Op zoek naar definitieve antwoorden
De uroloog tot wie hij zich in zijn wanhoop wendde, liet een echo maken die een grote tumor in een van zijn bijnieren liet zien, de endocriene klieren die zich boven elke nier bevinden. “De uroloog vermoedde sterk dat het een feochromocytoom was,” zegt Eric. “Ik had er nog nooit van gehoord.”
Een online zoektocht naar feochromocytoom-experts leidde hem naar Dr. Strong, een chirurg met jarenlange ervaring in het verwijderen van deze tumoren. Zij bevestigde de diagnose van de uroloog en riep een team van artsen bijeen om een plan van aanpak voor Eric op te stellen. Het team bestond onder meer uit nucleair geneeskundige Jorge Carrasquillo en medisch oncoloog Diane Reidy-Lagunes.
Maar voordat de massa kon worden verwijderd, moesten de artsen eerst de gevaarlijk hoge bloeddruk van Eric verlagen. Ze gebruikten speciale medicijnen om zijn vernauwde bloedvaten te ontspannen. “Dr. Strong was zo geruststellend,” herinnert Eric zich. “Ik kon merken dat ze echt om mijn welzijn gaf. Ze had er ook alle vertrouwen in dat ze me kon helpen.”
Aanvullend beeldvormend onderzoek toonde aan dat de tumor Erics nier was binnengedrongen en dat hij kleine uitzaaiingen in verschillende botten had, wat betekent dat de kanker zich begon te verspreiden. Tijdens een drie uur durende operatie verwijderden Dr. Strong en haar team een bijnier, de linkernier en verschillende lymfeklieren.
“Het is een delicate en gecompliceerde operatie, want als je op enig moment per ongeluk in de tumor breekt en de tumorcellen in de buikholte terechtkomen, kan dat op de lange termijn gevolgen hebben die zelfs levensbedreigend kunnen zijn,” legt Dr. Strong uit. “In Erics geval verliep de operatie heel goed en werd de hele tumor intact verwijderd.”
Gelijkmatig in behandeling
Sinds de operatie zijn Erics resterende nier en bijnier begonnen de verwijderde nieren en bijnieren over te nemen. Om de schade van de botmetastasen te vertragen, krijgt hij injecties met een botversterkend medicijn, bisfosfonaten genaamd.
Hij wordt ook behandeld met MIBG (metaiodobenzylguanidine), een verbinding die, wanneer zij met radioactief jodium wordt toegediend, doelgerichte, kankervernietigende straling afgeeft aan metastasen waar zij zich ook bevinden, legt dr. Carrasquillo uit.
Hoewel MIBG een zeer effectieve behandeling met geringe bijwerkingen kan zijn, heeft slechts tweederde van de feochromocytoomtumoren de receptoren om het te absorberen. Eric’s tumorcellen deden dat wel. “Ik was in de kamer met mijn broer toen ze de test deden om te zien of mijn cellen het zouden opnemen,” vertelt Eric. “Ik kon het scherm zien oplichten, wat betekende dat de MIBG werd opgenomen. Het was geweldig.”
Eindelijk rustiger
Nu er niet zoveel adrenaline door zijn lichaam stroomt, weet Eric eindelijk hoe het voelt om echt te ontspannen – hoewel hij het niet al te rustig aan doet.
In de twee maanden na de operatie woonde hij de diploma-uitreiking van zijn studenten bij, maakte hij een reis naar het Caribisch gebied en maakte hij een nachtwandeling in de Appalachian Mountains. Zijn professoren aan de Rowan University hielden een speciale ceremonie om de ceremonie in te halen die Eric had gemist, zodat hij zijn doctoraaldiploma in ontvangst kon nemen.
Op een ochtend eind augustus ontgrendelde hij zijn klaslokaal om het klaar te maken voor het nieuwe schooljaar. “Het is ongelooflijk om te bedenken hoe ver ik ben gekomen,” zegt Eric. “Ik was bang dat ik nooit meer terug zou keren in het onderwijs, maar nu doe ik weer waar ik van houd.