Dara Torres blijft gek bezig na een Olympische carrière van 12 medailles

Dara Torres, 45, die als vierde eindigde, wa

Beijing 2008 was de laatste keer dat supersterzwemster Dara Torres een olympische medaille won. Maar de 12-voudig medaillewinnares en viervoudig winnares van Olympisch goud heeft het niet rustiger aan gedaan.

De enige zwemster die de VS op vijf Olympische Spelen vertegenwoordigde, Torres werd in 2015 door Swimming World uitgeroepen tot een van de 30 meest invloedrijke concurrenten, en de “comeback queen”, zoals ze binnen de internationale zwemgemeenschap wordt genoemd, won ook de ESPY’s “Best Comeback” award in 2009, direct na het winnen van drie zilveren medailles in Beijing.

Haar memoires, Age is Just a Number: Achieve Your Dreams at Any Stage in Your Life, werd een van de best verkochte zakenboeken toen het verscheen. En sinds haar laatste zwem uitstapje, tijdens de Olympische trials van 2012, heeft Torres vele rollen vervuld als televisiepersoonlijkheid, een actieve motivatiespreker en fitnessinstructeur. Ze heeft zelfs een beetje aan autoracen gedaan, door vijf keer deel te nemen als coureur in de Toyota Pro/Celebrity Grand Prix.

Het meest recentelijk heeft Torres haar zakelijke activiteiten uitgebreid, door een partnerschap aan te gaan met een CBD-productenbedrijf genaamd CaniBrands om hun Chief Lifestyle & Wellness Officer te worden. CEO Chris Lord zei dat CaniBrands verheugd is om haar aan boord te hebben.

“Dara’s reis heeft miljoenen vrouwen geïnspireerd om hun dromen na te jagen,” zei Lord. “Ze belichaamt de “Yes I Can!”-benadering van het leven die wij promoten. Dara’s inzicht en levenservaring zullen van het grootste belang zijn.”

Torres laat doorschemeren dat de lange duur van haar atletiekcarrière en haar persoonlijke behoefte om actief te blijven, haar in de richting van het partnerschap hebben getrokken: “Later in mijn carrière kwam ik erachter dat ik een meer holistische manier zocht om met alledaagse pijntjes om te gaan,” zei Torres. “Ik ben nu 52 jaar oud en heb nog steeds een actieve levensstijl, maar geef de voorkeur aan een meer natuurlijke aanpak van pijn, hulp bij het slapen en alle andere dingen die vrouwen, vooral actieve vrouwen, boven de 40 overkomen.”

Een week geleden had ik de eer om met Dara Torres te spreken. We spraken over haar Olympische carrière en haar wedstrijdmentaliteit, plus wat ze heeft gedaan sinds ze haar badmuts heeft opgehangen.

Andy Frye: Je hebt medailles gewonnen op vijf verschillende Olympische Spelen. Hoe is de reis veranderd sinds je eerste goud in 1984 in Los Angeles?

Dara Torres: Die Olympische Spelen in ’84 voelde alles zo groot, want ik was 17 en gewoon een punk kind dat tegen de muren opbotste. Daar had je Michael Jordan en Mary Lou Retton, Carl Lewis en Patrick Ewing, al die super atleten. En voor mij was het een aanpassing en een beetje zenuwslopend omdat ik niet gewend was om voor 10.000 mensen te zwemmen.

Maar alles verandert snel. Tegen de tijd dat ik in Peking zwom, voelde ik de ervaring als een 41-jarige tegenover een hyper 17-jarige. Als de nervositeit eenmaal is weggezakt, voel je gewoon dat je het waardeert om daar te zijn, om mee te doen met de besten van de wereld.

Het belangrijkste dat ik heb geleerd, is dat het bij het trainen niet om de medailles gaat, maar om wat nodig is om daar te zijn en dat je groeit. Ik ben gegroeid door de toewijding en de tijd die ik erin heb gestoken om bij elke Olympische Spelen te komen.

AF: Hoe is de manier waarop je zwemt in zo’n lange carrière veranderd?

Torres: De techniek is zeker veranderd. In de loop der jaren ging ik van een lange en mooie slag naar een slag die korter was en mijn trekkracht en de vangst die je op het water krijgt veranderde. Voor mij was het grootste ding mijn voorbereiding. Nadat ik van school kwam was ik iemand die ervan hield om extra te doen. Mijn mentaliteit was: hoe meer je doet, hoe beter je het doet.

