De naam Delaney is een zeer recent overgebracht gebruik van een familienaam die oorspronkelijk uit Engeland komt, maar Franse (Normandische) wortels heeft. Er is een plaatsnaam in Normandië genaamd Aunou-sur-Orne, en een persoon uit deze plaats zou “de Annou” zijn, wat zich dialectisch zou ontwikkelen tot Delaney in Engeland na de Normandische verovering. Annou zelf is afgeleid van het Oudfranse “aunaie” dat “elzenbosje” betekent. De els is een bloeiende plant uit de berkenfamilie. De oude Keltische volkeren geloofden dat de els heiligmakende en voedende kwaliteiten had, vooral dankzij zijn wortelsysteem dat rijke voedingsstoffen terug in de bodem bracht en zo de slechte bodemgesteldheid herstelde. Het wortelsysteem van de els kan ook in waterrijke gebieden ondergedompeld worden, zodat de Kelten geloofden dat hun wortels beschutting boden aan vissen en dat hun afgebroken bladeren in het water rijke voedingsstoffen gaven aan alle waterwezens. Het elzenhout werd door de Kelten gebruikt voor het vervaardigen van muziekinstrumenten en was een effectieve bron van houtskoolbrandstof. Tenslotte geloofden de Keltische mensen dat de els een geheime, heilige vlam in zich had. Deze plant werd door de oude Kelten zeer vereerd – gevuld met heilige, verborgen krachten en een gevend, herstellend karakter.