Veel mannen ervaren in de loop van hun leven veranderingen in hun seksuele drift (ook bekend als libido). Het is normaal dat de seksuele interesse met tussenpozen afneemt en toeneemt. Tijdelijke verminderingen van het libido kunnen te wijten zijn aan veranderingen in relaties, werk of gezinsverplichtingen, of andere levensveranderingen. Seksuele interesse heeft ook de neiging af te nemen met het ouder worden en/of in langdurige toegewijde relaties. Hoewel deze veranderingen typisch zijn, kunnen ze hinderlijk zijn; sommige mannen die zeer seksueel actief zijn, kunnen bijzonder veel last ondervinden van veranderingen in hun seksuele interesse.
In veel gevallen wordt het lage seksueel verlangen beter na verloop van tijd en/of met het oplossen van stressoren. Bij sommige mannen kunnen de veranderingen in het libido echter hardnekkig zijn. Geslachtsdrift is niet essentieel voor het leven; echter, seksueel welzijn en een bevredigend seksueel leven is voor de meeste mensen een belangrijk onderdeel van de algehele kwaliteit van leven. Het ontbreken van seksuele interesse kan leiden tot persoonlijk leed en kan intieme relaties onder druk zetten. In sommige gevallen kan een laag libido ook een teken zijn van onderliggende medische aandoeningen die ernstig kunnen zijn.
Evaluatie door een arts kan geïndiceerd zijn bij de man die een aanhoudend of terugkerend gebrek aan interesse in seks heeft waar hij en/of zijn partner(s) last van hebben. Veel artsen hebben geen expertise in het aanpakken van kwesties van seksualiteit, laat staan kwesties van seksueel verlangen, dus overleg met een specialist wordt vaak aanbevolen.
De eerste en belangrijkste stappen in het evalueren van seksueel verlangen problemen bij mannen is het krijgen van een goede geschiedenis. Datum van begin, ernst, situationele en/of medische factoren rond die tijd, en eerder genomen behandelingen zijn belangrijke elementen van deze geschiedenis. Het is belangrijk om te bepalen of er andere seksuele problemen aanwezig zijn; in sommige gevallen kan een laag verlangen het resultaat zijn van een ander seksueel probleem, zoals erectiestoornissen (moeite met het krijgen of behouden van erecties) of vroegtijdige ejaculatie (gebrek aan controle over wanneer de ejaculatie gebeurt). Bij deze mannen kan een afname in seksueel verlangen een poging zijn om zich aan te passen door seksuele situaties te vermijden waarin de man het gevoel heeft dat hij zou kunnen “falen”.
Het is essentieel om de relatie van de man met zijn partner(s) te evalueren; belangrijke overwegingen zijn de lengte van de relatie en eventuele relatiestressoren of eerdere seksualiteitsproblemen. Als de man meer dan één partner heeft, kunnen details over situationele of partnerspecifieke factoren van belang zijn. Veel mannen aarzelen om met hun partner te communiceren over seks en seksuele verlangens; sommige gevallen van geringe begeerte kunnen inderdaad het gevolg zijn van het niet bespreken en het niet eens worden over het soort seksuele activiteiten dat gewenst is. Mannen zonder partner kunnen ook een afname in libido ervaren; dit kan in sommige opzichten adaptief zijn, maar kan er ook toe leiden dat mannen niet op zoek gaan naar nieuwe en potentieel positieve relaties.
Naast een gedetailleerde evaluatie van het seksualiteitsprobleem en de relatie van de man, moet een algemene medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek worden uitgevoerd. Het is bijzonder belangrijk te informeren naar medicijngebruik, omdat veel medicijnen, met name antidepressiva, bloeddrukmedicatie en recreatieve drugs negatieve effecten kunnen hebben op het libido. De voorgeschiedenis van psychologische of neurologische aandoeningen of trauma’s moet worden vastgesteld omdat deze een sterke invloed kunnen hebben op de seksuele belangstelling. Mannen met systemische of metabole ziekten (bv. diabetes, HIV, kanker) hebben vaak een laag libido, wat met een aantal oorzaken te maken kan hebben. Basislaboratoriumtests, waaronder meting van serumtestosteron, zijn vaak nuttig. Aanvullende tests kunnen in sommige gevallen zinvol zijn, maar zijn meestal niet nodig.
Er is geen door de FDA goedgekeurde “libidopil” voor mannen, hoewel er wel een medische optie is voor vrouwen met een laag seksueel verlangen. Als de man een ander seksueel probleem heeft dat heeft geleid tot veranderingen in het libido, kan behandeling van die aandoening leiden tot een secundaire verbetering van het seksueel verlangen. Als de veranderingen in libido verband houden met een specifiek medicijn, kan het de moeite waard zijn om met het medicijn te stoppen of het te vervangen door een alternatief middel. Algemene gezondheidsproblemen die kunnen leiden tot veranderingen in het libido moeten op de juiste manier worden aangepakt; mannen met obesitas of diabetes moeten bijvoorbeeld proberen af te vallen en hun bloedsuikerspiegel beter onder controle te krijgen. In sommige gevallen kan dit leiden tot een verbetering van het libido.
Aangezien lage testosteronniveaus in het bloed in verband worden gebracht met een laag libido, kan suppletie in sommige gevallen aangewezen zijn. Testosteronsuppletie is enigszins controversieel, dus het moet alleen worden overwogen na zorgvuldig overleg met een zorgverlener met kennis van zaken over dit onderwerp. Testosteron is nuttig in veel, maar niet alle gevallen van een laag libido.
Het bevorderen van een open en eerlijke communicatie tussen de man met een laag libido en zijn partner is essentieel. Open en expliciet zijn over seksuele verlangens en wensen is essentieel voor gezonde relaties. In sommige gevallen kan een man geïnteresseerd zijn in seksuele activiteiten die zijn partner niet aantrekkelijk vindt, en vice versa. Het uitwerken van een compromis dat alle partijen een seksueel voldaan gevoel geeft, kan sommige problemen van laag seksueel verlangen en interpersoonlijke conflicten oplossen.