Zeven kleine wervels beginnen aan de basis van de schedel en vormen de nek, de halswervelkolom genoemd. Tussen uw wervels bevinden zich flexibele tussenwervelschijven. Deze fungeren als schokdempers wanneer u loopt of rent.
De tussenwervelschijven zijn plat en rond en ongeveer een halve centimeter dik. De schijven bestaan uit een taaie buitenring en een geleiachtige kern.
Als de schijven in de wervelkolom ouder worden, verliezen ze hoogte en watergehalte. Wanneer ze hoogte verliezen, schuiven de wervels dichter naar elkaar toe en worden ze samengedrukt. Cervicale ruggenmergcompressie veroorzaakt een aandoening die cervicale spondylotische myelopathie (CSM) wordt genoemd. Andere oorzaken van ruggenmergcompressie zijn reumatoïde artritis en nekletsel.
De zenuwen vertakken zich vanuit het ruggenmerg door openingen in de wervels en dragen berichten over tussen de hersenen en de spieren in uw hele lichaam.
Gasten met CSM kunnen een verscheidenheid aan symptomen ervaren, zoals:
- Weakheid in de spieren van de armen, schouders, of handen. Moeite met grijpen.
- Verlies van evenwicht en coördinatie. Moeite met lopen
- Verlies van fijne motoriek. Moeite met schrijven, kleding dichtknopen of mes en vork hanteren.
- Pijn of stijfheid in de nek
Een aantal bijwerkingen van CSM zijn hernia’s of uitpuilende schijven en botsporen:
- Als de schijf gedegenereerd en samengedrukt is, kan de geleiachtige kern helemaal door de buitenste ring heen drukken. Wanneer deze uitpuilt in de richting van het wervelkanaal, kan deze druk uitoefenen op het ruggenmerg en/of de zenuwwortels.
- Het lichaam reageert op een ingezakte tussenwervelschijf door botsporen rond de tussenwervelschijf te vormen om deze sterker te maken. Het extra bot kan het wervelkanaal vernauwen, waardoor het ruggenmerg wordt samengedrukt.
Na een onderzoek en bespreking van de symptomen zal uw DOC-chirurg of PA controleren op veranderingen in uw reflexen, gevoelloosheid en zwakte in armen handen en benen, evenwichts- en coördinatieproblemen, en verslechtering van de spieren. Röntgenfoto’s zullen de uitlijning van de nekwervels aantonen. Een MRI toont beknelling van het ruggenmerg en beschadiging van zachte weefsels, zoals een uitpuilende of hernia. Een CT-scan geeft beeldgegevens van de vernauwing van het wervelkanaal en van botsporen. Een myelogram is een speciale CT-scan. Er wordt contrastvloeistof in de wervelkolom gespoten om de details van het ruggenmerg en de zenuwwortels beter te kunnen zien.
Het doel van een niet-chirurgische behandeling is uw pijn te verminderen en uw vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren te verbeteren.
Niet-chirurgische behandelingsopties omvatten:
- Zachte halskraag om de nekspieren te laten rusten en de nekbewegingen gedurende een beperkte periode te beperken.
- Fysiotherapie om de pijn te verlichten, de nekspieren te versterken en de flexibiliteit te vergroten.
- Medicijnen om de pijn en ontsteking te verlichten.
Als niet-chirurgische behandelingen geen verlichting van de pijn en disfunctie geven, zal de DOC-chirurg chirurgische opties met u bespreken. Om de progressieve disfunctie van het ruggenmerg een halt toe te roepen en u weer in staat te stellen van uw dagelijkse activiteiten te genieten, kan een operatie van de halswervelkolom noodzakelijk zijn waarbij het wervelkanaal wordt gedecomprimeerd.