincoln in elkaar gezet en voltooid. Tijdens het project werd de constructie regelmatig geïnspecteerd op verzakkingen. Waar nodig werden reparaties uitgevoerd en werden muren en funderingen versterkt. In de loop van 1921 werden wegen en paden aangelegd. Bomen en struiken werden geplant, gazons ingezaaid en enorme, oude buxusbomen werden overgeplant naar het gedenkterrein.
Ook werd begonnen met de aanleg van de Reflecting Pool tussen het Lincoln Memorial en het Washington Monument. Tegen de tijd van de inwijding op 30 mei 1922 was al het werk klaar, behalve de voltooiing van het zwembad en de binnenverlichting, die in de volgende paar jaar werden voltooid.