Dido Elizabeth Belle en John Davinière, wat is er van ze geworden?

X

Privacy & Cookies

Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan, gaat u akkoord met het gebruik ervan. Lees meer, inclusief hoe je cookies kunt beheren.

Got It!

Advertenties

Voor onze vaste lezers heeft u inmiddels waarschijnlijk wel begrepen dat we naast al het andere onderzoek dat we normaal gesproken doen, ook onderzoek hebben gedaan naar het leven van Dido Elizabeth Belle. Dido, haar leven en familie zijn de laatste tijd een soort obsessie voor ons geworden en we zijn druk bezig geweest om alles in elkaar te passen en te proberen wat van de verkeerde informatie die momenteel bestaat recht te zetten.

Gugu Mbatha-Raw als Dido Elizabeth Belle Sam Reid als John Davinieré
Gugu Mbatha-Raw als Dido Elizabeth Belle & Sam Reid als John Davinière

We hebben onlangs nieuwe informatie met jullie gedeeld over Dido’s broers en zussen die op Jamaica zijn geboren, maar in het bericht van vandaag nemen we een kijkje naar wat er met de echte Dido Belle is gebeurd, die aan het eind van de film Belle ‘de zonsondergang tegemoet liep’ met haar man, de advocaat, John Davinière.

*SPOILER ALERT VOOR DIE DE FILM BELLE* GEZIEN HEBBEN

Ducey zoals hij er vandaag uitziet. Met dank aan Wikipedia
Ducey zoals hij er vandaag uitziet. Met dank aan Wikipedia

John was niet de zoon van de plaatselijke dominee in Hampstead, noch was hij advocaat en als zodanig zou hij absoluut niet betrokken zijn geweest bij de zaak van het Zong-slachtbad. Een beetje creatieve vrijheid gebruikt met die ene!

John Davinière, zoals hij in Engeland bekend stond, werd geboren als Jean Louis Charles Davinière in de stad Ducey in de Normandische regio van Frankrijk en was een van de kinderen van Charles Davinière en zijn vrouw Madeleine Le Sellier. Hij werd gedoopt op 16 november 1768, en was dus enkele jaren jonger dan Dido.

Hij vertrok vanuit zijn geboorteland Frankrijk naar Engeland tegen het einde van de jaren 1780, dus net voor de Franse Revolutie; de datum van zijn vertrek uit Frankrijk is niet helemaal duidelijk omdat hij op een paar plaatsen later in zijn leven opduikt, waarbij hij verschillende jaren opgaf voor zijn aankomst in Engeland. Bij zijn aankomst in Engeland vond hij echter werk als steward of valet, ook hier varieert de terminologie van zijn beroep enigszins.

Niemand weet hoe hij Dido ontmoet zou hebben, maar het lijkt waarschijnlijk dat de familie Murray of Ramsay er op de een of andere manier bij betrokken waren. We weten dat Allan Ramsay in de jaren 1760 een portret heeft geschilderd van de 6e graaf van Coventry en Dido’s huwelijksinschrijving gaf ons een stukje informatie in de vorm van een van de getuigen – John Coventry, die de derde zoon was van de 6e graaf van Coventry die een herenhuis op Piccadilly bezat, dus het lijkt zeer waarschijnlijk dat John aanvankelijk voor hem werkte als rentmeester. De andere getuige was Dido’s goede vriendin, Martha Darnell.

St George's, Hanover Square door T. Malton, 1787's, Hanover Square by T. Malton, 1787
St George’s, Hanover Square door T. Malton, 1787

Volgens de belastingboeken van Westminster verhuisde het echtpaar niet lang na hun huwelijk op 5 december 1793, in St George’s, Hanover Square, naar een nieuw gebouwd huis, 14, Ranelagh Street North, vlakbij St George’s Hanover Square. Het is interessant op te merken dat het gelukkige paar op dezelfde dag trouwde, in dezelfde kerk en door dezelfde dominee als de eerste Hertog van Sussex en zijn bruid Lady Augusta Murray.

