Als je in het onderwijs werkt, heb je waarschijnlijk wel eens van pedagogie gehoord. Je hebt waarschijnlijk seminars bijgewoond over de beste pedagogische praktijken. En als je student bent, ben je de term al meerdere keren tegengekomen in je lessen.
Maar ben je ook bekend met de term “andragogie”? Het is een belangrijke term in het onderwijsveld en zou op zijn minst moeten worden begrepen door degenen die waarde hechten aan leren.
In dit bericht geven we je een lekenhandleiding over andragogie. We leggen uit wat het is, waar het vandaan komt en wat de grondbeginselen ervan zijn.
WAT IS ANDRAGOGIE?
Typisch betekent andragogie het begrip van de wetenschap en de praktijk van het leren van volwassenen. Dit in tegenstelling tot de pedagogie, die het begrip is van de wetenschap en praktijk van het leren van kinderen.
- Andra = volwassene
Peda = kind
In het Grieks betekent andragogie “mens-leidend” terwijl pedagogie “kind-leidend” betekent.”
Dit is wat Blake Seufert schrijft over andragogie:
Typisch is dat het leren zeer zelfgestuurd is, hands on en niet erg afhankelijk van een instructeur of leraar.
De term “andragogie” werd voor het eerst gebruikt in 1833 door een Duitse leraar, Alexander Knapp, in een poging Plato’s onderwijstheorie te categoriseren en te beschrijven.
Hoewel de term het meest in verband wordt gebracht met Malcolm Knowles, een pedagoog die een enorme invloed had op het gebied van volwasseneneducatie. Zoals Mark K. Smith opmerkt:
In de jaren vijftig was hij de uitvoerend directeur van de Adult Education Association van de Verenigde Staten van Amerika. Hij schreef de eerste grote verslagen over informeel volwassenenonderwijs en de geschiedenis van het volwassenenonderwijs in de Verenigde Staten. Voorts werden de pogingen van Malcolm Knowles om een distinctieve conceptuele basis voor volwassenenonderwijs en het leren via het begrip andragogy te ontwikkelen zeer wijd besproken en gebruikt. Hij schreef ook populaire werken over zelfsturing en over groepswerk (met zijn vrouw Hulda). Zijn werk was een significante factor in het heroriënteren van volwassenenopleiders van “mensen opleiden” naar “hen helpen te leren”.
Knowles was ervan overtuigd dat het volwassenenonderwijs zelf-gestuurd moest zijn. In plaats van dat het onderwijs docent-centrisch moet zijn, zou het volwassenenonderwijs rond de studenten moeten worden gecentreerd en hen de kracht van zelf-gemotiveerd leren moeten leren.
Knowles zelf zei:
Dit feit maakt de taak van elke leider van groepen volwassenen reëel, specifiek, en duidelijk: Elke groep volwassenen, van welke aard dan ook, moet een laboratorium van democratie worden, een plaats waar de mensen de ervaring kunnen hebben van het leren om coöperatief te leven. Houdingen en meningen worden hoofdzakelijk gevormd in de studiegroepen, de werkgroepen, en de spelgroepen waarbij de volwassenen zich vrijwillig aansluiten.
WAT ZIJN DE HOOFDCONCEPTEN VAN ANDRAGOGIE?
Knowles identificeerde aanvankelijk vier zeer belangrijke pijlers om volwassen lerenden te begrijpen, en voegde later een vijfde toe. Deze pijlers zijn:
PIJLER #1: EEN MATURING SELF-CONCEPT
Als een persoon volwassen wordt van een kind tot een volwassene, rijpt ook hun zelfconcept. Ze gaan van afhankelijkheid van anderen naar zelfsturing en onafhankelijkheid.
Met andere woorden, volwassenheid leidt tot groeiende onafhankelijkheid en autonomie. Terwijl kinderen voor leren en begrijpen volledig afhankelijk zijn van anderen, leren en begrijpen volwassenen zelfstandig.
Knowles beschreef de rijping als volgt:
…waarin individuen het initiatief nemen, met of zonder de hulp van anderen, bij het diagnosticeren van hun leerbehoeften, het formuleren van leerdoelen, het identificeren van menselijke en materiële hulpbronnen voor leren, het kiezen en implementeren van geschikte leerstrategieën, en het evalueren van leerresultaten.
PILAAR #2: VERSTERKENDE ERVARING
Naast een groeiend zelfvertrouwen bouwen volwassenen ook een steeds groter reservoir aan ervaring op. Deze toenemende ervaring wordt een verdiepende bron voor hun leren. Kinderen daarentegen hebben heel weinig ervaring en moeten vertrouwen op de ervaring van anderen om te leren.
Met andere woorden, naarmate kinderen volwassener worden en meer ervaring opdoen, worden bepaalde dingen intuïtief. Hun ervaring stelt hen in staat dingen te intuïtiveren die zij voorheen nooit hadden begrepen.
PILAAR #3: EEN INCREESTERENDE LEERVRANG
Naarmate een volwassene zich in verschillende sociale rollen beweegt (werknemer, ouder, echtgenoot, burger, enz.), wordt zijn leergierigheid op die rollen afgestemd.
Bedenk eens hoe dit in het leven uitwerkt. Als een volwassene gaat werken, moet hij zich bij het leren richten op de vaardigheden die nodig zijn voor zijn baan. Als ze ouder worden, moeten ze plotseling alles leren wat er komt kijken bij de zorg voor kinderen. Nieuwe rollen vereisen nieuwe kennis.
