Hoewel een interesse in kaarsen meer lijkt voor te komen bij dames dan bij heren in onze moderne tijd, is het maken van kaarsen zelf een eerder mannelijke vaardigheid die duizenden jaren teruggaat. Vooral in de middeleeuwen was de handel in kaarsen van vitaal belang voor koninkrijken en dorpen. Licht was uiteraard een noodzaak, en dat licht kwam van was of talg (dierlijk vet) kaarsen. Bedrijven, huizen, parochies, enz. waren allemaal afhankelijk van kandelaars, waardoor het een tamelijk lucratief beroep was voor de middeleeuwse ambachtsman.
Heden ten dage zijn kaarsen weliswaar geen praktische noodzaak, maar ze kunnen wel een mannelijke of romantische sfeer (afhankelijk van waar je voor gaat) toevoegen aan elke kamer. Ik gebruik zelf al vele jaren kaarsen en geniet van de constante, maar flikkerende vlam op mijn bureau, samen met de geuren van bourbon en bruine suiker, sandelhout, custard, en nog veel meer. Kaarsen kunnen echt heel meditatief zijn en tot nadenken stemmen.
Maar, ze zijn ook duur.
Het blijkt dat zelfgemaakte kaarsen maar een paar dollar per stuk kosten, net zo goed ruiken en branden als de dure kaarsen, en dat het een vrij eenvoudig project is dat je niet meer dan een paar uur kost. Ze zijn een geweldige aanwinst voor uw werkruimte of studeerkamer, en ook een uitstekend en goedkoop doe-het-zelf cadeau voor uw dierbaren.
Er zijn een paar verschillende soorten kaarsen die u kunt maken, maar wij gaan ons richten op kaarsen in een houder. In plaats van vrijstaande was, zijn dit de kaarsen die je in potten of andere containers vindt (vandaar de naam). Deze zijn het eenvoudigst te maken, omdat er geen mallen of ander speciaal gereedschap voor nodig is. Je vindt gewoon een oude mok, of je koopt een paar goedkope mason jars, en je bent klaar.
Laten we aan de slag gaan!
benodigdheden
Om te beginnen met het maken van kaarsen, heb je een paar benodigdheden en gereedschappen nodig. De opstartkosten zijn echter relatief laag en als u eenmaal over de benodigdheden beschikt, kunt u talloze goedkope kaarsen maken.
Was. Dit is uiteraard het hart van de kaars. Er zijn drie hoofdsoorten om uit te kiezen in de wereld van de kaarsen. Laten we ze eens kort bekijken:
- Paraffine. De traditionele was die al honderden jaren in standaardkaarsen wordt gebruikt, en die vandaag de dag nog steeds het populairste ingrediënt voor kaarsen in de schappen is. Het is goedkoop, en je kunt er gemakkelijk kleuren en geuren aan toevoegen. Het grootste probleem met paraffine is dat het giftig kan zijn. Paraffine is een bijproduct van aardolie, wat het voor sommige mensen automatisch een slechte naam geeft. Als natuurlijke producten je ding zijn, is het waarschijnlijk het beste om een alternatieve was te zoeken. Prijs: $2-$10 per pond.
- Soja. De nieuwkomer op het blok, en steeds meer en meer populair. Het is gemaakt in de jaren ’90 toen de “natuurlijke” beweging stoom begon te winnen. Het wordt meestal gemaakt van sojaolie, maar soms ook gemengd met paraffine en andere wassen (palm, bijen, enz.). Het laat ook gemakkelijk kleuren en geuren toe. Prijs: $2-$10 per pond.
- Bijenwas. Het oudste ingrediënt voor het maken van kaarsen; in feite zijn kaarsen van bijenwas gevonden in de grote piramiden van Egypte. Zoals de naam al zegt, wordt het geproduceerd door bijen en is het een bijproduct van het honingproductieproces. Daarom heeft het van nature een gouden kleur en een subtiele, zoete geur. Het is uiteraard een volledig natuurlijk product, maar je kunt er niet echt effectief andere geuren aan toevoegen; de natuurlijke geur zal interfereren met de geuren die je kunstmatig probeert toe te voegen. Het is ook de duurste optie. Prijs: $10+ per pond.
