De C-141 Starlifter was het eerste grote straalvliegtuig van de Amerikaanse luchtmacht dat als troepen- en vrachtvliegtuig aan de militaire normen voldeed. Lockheed (nu Lockheed Martin) bouwde in totaal 285 C-141’s en gedurende meer dan 40 jaar voerden C-141’s talrijke luchtbrugmissies uit voor de USAF. Met zijn grote bereik en hoge snelheid, projecteerde de Starlifter Amerikaanse militaire macht en humanitaire inspanningen snel over de hele wereld.
De Starlifter kwam voort uit een eis uit 1959 voor een snel, strategisch transportvliegtuig dat zou dienen als een “werkpaard” voor het verplaatsen van Amerikaanse legertroepen snel overal in de wereld. De C-141 maakte zijn eerste vlucht op 17 december 1963, en de C-141A werd operationeel in april 1965 met de 1501st Air Transport Wing op Travis Air Force Base (AFB), Californië.
Tijdens zijn vroege operationele dienst, toonde de C-141A aan dat het de potentie had om grotere ladingen te vervoeren, en de USAF verlengde de romp van de C-141A met 23,3 voet en voegde de mogelijkheid toe om bij te tanken vanuit de lucht. De eerste aangepaste “stretch” C-141B arriveerde op Altus AFB, Oklahoma, in december 1979, en Lockheed voltooide het modificatie programma in 1982. De extra vrachtcapaciteit van de C-141B’s gaf de USAF het equivalent van 90 extra C-141A’s. Latere modificaties waren onder andere het versterken van de vleugels waardoor de Starlifter een langere levensduur kreeg. Van 1997 tot 2001 werden de C-141B’s omgebouwd tot C-141C’s door de toevoeging van geavanceerde avionica.
In juli 1986 begon de USAF zijn C-141’s over te dragen aan Air Force Reserve en Air National Guard eenheden, en de laatste twee Starlifters werden in 2006 uit dienst gesteld. Gedurende hun vier decennia durende carrière hebben de Starlifters meer dan 10 miljoen uren gevlogen, waaronder een record in 1981 toen een C-141 non-stop 67.000 pond vracht van New Jersey naar Saudi-Arabië vloog en drie keer bijtankte tijdens de vlucht.
Het Warner Robins Air Logistics Center was verantwoordelijk voor depot onderhoud, programma management, en logistieke ondersteuning voor de C-141 vloot gedurende zijn gehele operationele dienst.
De tentoongestelde C-141C, serienummer 65-0248, werd geleverd aan de USAF in april 1966 en ingedeeld bij de 60th Military Airlift Wing op Travis AFB, Californië. Later diende het bij de 62nd Military Airlift Wing op McChord AFB, Washington, en 63rd Military Airlift Wing op Norton AFB, Californië. In 2005 werd het toestel teruggetrokken uit het 729e Airlift Squadron, Air Force Reserve, March AFB, Californië, en overgedragen aan het museum om te worden tentoongesteld. Dit toestel was de laatste C-141 die Programmed Depot Maintenance onderging op Robins AFB in december 2003.
SECIFICATIES:
Breedte: 160 ft.
Lengte: 168 ft. 4 in.
Hoogte: 39 ft. 3 in.
Gewicht: 323.100 lbs. max.
Armament: Geen
Motoren: Vier Pratt & Whitney TF33-P-7 turbofanmotoren van 20.250 pond stuwkracht ea.
Kosten: 8,1 miljoen dollar
Serienummer: 65-0248
Prestaties:
Maximale snelheid: 500 mph.
Bereik: Onbeperkt met bijtanken in de lucht
Service plafond: 41.000 ft.