Heading

Wat is expansief beleid?

Expansief beleid is een soort macro-economisch beleid dat wordt gevoerd om de economie te stimuleren en economische groei te bevorderen. Expansief beleid wordt door centrale banken gebruikt in tijden van economische neergang om de negatieve gevolgen voor de economie te beperken.

Typen expansief beleid

Er zijn twee hoofdtypen expansief beleid – fiscaal beleid en monetair beleidMonetair beleidMonetair beleid is een economisch beleid dat de omvang en de groeisnelheid van de geldhoeveelheid in een economie beheert. Het is een krachtig instrument om. Expansief monetair beleid is gericht op een toename van de geldhoeveelheid, terwijl expansief fiscaal beleid draait om meer investeringen van de overheid in de economie.

1. Expansionary Monetary Policy

Expansionary monetary policy aims to spur economic growth through increased liquidity. Een grotere geldhoeveelheid bevordert de economische groei. Dit gebeurt omdat bedrijven en particulieren gebruik willen maken van de gemakkelijk beschikbare middelen door meer te investeren, hun activiteiten uit te breiden en de consumptie te verhogen.

Er zijn verschillende manieren waarop centrale banken het doel van meer liquiditeit kunnen bereikenLiquiditeitIn financiële markten verwijst liquiditeit naar de snelheid waarmee een belegging kan worden verkocht zonder dat dit een negatieve invloed heeft op de prijs ervan. Hoe liquider een belegging, hoe sneller deze kan worden verkocht (en vice versa), en hoe gemakkelijker het is deze tegen de reële waarde te verkopen. Als alle andere factoren gelijk zijn, worden meer liquide activa verhandeld tegen een premie en niet-liquide activa tegen een korting. Eén methode is het verlagen van de rente op leningen. Centrale banken verstrekken leningen aan commerciële banken tegen een bepaalde rente.

Wanneer de rente wordt verlaagd, is er meer vraag naar middelen door de commerciële banken en hun cliënten. Lagere tarieven ontmoedigen sparen en stimuleren consumptie en investeringen, wat de economische groei bevordert.

Een tweede manier waarop centrale banken de geldhoeveelheid kunnen vergroten, is door de reserveverplichting voor commerciële banken te verlagen. Commerciële banken moeten een bepaald deel van het geld dat zij in de vorm van deposito’s ontvangen, als reserve aanhouden.

Lager wordende reserveverplichtingen betekent dat er meer geld beschikbaar komt voor degenen die willen lenen.

Centrale banken voeren ook openmarkttransacties uit om de liquiditeit te vergroten. Door effecten, zoals staatsobligaties, op de markt te kopen, injecteren zij extra geld in de economie.

2. Expansief begrotingsbeleid

Fiscaal beleid wordt rechtstreeks door de overheid gevoerd in plaats van door centrale banken. Overheden proberen de economie te stimuleren door rechtstreeks expansieve activiteiten te ontplooien door de uitgaven te verhogen.

De verhoogde uitgaven worden doorgaans gedaan door infrastructuurprojecten te bouwen. Andere methoden, zoals overdrachtsbetalingen, belastingverlagingen en -kortingen, zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat middelen gemakkelijker beschikbaar zijn voor het publiek.

Effecten van expansief beleid

1. Verhoogde geldhoeveelheid – hogere consumptie en grotere economische groei

Expansief beleid verhoogt de beschikbaarheid van middelen, wat op zijn beurt leidt tot een hogere consumptie en een grotere economische groei. Omdat bedrijven meer middelen tot hun beschikking hebben, verhogen zij de productie, waardoor vervolgens de vraag naar alle productiefactoren, inclusief menselijk kapitaal, toeneemt.

2. Grotere behoefte aan menselijk kapitaal – lagere werkloosheid

De grotere behoefte aan menselijk kapitaal leidt tot lagere werkloosheidWerkloosheid is een term die verwijst naar personen die inzetbaar zijn en actief op zoek zijn naar een baan, maar die geen baan kunnen vinden. Hiertoe behoort ook. De lagere werkloosheidsniveaus leiden tot een grotere vraag naar producten omdat de consumptie toeneemt. Hierdoor komt de economie in een opwaartse spiraal terecht.