De meeste wassen die je voor het maken van kaarsen koopt, komen in korrelvorm, waardoor je er veel gemakkelijker mee kunt werken en ze veel sneller smelten. Als het in een blok komt (mijn paraffine), gebruik dan een scherp mes om het in kleine stukjes te hakken.
In mijn experimenten presteerde bijenwas het slechtst van alle wassoorten. Hij brandde gewoon niet zo goed als de andere. En omdat er geen geur aan zit (ik kon niet veel van de veronderstelde natuurlijke geur ontdekken), wordt een van de doelen van een kaars toch een beetje teniet gedaan. Ik heb niet veel verschil gemerkt tussen de soja- en de paraffinekaarsen; de voorkeur van de gebruiker wint het hier.
Lontjes. De verkeerde pit kan uw zelfgemaakte kaars ruïneren. Uw eerste zorg is de grootte, die eigenlijk de breedte is. Voor de containerkaarsen waar ik u doorheen leid, zult u bijna altijd een grote pit willen (de meeste hebben gewoon de maat “small”, “medium” of “large”). Aangezien uw kaars waarschijnlijk een diameter van een paar centimeter heeft, is de grotere pit de beste keuze. De lengte van de lont maakt niet veel uit; u zult hem waarschijnlijk hoe dan ook inkorten.
Gearme oliën. Zonder geurstof heb je alleen maar brandende was. Hoewel het er mooi uitziet, geeft het niet het aangename aroma waarvoor de kaarsen van vandaag grotendeels zijn gemaakt. Er zijn duizenden geuren om uit te kiezen die slechts een google zoekopdracht verwijderd zijn. Ik gebruikte candlescience.com om speciaal samengestelde kaarsgeuren te kopen. Je kunt essentiële oliën gebruiken, maar van wat ik heb onderzocht, eindigt het eindproduct niet zo lekker. Kies uit mannelijke geuren als Fireside (een mix van kruidnagel, amber en sandelhout), Apples & Maple Bourbon, Blue Spruce, Buttered Rum, Coffee, Whiskey, en meer.
Double Boiler. Je kunt een echte dubbele boiler gebruiken als je wilt, maar ik heb een universeel model dat gewoon op elke pan past die je al hebt, en het werkt geweldig. Het beste van alles is dat het goedkoop is en gemakkelijk in een kast kan worden opgeborgen. Dit is zeker een must voor het maken van kaarsen; het smelten van de was direct boven de vlam in een gewone pot is te heet.
Verpakker(s). Koffiemokken, glaswerk, mason jars – alles wat tegen hitte kan, kan worden gebruikt als houder voor een kaars. Ik heb een paar 8oz mason jars gekocht, en ze zijn precies goed (goedkoop, ook!). Met een deksel zijn ze ook makkelijk te vervoeren/verzenden, dus je kunt ze gemakkelijk cadeau geven.
Accessores: Thermometer, Spatel, Oude Pen(nen), enz. Een thermometer bij de hand hebben is prettig, zodat je snel de temperatuur van de wax kunt opnemen. Als je was koopt, vooral als die is bedoeld voor het maken van kaarsen, zitten er instructies bij over de temperatuur waarop je de geur moet toevoegen, wanneer je de was in de container moet gieten, enz. Gebruik een spatel of lepel om de was te roeren en grotere stukken te breken. Later zult u ontdekken waarom oude pennen en potloden zo handig zijn. Misschien vindt u gaandeweg ook nog kleine dingen die u nodig hebt; wees er alleen op voorbereid dat de was overal op terechtkomt.
Note: de meeste foto’s hieronder zijn van het maken van de bijenwaskaars; de kleur van de was maakt het gemakkelijker om te zien wat er in de foto’s gebeurt dan de perfect heldere was (tot hij hard wordt, natuurlijk) van paraffine en soja. Het proces is letterlijk precies hetzelfde voor alle soorten was.
