Wat zijn toonladders
Toonladders zijn verzamelingen van de acht noten die samen een toonaard vormen. Als je alleen die noten zou gebruiken, zou je melodieën en harmonieën kunnen maken die samen goed klinken. Voor de geschiedenisfanaten, of als je gewoon een trivia-avond wilt houden, bedenk dan dat het woord toonladder komt van het Latijnse woord “Scala”, dat ladder betekent. Als je naar een toonladder kijkt, ziet die eruit als een ladder waarbij elke sport een noot is die in de toonsoort past.
Bij het lezen van toonladders zul je merken dat de toonaard wordt bepaald in de toonsoort, niet door toevallige tekens op elke noot.
Elke toonaard heeft ook karaktereigenschappen. Sommige lijken boos en zouden gebruikt kunnen worden bij het schrijven van stukken over oorlog, andere droevig, en weer andere vrolijk.
Hoofdladders
C-majeur toonladder
De C-majeur toonladder is een van de eerste toonladders die we leren omdat hij geen kruizen of mollen bevat.
De C-Majeur toonladder bestaat uit de noten: C, D, E, F, G, A, B, C. Als je deze toonladder op de piano zou spelen, zou hij alleen witte toetsen bevatten.
Omdat er geen kruizen of mollen in C-majeur zitten, wordt hij geacht een “zuiver” karakter te hebben. Het straalt een gevoel van onschuld en eenvoud uit. Een van de beroemdste symfonieën in C Majeur is Beethovens Symfonie Nr. 1.
D Majeur toonladder
De D Majeur toonladder bevat twee kruizen in de handtekening, Fis en Cis.
De D-Majeur toonladder is opgebouwd uit de tonen: D, E, Fis, G, A, B, Cis, en D.
De toonsoort D staat voor triomf en overwinning. Daarom zijn veel marsen, religieuze en feestliederen in D-majeur geschreven. Brahms’ Symfonie nr. 2 in D-Major is een voorbeeld van een compositie waarin deze toonsoort wordt gebruikt.
E Majeur toonladder
E-Majeur bevat vier kruizen. De toonladder bestaat uit: E, Fis, Gis, A, B, Cis, Dis en E.
De toonsoort E-majeur is een vreugdevolle toonsoort, soms zelfs omschreven als “vreugdevol lachen”. Een symfonie die gebruik maakt van de toonsoort E-Major is Anton Bruckners Symfonie nr. 7.
F majeur toonladder
De toonsoort F-Major heeft één flat, Bes. Ze is opgebouwd uit: F, G, A, Bes, C, D, E, F.
De toonaard van F-Majeur wordt omschreven als zelfgenoegzaam en kalm. Antonin Dvoraks Symfonie nr. 5 in F-majeur is geschreven in een pastorale stijl, wat verklaart waarom hij deze toonaard koos voor zijn compositie.
G-majeur toonladder
De toonaard van G-majeur heeft slechts één scherpe: Fis. Hij bestaat uit de tonen: G, A, B, C, D, E, Fis, G.
De toonaard van G-Majeur is rustiek en idyllisch. Het roept gevoelens op van tederheid en vriendschap. Gustav Mahlers Symfonie nr. 4 is daar een goed voorbeeld van, omdat het de hemel moet voorstellen zoals een kind die ziet.
A majeur toonladder
A majeur heeft drie kruizen (Fis, Cis en Gis). De toonladder is opgebouwd uit: A, B, Cis, D, E, Fis, Gis, A.
De toonsoort van A-majeur roept gevoelens op van onschuldige liefde en vertrouwen. Felix Mendelssohn’s Symfonie Nr. 4 staat in A-Major. Mendelssohn werd geïnspireerd om dit werk te componeren door de schoonheid van Italië. Hij zei: “Dit is Italië! En nu is begonnen wat ik altijd heb gedacht… als de opperste vreugde in het leven. En ik vind het heerlijk.”
B majeur toonladder
B majeur heeft vijf kruizen in de handtekening. Het zijn Fis, Cis, Gis, Dis en Ais. De toonladder is opgebouwd uit: B, Cis, Dis, E, Fis, Gis, Ais, B.
