De met een Grammy Award bekroonde countrysuperster en muziekicoon Kenny Rogers heeft in zijn veelbewogen carrière van bijna zes decennia een groot succes gekend.
Het blijvende Country Music Hall of Fame-lid en popsuperster heeft muziekliefhebbers over de hele wereld geliefd gemaakt met zijn geweldige songs, hartverwarmende optredens, kenmerkende stem, gave voor het vertellen van verhalen en universele aantrekkingskracht.In 2016 begint Rogers aan wat zijn laatste wereldtournee zal zijn met een show die zijn muzikale nalatenschap zal vieren: The Gambler’s Last Deal.
Rogers heeft voor miljoenen fans over de hele wereld gespeeld, met hitparade nummers uit een rijke catalogus van hits, waaronder “The Gambler,” “Lady,” “Islands In The Stream,” “Lucille,” “Coward of the County,” “She Believes In Me,”Ruby, Don’t Take Your Love To Town, We’ve Got Tonight, Daytime Friends, Through The Years, Love Will Turn You Around, You Decorated My Life, Crazy, Every Time Two Fools Collide, en Buy Me A Rose.”
De eerste country artiest die consequent arena’s uitverkoopt, Rogers heeft gespeeld voor miljoenen fans over de hele wereld. Ongelooflijk genoeg heeft hij in elk van de laatste zeven decennia (’50s, ’60s, ’70s, ’80s, ’90s, 2000s, 2010s) een plaat in de hitlijsten opgenomen, terwijl hij 24 nummers naar de nummer 1 plek van de hitlijsten heeft gestuurd. Hij heeft wereldwijd meer dan 120 miljoen albums verkocht, wat hem volgens de RIAA tot een van de tien best verkopende mannelijke soloartiesten aller tijden maakt. Rogers heeft vele prijzen gewonnen voor zijn muziek en liefdadigheidswerk, waaronder drie GRAMMY Awards, 19 American Music Awards, 11 People’s Choice Awards, acht Academy of Country Music Awards, zes Country Music Association Awards (waaronder de CMA Lifetime Achievement Award in 2013) en de Artist of a Lifetime Award bij de CMT Artists of the Year 2015 award show. Rogers is de ontvanger geweest van de Lifetime Achievement Award van de International Entertainment Buyers Association, de Cliffie Stone Pioneer Award van de Academy of Country Music, en de Horatio Alger Award, gegeven aan diegenen die zich ondanks een bescheiden begin hebben onderscheiden. Meest recentelijk, op 29 februari 2016, werd Rogers geëerd met de 2016 Tony Martell Lifetime Entertainment Achievement Award tijdens het 8e jaarlijkse TJ Martell Foundation Nashville Honors Gala.
Rogers verdiende in 2014 een GRAMMY Award nominatie en CMA Award nominatie, samen met longtime vriendin en medewerkster Dolly Parton, voor hun nieuwe duet, “You Can’t Make Old
Friends,” de titeltrack van Rogers’ huidige geprezen 32e studioalbum uitgebracht door Warner Bros. in 2013. “You Can’t Make Old Friends” werd ook opgenomen in de American Songwriter Top 50 Songs of 2014 lijst. De magische Kenny & Dolly reünie was pas de derde keer samen in de studio sinds hun “Real Love” hit in 1985.
Rogers’ muziek heeft altijd grenzen overschreden – zijn 28 Billboard Adult Contemporary Top 10’s is zesde beste all-time, en vierde beste onder mannen, met alleen Elton John, Neil Diamond en Elvis Presley achter zich. Rogers was de enige mannelijke artiest die Billboard AC Top 10’s haalde in de jaren ’60, ’70, ’80 en ’90 (alleen Barbra Streisand deed dat in die decennia). Rogers heeft de meeste country No. 1’s naar de top plek op AC gestuurd (vijf van zijn acht AC No. 1’s waren ook country No. 1’s) en geen enkele core country artiest heeft meer titels naar AC overgestoken.
Hij maakt tot op de dag van vandaag monumentale cross-over optredens op een aantal van ’s werelds meest prestigieuze festivals. In 2013 gaf Rogers zijn eerste optreden op het grootste openlucht kunstspektakel, het Glastonbury Festival, spelend voor meer dan 130.000 enthousiaste fans, en op Marokko’s wereldmuziek, Festival Timitar, met meer dan 100.000 mensen in opkomst. In 2012 werd de countrylegende met open armen ontvangen op het populaire Amerikaanse festival Bonnaroo, waar Rogers zijn eigen set speelde met als speciale verrassing Lionel Richie en later zelf als verrassingsgast bij Phish op het podium stond voor een opzwepende versie van “The Gambler.”
De in Jouston geboren Rogers vormde zijn eerste band toen hij in 1956 op de middelbare school zat – een doo-wop groep genaamd the Scholars – en is nooit gestopt met muziek maken. Hij trad eind jaren ’50 op als soloartiest met “That Crazy Feeling” en bracht het nummer ten gehore op American Bandstand, speelde contrabas in de jazzgroep Bobby Doyle Three (en speelde mee op hun album dat werd uitgebracht door Columbia Records), en werd in 1966 lid van de populaire folkgroep The New Christy Minstrels.
De aandacht begon zich op Rogers te richten toen zijn groep, de First Edition, hun eerste hit scoorde, “Just Dropped In (To See What Condition My Condition Was In). Pop en country succes volgden voor de groep met “Ruby, Don’t Take Your Love To Town” (toen de groep officieel bekend werd als Kenny Rogers and the First Edition). Een reeks hits, waaronder “Reuben James,” “Something’s Burning” en “Tell It All Brother,” en een TV variété show genaamd Rollin’ bleven de populaire groep relevant maken. Maar het was Rogers’ doorbraak, de GRAMMY-winnende uitvoering van “Lucille” als soloartiest in 1977, die hem naar supersterrendom stuwde en een van de meest welvarende carrières in de geschiedenis van de muziek lanceerde. Lucille” werd uitgeroepen tot Song van het Jaar en Single van het Jaar door de Academy of Country Music en kreeg ook de eer Single van het Jaar te zijn van de Country Music Association.
“Daytime Friends”, “Sweet Music Man” en “Love Or Something Like It” vervolgden Rogers’ reeks successen. Toen kwam zijn grote hit, “The Gambler,” een verhaallied dat zo levendig was dat het niet alleen country- en popfans in verrukking bracht, maar ook een TV-film werd, met Rogers zelf in de titelrol als Brady Hawkes. De film bracht vier vervolgfilms voort, waardoor het de langstlopende miniseriefranchise op televisie werd. De vijf Gambler miniseries trokken in het hele land meer dan 100 miljoen kijkers en lanceerden een tweede carrière voor Rogers als acteur op televisie en in films, waaronder nog een TV-film gebaseerd op één van zijn #1 hits, “Coward of the County”. Terwijl hij in de jaren ’80 nieuwe luisteraars en fans naar de countrymuziek trok, belichaamde hij de rol van de gevoelige man en zong hij romantische hits als “Through The Years”, “She Believes In Me”, “You Decorated My Life” en “Lady”, het grootste nummer uit zijn carrière.
In 1985 nam Kenny deel aan de historische USA For Africa-opname van “We Are The World”, het optreden van meerdere beroemdheden waarmee miljoenen dollars werden ingezameld voor hongersnoodhulp in Afrika. Een jaar later was hij medevoorzitter van de gewaagde inzamelingsactie “Hands Across America” voor de hongerlijdende bevolking van Amerika.
In de late jaren ’80 en ’90, naast wereldwijde tournees, het opnemen van nieuwe muziek en het oprichten van zijn eigen platenlabel en managementbedrijf, vestigde Rogers zich als een gerespecteerd fotograaf en publiceerde hij verschillende boeken. Hij werd zelfs uitgenodigd in het Witte Huis om een portret te maken van First Lady Hillary Clinton. Hij schreef ook verschillende korte verhalen, en verscheen op Broadway in zijn kerstmusical, The Toy Shoppe, waarmee hij vervolgens op tournee ging.
In 1999 keerde Rogers op grote schaal terug in de hitlijsten op zijn eigen platenlabel, Dreamcatcher, met de hit en nummer één video, “The Greatest,” en toen de opvolger, “Buy Me a Rose,” nummer één werd in 2000, werd Rogers, op 61-jarige leeftijd, de oudste artiest in de geschiedenis met een nummer één soloplaat in de country hitlijsten, waarmee hij bewees dat zijn talent nog net zo levendig en betekenisvol was als toen hij begon.
Rogers zette zijn geweldige reeks voort in de 21e eeuw met een Country Music Hall of Fame inductie, een CMA Lifetime Achievement Award, twee GRAMMY Award nominaties (“Calling Me” met Don Henley en “You Can’t Make Old Friends” met Dolly Parton), een CMA Award nominatie (“You Can’t Make Old Friends” met Dolly Parton), een gouden plaat (21 Number Ones), en drie veelgeprezen albums (Water and Bridges, The Love of God, en You Can’t Make Old Friends), die door Rogers beschouwd worden als het beste werk uit zijn hele carrière.
Nooit iemand die op zijn lauweren rust, werd Rogers in dit huidige decennium een New York Times bestseller auteur. Zijn autobiografie, Luck or Something Like It – A Memoir, werd een New York Times Best Seller kort na de release in 2012. Als producent van diverse fotoboeken ontving Rogers in 2014 een Honorary Masters of Photography van de Professional Photographers of America.
Kort na Rogers’ inauguratie in 2013 in de Country Music Hall of Fame werd een carrière-overspannende tentoonstelling getiteld Kenny Rogers: Through The Years opende in 2014 in de Country Music Hall of Fame and Museum in Nashville. De expositie sloot in juni van 2015.
Rogers bracht op 25 september 2015 zijn eerste kerststudioalbum in 17 jaar uit – Once Again It’s Christmas. De plaat bevat gastoptredens van Alison Krauss, Jennifer Nettles, Home Free, Jim Brickman, en Winfield’s Locket. Op de Cracker Barrel exclusieve editie van de opname, wordt Rogers voor één nummer vergezeld door The Time Jumpers (inclusief Vince Gill).
Het blijven van een populaire entertainer over de hele wereld, Rogers, die ooit werd verkozen tot de “Favoriete Zanger van All-Time” in een gezamenlijke poll door lezers van zowel USA Today als People, houdt nog steeds van toeren en het opnemen van nieuwe muziek. Toch kwam Rogers tot de conclusie dat familie belangrijker is dan toeren in deze fase van zijn carrière, zodra hij de laatste datum van zijn laatste wereldtournee heeft gespeeld. “Ik heb zo’n geluk gehad dat ik zo’n lange carrière heb gehad en dat ik zo’n geweldige steun heb gehad van mijn fans en iedereen die me onderweg heeft geholpen, maar er komt een tijd dat ik me moet concentreren op tijd doorbrengen met mijn gezin. Mijn leven draait op dit moment om mijn vrouw en mijn 11-jarige tweelingzoons. Er zijn een heleboel dingen die ik samen met hen wil doen om speciale herinneringen te creëren. Ik heb geen eigen bucketlist… ik heb een bucketlist van dingen die ik met hen wil doen.”