Op den duur zorgen de toegenomen geldhoeveelheid en de overvloed aan middelen ervoor dat de waarde van de valuta daalt en de inflatie toeneemt. Het is belangrijk dat de inflatiecijfers een bepaalde drempel niet overschrijden. Om ervoor te zorgen dat de tarieven binnen een bepaalde marge blijven, kan een verkrappend beleid worden gevoerd.

Inflatie en rentetarieven bewegen zich in dezelfde richting. Verwachte en feitelijke inflatiecijfers dicteren de centrale banken of zij de rente moeten verhogen of verlagen. Lage inflatiecijfers geven centrale banken aan dat een renteverlaging nodig is en vice versa.

Sommige landen voeren een negatief rentebeleid. Dit wordt toegepast om sparen te ontmoedigen en de consumentenuitgaven te verhogen. Dergelijke lage of negatieve rentetarieven zijn gericht op het verhogen van de inflatie, omdat het hogere bestedingen en lagere besparingen bevordert.

Risico’s van expansief beleid

1. Te hoge schulden

Een van de risico’s van expansief beleid is dat schulden te hoog oplopen. Omdat de middelen gemakkelijk beschikbaar zijn, gaan zowel bedrijven als particulieren hun voordeel doen met de lagere rente door meer schulden aan te gaan. Hoge schuldniveaus zijn over een lange periode niet houdbaar en kunnen tot schadelijke resultaten leiden als ze niet zorgvuldig worden geanalyseerd.

2. Hoge inflatiecijfers

Het meest in het oog springende risico van een expansief beleid is het risico van hoge inflatie. Centrale banken hebben een streefniveau voor de inflatie, dat als ideaal wordt beschouwd voor een gestage groei van de inflatie. Het streefcijfer voor de inflatie in de VS, zoals vastgesteld door het Federal Open Market Committee (FOMC), is 2%.

In het uiterste geval kan de inflatie uit de hand lopen en leiden tot een situatie die hyperinflatie wordt genoemd, wat een ernstig negatief effect op de economie kan hebben. In periodes van hoge inflatie stijgen de prijzen van artikelen sneller dan de lonen, en dalen de reële lonen en de levensstandaard.

Hoge inflatie betekent ook dat de reële rente op spaargeld snel daalt, en dat de munt snel in waarde daalt. Landen met een hoge inflatie, zoals Venezuela, Zuid-Soedan en Congo, worden geconfronteerd met ernstige economische depressies.

Aanvullende bronnen

CFI is de officiële leverancier van de Commercial Banking & Credit Analyst (CBCA)™CBCA™-certificeringDe Commercial Banking & Credit Analyst (CBCA)™-accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse, kasstroomanalyse, convenantmodellering, aflossing van leningen, en nog veel meer.

Om te blijven leren en uw kennis van financiële analyse te ontwikkelen, raden wij u de onderstaande aanvullende bronnen aan:

• Economische indicatorenEconomische indicatorenEen economische indicator is een meeteenheid die wordt gebruikt om de algemene gezondheidstoestand van de macro-economie te beoordelen, meten en evalueren. Economische indicatoren
• Macro-economische factorMacro-economische factorEen macro-economische factor is een patroon, kenmerk of omstandigheid die uitgaat van, of betrekking heeft op, een groter aspect van een economie
• BegrotingsbeleidBegrotingsbeleid verwijst naar het begrotingsbeleid van de overheid, waarbij de overheid haar uitgavenniveau en belastingtarieven controleert
• Negatief rentebeleid (NIRP)Negatief rentebeleid (NIRP)Een negatief rentebeleid, of NIRP, is een niet vaak gebruikt monetair beleidsinstrument waarbij een centrale bank de streefrente vaststelt op een negatieve waarde