De toonsoort van B-Majeur is er een van wilde passie. Het kan emoties weergeven van intense liefde, woede, jaloezie, en woede. Het is een van de weinige majeur toonaarden die negatieve emoties symboliseert. De Symfonie nr. 2 van Dmitri Sjostakovitsj is geschreven in B-groot, ter herdenking van de 10e verjaardag van de Oktoberrevolutie. Het was een gebeurtenis die als triomfantelijk werd gezien, maar ook een gewapende opstand was. Dit benadrukt het conflict tussen liefde en woede.
D-majeur toonladder
De volgende twee toonladders, D-majeur en Cis-majeur zijn enharmonische equivalenten.
Dit betekent dat hoewel ze er verschillend uitzien, ze hetzelfde klinken. Cis en Dis zijn dezelfde toonhoogte. Dat gezegd hebbende, sommige mensen hebben een gemakkelijkere tijd bij het lezen van de scherpe of mollen, en een van deze toonaarden kan meer zin hebben bij het kijken naar verwante toonaarden of akkoord progressies.
De D-majeur toonladder heeft vijf mollen: Bes, Es, As, D en G. Het is een toonsoort die wordt beschreven als gematigd, maar in staat tot het uitdrukken van een scala aan emoties. Het kan vrolijk zijn, maar niet vreugdevol, of het kan droevig zijn, maar niet in kwellende pijn. Een symfonie gecomponeerd in Bes is Howard Hanson’s Symfonie Nr. 2.
Kis-majeur toonladder
Nu je de Bes-majeur toonladder kent, ken je ook de Cis-majeur toonladder. Ga noot voor noot door deze twee toonladders en je zult zien dat ze hetzelfde zijn, maar anders worden uitgedrukt.
De C-Sharp majeur toonladder heeft zeven kruizen: F, C, G, D, A, E, B. Dus ja, elke noot in deze toonladder is scherp. Aangezien deze toonladder voor het oor hetzelfde klinkt als de D-majeur toonladder, heeft hij soortgelijke muzikale karaktereigenschappen. Dat gezegd hebbende, in composities kunnen deze twee toonaarden verschillend benaderd worden, wat een dramatisch effect zal hebben op de gevoelens die ze overbrengen. Veel meer componisten hebben symfonieën geschreven in Cis dan in Bes. Een beroemd voorbeeld is Mahlers Symfonie nr. 5.
E-flat majeur toonladder
E-flat majeur heeft drie mollen: Bes, Es en As.
E-es is de toonaard van liefde en toewijding en bestaat uit de noten: Es, F, G, Es, Bes, C, D, en Es. Een beroemd werk in de toonsoort van Es is Beethovens Symfonie Nr. 3 “Eroica”. Dit stuk was oorspronkelijk opgedragen aan Napoleon, wat spreekt over het idee van bewondering (liefde en toewijding).
G-majeur toonladder
De G-majeur toonladder is een andere toonladder die een enharmonisch equivalent is. G-flat kan ook worden geschreven als Fis.
G-Flat majeur heeft zes mollen, wat betekent dat elke noot in deze toonladder plat is behalve F. (G-flat, A-flat, B-flat, C-flat, D-flat, E-flat).
F-sharp Major Scale
Nu je G-flat kent, ken je ook F-sharp. Ga er langzaam doorheen en je zult zien dat je dezelfde vingerzettingen gebruikt en dat de toonhoogtes hetzelfde zijn.
F-Sharp Major heeft zes kruizen: Fis, Cis, Gis, Dis, Ais en Eis.
De Fis majeur toonladder is opgebouwd uit de noten: Fis, Gis, Ais, Bis, Cis, Dis, Es en Fis. Het karakter ervan wordt beschreven als het verkondigen van triomf over moeilijkheid (wat zeker waar is als je probeert er doorheen te spelen). Deze toonsoort vertelt het verhaal van een moeizame strijd en de uiteindelijke triomf.
