Dit is waarom je Wikipedia nooit als bron moet gebruiken

Wie heeft er wel eens gehoord van de Rife Machine? Het is een kwakzalverstoestel dat ziektes zou vernietigen door zich te richten op hun resonantiefrequentie en deze te verstoren met radiofrequente (RF) golven (zoals een geluidsgolf een wijnglas verbrijzelt). Ik heb al eerder ware gelovers van dit spul ontmoet, en er is weinig wat je kunt doen om hen te overtuigen van de magische kracht van deze machines, die wanneer ze ontleed worden weinig meer blijken te zijn dan batterijen met knipperende LED-lampjes – en niet in staat om specifieke radiofrequenties te genereren. Ik kreeg dit weekend een e-mail over recente oplichters die deze machines in Australië verkochten. Het is een woede die maar niet wil verdwijnen, mogelijk omdat het erg aantrekkelijk is voor oplichters.

Het verhaal achter de Rife machine heeft alle perfecte componenten van oplichterij. Je hebt het wondermiddel tegen kanker, onderdrukt door de reguliere medische wereld, met een visionaire held (Royal Rife) die net als Galileo werd vervolgd omdat hij de orthodoxie tartte en wiens revolutionaire uitvindingen werden vernietigd om te voorkomen dat hij zou worden gevalideerd.

Dus welke kwakzalversites heb ik moeten bezoeken om over deze absurditeit te leren? Welk hol van psuedo-wetenschappelijke ongerechtigheid duwt dit verhaal als feit de wereld in? Wikipedia natuurlijk.

Het artikel is een verbluffend voorbeeld van hagiografie van een kwakzalver. Laten we beginnen met de biografie:

Na een korte tijd verlegde hij zijn universitaire studieterrein naar bacteriologie. Terwijl hij nog op de universiteit zat, begon hij parttime te werken voor Carl Zeiss in hun kantoren in New York. Na enige tijd verhuisde hij naar Duitsland. Hij werkte deeltijds voor Carl Zeiss in hun kantoren te Heidleburg, terwijl hij naar de universiteit van Heidelberg ging. Hij werkte 6 jaar samen met Hans Luckel, de optische wetenschapper en onderzoeker van Carl Zeiss. Hij leerde hoe hij parabolische lenzen moest slijpen.]

Nu, elk van deze bronnen linkt naar verschillende sites die deze informatie verstrekken zonder enige sourcing. Eén Rense.com, moet je zien om te geloven (9/11, UFO’s, medische samenzweringen etc). Wanneer men probeert zijn biografie te controleren, blijkt dat het onduidelijk is of Rife ooit een medische graad heeft behaald, het wordt afwisselend een MD van de Universiteit van Heidelberg genoemd, een “Doctor of Science” van USC (waarvan wordt gezegd dat hij die heeft weggegooid zonder zijn post te openen, zodat er geen dossier is), anderen suggereren dat hij helemaal geen graden had en eigenlijk een opticien was die loog over zijn geloofsbrieven. Wie moeten we geloven? Nou, als genoeg onbevestigde sites zeggen dat hij een graad in Heidelberg had, moet het wel waar zijn.

Rife schijnt een serie microscopen te hebben ontwikkeld met vergrotingen die zouden kunnen wedijveren met die van elektronenmicroscopen, ook al is dat fysiek onmogelijk bij brede verlichting met zichtbaar of bijna zichtbaar licht. Er is een diffractielimiet aan wat kan worden gezien als gevolg van de relatief lange golflengte van zichtbaar licht in vergelijking met de omvang van cellulaire structuren. Er zijn weliswaar uitzonderingen op deze limiet ontdekt, maar daarbij werd gebruik gemaakt van fluorescentie, single-foton en confocale scantechnieken, die afhankelijk zijn van computers, scanning en andere technologie om een beeld te genereren (later worden deze studies uitgekozen om te suggereren dat UV-verlichting deze grenzen zou kunnen schenden – dat is niet het geval).

We hebben al twijfelachtige geloofsbrieven, en een fysiek onmogelijke bewering. Wat is het volgende?

Op 20 november 1931 woonden vierenveertig artsen een diner bij dat werd aangeprezen als “Het einde van alle ziekten” in het landgoed in Pasadena van Dr. Milbank Johnson. Dit diner was ter ere van Dr. Arthur I. Kendall, professor aan de Northwestern Medical School, en ontwikkelaar van het “Kendall Medium” of “K-Medium,” en Dr. Royal Rife, de ontwikkelaar van de “Rife microscoop.