Klik om een vergrote afbeelding te zien
Klik om een vergrote afbeelding te zien

Ze blijken een gelukkig leven te hebben geleefd en daarmee ook, de komst van drie zonen, waarvan er twee, Charles (1795-1873) en William Thomas (1800-1867), de volwassen leeftijd overleefden. John, waarvan we nu weten dat hij ten minste tot 1804 in leven bleef, lijkt daarna volledig te zijn verdwenen. Ze zullen niet echt berooid zijn geweest, want Dido kreeg niet alleen een erfenis van Lord Mansfield die in 1793 overleed, maar ook, in 1799 bij de dood van Lady Margery Murray, kreeg ze nog een legaat van £100, als ‘blijk van haar achting voor Dido’.

John Crauford. National Portrait Gallery.
John Craufurd. National Portrait Gallery.

In juli 1804 kwam Dido helaas te overlijden, waardoor John de jongens alleen moest opvoeden. We weten nu dat Lady Anne Murray, die in 1817 overleed, haar testament schreef nadat Dido in 1804 was overleden, waarin ze erkende dat ze wist dat Dido was weggegaan, maar toch geld naliet aan haar drie jongens.

De feitelijke datum van haar begrafenis blijft onbekend, omdat er die maand veel begrafenissen waren in St George’s Fields en die waren, wat erg onhandig is, niet gedateerd. Dido’s begrafenis was nummer 56 van de 73, dus waarschijnlijk tegen het einde van die maand.

De vermelding in het begraafregister voor Dido juli 1804

De vermelding in het begraafregister voor Dido juli 1804. Aangenomen wordt dat haar stoffelijke resten zijn verwijderd tijdens de ontwikkeling van die site, maar er is geen afdoend bewijs om dit te staven. De hele site werd niet herontwikkeld, dus het is heel goed mogelijk dat haar overblijfselen er nog steeds zijn, mogelijk begraven meer dan 10 meter diep, omdat men dacht dat diepe begravingen grafrovers zouden tegenhouden. Een deel van de herontwikkeling van dat gebied bestaat nu uit woningen.

Image met dank aan Etienne Daly die gelooft dat Dido's graf zich wel eens zou kunnen bevinden in het gebied van de rode stippen (net boven het vierkant), dat zich buiten de urbanisatie bevindt en daarom mogelijk nog in situ is's grave may well be located in the area of the red dots (just above the square), which is outside of the property development therefore potentially still in situ
Image courtesy of Etienne Daly who believes that Dido’s grave might well be located in the area of the red dots (just above the square), dat buiten de urbanisatie ligt en daarom mogelijk nog in situ is

Kort na Dido’s dood verliet John Ranelagh Street en ging in 40 Mount Street, Grosvenor Square wonen, daarna niets meer totdat we hem tegenkwamen in het testament van zijn werkgever, John Craufurd*, uit Errol, Perth and Kinross die John beschreef als zijn lijfknecht en hem bij zijn dood een paar legaten naliet. Craufurd gaf ook een referentie voor Davinière’s zoon, Charles, toen hij in het Madras leger ging, dus hij had duidelijk een hoge dunk van de familie.

De jongens kregen duidelijk onderwijs, zoals wordt bevestigd door een brief geschreven door Charles’ mentor, als Mr James Carver, die een privé-school had, in Pimlico. Zij zouden les hebben gekregen in Engels, Grieks, Latijn en Frans, samen met vakken als boekhouden, landmeten, wiskunde en tekenen. Kortom, alle vaardigheden die ze nodig zouden hebben om een baan te krijgen in het leger, de financiële wereld of om naar de universiteit te gaan.

