Comma voor “Zo” | Wanneer gebruik je een komma voor “Zo”

7PinterestFacebookLinkedInTwitter

7
HARES

Wanneer gebruik je een komma voor “dus”. Het gebruik van komma’s kan lastig zijn. Het woord “dus” volgt in bepaalde gevallen op een komma. Op andere momenten staat er geen komma voor “en dus”. Het soort bijzin dat na “en” komt, bepaalt het gebruik van de komma.

Er bestaan twee soorten bijzinnen: onafhankelijke en afhankelijke. Wanneer je een onafhankelijke bijzin schrijft na “dus”, is het noodzakelijk om een komma te plaatsen voor “dus”. Afhankelijke bijzinnen die volgen op het woord “dus” hebben geen komma nodig.

Inhoudsopgave

Wanneer gebruik je een komma voor “dus”

“Dus” + een onafhankelijke bijzin = een komma

Wat is een onafhankelijke bijzin? Een bijzin die onafhankelijk is, kan op zichzelf staan als een eigen zin. Een onafhankelijke bijzin verwoordt een hele gedachte.

Voorbeeld van een onafhankelijke bijzin

  • Ik hou van mijn broer, maar ik haat zijn kapsel.

In dit voorbeeld voegt het voegwoord “maar” twee onafhankelijke bijzinnen samen. Elke onafhankelijke bijzin kan zijn eigen zin vormen.

Onafhankelijke bijzinnen afbreken tot zinnen

  • Ik hou van mijn broer.
  • Ik haat zijn kapsel.

In het bovenstaande voorbeeld vormen beide onafhankelijke bijzinnen hun eigen volledige gedachte. Je kunt een zin met twee onafhankelijke bijzinnen herschrijven in twee kortere zinnen.

Voorbeelden van “dus” die onafhankelijke bijzinnen verbindt

Er bestaan zeven coördinerende voegwoorden. “Dus” is een van deze voegwoorden. Noch, maar toch, of, en, voor, en maar zijn de overige bij elkaar horende voegwoorden. Een coördinerend voegwoord als “dus” voegt twee onafhankelijke bijzinnen samen en gaat vooraf aan een komma

  • De bouillon was op, dus heb ik wat gestolen van de buurman.
  • Frank had het laagste cijfer voor taalvaardigheid, dus kreeg hij bijles.

Vóór “dus” komt een komma, omdat “dus” twee onafhankelijke gedachten verbindt.

“Dus” + afhankelijke bijzin

“Dus” kan fungeren als een coördinerend of een ondergeschikt voegwoord. Dat wil zeggen dat “dus” een afhankelijke bijzin kan verbinden met een onafhankelijke bijzin.

Wat is een afhankelijke bijzin? Een afhankelijke bijzin is een deel van een zin. Het geeft extra informatie aan de zin, maar het geeft geen volledige gedachte weer.

Voorbeeld van een afhankelijke bijzin

  • De hond at gras zodat hij groen kon worden.
  • Ze ruimde haar kamer op zodat ze naar het feest kon.

In de eerste zin geeft de afhankelijke bijzin “zodat hij groen kon worden” geen volledige gedachte weer. “Zodat ze naar het feest kon gaan” in de tweede zin ook niet. In beide zinnen wil je meer informatie. Je moet weten wat zij moest doen om naar het feest te gaan of wat de hond moest doen om groen te worden.

Bepalen of de bijzin onafhankelijk of afhankelijk is

Vervang “dus” door “daarom” in je zin. Als “daarom” werkt in plaats van “dus”, dan werkt “dus” als een coördinerend voegwoord. In dat geval moet je een komma plaatsen voor “dus”.

Vervang een coördinerend voegwoord

  • Frank had het laagste cijfer voor taalvaardigheid, daarom kreeg hij bijles.

In deze zin vervangt “dus” “dus” zonder de betekenis te veranderen. Daarom fungeert “dus” als coördinerend voegwoord.

Vervang een onderschikkend voegwoord

Probeer eens in een zin “dus” te vervangen door “dus dat”. Als “zodat” in de zin werkt, wordt “dus” gebruikt als een onderschikkend voegwoord.

  • Ze heeft haar kamer opgeruimd zodat ze naar het feest kon.

“Dus dat” werkt als een onderschikkend voegwoord in het bovenstaande voorbeeld omdat het “dus” kan vervangen.

Wanneer gebruik je een komma voor “dus” | Afbeelding

Wanneer gebruik je een komma voor Pin

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *