Heading

De perikelen en lotgevallen van de adolescentie zijn altijd al een bron van fascinatie geweest voor het televisiepubliek, en op dit moment is dat meer waar dan ooit, nu Netflix de tijdgeest domineert met tienergerichte drama’s als “Stranger Things” en “13 Reasons Why.” En omdat verhaallijnen over het algemeen verfijnder zijn geworden in het tv-landschap, zijn de manieren waarop we naar verhalen over jonge mensen kijken geëvolueerd.

Omdat het leven als een tiener gelijke delen gelukkig en verdrietig, hilarisch en tragisch is, kozen we ervoor om de onderstaande selecties niet te beperken op genre, wat betekent dat deze picks variëren van animatie tot sitcoms tot moordmysteries tot horror. Maar er zijn ook heel wat films die volledig gericht zijn op de dramatische ups en downs van deze turbulente periode in het leven van mensen. Soms is dat al het drama dat we nodig hebben.

“American Vandal” (2017), Netflix

“Andi Mack” (2017-heden), Disney Channel

“Andi Mack”

Disney Channel/Fred Hayes

“Lizzie McGuire”-schepper Terri Minskey draaide haar Midas touch naar deze Disney Channel-serie die sociaal progressieve boodschappen mengt met de gekkigheid die hoort bij het zijn van een jonge tiener. De schattige Peyton Elizabeth Lee speelt het titelpersonage Andi Mack, een meisje dat ontdekt dat de persoon waarvan ze dacht dat het haar oudere zus was, eigenlijk haar moeder is (en dat haar moeder eigenlijk haar grootmoeder is). Het is hartverwarmend om een dergelijke verhaallijn te zien bestaan, naast het feit dat Andi en haar moeder ook deels Chinees zijn, maar deze raciale make-up definieert hen niet. In plaats daarvan verkent de gezinsvriendelijke serie aloude tienerkwesties – zoals verliefdheden en afspraakjes – maar ook kwesties die nog nooit eerder in een Disney Channel-sitcom aan bod zijn gekomen, zoals het coming-out-verhaal van een personage, het kind zijn van een militaire ouder, en jeugdangst. Gelukkig toont de serie een vaardige hand in het gevoelig en mooi kunnen omgaan met deze kwesties zonder ooit zijn gevoel voor humor te verliezen. Er is misschien nog hoop voor de toekomst.

“Sabrina the Teenage Witch” (1996-2003), ABC/The WB

“Sabrina the Teenage Witch”

ABC/Viacom/Kobal/REX/

Veel shows over tieners draaien om mensen die iets proberen te zijn wat ze niet zijn, maar weinig shows namen die opzet zo letterlijk als “Sabrina”. Met een paar iconische optredens – Melissa Joan Hart als Sabrina, Nick Bakay als de eeuwig grappige Salem, en Caroline Rhea en Beth Broderick als tantes Hilda en Zelda – volgde “Sabrina” waar de zanigheid van haar magische avonturen haar bracht. Door alle valkuilen van het middelbare schoolleven te mengen met af en toe een dipje in de geestenwereld, brak Sabrina los van een bepaald soort multi-camera beperking om een komedie te bieden die tijdloos was om meer redenen dan de onsterfelijkheid van de personages.

“Gilmore Girls” (2000-2007), The WB/The CW

“Gilmore Girls”

Bros TV/Kobal/REX/

Hoewel Rory Gilmore (Alexis Bledel) niet de typische tiener was (zie: haar liefde voor zware boeken en rondhangen met volwassenen), leek haar moeder Lorelai (Lauren Graham), die haar baarde toen ze een tiener was, nooit op te houden zelf naar tienergeest te ruiken. Nou, je begrijpt wat we bedoelen. Uitgerust met het suikerzoete vermogen om in razend tempo te blijven praten en de absurditeit van de popcultuur in elke situatie te zien, heeft Lorelai haar dochter de wereld in geloodst. Gevuld met eerste liefdes, grote vergissingen, domme grappen en grote dromen, werd “Gilmore Girls” verankerd door de relaties die Rory had met haar familie en af en toe met haar vrienden, als ze niet de ergste waren. De serie bestond in een vreemde omgeving die alle eigenaardigheden (en Kirks, inclusief Cat Kirk) verwelkomde, en op een bepaalde manier is dat de meest verzorgende omgeving van allemaal voor tieners. De serie was zo geliefd, dat het een vierdelige limited serie vervolg op Netflix inspireerde.

“Suburgatory” (2011-2014), ABC

“Suburgatory”

Piece Of Pie Prods./WB TV/Kobal/REX/

Deze kortstondige ABC-komedie blijft gedenkwaardig vanwege zijn uitgesproken eigenaardigheden. Hoewel het technisch gezien begon als een vader-dochter verhaal over het leven in de buitenwijken, bouwde de show snel zijn unieke perspectief op de wereld van de welgestelde en dienovereenkomstig vreemde. Suburgatory” liet ons de oppervlakkige aard van Chatswin als een stad omhelzen, terwijl we ook de onderliggende menselijkheid in al zijn personages vonden. Het belangrijkste is dat, terwijl Jane Levy een innemende hoofdrol speelde als de afgestompte Tessa, Carly Chaikin regelmatig de show stal als de (theoretisch) verwaande Dalia, die vaak de meest diepgaande inzichten over het tienerleven van de show bood in haar geweldige tijd op het scherm.

“Red Oaks” (2015-2017), Amazon Video

“Red Oaks” slaat de sprong van middelbare school naar universiteit niet over, en behandelt ook niet alles als een opbouw naar afstuderen en vertrek. Drie seizoenen lang zag de zoete serie van Amazon dat moment van overgang als een kans; een bepalend moment waarop jongens en meisjes op school mannen en vrouwen van de wereld werden. De verhalen over een amateur-tennisprof uit een gezin uit de lage tot middenklasse en zijn relatie met een kunstenares die in opstand wil komen tegen de upper-class mentaliteit van haar familie, maakten gebruik van hun jeugdige visie om meer verhalen te vertellen over het gebrek aan ambitie van hun ouders. De dingen veranderden voor iedereen in “Red Oaks”, zelfs als het draaide om een tijdelijke oase – een country club waar volwassenen kwamen om te ontspannen en kinderen werkten aan hun toekomst. De serie van Gregory Jacobs en Joe Gangemi ging over het voorbijgaan aan stilstand en het grijpen van kansen als die op je pad komen. Het is een typisch tienergevoel, maar een gevoel dat de wijzen steeds weer proberen te vatten als ze ouder worden. “Red Oaks” ving die sfeer en maakte het aanstekelijk. Kijk, laat je inspireren, en vergeet je vrienden niet.

“Bunheads” (2012-2013), ABC Family

“Bunheads”

ABC Family/Dorothy Parker Drank Here Prods./Kobal/REX/

Net als een tiener had Amy Sherman-Palladino’s kortstondige opvolger van “Gilmore Girls” veel potentieel en stond het op het punt van bloeien. Helaas werd het na een kort seizoen geannuleerd. Met de onvergelijkbare Sutton Foster in de hoofdrol als een Vegas showgirl die in een opwelling trouwt en les gaat geven naast haar nieuwe schoonmoeder (Kelly Bishop van “Gilmore Girls”) op haar balletschool, creëerde de ABC Family serie ook meeslepende verhaallijnen voor haar jonge en zeer gebrekkige balletstudenten. Grappig, lief en ontroerend, dit was de zeldzame serie die zelfs in het begin niet uit de toon viel. Hoewel er op dit moment exponentieel meer programma’s zijn, heeft “Bunheads” het vandaag misschien overleefd omdat het zijn tijd vooruit was. Het is de kleine show die nooit groter wilde zijn dan zichzelf, maar een groter podium verdiende voor zijn charmes.

“Everybody Hates Chris” (2005-2009), UPN

“Everybody Hates Chris”

Isabella Vosmikova/Paramount TV/Kobal/REX/

Geïnspireerd door de tienerjaren van Chris Rock, die de show vertelde, laat “Everybody Hates Chris” zien hoe het is om ergens te zijn waar je het gevoel hebt dat je er niet bij hoort. De jonge Chris (Tyler James Williams) is een onderdeurtje dat uiteindelijk naar een overwegend blanke school gaat om beter onderwijs te krijgen. Maar hij wordt gepest op die school, en zelfs thuis gaat het zelden zoals hij wil. Maar terwijl Chris opgroeit, worstelen zijn ouders (Terry Crews en Tichina Arnold) ook met de vraag hoe ze voor hun kinderen moeten zorgen. Dit zijn de vormende jaren van Chris, en hoewel ze worden gespeeld om te lachen, zijn ze ook ontroerend.

“Gossip Girl” (2007-2012), The CW

Hoe leuk het kernmysterie van “Gossip Girl” ook kon zijn, Josh Schwartz’s in Big Apple gebaseerde “O.O.C.” van Josh Schwartz het beste wanneer het zich geen zorgen maakte over het onthullen van de geheime identiteit achter de titulaire host van de roddelsite (wat vooral duidelijk werd toen de serie dat uiteindelijk deed). Er waren gepassioneerde romances en jonge, onschuldige verliefdheden in overvloed; geld speelde geen rol, waardoor deze rijke Manhattanites het perfecte fantasiesysteem waren voor elke tiener die ervan droomt er fantastisch uit te zien in zijn kleding, haar, make-up, kleren en auto’s – koste wat kost. Plus, Blair (Leighton Meester) was in alle opzichten dynamiet, en haar verboden romance met Chuck (Ed Westwick) zette de eerste afleveringen in vuur en vlam. XOXO forever.

“Skins” (2007-2013), E4 (UK)

“Skins”

Roger Sargent/REX/

In dit rauwe, ruige Britse drama zat een fantastische cast van opkomende jonge acteurs, waaronder Nicholas Hoult, Dev Patel en Daniel Kaluuya – en nog belangrijker, de schrijfstaf was opzettelijk vrij jong van samenstelling, met een gemelde gemiddelde leeftijd van 21 jaar. Het resultaat is een echt gedurfde serie die zelfs recente Netflix-programma’s zoals “13 Reasons Why” tam doet lijken – het brutaal aanpakken van controversiële onderwerpen met geen tekort aan expliciete momenten, er is een schoonheid aan de chaos van deze show, omdat het elk van zijn personages slechts twee seizoenen volgt en niet meer. Een poging om de serie naar Amerika te brengen via MTV in 2011 werkte niet, maar het origineel leeft op Netflix, klaar om ontdekt te worden door nieuwe fans.

“The Get Down” (2016-2017), Netflix

“The Get Down” is veel dingen. De korte Netflix-serie van Baz Luhrmann en Nelson George is een wilde showcase van muziek uit de jaren ’70, toen de discogekte overging in hiphop en de New Yorkse dansscene veranderde met de deuntjes. Het eerste seizoen laat de politiek van de stad zien en hoe de moderne Bronx wordt gevormd. Maar bovenal is het een verhaal van tieners die hun weg proberen te vinden in een wereld in ontwikkeling. De Get Down Brothers vormen vriendschappen die op de proef worden gesteld door geld, status en meer typisch volwassen problemen, terwijl Mylene Cruz & The Soul Madonnas worden verscheurd tussen wijdverspreide roem via popmuziek en het luisteren naar de religieuze aanmaningen van hun ouders. Dit zijn grote thema’s voor tieners, en Ezekiel “Books” Figuero (Justice Smith) en Mylene Cruz (Herizen F. Guardiola) funderen dit alles in de diepe basbeat van een liefdeslied. Hun liefde voelt net zo rijk en ontroerend als de beste nummers van de uitmuntende soundtrack, en het maakt van “The Get Down” iets dat op zo’n grote schaal over het hoofd kan worden gezien: It’s believable.