Het lijkt erop dat John niet lang vrijgezel is gebleven, want hij ontmoette en trouwde uiteindelijk met zijn tweede vrouw, Jane Holland. Het huwelijk vond plaats in 1819 in St Martin in the Fields, maar pas enkele jaren nadat ze een paar kinderen hadden gekregen, Lavinia (1809-1888), die werd geboren toen ze in Mount Street woonden en Edward Henry (geboren 1812). Ditmaal werd het huwelijk gewoon voltrokken door twee ‘seriële huwelijksgetuigen’, dus geen aristocratie aanwezig bij deze gelegenheid.

Hun dochter Lavinia zou in 1843 trouwen met Louis Henri Wohlegmuth, een genaturaliseerde Fransman en bevestigde haar vaders naam in het huwelijksregister, maar noch John noch Jane waren bij het huwelijk aanwezig omdat de krant bevestigde dat zij waren teruggekeerd naar Johns geboortestad Ducey in Frankrijk, waar John zou blijven tot zijn dood op 31 maart 1847.

Van het Archief van La Manche

Op zijn sterfbed liet hij zijn bezittingen na aan zijn vrouw Jane en noemde alle vier de kinderen – Charles, Guillame (William), Lavinia Amelia en Edward. Het leven van de eerste drie kinderen is redelijk goed gedocumenteerd, ze waren goed opgeleid zoals een document gedateerd 8 februari 1811, met betrekking tot Charles bevestigt, maar we weten heel weinig over Edward, behalve dat hij op 24 augustus 1837 tussen Le Havre en Engeland reisde, wat heel goed mogelijk was om getuige te zijn bij het huwelijk van zijn halfbroer, William Thomas’s huwelijk dat plaatsvond in september van dat jaar. Hij was duidelijk nog in leven toen zijn vader overleed, maar lijkt daarna in de nevelen der tijd te zijn verdwenen, maar als iemand weet wat er van hem geworden is, zouden we dat graag van u horen.

Aangezien er geen teken is van John’s weduwe, Jane of Edward, is de meest voor de hand liggende conclusie dat zij in Frankrijk zijn gebleven. Het spoor is, voor nu, koud geworden op dat front, maar in ieder geval zijn we kort in staat om een beetje nieuwe informatie toe te voegen aan het verhaal van Dido Belle en John Davinière. (UPDATE – we zijn nu wat meer te weten gekomen over hun leven, dus als u onze laatste bevindingen wilt lezen volg dan deze link ).

Om meer te weten te komen over het schilderij van Dido Elizabeth Belle dat onze interesse in haar wekte volg dan de gemarkeerde link.

Als u wilt luisteren naar een podcast over Dido die is opgenomen voor English Heritage, klik dan op de gemarkeerde link.

Portret van Dido Elizabeth Belle Lindsay en haar nicht Lady Elizabeth Murray, c.1778. Vroeger toegeschreven aan Johann Zoffany.
Portret van Dido Elizabeth Belle Lindsay en haar nicht Lady Elizabeth Murray, ca.1778. Vroeger toegeschreven aan Johann Zoffany.

Als u meer wilt weten over Dido Elizabeth Belle volg dan deze links:

De vermiste broer van Sir John Lindsay

Dido Elizabeth Belle portret – BBC Fake or Fortune

Dido Elizabeth Belle en John Davinière, wat is er van hen geworden?

Dido Elizabeth Belle – Nieuwe informatie over haar broers en zussen

Dido Elizabeth Belle – Een nieuwe kijk op haar portret

De achttiende-eeuwse mode voor tulbanden

Een achttiende-eeuws spel van ‘Degrees of Separation’

Is Dido Elizabeth Belle nog steeds begraven op St George’s begraafplaats in Bayswater Road?

Waar zijn Dido Elizabeth Belle’s zonen begraven?

Wie woonde in deze huizen in Hertford Street, Mayfair?

HMS Dido

Lady Elizabeth Mary Murray

* History of Parliament Online (Zie John Craufurd)

Featured Image

Piccadilly from Hyde Park Corner Turnpike, from Ackermann’s Repository, 1810

Advertenties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *