Sinds ver voor het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog in 1861 werd morsecode gebruikt om berichten elektrisch te verzenden via telegrafie. Sommige van deze berichten waren afspraken die bedoeld waren als afdwingbare contracten. Een vroege aanvaarding van de afdwingbaarheid van telegrafische berichten als elektronische handtekeningen kwam uit een zaak van het Hooggerechtshof van New Hampshire, Howley v. Whipple, in 1869.
In de jaren tachtig begonnen veel bedrijven en zelfs sommige particulieren faxmachines te gebruiken voor de bezorging van documenten met hoge prioriteit of tijdgevoeligheid. Hoewel de originele handtekening op het originele document op papier stond, was het beeld van de handtekening en de transmissie ervan elektronisch.
Rechters in verschillende jurisdicties hebben besloten dat afdwingbare elektronische handtekeningen overeenkomsten kunnen omvatten die per e-mail zijn gemaakt, het invoeren van een persoonlijk identificatienummer (PIN) in een bankautomaat, het ondertekenen van een krediet- of debetkaart met een digitaal penpad-apparaat (een toepassing van grafische tablettechnologie) in een verkooppunt, het installeren van software met een clickwrap softwarelicentieovereenkomst op de verpakking, en het online ondertekenen van elektronische documenten.
De eerste overeenkomst die door twee soevereine naties elektronisch werd ondertekend, was een gezamenlijk communiqué waarin het groeiende belang van de bevordering van de elektronische handel werd erkend en dat in 1998 door de Verenigde Staten en Ierland werd ondertekend.
HandhaafbaarheidEdit
In 1996 publiceerden de Verenigde Naties de UNCITRAL Model Law on Electronic Commerce. Artikel 7 van de UNCITRAL-modelwet inzake elektronische handel is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van wetten inzake elektronische handtekeningen over de hele wereld, ook in de VS. In 2001 beëindigde UNCITRAL de werkzaamheden voor een specifieke tekst, de UNCITRAL Model Law on Electronic Signatures, die in ongeveer 30 jurisdicties is aangenomen. De meest recente UNCITRAL-tekst over elektronische handtekeningen is artikel 9, lid 3, van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het gebruik van elektronische communicatie in internationale contracten van 2005, waarin een mechanisme is vastgesteld voor de functionele gelijkwaardigheid van elektronische en handgeschreven handtekeningen op internationaal niveau, alsmede voor de grensoverschrijdende erkenning.
De Canadese wet (PIPEDA) probeert de situatie te verduidelijken door eerst een generieke elektronische handtekening te definiëren als “een handtekening die bestaat uit een of meer letters, tekens, cijfers of andere symbolen in digitale vorm die zijn opgenomen in, gehecht aan of geassocieerd met een elektronisch document”, en vervolgens een veilige elektronische handtekening te definiëren als een elektronische handtekening met specifieke eigenschappen. De PIPEDA-regelgeving voor veilige elektronische handtekeningen verfijnt de definitie als zijnde een digitale handtekening die op een specifieke manier wordt toegepast en geverifieerd.
In de Europese Unie bepaalt EU-verordening nr. 910/2014 betreffende elektronische identificatie en vertrouwensdiensten voor elektronische transacties in de Europese interne markt (eIDAS) het rechtskader voor elektronische handtekeningen. Richtlijn 1999/93/EG wordt hierbij ingetrokken. De huidige en toepasselijke versie van eIDAS is op 23 juli 2014 door het Europees Parlement en de Europese Raad gepubliceerd. Volgens artikel 25, lid 1, van de eIDAS-verordening mag een geavanceerde elektronische handtekening “niet worden ontzegd rechtsgevolgen te hebben en toelaatbaar te zijn als bewijs in gerechtelijke procedures”. Zij zal echter een hogere bewijskracht krijgen wanneer zij wordt opgewaardeerd tot het niveau van een gekwalificeerde elektronische handtekening. Doordat een gekwalificeerd middel voor het aanmaken van elektronische handtekeningen moet worden gebruikt en de handtekening gebaseerd is op een certificaat dat door een gekwalificeerde aanbieder van vertrouwensdiensten is afgegeven, heeft de verbeterde geavanceerde handtekening volgens artikel 25, lid 2, van de eIDAS-verordening dezelfde juridische waarde als een handgeschreven handtekening. Dit is echter alleen in de Europese Unie geregeld en op soortgelijke wijze via ZertES in Zwitserland. Een gekwalificeerde elektronische handtekening is in de Verenigde Staten niet gedefinieerd.