Met behulp van het “K-Medium” kon (geselecteerd kanker- of ander) ziek menselijk weefsel worden vermalen, verdund met water, vervolgens ofwel Berkefeld N of Berkefeld 000 worden gefilterd, waardoor de menselijke cellen werden verwijderd, en vervolgens kon dit mengsel in cultuur groeien met behulp van het “K-Medium”, waar het anders met eerdere mediums niet zou groeien. De resulterende gefilterde cultuur zou, indien geïnjecteerd in een gezonde proefpersoon, ziekte ontwikkelen. De monsters van het gefilterde mengsel konden worden bekeken met een van de vele werkende Rife “Virus”-microscopen, waarin bewegende micro-organismen zouden zijn te zien, gefotografeerd en in beweging gebracht. Een artikel in een medisch tijdschrift beschreef de procedure en de algemene kenmerken van een Rife “virus”-microscoop.

Ahhh ja. Ziek menselijk weefsel werd vermalen, verdund in water en gekweekt in mysterieus K medium. Toen werden er microben gezien. Of niet? Je hoeft de link maar te volgen en je ziet dat de bacteriën uit agar kwamen, niet uit menselijk weefsel, en, alle foto’s zijn van Rife en zijn microscoop! Geen echte gegevens en veel dom gebrabbel over optica dat geen enkele fysische betekenis heeft. De Wiki noemt dit bewijs van de Rife “virus”-microscoop – maar hij keek niet naar virussen – hij keek naar tyfusbacteriën. Niemand kan blijkbaar de moeite nemen om de meest elementaire fouten op deze site te herstellen. Hetzelfde citaat wordt dan in de volgende alinea weer gebruikt als bewijs voor iets heel anders.

Maar genoeg van deze dwaasheid, geen van de gelinkte beweringen laat iets anders zien dan een getuigenis over de visualisatie van bacteriën – die binnen het bereik van lichtmicroscopie liggen, vooral met het gebruik van vlekken. Niets wijst erop dat hij erin slaagde de wetten van de fysica en de optica te overtreden met zijn scoop. Hoe zit het met de Rife Machine? Hoe zit het met dit geneesmiddel tegen kanker dat door de kwade artsen van de AMA werd onderdrukt?

Nadat hij opzettelijk een elektrische geïoniseerde gasbuis 24 uur lang in de nabijheid van een gekweekt monster liet lopen, bleken de organismen dood te zijn. Rife experimenteerde met radiofrequente straling om te ontdekken hoe de kweek gedood kon zijn. Na enig experimenteren meende Rife dat hij toen had ontdekt dat er voor elk organisme een bepaalde “sterfte-oscillatiesnelheid” bestaat waarbij de resonantie zo extreem wordt dat zij dodelijk wordt beschadigd (devitalisatie) en of de voortplanting volledig wordt stopgezet. Het micro-organisme zelf trilt niet, alleen de samenstellende chemicaliën in zijn structuur deden dat, zoals dat tegenwoordig gebeurt met chemische monsters in Nucleaire Magnetische Resonantie-analyses.

A PHYSICIST’S VIEW – Gary Wade PhD. geeft aan dat virussen gewoonlijk omhuld zijn met een eiwit en dat de eiwitstructuur onder resonantieomstandigheden uiteen zal vallen:

Het Rife-frequentie-instrument zal, wanneer het wordt ingesteld op de frequentie die overeenkomt met de meest belastende oscillatiemodus voor het virus van belang, zoals geïllustreerd in figuur 8B, die virusmantel vernietigen en dus het virus vernietigen.

Omdat het het eiwit is dat wordt verstoord, en niet de hele microbe, moet de resonantie plaatsvinden op de chemische bindingen. Bij NMR-analyse worden de bindingen en de neuclei in trilling gebracht.

Een soortgelijke vernietiging door resonantie kan worden waargenomen wanneer een menselijke zanger in staat is fijne kristallen wijnglazen te verbrijzelen door luidkeels een noot of frequentie aan te houden waardoor het glas gaat resoneren en energieniveaus opbouwt totdat het versplintert. De vernietiging vindt plaats wanneer de geabsorbeerde energie sneller toeneemt dan zij kan worden uitgestraald, en het resonerende deel van de structuur niet langer in staat is zijn integriteit te behouden. Het hele wijnglas versplintert niet, alleen het zwakke deel dat het meest trilde doet dat.