“Glee” (2009-2015), Fox

“Glee”

Fox-TV/Kobal/REX/

Hoewel “Popular” de Ryan Murphy-serie was die de middelbare school het beste deed, heeft het helaas niet lang geduurd. “Glee” heeft een vergelijkbare oneerbiedige maar toch inzichtelijke kijk als het gaat om de strijd van een tiener in een wereld die gericht is op uiterlijkheden, maar de uitbundige zang- en dansnummers van de show die pophits recyclen gaven het die extra oomph om de verbeelding te vangen. In zijn eerste paar seizoenen was de show niet te stoppen en pakte het onderwerpen aan die andere shows voor tieners nooit zouden durven aansnijden. Nieuwkomers Lea Michele en wijlen Cory Monteith leidden de uniform winnende cast, en hun chemie kon niet worden ontkend. Rond hen verzamelden zich buitenbeentjes van alle soorten, met inbegrip van de leraren die nooit ophielden met geloven, ondanks de tegenstand van Jane Lynch, die het decor van McKinley High kauwde als de pittige, kwieke Sue Sylvester. Of New Directions het nu wel of niet tot de Regionals schopte of wedstrijden won, deed er niet toe, zolang er maar lessen werden geleerd en plezier werd gemaakt. Hoewel niemand “Glee” ervan kan beschuldigen subtiel te zijn, was de voortdurende boodschap over inclusie, vasthoudendheid en trouw blijven aan jezelf het soort zelfbewuste positiviteit dat altijd nodig is geweest, vooral voor degenen die de weg naar volwassenheid proberen te vinden.

“Veronica Mars” (2004-2007), UPN/The CW

No Merchandising. Alleen redactioneel gebruik. Geen Gebruik BoekomslagVerplichte Credit: Foto door Snap Stills/REX/ (2210145ap)Kristen Bell Teddy DunnVeronica Mars: Serie 2. – 2005

“Veronica Mars”

Snap Stills/REX/

Het was niet zo dat Veronica Mars (Kristen Bell) alleen werd gedefinieerd door haar status als tienermeisje – vanaf het begin van de serie werd immers duidelijk gemaakt dat de dappere jonge rechercheur ouder was dan haar jaren. Maar de manier waarop het Rob Thomas-drama met deze stijlfiguren speelde en tegelijkertijd meeslepende mysteries creëerde, maakte van de serie een unieke verschijning in de tienerdramawereld, vooral toen Veronica ervoor koos haar leeftijd te omarmen en het leven ten volle te leven. Sommige van de meest aangrijpende scènes van de serie kwamen met haar pogingen om zich tot op zekere hoogte bezig te houden met het leven op de middelbare school: Ze mag dan een briljant onderzoeker zijn geweest, maar belangrijker nog, ze was gewoon een meisje.

“Degrassi” (verschillende incarnaties), Teen Nick/Netflix

De cast van “Degrassi”

Matt Baron/BEI/REX/

“Degrassi” is voor altijd. De Canadese tiener tv-serie begon in 1979 als “The Kids of Degrassi Street”, gevolgd door “Degrassi Junior High” en later, “Degrassi High”, dat eindigde in 1991. Na een onderbreking van tien jaar keerde “Degrassi: The Next Generation” terug in 2001 met een nieuwe groep tieners (waaronder, jawel, Drake, als Jimmy Brooks) – gespeeld door acteurs die bij hun leeftijd pasten – samen met de terugkeer van verschillende personages uit “Degrassi Junior High”/”Degrassi High”, nu volwassenen. Maar zelfs toen de serie evolueerde, bleef de focus op echte problemen waar echte kinderen mee te maken kregen: Moeilijke onderwerpen zoals drugs, seks, zwangerschap, abortus, zelfmoord, aanranding, bendegeweld, seksuele identiteit, lichaamsbeeld en nog veel meer zijn allemaal aan bod gekomen in de serie – inclusief de 14 seizoenen van “Degrassi: The Next Generation”. De nieuwste aflevering, “Degrassi: Next Class,” debuteerde in 2016 op Netflix en zet de traditie voort.