Hoe maak je je eigen containerkaars
Het werken met was is een nogal rommelige aangelegenheid. Vooral als de was smelt, kunnen druppels overal terechtkomen, en je merkt het pas als de was droog is. Leg kranten of papieren handdoeken rond je werkgebied. Gebruik die om je thermometer, spatel, enz. op te zetten; pas op, ze zullen waarschijnlijk een beetje kleven. Gelukkig is was niet zo moeilijk schoon te maken (ook al is het een beetje lastig), en je kunt het er meestal gewoon met een vingernagel afschrapen. Houd ook je potjes (of andere bakjes) en lonten bij de hand; als het eenmaal op gang is, gaat het proces iets sneller dan je in eerste instantie zou verwachten.
Smelt de was
Gebruik je dubbele ketel, smelt de was. Doe een flinke hoeveelheid water in de pan op de bodem, doe ongeveer een half pond was in de dubbele kookketel (dit is de perfecte hoeveelheid voor een potje van 80 oz), en kijk hoe de was smelt. Het is eigenlijk best leuk om naar te kijken. Roer het door en breek grote stukken met de spatel. Het duurt maar 10-15 minuten voor de was gesmolten is. Houd de temperatuur in de gaten; je wilt dat het tussen de 160 en 170 graden is. Als de temperatuur hoger wordt, haal hem dan van het vuur.
Lont vastmaken aan recipiënt
Terwijl de was smelt, de pit aan de houder vastplakken. Sommige lonten hebben een kleine sticker aan de onderkant, maar de meeste niet. Superlijm is een optie, maar ik heb ook een oude truc van kaarsenmakers met succes toegepast: Als de was begint te smelten, vormt zich een plasje vloeistof. Doop het metalen lipje van de lont in die gesmolten was en plak het dan snel op de bodem van de pot – in het midden natuurlijk. Na een paar minuten, als de was hard wordt, zit hij vast aan de bodem.
Geurolie toevoegen en roeren
Geurolie toevoegen aan de paraffinewas.
Als alle was volledig gesmolten is, voeg je de gewenste geurolie toe. Elke was is anders en vereist andere hoeveelheden per pond was, dus volg de instructies die erbij zitten als je speciaal kaarsvet hebt gekocht. Als je een blok was hebt gekocht dat niet per se voor kaarsen is bedoeld, is een veilige gok 1 oz per pond was. Giet de geurstof in je dubbele ketel en roer ongeveer 30 seconden om ervoor te zorgen dat het gelijkmatig wordt verdeeld.
Koel en giet in een bakje
Nadat je de geurstof hebt toegevoegd, laat je het een paar minuten afkoelen. De optimale temperatuur om de wax in het potje te gieten is ongeveer 130-140 graden; zo wordt de wax beter hard dan wanneer je hem warmer giet. Dit duurt niet lang – slechts een paar minuten – dus let goed op je thermometer.
Als de wax eenmaal goed is afgekoeld, giet je hem in het potje. Houd de pit lichtjes vast, zodat hij in het midden blijft; trek echter niet te hard, anders kan de hechting aan de bodem loslaten. Aangezien je er hete was ingiet, die de was waarmee je de pit hebt vastgeplakt zou kunnen doen smelten, kan dat sowieso gebeuren. Als ik de was voldoende tijd geef om uit te harden – 5 minuten of zo – lijkt het geen probleem te zijn.
Giet echter nog niet alle was in de ketel. Bewaar wat in je ketel voor na de eerste gietbeurt. Je zult zien dat er dan meestal een mooi gat in het midden ontstaat. Daar komen we in een paar stappen op terug.
Lont
De lont, die aan de bodem is bevestigd, kan in het begin wat schommelen in de vloeibare was. Je wilt er natuurlijk voor zorgen dat de pit mooi in het midden blijft zitten terwijl de wax uithardt. Een niet gecentreerde pit betekent dat hij niet goed brandt, en dat wil je niet. Leg gewoon een of twee schrijfbenodigdheden (waar je niet veel om geeft) bovenop de houder met de pit ertussen. De lont hoeft niet super stevig vast te zitten – hij hoeft alleen maar een paar uur op zijn plaats te blijven.
Laten afkoelen, dan bijvullen
Je ziet een klein gat in het midden; de was trekt ook een beetje weg van de randen van de pot. Door het potje af te toppen zijn deze problemen opgelost.