Zoals nu wordt gedaan met NMR? Dit is echt krankzinnig. Alleen omdat er radiogolven worden gebruikt in NMR en het woord “resonantie” heeft niets te maken met dit voorgestelde mechanisme. Het verbazende is dat zij de NMR wikipedia ingang linken, en het dan duidelijk niet lezen. De krachtige magneten worden gebruikt in NMR om de rotatie van de kernen van atomen te richten, is dit een quantumeffect. De resonantie van het RF veld dat dan wordt toegepast verstoort de spin staten van atomen. Het verandert geen chemische bindingen, als dat zo was zouden MRI’s je doden. Je kunt ook geen niet-ioniserende radiofrequentie op mensen afschieten en hun atomen laten resoneren of organismen of hun proteïnen binnenin laten resoneren. Dit is gewoon BS handwaving. Als niet-ioniserende RF-frequenties werkelijk proteïnen zouden kunnen verstoren, dan zou dat ook het geval zijn met virale en menselijke proteïnen – proteïnen in virussen en mensen zijn allemaal gemaakt van dezelfde samenstellende delen mensen – aminozuren. Als ze slim waren, zouden ze het vergelijken met microgolfoven-technologie die watermoleculen doet trillen (hoewel dat nog steeds een vreselijke vergelijking is). Hun griezelige pagina met nep-experts is ook een bezoekje waard.

Laten we verder gaan.

Rife kwam tot de overtuiging dat hij voor elk pathogeen organisme een mortale oscillatiesnelheid kon vinden, en richtte zijn onderzoek daarop, waarbij hij verschillende pathogenen kweekte en testte met zijn machine. In de loop van dit werk documenteerde Rife de precieze frequenties die specifieke organismen vernietigden. In samenwerking met Dr. Kendall kon Rife aantonen dat vele, zo niet alle, besmettelijke bacteriële ziekten met deze stralingsbehandeling konden worden genezen. Deze frequenties lagen meestal in het bereik van 10-100 MHz (HF tot mid-VHF). Een document dat op het internet circuleert, getiteld “Rife Table by frequency 06-30-2001.doc” bestaat uit 46 pagina’s met specifieke frequenties met de getroffen ziekteverwekker(s).

En hier komt de kern van de zaak om de hoek kijken. Het idee dat verschillende bacteriën (en kankercellen) verschillende RF-frequenties hebben waar ze gevoelig voor zijn. Laat staan dat in de paragraaf hierboven de cranks beweren dat het de proteïnen zijn die uiteenvallen, een idiote suggestie, nu is het het hele organisme dat oscilleert. Er is hier een belangrijk verschil in schaal van moleculaire bindingen van proteïnen (die niet door RF worden verbroken en hetzelfde zouden zijn in zowel mensen als andere biologische organismen) tot een bacterie. En het idee dat zij zich specifiek op kankercellen kunnen richten is hysterisch. Alsof de moleculaire en genetische veranderingen van kanker een mystiek EM-veld veranderen – je vraagt je af of je het apparaat niet verkeerd zou kunnen afstellen en per ongeluk al je gezonde cellen zou kunnen doden.

Maar zijn we klaar met Wikipedicranks? Nope. Waar is al het bewijs dat dit revolutionaire nieuwe systeem van genezen werkt? Waar zijn alle foto’s van deze verbazingwekkende microscoop die EM-resolutie beelden van virussen maakt?

Wel, het is allemaal vernietigd door de medische gevestigde orde! Ze konden het niet riskeren dat een kankermedicijn bekend werd, dan zouden ze geen baan meer hebben. Het is een samenzwering!

Rife en zijn hedendaagse aanhangers verklaren de afwezigheid van aantoonbare apparatuur of gedetailleerde aantekeningen over de constructie door te melden dat het toenmalige hoofd van de AMA en redacteur van het Journal of the American Medical Association, Dr. Morris Fishbein, of anders de regering, een inval deed in Rife’s laboratoria, zijn microscopen vernietigde, zijn apparatuur en aantekeningen in beslag nam en hem dwong verder te gaan.

Jaren na de “succesvolle” klinische proeven van Dr. Milbank Johnson in 1934, kwam Fishbein achter de activiteiten van Rife. Fishbein kende een man die stervende was aan kanker. Op een dag ontmoette hij de man bij toeval. De man was helemaal gezond, een succesvol behandelde patiënt die van Californië was teruggekeerd naar Chicago. Fishbein dineerde (zoek naar ‘Fishbein dineerde’) met deze persoon om te ontdekken hoe hij genezen had kunnen worden. Fishbein leerde vervolgens over Rife van deze onwillige man. Voor die tijd vervolgde de AMA Rife of de M.D.’s die met hem samenwerkten niet.

