Brenda Mae Tarpley, later bekend als Brenda Lee, werd op 11 december 1944 geboren op de liefdadigheidsafdeling van het Emory University Hospital in Atlanta. Toen ze drie jaar oud was, had ze al een opmerkelijk talent voor het onthouden en zingen van liedjes die ze maar een of twee keer had gehoord. Op vijfjarige leeftijd won de toekomstige musicalster de eerste prijs in een zangwedstrijd in Conyers, Georgia.
In 1953 werd Brenda, inmiddels een lokale radio- en televisiester, door de dood van haar vader de voornaamste kostwinner voor haar moeder en drie broers en zussen. De Tarpleys verhuisden naar Augusta, waar Brenda werd ontdekt door Red Foley, de presentator van ABC-TV’s Ozark Jubilee. In maart 1956 boekte Foley de jonge ster voor de eerste van een aantal optredens op de Jubilee. Datzelfde jaar bracht hij haar naar Decca Records in Nashville en sindsdien woont ze in Tennessee. Met haar 1 meter 80 werd Lee in de Verenigde Staten bekend als “Little Miss Dynamite”. In het buitenland gaf de kleine gestalte van het tieneridool aanleiding tot geruchten dat ze in werkelijkheid een vijfendertigjarige dwerg was.
Tijdens de volgende twee decennia had Brenda Lee tientallen pophits op Decca waaronder “I’m Sorry,” “Rockin’ Around the Christmas Tree,” en “Sweet Nothin’s.” Tegen de jaren 1970 nam Lee country muziek op voor MCA Records, waar de Oak Ridge Boys haar vergezelden op een van haar opnames. Haar opnamen voor Elektra, Monument, en Epic haalden ook de hitlijsten. Ze nam duetten op met Willie Nelson en George Jones. Brenda Lee heeft naar schatting 100 miljoen platen verkocht.
Lee woont in Nashville met haar man, Charles “Ronnie” Shacklett, met wie ze sinds 1963 getrouwd is. In 1997 werd ze lid van de Country Music Hall of Fame.