Het wetboek van de VS definieert een elektronische handtekening voor de toepassing van de Amerikaanse wetgeving als “een elektronisch geluid, symbool of proces, vastgehecht aan of logisch geassocieerd met een contract of ander proces-verbaal en uitgevoerd of aangenomen door een persoon met de bedoeling het proces-verbaal te ondertekenen.” Het kan gaan om een elektronische transmissie van het document dat de handtekening bevat, zoals in het geval van facsimile-overdracht, of om een gecodeerde boodschap, zoals telegrafie met gebruikmaking van morsecode.
In de Verenigde Staten is de definitie van wat als een elektronische handtekening geldt, ruim en wordt zij uiteengezet in de Uniform Electronic Transactions Act (“UETA”), die in 1999 door de National Conference of Commissioners on Uniform State Laws (NCCUSL) is uitgevaardigd. De wet is beïnvloed door witboeken van de comités van de ABA en de door de NCCUSL uitgevaardigde eenvormige wet. Volgens de UETA betekent de term “een elektronisch geluid, symbool of proces, vastgehecht aan of logisch geassocieerd met een archiefstuk en uitgevoerd of aangenomen door een persoon met de bedoeling het archiefstuk te ondertekenen”. Deze definitie en vele andere kernbegrippen van de UETA vinden hun weerklank in de Amerikaanse ESign Act van 2000. 48 staten van de VS, het District Columbia en de Amerikaanse Maagdeneilanden hebben de UETA ingevoerd. Alleen New York en Illinois hebben geen UETA vastgesteld, maar elk van die staten heeft zijn eigen statuut voor elektronische handtekeningen aangenomen.Per 11 juni 2020 heeft het Office of CIO van de staat Washington de UETA aangenomen
Wettelijke definitiesEdit
Er zijn internationaal verschillende wetten aangenomen om de handel te vergemakkelijken door het gebruik van elektronische records en handtekeningen in de interstatelijke en buitenlandse handel. De bedoeling is de geldigheid en het rechtsgevolg van elektronisch gesloten contracten te verzekeren. Bijvoorbeeld,
PIPEDA (Canadese federale wet) (1) Een elektronische handtekening is “een handtekening bestaande uit een of meer letters, tekens, cijfers of andere symbolen in digitale vorm die opgenomen zijn in, gehecht zijn aan of geassocieerd zijn met een elektronisch document”; (2) Een veilige elektronische handtekening is een elektronische handtekening die (a) uniek is voor de persoon die de handtekening zet; (b) de technologie of het proces die/dat gebruikt wordt om de handtekening te zetten, staat onder de uitsluitende controle van de persoon die de handtekening zet; c) de technologie of het procédé kan worden gebruikt om de persoon die de technologie of het procédé gebruikt te identificeren; en d) de elektronische handtekening op zodanige wijze aan een elektronisch document kan worden gekoppeld dat kan worden bepaald of het elektronische document is gewijzigd sinds de elektronische handtekening in het elektronische document werd opgenomen, eraan werd gehecht of ermee werd geassocieerd. ESIGN Act Sec 106 (federale wet van de VS) (2) ELEKTRONISCH- Onder “elektronisch” wordt verstaan technologie met elektrische, digitale, magnetische, draadloze, optische, elektromagnetische of soortgelijke mogelijkheden. (4) ELEKTRONISCH RECORD – Onder “elektronisch proces-verbaal” wordt verstaan een contract of ander proces-verbaal dat langs elektronische weg tot stand komt, wordt