Het is mogelijk, zelfs waarschijnlijk, dat veel mensen in het publiek van “Beautiful: The Carole King Musical” de meeste liedjes uit hun hoofd kennen. Carole King heeft het van haar fans over de hele wereld gehoord.
“Ik ontmoet mensen, en ze komen verontschuldigend naar me toe: ‘Ik weet dat je dit al een miljoen keer hebt gehoord…’ en dan zeg ik: ‘Maar nog nooit van jou,'” zei King. “‘En ik wil het echt van jou horen. Wat voelde je?”
Wel, er was veel gevoel gisteravond in het Stephen Sondheim Theater, waar actrice Chilina Kennedy de legendarische singer-songwriter portretteerde. Maar tegen het einde van het tweede bedrijf, gebeurde er iets opmerkelijks: Kennedy bleef in de coulissen, en Carole King betrad het podium.
Tot verbijstering van het publiek speelde King zichzelf om de vijfde verjaardag van “Beautiful” te vieren – een internationale hit die haar levensverhaal vertelt.
Je moet elke ochtend opstaan
met een glimlach in je gezicht
En de wereld alle liefde in je hart laten zien
Carole vertelde “CBS This Morning” co-host Gayle King, “Ik heb een geweldig leven gehad. Absolutely amazing!”
Een tiener uit Brooklyn gaat eind jaren vijftig naar Manhattan om haar liedjes te verkopen. Niet lang daarna, op de universiteit, ontmoet ze tekstschrijver Gerry Goffin, trouwt met hem, werkt met hem en raakt hem uiteindelijk kwijt. Onderweg schrijft of schrijft ze mee aan de liedjes waarmee velen van ons zijn opgegroeid: “You’ve Got a Friend’, ‘It’s Too Late’, ‘So Far Away’, om er een paar te noemen.
Maar het is een wonder dat “Beautiful” ooit Broadway heeft gehaald.
Ze gaf toe: “Ik wilde in eerste instantie niet dat deze show er zou komen.”
Tijdens een workshoplezing van de musical hield King haar jas aan: “Ik draag een zonnebril. Ik doe mijn rugzak af. Ik zit zo achterin, met mijn armen om mijn rugzak, mijn jas half aan, half uit.”
“Zoals in de foetushouding, rechtop?” vroeg Gayle.
“Ja, en klaar om te vertrekken! Ik ging naar buiten naar de voorkamer en zei: ‘Ik moet een luchtje scheppen. Ik kan niet blijven voor het tweede bedrijf. Ik kan de tweede akte niet zien, want ik wist…”
“Je weet hoe het verhaal gaat.”
“Ja, en er zijn meer pijnlijke momenten.”
Maar King realiseerde zich dat de show zou kunnen werken, en gaf het uiteindelijk haar zegen, met één voorbehoud: “Ik zal het nooit gaan zien. Ik kan niet naar het tweede bedrijf kijken.”
Dat is het punt waarop echtgenoot Gerry Goffin een inzinking krijgt. Hij had King al verteld dat hij niet in staat was om trouw te zijn.
Dus, toen de musical in januari 2014 op Broadway opende, waar was ze? “Ik ben niet naar de openingsavond geweest. Gerry leefde toen nog, hij wel, en hij wordt in de show neergezet als iemand die Carole pijn doet. En dat deed hij.
“En de mensen die van Gerry houden en die deel uitmaakten van de productie, maakten van hem terecht geen schurk. Hij voelde zich altijd slecht over het feit dat hij mij pijn had gedaan, en tot het einde van zijn leven , ‘Het spijt me dat ik je zoveel pijn heb gedaan.’ Hij was geen schurk; hij had een geestesziekte.”
“Wat betekent dat, vanuit jouw standpunt?” vroeg Gayle.
“Hij was bipolair, hoewel ze het toen nog niet zo noemden. Ik geloof dat ze het manisch depressief noemden. Hij dronk wat. Elke avond dronk hij een beetje meer, en toen begon hij wiet te roken, en toen kwamen de andere drugs in beeld. En op een gegeven moment werd hij, wat wij toen noemden, ‘flipt out’.”
Na de opening bijgewoond te hebben, vertelde Goffin zijn ex-vrouw dat hij de show geweldig vond. Toch duurde het nog drie maanden voordat Carole King eindelijk naar het theater kwam. Ze zat helemaal links, vlakbij een uitgangsdeur die backstage ging. “Ik heb het gevoel dat het belangrijkste op dit moment is dat niemand erachter kan komen dat ik mezelf ben,” zei ze. Ze droeg die avond een vermomming.
“En ik wist dat niemand me zou herkennen zolang ik maar niet sprak of glimlachte. Terwijl de show zich ontvouwde, had ik zoiets van: Oh mijn God, dit is zo goed!”
Een van de meest emotionele momenten van de show is hun megahitsong: “(You Make Me Feel Like) A Natural Woman,” dat King en Goffin in één nacht schreven in 1967 voor Aretha Franklin.
“Hij gaf me de tekst ‘Looking out on the morning rain.’ Hij schreef het gewoon uit. En ik speel dit. Ik heb die gave dat als ik de tekst zie, ik soms gewoon achter de piano ga zitten en het komt er gewoon uit, net zoals je het gehoord hebt.”
En als er ooit een definitieve uitvoering van dat nummer was, kijk dan maar eens naar de clip van de Kennedy Center Honors van drie jaar geleden (hieronder), toen Aretha het huis plat kreeg:
King zei: “Dit is wat me verbaasde. Ze zit aan de piano! Ze speelt! Ik stond versteld, want ze is zo’n begenadigd pianospeelster! Elke noot die ze zong, alles wat ze deed. Oh mijn God! Ik kan niet… en zij deed dat. Oh my God!”
Gayle zei: “Ik denk, als ik Carole King was, zou dat een van de hoogtepunten van mijn leven zijn.”
“Dat is het ook!”
Carole King wordt volgende maand 77 jaar, en ze zegt dat haar leven echt mooi is.
“Ik heb zoveel liefde in mijn leven dat ik geen man nodig heb om liefde in mijn leven te hebben,” zei ze. “Ik heb liefde in mijn leven van veel mannen en veel vrouwen, vrienden en familie, en ik voel nu dat ik bij de wereld hoor, en bij mezelf, en bij wat mensen noemen hoe ze God begrijpen.”
Zie ook:
- Muzieklegende Carole King onthult haar “ene gebied van kwetsbaarheid” (“CBS This Morning, 12/10/15)
- Carole King: “I used to hate the sound of my voice” (“CBS This Morning,” 04/11/12)
- Carole King terug in de schijnwerpers (“Sunday Morning,” 07/23/05)
Voor meer info:
- caroleking.com
- Volg @Carole_King op Twitter, Facebook, Instagram en YouTube
- “Beautiful: The Carole King Musical,” in het Stephen Sondheim Theatre, New York City | Ticket info
Verhaal geproduceerd door Jay Kernis.