Toen ik aan mijn een na laatste Olympische Spelen begon, in 2000, veranderde dat allemaal. Ik had een keer een zware vrijdagtraining en mijn coach zei tegen me: “Ga naar huis, ga naar de film als je wilt, maar je doet helemaal niets tot maandag.” Ik dacht dat dat mijn dood zou worden. Maar toen ik maandag terugkwam, had ik een van de beste trainingen ooit.

Toen ik me dus klaarmaakte voor Peking 2008, wist ik dat ik niet gewoon kon doen wat iedereen deed. Ik was achter in de dertig, maar ik begreep dat herstel anders is (voor oudere atleten). Je moet naar je lichaam luisteren.

2009 Great Sports Legends Dinner to Cure Paralysis - Inside

AF: Nu je met wedstrijdpensioen bent, wat houdt je recreatie- en trainingstijd bezig?

Torres: Ik ben gewend om vier uur per dag in het zwembad te zijn, starend naar de zwarte lijn. Zelfs toen ik tussen de Olympische Spelen vrij nam – toen ik dacht dat ik met pensioen was – heb ik altijd getraind, en dat maakte het makkelijker om terug te komen.

Toen ik met pensioen ging, ging ik van vier tot zes uur trainen naar één of twee uur trainen per dag. Ik spin graag, ik speel graag golf, en ik zwem nog steeds graag en dat is het makkelijkst voor mijn gewrichten. Ik ben ook een Barre Methode instructeur, en ik doe ook een andere workout genaamd solidcore, die is vrij intens en herinnert me aan de core werk dat ik deed voor elke Olympische Spelen. En nu doe ik maar één keer per week aan gewichtheffen. Ik probeer een overvloed aan verschillende activiteiten te onderhouden, zodat ik me niet verveel.

AF: Je bio vermeldt die keer dat je op 1/100ste van een seconde tweede werd. Vertel eens over je competitiedrang als atleet en als persoon.

Torres: Het werd makkelijker naarmate ik ouder werd. Het moeilijkste voor mij was toen ik de muur aanraakte en zag dat ik met een honderdste van een seconde had verloren. Ik dacht dat ik dat nooit zou kunnen loslaten. Maar wat ik deed toen ik ouder werd, was terugkijken en mezelf afvragen: ‘Heb ik echt alles gedaan wat ik kon, om de beste te zijn die ik kon zijn? Over het algemeen was ik in staat om te zien dat ik mijn best heb gedaan. Dat komt met algemene rijpheid.

Mijn dochter zit nu op lacrosse en een van de andere ouders bij een wedstrijd vroeg eens waarom ik niet schreeuwde. Het is moeilijk, maar ik probeer mijn competitiedrang niet te laten doorklinken in alles wat ik doe.

AF: Veel sportvrouwen noemen u een inspirerend figuur. Wat vind jij daarvan? En welke vrouwen hebben u geïnspireerd om uit te blinken in de sport?

Torres: Dat geeft me altijd een goed gevoel als ik dat hoor. Ik heb altijd verschillende atletes gehad die me om verschillende redenen inspireerden. Toen ik een jonge zwemster was, was er een zwemster genaamd Jill Sterkel, een wereldrecordhoudster, bekend als de “koningin van de sprints” en zij won het enige goud tegen de Oost-Duitsers in 1976.

Ik herinner me een keer dat ik in een race vervangen zou worden door een andere meer ervaren USA zwemster. Jill nam me onder haar hoede, we hingen wat rond en keken naar soapseries, en ze moedigde me aan om er niet bij de pakken neer te gaan zitten. Een andere keer na de wedstrijd, toen ik uit het zwembad kwam, pakte ze haar handdoek en gaf die aan mij. Dat soort kleine dingen blijven me meer bij dan wat iemand presteert, of wat hij gewonnen heeft.

Ontvang het beste van Forbes in uw inbox met de nieuwste inzichten van experts over de hele wereld.

Volg me op Twitter of LinkedIn. Bekijk mijn website.

Laden …

Heading

Dara Torres blijft gek bezig na een Olympische carrière van 12 medailles

Geef een reactie Antwoord annuleren