gegenereerd, verzonden, medegedeeld, ontvangen of opgeslagen. (5) ELEKTRONISCHE HANDTEKENING – Onder “elektronische handtekening” wordt verstaan een elektronisch geluid, symbool of proces, vastgehecht aan of logisch geassocieerd met een contract of een ander proces-verbaal en uitgevoerd of aangenomen door een persoon met de bedoeling het proces-verbaal te ondertekenen. GPEA Sec 1710 (federale wetgeving van de VS) (1) ELEKTRONISCHE HANDTEKENING – de term “elektronische handtekening” betekent een methode voor het ondertekenen van een elektronisch bericht die- (A) een bepaalde persoon identificeert en authentiseert als de bron van het elektronische bericht; en (B) de goedkeuring door deze persoon aangeeft van de informatie in het elektronische bericht. UETA Sec 2 (US state law) (5) “Elektronisch”: met betrekking tot technologie met elektrische, digitale, magnetische, draadloze, optische, elektromagnetische of soortgelijke mogelijkheden. (6) “Elektronisch middel”: een computerprogramma of een elektronisch of ander geautomatiseerd middel dat onafhankelijk wordt gebruikt om een handeling te initiëren of te reageren op elektronische records of prestaties, geheel of gedeeltelijk, zonder toetsing of handeling door een persoon. (7) “Elektronisch document”: een document dat langs elektronische weg is gecreëerd, gegenereerd, verzonden, meegedeeld, ontvangen of opgeslagen. (8) “Elektronische handtekening” betekent een elektronisch geluid, symbool of proces, vastgehecht aan of logisch geassocieerd met een archiefdocument en uitgevoerd of aangenomen door een persoon met de bedoeling het archiefdocument te ondertekenen. Federal Reserve 12 CFR 202 (US federal regulation) verwijst naar de ESIGN Act Commodity Futures Trading Commission 17 CFR Part 1 Sec. 1.3 (US federal regulations) (tt) Onder elektronische handtekening wordt verstaan een elektronisch geluid, symbool of proces, vastgehecht aan of logisch geassocieerd met een vastlegging en uitgevoerd of aangenomen door een persoon met de bedoeling de vastlegging te ondertekenen. Food and Drug Administration 21 CFR Sec. 11.3 (Amerikaanse federale voorschriften) (5) Digitale handtekening: een elektronische handtekening die is gebaseerd op cryptografische methoden voor de authenticatie van de afzender, die met behulp van een reeks regels en een reeks parameters zodanig worden berekend dat de identiteit van de ondertekenaar en de integriteit van de gegevens kunnen worden geverifieerd. (7) Elektronische handtekening: een compilatie van computerdata van een symbool of een reeks symbolen die door een persoon zijn uitgevoerd, aangenomen of toegestaan om het juridisch bindende equivalent van de handgeschreven handtekening van de persoon te zijn. United States Patent and Trademark Office 37 CFR Sec. 1.4 (federale verordening) (d)(2) S-handtekening. Een S-handtekening is een handtekening die tussen schuine strepen wordt geplaatst, maar geen handgeschreven handtekening … i) De S-handtekening mag uitsluitend bestaan uit letters, Arabische cijfers of beide, met passende spaties en komma’s, punten, apostrofs of koppeltekens voor interpunctie… (b.v., /Dr. James T. Jones, Jr./)… (iii) De naam van de ondertekenaar moet: (A) Bij voorkeur in gedrukte of getypte vorm onmiddellijk onder of naast de S-handtekening, en (B) Redelijk specifiek genoeg zodat de identiteit van de ondertekenaar gemakkelijk kan worden herkend.