“Dawson’s Creek” (1998-2003), The WB

“Dawsons Creek”

Moviestore/REX/

Tieners praatten niet echt zo, of wel? Misschien was het een beetje wensvervulling, maar Dawson, Joey, Pacey en Jen hadden een aantal van de meest meeslepende, ziel-onderzoekende gesprekken op televisie. Terwijl ze zich door de adolescentie worstelden, was het kwartet ongelofelijk zelfbewust – en gaf de kijkers inzicht in de rauwe, soms super-zedelijke dingen waar tieners echt over denken. Dawson Leery (James van der Beek) stond in het middelpunt, een ambitieuze filmmaker wiens beste vriendin Joey (Katie Holmes) hem vanaf de eerste aflevering waarschuwt dat ze volwassen worden en dat niets meer hetzelfde zal zijn. Als de rebelse Jen (Michelle Williams) naar de stad komt, en Pacey (Joshua Jackson) een ongepaste relatie met zijn leraar onderhoudt, blijkt dat ook zo te zijn.

“Friday Night Lights” (2006-2011), NBC

“Friday Night Lights”

Bill Records/NBC-TV/Kobal/REX/

Het is een bewijs van de show dat, afgezien van het pantheon-huwelijk van Coach en Mrs. Taylor, twee van de beste seizoenen van “Friday Night Lights” (1 en 5) bijna volledig verschillende casts hadden. Net als op een echte middelbare school, waar om de vier jaar een nieuwe samenstelling ontstaat, bewees “Friday Night Lights” met deze twee seizoenen dat het de veranderingen van de tijd kon weerstaan. Sommige studenten gingen verder naar grotere en betere dingen, terwijl anderen dicht bij huis bleven om dingen voor zichzelf uit te zoeken. Voetbal was een deel van de lijm die hen allemaal samenhield, maar “FNL” draaide nooit alleen om het drama op het veld. Voor Riggins en Matt Saracen en Landry en Luke Cafferty en Vince Wilson en de rest, lag de nadruk altijd op de verschillende soorten familie waar je mee opgescheept zit of die je voor jezelf maakt. “Friday Night Lights” was nooit bang om het heden te vieren, maar het herkende altijd welke van zijn personages ten minste één oog op de toekomst hadden.

“Freaks and Geeks” (1999-2000), ABC

“Freaks and Geeks”

Moviestore/REX/

Ondanks dat deze serie maar één seizoen liep – een van de beste shows die dat heeft gedaan – stopte “Freaks and Geeks” alle beladen en vreugdevolle emoties van de middelbare school in een blender en wist het resultaat te kneden tot iets waar legioenen tieners zich nog steeds in kunnen vinden. Kijkend naar de middelbare school door de ogen van de Weirs, deed “Freaks and Geeks” wat zo veel van zijn beste voorgangers hadden gedaan: een specifiek perspectief mengen met een groep mensen die allemaal het gevoel hadden dat ze de sterren van hun eigen show konden zijn. En inderdaad, een deel van de erfenis van de show is dat veel van de ondersteunende cast enkele van de grootste sterren zijn geworden die vandaag de dag werken, aan het hoofd van een hele generatie acteurs en schrijvers en regisseurs die nog steeds vorm geven aan alle films en tv die in het kielzog van de voortijdige annulering van de show zijn gekomen. Op die manier is deze show misschien wel het meest perfecte voorbeeld van het idee dat er leven is na de middelbare school, zelfs als niemand je meteen opmerkt.

“Daria” (1997-2002), MTV

“Daria”

Mtv/Kobal/REX/

De koddige, deadpan manier waarop Daria Morgendorffer sprak, maakte haar vanaf het begin van haar MTV-debuut (voorafgegaan door haar eerste introductie als bijpersonage in “Beavis and Butthead”) tot een icoon. Maar waar “Daria” echt in uitblonk was de interesse om onder de oppervlakte van Daria’s kille buitenkant te graven, en haar innerlijke kwetsbaarheid te laten doorschijnen op zowel haar beste als slechtste momenten. Zoals ze op een gegeven moment uitlegt: “Ik ben te slim en te gevoelig om in een wereld als de onze te leven, in een tijd als deze, met een zus als de mijne. Misschien mis ik wel dingen, maar deze houding werkt nu voor mij.” En niet alleen was Daria een volledig gerealiseerd personage, maar ze werd ook omringd door een rijke middelbare schoolgemeenschap die zowel inspeelde op de tropes die populair zijn in dit genre als ze ook ondermijnde. Dit was een serie die bereid was om risico’s te nemen als het aankwam op het uitbeelden van de tienerervaring, en was in dat opzicht echt revolutionair. Als je een tiener was toen “Daria” werd uitgezonden, dan weet je misschien nog hoe goed ze voor jou sprak – want eigenlijk sprak ze voor ons allemaal.

