Heading

Media afspelen

Een vrouwtje dwerggoerami met twee mannetjes in een aquarium

De meeste dwerggoerami’s leven ongeveer vier tot zes jaar; met de juiste verzorging kunnen ze langer leven. Dwerggoerami’s zijn over het algemeen vreedzame vissen, in tegenstelling tot de veel grotere standaardgoerami’s, die agressief kunnen worden. Dwerggoerami’s doen het goed in de meeste gezelschapsaquaria en zijn compatibel met de meeste vissen, zoals Platies, Mollies, Plecostomus, Spookmeervallen, Tetras, en andere volgzame vissen. Zij hebben een aquarium nodig met een inhoud van ten minste 10 gallon. Ze zwemmen meestal in het midden of de bovenste regionen van het aquarium, omdat goerami’s labyrintvissen zijn en zo nodig gebruik maken van hun labyrintorgaan.

Dwerggoerami’s doen het niet goed met grote, agressieve vissen. Dwerggoerami’s zijn zo volgzaam dat ze zich eerder dood zullen laten pesten dan terugvechten. Mannetjes van andere goerami soorten, maar ook mannelijke Siamese vechtvissen, kunnen dwerggoerami’s aanvallen.

Wanneer een bak dwerggoerami’s en sneller zwemmende topzwemmers zoals guppy’s bevat, moet het voer op een meer gespreide plaats worden gedropt, zodat de dwerggoerami een grotere kans heeft om het voer eerder te pakken dan de andere vissen, aangezien dwerggoerami’s schuwe vissen zijn.

Dwerggoerami’s verdragen tamelijk hoge temperaturen. Temperaturen van 27 °C (81 °F) worden gemakkelijk verdragen.

Dwerggoerami’s die in Singapore voor de aquariumhandel worden gekweekt, kunnen drager zijn van het dwerggoerami iridovirus. Recent onderzoek heeft aangetoond dat 22% van de Singapore Trichogaster lalius drager is van dit virus.

VoedingEdit

Vrouwelijke dwerggoerami voedt zich met commercieel visvoer

Een gevarieerd dieet is zeer belangrijk voor de dwerggoerami, Het is een omnivoor die de voorkeur geeft aan zowel algen- als vleesvoer. Een op algen gebaseerd vlokkenvoer, samen met gevriesdroogde bloedwormen, tubifex en pekelkreeftjes, voorziet deze vissen van de juiste voeding.

Tekenen van stress en/of ziekteWijzigen

Normaal gesproken, wanneer een dwerggoerami gestrest of ziek is, dan zal hij mokkend op de bodem van het aquarium rondhangen en voedsel weigeren, net als de meeste andere vissoorten.Ook zal de Dwerggoerami niet zo kleurrijk zijn als wanneer hij gezond is.

KweekUitgave

Het mannetje bouwt een drijvend bellennest waarin de eieren worden gelegd. In tegenstelling tot andere bouwers van bellennesten, neemt het mannetje stukjes planten, twijgen en ander afval in het nest op, die het nest beter bij elkaar houden. Het waterpeil moet tijdens het paaien tot 7-10 cm worden verlaagd en de temperatuur moet ongeveer 28-30 °C bedragen. Vegetatie is essentieel, want de mannetjes bouwen hun bellennest met plantaardig materiaal, dat ze samenbinden met bellen. De nesten zijn zeer uitgebreid en stevig, ze kunnen enkele centimeters in doorsnee en een centimeter diep zijn. Limnophila aquatica, Riccia fluitans, Ceratopteris thalictroides, en Vesicularia dubyana, zijn goede keuzes voor de kweekbak. Ook turfmolm kan als bouwmateriaal worden aangeboden.

Als het nest eenmaal is gebouwd, begint het mannetje het vrouwtje het hof te maken, meestal in de namiddag of avond. Hij geeft zijn bedoelingen te kennen door met uitlopende vinnen rond het vrouwtje te zwemmen en te proberen haar naar het nest te lokken, waar hij zijn hofmakerij voortzet. Als het vrouwtje het mannetje accepteert, begint ze met het mannetje rondjes te zwemmen onder het bellennest. Als ze klaar is om kuit te schieten, raakt ze het mannetje met haar mond aan op de rug of de staart. Op dit signaal omarmt het mannetje het wijfje en draait haar eerst op haar zij en tenslotte op haar rug. Op dat moment laat het vrouwtje ongeveer vijf dozijn heldere eitjes los, die onmiddellijk door het mannetje worden bevrucht. De meeste eieren drijven omhoog naar het bellennest. Eieren die afdwalen worden door het mannetje opgevangen en in het nest gelegd. Zodra alle eieren in het nest zijn vastgezet, zal het paartje opnieuw kuit schieten. Als er meer dan één vrouwtje in het broedreservoir aanwezig is, kan het mannetje met alle vrouwtjes kuitschieten. Het kuitschieten duurt twee tot vier uur en levert tussen de 300 en 800 eieren op. Dwerggoerami’s hebben een vruchtbaarheid van ongeveer 600 eieren. Na de paaitijd legt het mannetje een fijne laag bellen onder de eieren, zodat ze in het bellennest blijven. Het mannetje beschermt de eieren en de jongen. Na 12 tot 24 uur komen de jongen uit en blijven zich ontwikkelen binnen de bescherming van het bellennest. Na drie dagen zijn ze voldoende ontwikkeld om vrij te zwemmen en het nest te verlaten. Als de pootvisjes twee tot drie dagen oud zijn, moet ook het mannetje worden verwijderd, anders bestaat het gevaar dat hij de jongen opeet.

Na het kuitschieten moet het vrouwtje naar een andere bak worden overgebracht. Het mannetje neemt nu de volledige verantwoordelijkheid voor de eieren op zich en verdedigt het nest en het omringende territorium op agressieve wijze. Als ze voor het eerst uit het ei komen, moeten de kleine pootvisjes worden gevoerd met infusoria, en later met pekelkreeftjes en fijngemalen vlokken. Aan oudere pootvissen kunnen ook gevriesdroogde tabletten worden gegeven.

Kleurvarianten

Kwekers hebben verschillende kleurvarianten gecreëerd, voornamelijk variërende verhoudingen tussen rode en blauwe kleurstof. De poederblauwe variant is bijna volledig helder blauw. De roodste variant (vlamrood) kan worden verward met de rode variant van honinggoerami’s (Trichogaster chuna). Een van de meest voorkomende kleurveranderingen is het turkoois/neon blauw, met strepen van donkerrood en helder blauw.

• Vlamrood

• Poederblauw

• Turquoise / neon blauw