Wetgeving betreffende het gebruik
- Australië – Electronic Transactions Act 1999 (waarin wijzigingen van Electronic Transactions Amendment Act 2011 zijn opgenomen), Section 10 – Signatures heeft specifiek betrekking op elektronische handtekeningen.
- Canada – PIPEDA, de verordeningen ervan, en de Canada Evidence Act.
- China – Wet van de Volksrepubliek China inzake elektronische handtekeningen (van kracht vanaf 1 april 2005)
- Costa Rica – Wet inzake digitale handtekeningen 8454 (2005)
- Kroatië 2002, bijgewerkt in 2008
- Tsjechië – momenteel rechtstreeks toepasselijke eIDAS en Zákona o službách vytvářejících důvěru pro elektronické transakce – 297/2016 Sb. (van kracht vanaf 19 september 2016), voorheen Zákon o elektronickém podpisu – 227/2000 Sb. (van kracht van 1 oktober 2000 tot 19 september 2016, toen ervan werd afgeweken)
- Ecuador – Ley de Comercio Electronico Firmas y Mensajes de Datos
- Europese Unie – eIDAS-verordening over de implementatie binnen de EU is opgenomen in de Digitale handtekeningen en de wet.
- India – Information Technology Act
- Irak – Electronic Transactions and Electronic Signature Act No 78 in 2012
- Ierland – Electronic Commerce Act 2000
- Japan – Law Concerning Electronic Signatures and Certification Services, 2000
- Litouwen – Wet inzake elektronische identificatie en vertrouwensdiensten voor elektronische transacties
- Mexico – Wet inzake elektronische handel
- Maleisië – Wet inzake digitale handtekeningen 1997 en verordening inzake digitale handtekeningen 1998 (https://www.mcmc.gov.my/sectors/digital-signature)
- Moldavië – Privind semnătura electronică şi documentul electronic (http://lex.justice.md/md/353612/)
- Nieuw-Zeeland – Contract and Commercial Law Act 2017
- Paraguay – Ley 4017: De validez jurídica de la Firma Electrónica, la Firma Digital, los Mensajes de Datos y el Expediente Electrónico (12/23/2010) (in het Spaans), Ley 4610: Que modifica y amplia la Ley 4017/10 (05/07/2012) (in het Spaans)
- Peru – Ley Nº 27269. Ley de Firmas y Certificados Digitales (28MAY2000) (in het Spaans)
- Filippijnen – Wet elektronische handel van 2000
- Polen – Ustawa o podpisie elektronicznym (Dziennik Ustaw z 2001 r. Nr 130 poz. 1450)
- Roemenië – Legea nr. 455 din 18 iulie 2001 privind semnătura electronică
- Russische Federatie – Federale wet van de Russische Federatie over elektronische handtekeningen (06.04.2011)
- Singapore – Wet elektronische transacties (2010) (achtergrondinformatie, verschillen tussen ETA 1998 en ETA 2010)
- Slowakije – Zákon č.215/2002 o elektronickom podpise
- Slovenië – Sloveense wet inzake elektronische handel en elektronische handtekeningen
- Zuid-Afrika – De wet op elektronische communicatie en transacties 25, 2002
- Spanje – Ley 6/2020, de 11 de noviembre, reguladora de determinados aspectos de los servicios electrónicos de confianza
- Zwitserland – ZertES
- Republika Srpska (entiteit van de Bosnië en Herzegovina) 2005
- Turkije – Wet elektronische handtekeningen
- Oekraïne – Wet elektronische handtekeningen, 2003
- VK – s.7 Electronic Communications Act 2000
- U.S. – Electronic Signatures in Global and National Commerce Act
- U.S. – Uniform Electronic Transactions Act – aangenomen door 48 staten
- U.S. – Government Paperwork Elimination Act (GPEA)
- U.S. – The Uniform Commercial Code (UCC)