Omdat dit voor veel instrumenten zo’n lastige toonsoort is om te spelen, wordt hij zelden voor symfonieën gebruikt. Een van de beroemdste voorbeelden is Mahlers Symfonie Nr. 10 in Fis. Interessant is dat dit Mahlers laatste symfonie was en dat hij niet in staat was deze voor zijn dood te voltooien. Dit werk gaat verder waar Symfonie nr. 9 ophield (beginnend met een thema uit het vorige werk) en werkt dan door moeilijke muziek gevuld met gemengde maatsoorten en dissonantie. Tenslotte eindigt het in triomf, als illustratie van de strijd maar uiteindelijk een succesvol einde.
A-majeur toonladder
De toonsoort van A-Majeur heeft vier mollen: Bes, Es, As en Des.
De A-majeur toonladder is opgebouwd uit de noten: Bes A, Bes B, C, Bes D, Bes E, F, G, en Bes A.
Deze toonaard is somber en wordt vaak geassocieerd met dood en oordeel. Edward Elgar schreef zijn eerste symfonie in de toonsoort van Es, hoewel hij van mening was dat muziek geen verhaal hoeft te vertellen, maar gewoon kan bestaan om te bestaan. Dat gezegd hebbende, beschreef hij het openingsthema (in Bes-groot) als “eenvoudig, edel en verheffend”. Misschien was het de sombere en eenvoudige aard van As die hem ertoe aanzette deze toonaard te gebruiken.
B-majeur toonladder
B-majeur heeft twee mollen in de handtekening: Bes en Es.
De Bes-majeur toonladder is opgebouwd uit de tonen: Bes, C, D, Es, F, G, A, en Bes. Deze toonaard wordt omschreven als vrolijk en optimistisch. Een prachtig voorbeeld van een werk in Bes-groot is Prokofjevs Symfonie nr. 5. Het werd geschreven tijdens de Tweede Wereldoorlog, een zeer zware tijd in Sovjet-Rusland. Hij omschreef het werk als “een lofzang op de vrije en gelukkige mens, op zijn machtige krachten, zijn zuivere en edele geest”. Dit geeft prachtig het optimisme weer dat dit werk moest uitstralen, waardoor de toonsoort Bes heel toepasselijk is.
Hoe toonladders te oefenen
Toonladders zijn de bouwstenen van de muziek. Het leren van toonladders stelt je in staat om sneller noten te lezen binnen een toonsoort en om je comfortabeler te voelen bij het spelen van deze combinaties van vingerzettingen.
Hier volgt een eenvoudige procedure voor het leren van een nieuwe toonladder:
- Print twee kopieën van de toonladder.
- Op één kopie schrijf je de vingerzetting voor elke noot onder de noot.
- Neem heel langzaam, en niet spelend, de naam van de noot en druk de vingerzetting voor de noot.
- Wanneer je je op je gemak voelt met de vingerzettingen, speel je de toonladder heel langzaam door.
- Herhaal dit proces totdat je het tien keer perfect hebt gedaan.
- Nu je je op je gemak voelt met de vingerzettingen, sluit je je ogen en kijk je of je de toonladder perfect kunt spelen.
Je hebt de basis van de toonladder geleerd, nu is het tijd om het in ritme te krijgen! Een techniek die ik aanbeveel is de volgende:
- Nummer de noten van de toonladder, 1-8:
- Nu ga je de toonladder beetje bij beetje opbouwen. Begin met gewoon 1 – 2 – 1 te spelen.
- Als je het eenmaal 3 keer achter elkaar perfect kunt spelen, voeg je nog een noot toe.
- Contineer de toonladder op deze manier op te bouwen. Speel de brok totdat je het drie keer achter elkaar goed hebt, voeg dan een andere toonladder graad toe.
- Herhaal dit totdat je de hele toonladder hebt gespeeld. Als u net begint, zal dit tot de achtste graad zijn. Als je meerdere octaven leert, ga dan door! Voeg een negende, tiende, elfde graad van de toonladder toe. Je weet welke noten hierna komen aangezien dezelfde acht noten zich steeds herhalen in een toonladder.