Volgens geluidsopnamen die in de jaren ’50 van de vorige eeuw van de betrokkenen werden gemaakt, stuurde de AMA in 1934 een brief waarin werd geprobeerd het patent voor de Beam Ray te kopen, en dat Dr. Johnson een kopie van de brief had bewaard (zoek op 09:00 en vermelding van AMA).

In 1939 verstrekte de AMA geld (zoek op $10.000) aan een van de ontevreden partners, Philip Hoyland, om een rechtszaak tegen hen aan te spannen, om de Beam Ray Corporation op te breken. Hoyland’s bedoeling was om een positie in de raad van bestuur veilig te stellen voor Fishbein’s AMA agent. Rife wint de rechtszaak maar begint alcohol te misbruiken. De voorzittende rechter Kelly biedt aan het bedrijf dat Hoyland indirect vertegenwoordigde, de AMA, te bestrijden, maar Rife heeft geen geld meer en is nu een dronkaard. (Zoek op ‘Judge Kelley’). Tijdens de rechtszaak dreigt de AMA alle artsen die de Beam Ray-apparatuur gebruiken, hun lidmaatschap van de AMA in te trekken, waardoor zij hun vergunning om de geneeskunde uit te oefenen verliezen. Alle artsen geven hieraan gehoor en leveren hun apparatuur in, behalve Dr. Milbank Johnson en Dr. James Couche, MD. Rife kan het zich niet veroorloven de Beam Ray Corporation draaiende te houden, en er zijn geen artsen die de apparatuur willen kopen. Rife sluit het bedrijf en verkoopt alle activa.

Nadat de AMA zich ermee ging bemoeien, hield het California Public Health Dept. hoorzittingen over Rife-achtige frequentieapparatuur. Hoewel deze apparatuur door alle geraadpleegde wetenschappelijke laboratoria als veilig werd bestempeld, zou de afdeling van de AMA dergelijke apparatuur onveilig hebben verklaard.

Vervolging! En dan nog meer anekdotes, bewijzen die worden aangedragen in interviews (ref:man in een bar – heeft het ook over UFO’s), rife-promoting sites die als bewijs worden gebruikt, en ongefundeerde beweringen in websites etc. Al het solide bewijs is verdwenen door de vervolging en samenzweringen van de AMA. Klassiek chagrijn. Wat is er ooit gebeurd met het principe dat buitengewone beweringen buitengewoon bewijs nodig hebben? Misschien moet Wikipedia dat als een wereldwijd beleid instellen.

Het is triest, na al die tijd zouden we vertrouwd moeten zijn met deze technologie, maar er blijft magisch denken bestaan over radiogolven. Niet-ioniserende straling heeft geen wisselwerking met de moleculen van je cellen op een fysiologisch zinvolle manier. Enkele uitzonderingen – in een magnetisch veld van 1,5 Tesla kan RF de spins van atoomkernen verstoren – maar dit heeft geen fysiologisch effect. En specifieke frequenties van microgolven doen water vibreren, wat warmte genereert. Maar RF frequenties laten specifieke organismen niet trillen, dat is absurd. Vergeet niet, organismen op deze planeet zijn allemaal gemaakt van dezelfde bouwstenen, zelfs als er een weg zou zijn om chemische bindingen of eiwitten te beschadigen met RF, is er geen reden waarom het specifiek zou zijn voor een organisme versus een ander, of nog belachelijker, specifiek voor kankercellen boven gezonde cellen.

Wat nog triester is, is dat Wikipedia psuedoscience vermeldingen heeft die, terwijl ze worden aangevochten, zo ineffectief worden gedaan. De apen runnen de dierentuin. Hoewel Wikipedia een OK startpunt kan zijn voor sommige dingen, zou het zeker nooit moeten worden geciteerd als een primaire bron of een bron van significante autoriteit.

Dus, als je een toegewijde Wikipedia-gebruiker bent (ik niet), en de reputatie van de online encyclopedie zou willen redden, hier is een goed begin. Haal wat van de psuedowetenschappelijke rommel weg.
i-83ab5b4a35951df7262eefe13cb933f2-crank.gifi-3a38ecb7855955738c9e961220d56e25-1.gifi-02de5af1f14cb0cdd5c20fb4d07e9b84-2.gifi-489dd819efedba2ae35c8ed120ac2485-3.gifi-62a2141bf133c772a315980c4f858593-5.gif

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *