U hebt misschien wel eens gehoord dat iemands borstimplantaten ‘hard worden’, of misschien hebt u borstimplantaten en zijn ze niet langer (of eigenlijk nooit geweest) zacht en beweeglijk zoals natuurlijke borsten. Het zijn natuurlijk niet de implantaten zelf die hard worden; wat er echt is gebeurd, is dat het vezelachtige kapsel dat het lichaam rond de implantaten vormt, strakker en dikker is geworden, waardoor de implantaten minder beweeglijk zijn geworden en ze stevig aanvoelen (en uiteindelijk, in sommige gevallen, zelfs hard). De medische term voor dit verschijnsel is “capsulaire contractie”.
De beste aanpak van kapselcontractuur is een preventieve, en als een aantal wetenschappelijk bewezen technieken en materialen worden gebruikt wanneer de primaire borstvergrotende operatie wordt uitgevoerd, zou de kans op kapselcontractuur zeer klein moeten zijn. In onze praktijk zien we bij de follow-up zelden patiënten die tekenen van kapselvorming vertonen.
Telkens wanneer een medisch apparaat in het lichaam wordt geïmplanteerd, of het nu een pacemaker of een borstimplantaat of een orthopedisch apparaat of iets anders is, reageert het lichaam door er een dun vezelig membraan omheen te vormen. In de meeste gevallen blijft dit membraan of ‘kapsel’ dun en zacht, maar in sommige gevallen kan het kapsel zich na verloop van tijd rond het geïmplanteerde medische hulpmiddel spannen en dikker worden.
Omdat borstimplantaten zachte voorwerpen zijn die in een relatief oppervlakkige positie worden geplaatst, kan capsulaire contractie ervoor zorgen dat een normaal gesproken zacht en beweeglijk borstimplantaat steeds steviger, onbeweeglijker en zelfs hard aanvoelt. In gevorderde stadia van capsulaire contractie kan het kapsel zelfs de vorm en positie van een borstimplantaat vervormen. Capsulaire contractie kan worden behandeld, maar de behandeling is een vrij ingrijpende chirurgische ingreep, dus het vermijden van capsulaire contractie is niet alleen bedoeld om de vergrote borsten zacht en levensecht te laten aanvoelen, maar ook om een nieuwe gang naar de operatiekamer te vermijden.
Capsulaire contractie kan aan één of beide zijden optreden, en hoewel het zich vroeg (weken) of laat (jaren) na een borstvergrotingsoperatie kan ontwikkelen, is het in de overgrote meerderheid van de gevallen vrij vroeg na de ingreep duidelijk. Het goede nieuws is dus dat als uw vergrote borsten zes tot twaalf maanden na de ingreep zacht en soepel zijn, ze dat waarschijnlijk ook op lange termijn zullen blijven.
Wetenschappelijk is aangetoond dat de meeste gevallen van kapselvorming in de eerste plaats een reactie zijn op de aanwezigheid van bacteriën op het implantaatoppervlak die een zeer lage ‘virulentie’ hebben, wat betekent dat het niet het soort bacteriën is dat gewoonlijk een echte infectie veroorzaakt met duidelijke artsentekenen van infectie, zoals roodheid, gevoeligheid, zwelling en koorts.
Deze bacteriën kunnen zich aan het implantaatoppervlak hechten op de dag dat de implantaten worden geplaatst, en zich geleidelijk vestigen als een bacteriële ‘biofilm’ op de buitenste laag van de implantaten. De ontstekingsreactie op een laag niveau die zich in de weken, maanden en zelfs jaren na de borstvergrotende operatie voordoet, kan de cellen die collageen aanmaken (fibroblasten genaamd) stimuleren om meer collageen aan te maken – waardoor het kapsel dikker wordt en wordt gestimuleerd om samen te trekken en strakker te trekken rond het implantaat.
Het is geen voor de hand liggende infectie; er zijn meestal geen symptomen dat dit aan de hand is totdat het implantaatkapsel strakker wordt en de manier waarop de implantaten aanvoelen verandert, en het nemen van orale antibiotica zal het proces niet voorkomen of omkeren. De bron van deze niet-virulente bacteriën wordt verondersteld de huid van de patiënt te zijn, of het melkkanaal en het kliersysteem van de borst die naar de tepel leiden, aangezien beide normaal gekoloniseerd zijn met laag-virulente bacteriën.
Omdat plastisch chirurgen een steeds gedetailleerder inzicht hebben in waarom capsulaire contractie optreedt, zijn er een aantal maatregelen die kunnen worden genomen om de kans dat dit na een borstvergrotende operatie zal gebeuren, aanzienlijk te verminderen. Verscheidene van deze technieken worden besproken in de hierna volgende sectie waarin ‘Dr. Law’s filosofie inzake het voorkomen van kapselcontractuur’ wordt beschreven.
Lees DR. LAW’s FILOSOFIE over het VOORKOMEN VAN CAPSULAR CONTRACTURE