PILAAR 4: EEN VERANDERENDE TOEPASSING EN ORIËNTATIE
Wanneer een persoon jong is, wordt zijn toepassing van een onderwerp uitgesteld en is zijn oriëntatie op het onderwerp gericht. Bijvoorbeeld, wanneer iemand algebra neemt in de 9e klas, passen zij het normaal niet onmiddellijk toe op problemen in het echte leven. Ze moeten wachten tot ze ouder zijn en algebra nodig hebben.
Als een persoon volwassen wordt, wordt de toepassing van het geleerde onmiddellijk en meer probleemgericht. Volwassenen komen problemen tegen, leren hoe ze die problemen moeten oplossen, en passen hun kennis dan onmiddellijk op die problemen toe.
PILLAR #5: EEN INTERNE MOTIVATIE OM TE LEREN
De motivatie van een kind om te leren is meestal extern. Ze zijn verplicht naar school te gaan en ondervinden extern opgelegde consequenties als ze dat niet doen. Dit verandert als ze volwassen worden.
Volwassenen zijn intern gemotiveerd om te leren. Zij willen groeien in zelfontplooiing. Zij willen hoger op de carrièreladder komen en moeten nieuwe vaardigheden verwerven. Ze worden geconfronteerd met een onbekend probleem en moeten een oplossing vinden. In plaats van dat onderwijs hen wordt opgedrongen, streven volwassenen daadwerkelijk onderwijs na.
Deze vijf pijlers vormen de basis voor hoe Knowles het volwassenenonderwijs en de andragogie begreep. Knowles geloofde dat alle volwasseneneducatie rekening moet houden met deze vijf pijlers en het onderwijs en het leerplan dienovereenkomstig moet vormgeven.
WELKE OUTCOMES MOET ANDRAGOGIE VERBRENGEN?
Volwasseneneducatie moet volgens Knowles altijd minstens zeven resultaten opleveren.
BOEK #1: EEN VOLWASSEN ONDERZICHT VAN ZICHZELF
Volwasseneneducatie helpt volwassenen zichzelf duidelijk en objectief te begrijpen. Ze leren hun:
- motivaties.
- behoeften.
- interesses.
- doelen.
- capaciteiten.
Naarmate ze groeien in zelfinzicht, zouden volwassenen ook moeten groeien in zelfrespect en een passie voor voortdurende groei.
OntwIKKELING #2: ACCEPTANTIE, RESPECT EN LIEFDE TEGEN ANDEREN
Naast het vergroten van zelfrespect en liefde, moet andragogie volwassenen ertoe brengen anderen in toenemende mate te accepteren, te respecteren en lief te hebben. Er moet een scherp begrip zijn van het verschil tussen mensen en ideeën.
Dit begrip zal volwassenen de kracht geven kritisch na te denken over ideeën zonder de mensen die ze hebben aan te vallen of te bedreigen.
Ontwikkelingsresultaat #3: EEN VLOEI EN DYNAMISCHE ATTITUDE TEGEN HET LEVEN
Elke ervaring is een nieuwe kans voor volwassenen om te leren. Bovendien veranderen mensen altijd, wat volwassenen moeten leren accepteren en zelfs omarmen.
In combinatie betekent dit dat volwasseneneducatie een dynamische, zelfs gepassioneerde levenshouding moet creëren, waardoor mensen elke nieuwe ervaring omarmen als een kans om te leren.
WAAROM #4: OORZAKEN ONDERKENEN EN REAGEREN OP GEEN SYMPTOMEN
Wanneer zich een probleem voordoet, reageren mensen meestal op de symptomen. De juiste andragogie zou dit moeten veranderen.
In plaats van alleen symptomen te zien, zouden volwassenen in staat moeten zijn om door te kijken naar de werkelijke onderliggende oorzaken van het probleem. Als ze die begrijpen, kunnen ze adequaat reageren.
ONTDEKKING #5: DE MENSELIJKE ERVARING BEGRIJPEN
Iedereen heeft de neiging tot recency bias. Met andere woorden, mensen hebben de neiging aan te nemen dat modern gelijk staat aan beter en het verleden te negeren. Andragogie zorgt voor een perspectiefverschuiving. Het leert mensen om de ideeën, ervaringen en tradities van het verleden te begrijpen, te waarderen en te delen. In plaats van het verleden te denigreren als irrelevant, benadrukt het het verleden als essentieel.
OntDEKKING #6: ONDERSTAND VAN EN VERANDERING VAN DE SOCIEDITEIT
Voorwaarde voor het leven in een democratie is dat volwassenen in staat zijn de maatschappij waarin ze leven te begrijpen en effectieve verandering teweeg te brengen. Een goede volwasseneneducatie onderwijst mensen dus over de sociale orde en hoe die sociale orde vorm krijgt.
CONCLUSIE
Malcolm Knowles heeft een sleutelrol gespeeld bij het vormgeven van volwasseneneducatie. Hij was de eerste die een poging deed om een allesomvattende theorie van volwasseneneducatie te creëren en ontwikkelde die theorie gedurende zijn leven.
Hoewel de praktijk van de volwasseneneducatie in de jaren sinds Knowles zeker is verschoven, zijn veel van zijn onderliggende veronderstellingen nog steeds van kracht. Daarvoor is de wereld hem veel dank verschuldigd.
PGS draait om de lerende volwassene. Onze opleidingen zijn speciaal ontworpen voor andragogie – om werkende volwassenen in staat te stellen en te inspireren om hun doelen na te streven.
Lees meer over onze opleidingen voor volwassenen
Lees meer over onze graduate opleidingen