“The O.C.” (2003-2007), Fox

“The O.C.” is een briljante subversie van nachtelijke soaps, verpakt in zo’n luxueuze verpakking dat het moeilijk is om niet naar adem te happen. Neem het hoofdpersonage, Ryan Atwood (Ben McKenzie): Ryan vertegenwoordigt niet alleen het publiek dat wordt uitgenodigd in een rijke wereld die ze nooit voor mogelijk hadden gehouden, maar hij is ook een hoofdrolspeler in een tienerdrama dat zich concentreert op romances, liefdesverdriet en melodrama. Veel van de andere hoofdrollen op deze lijst zijn vrouwen: Buffy, Veronica Mars, Daria – zelfs Josh Schwartz’ eigen serie, “Gossip Girl” (die een East Coast model is van “The O.C.”), concentreerde zich op Blake Lively’s Serena van der Woodsen. Hier is er een constante uitnodiging om gebeurtenissen vanuit een ander perspectief te bekijken: de arme jongen van de verkeerde kant van het spoor die door zijn moeder in de steek wordt gelaten, of de nerdy outcast die videospelletjes speelt en verliefd is op het heetste meisje op school.

Maar naast Ryan en Seth (Adam Brody), die fascinerende centrale karakters blijven voor zo’n serie, heeft Schwartz ook de perspectieven op de rest van zijn sterren veranderd. Summer (Rachel Bilson) heeft de meest uitgewerkte en bevredigende rolverdeling van de serie: ze begint als een suffe party girl en wordt een Greenpeace-ondersteunende Brown-geleerde. Taylor Townsend (Autumn Reeser) volgde een soortgelijk model, maar begon als een regelrechte schurk – tegen de kern vier van de show – voordat ze er uiteindelijk deel van uitmaakte. “The O.C.” vroeg tieners om hun drama met authenticiteit te behandelen (of het nu de dood was, een scheiding, of gewoon een domme verliefdheid, de inzet voelde altijd even hoog als wanneer je 17 bent), maar het wilde ook dat zijn publiek mensen van alle kanten zag. Alle keuzes waren doelgericht en vooruitstrevend, en daarom is het nog steeds een van de meest geliefde tienerdrama’s van deze eeuw.

“Buffy the Vampire Slayer” (1997-2003), The WB/UPN

“Buffy the Vampire Slayer”

REX/

“Buffy the Vampire Slayer”-schepper Joss Whedon is nooit subtiel geweest over de inspiratie voor zijn creatie: De middelbare school is een hel, vooral voor de outcasts die niet het gevoel hebben dat ze er helemaal bij horen. In “Buffy” is de symboliek duidelijk: Sunnydale High School, waar Buffy Summers (Sarah Michelle Gellar) en haar Scooby-bende naartoe gaan, ligt pal boven een “hellemond” – de bron voor kwaadaardige wezens. Buffy wordt, net als de meeste tieners, in een positie geduwd waar ze niet om heeft gevraagd, en waar ze niet per se klaar voor is. Voor de meeste tieners is dat volwassen worden. Voor Buffy is dat de wereld redden. Naarmate ze ouder worden, leren ze hun rol te accepteren en te omarmen – en als ze bijna afgestudeerd zijn, ontdekt Buffy dat ze toch is opgemerkt en gewaardeerd door haar klasgenoten. Jaren voordat de slagzin populair werd, gaf “Buffy” hoop aan iedereen die worstelt om zijn innerlijke waarheden te omarmen: Het wordt beter. (Oké, Buffy moest een paar keer dood, en haar ware liefde Angel verloochenen, maar hé, het werd beter.)