Zoals hierboven vermeld, zal de was tijdens het harden waarschijnlijk een zinkgat in het midden vormen. Je moet het minstens een paar uur laten afkoelen; zolang duurt het voordat de was volledig is uitgehard en je kunt zien hoeveel er moet worden opgevuld. Verwarm de was die u in de ketel hebt laten zitten opnieuw en vul de kaars bij. Voeg niet te veel toe, anders houdt u weer een gat over; vul alleen de holte op, een beetje meer dan er al zat voor een glad oppervlak.
Lont afknippen
U hebt waarschijnlijk een paar centimeter lont over van uw kaars. Die moet u inkorten tot ongeveer 1/4″. Een te lange pit brandt te groot en heet. De manier om dit te weten is door naar de vlam te kijken zodra deze is aangestoken: als de vlam meer dan een centimeter hoog is en veel flikkert, is hij te lang. Trim hem en steek hem opnieuw aan.
Schoonmaken
Je vraagt je waarschijnlijk af hoe je al die was moet schoonmaken. Zelfs als u uw uiterste best doet, kunt u niet elke druppel in de container krijgen. Er zal wat in de ketel zitten, op uw gereedschap, waarschijnlijk op uw aanrecht, enz. De beste manier om het schoon te maken is de was weg te vegen met een papieren doekje terwijl het nog in vloeibare vorm is. U wilt het niet door de afvoer spoelen of het gereedschap in de vaatwasser doen; de was smelt er gemakkelijk af, maar kan weer hard worden en uw leidingen verstoppen. Daarom is een papieren handdoek of een ander wegwerpdoekje de beste oplossing. Als de was hard wordt voordat u hem kunt schoonmaken, schraapt hij gelukkig vrij gemakkelijk van vrijwel alles af, dus maakt u zich geen zorgen.
Geniet van uw kaars!
U zou moeten uitkomen op een brandtijd van 6-9 uur. Als je lont ooit zo’n bloemkoolachtig ding doet waarbij hij aan het uiteinde helemaal bobbelig wordt, ga je gang en knip hem bij.
Vragen
Is het goedkoper om uw eigen kaarsen te maken? Ja! Kaarsen in potten kunnen duur zijn – ergens tussen de $10 en $50. Hoewel u ongeveer dat bedrag vooraf betaalt voor de benodigdheden, kunt u die benodigdheden voor een aantal kaarsen gebruiken. Per zelfgemaakte kaars kost u dat zo’n $3 tot $5.
Hoeveel kaarsen kunt u maken met een pond was? U kunt gerust uitgaan van ongeveer 20 ounce vloeibaar kaarsvet per pond gewicht. Ik geef de voorkeur aan potten van 8 oz voor kaarsen, dus dat zou ongeveer 2,5 kaarsen per pond zijn.
Kan je een kaars maken zonder was? Misschien verrassend, dat kan zeker! Je hebt er wel altijd een soort olie of vet voor nodig. Shortening, spekvet, olijfolie, enz. Hoewel niet het onderwerp van dit stuk, hebben we wel een artikel over het maken van een spekvet kaars.
Wat is het goedkoopste kaarsvet? Bijenwas is duurder, maar wel helemaal natuurlijk. Soja- en paraffinewas verschillen niet veel in prijs en zijn vaak verkrijgbaar voor $2 tot $10 per pond, afhankelijk van waar je het vandaan haalt.
Waarom zijn sommige kaarsen (zoals Yankee kaarsen) zo duur? Misschien vraagt u zich af waarom u thuis een kaars kunt maken voor een paar dollar, maar in de winkel meer dan 30 dollar moet uitgeven voor een mooie kaars. Het heeft vooral te maken met exotische geuren en bewezen brandtijden. De geuren zijn, per ons, het duurste ingrediënt bij het maken van een kaars. Het kost tijd en geld om die moeilijker te vinden geuren te vinden. Yankees, en andere luxemerken, gebruiken ook speciale productiemethoden die een lange brandtijd garanderen; als je het aantal gebruiksuren berekent (wat je kunt zien als prijs-per-gebruik), zijn de effectieve kosten eigenlijk veel lager. Ja, ze zijn duur, maar ze hebben ook de neiging om unieke, sterkere geuren te hebben en ze gaan langer mee.
Hoe wax je je eigen kleding en uitrusting
Wax seals: A History and How-To
Hoe maak je een lantaarn van een aluminium blikje
AoM’s Fire Building archieven