feiten en bedreigingen voor kiwi

Soorten

Wist u dat?

Er zijn nog ongeveer 68.000 kiwi’s over. We verliezen elk jaar 2% van onze onbeheerde kiwi’s – dat zijn er ongeveer 20 per week.

Kiwi’s zijn loopvogels. De dichtstbijzijnde verwant van de kiwi is de olifantvogel uit Madagaskar. Ze zijn ook verwant aan emoes en kasuarissen uit Australië, en de uitgestorven moa uit Nieuw-Zeeland.

Er zijn vijf soorten kiwi’s:

  • Bruine kiwi
  • Grote gevlekte kiwi/roroa
  • Kleine gevlekte kiwi
  • Rowi
  • Tokoeka

Kiwi’s kunnen tussen de 25 en 50 jaar oud worden. De kuikens komen volledig bevederd uit het ei. Ze komen uit het nest als ze ongeveer vijf dagen oud zijn en worden nooit door hun ouders gevoed. De jongen groeien langzaam en doen er drie tot vijf jaar over om volwassen te worden.

Cultureel belang

Kiwi’s zijn een belangrijk nationaal icoon, dat door alle culturen in Nieuw-Zeeland evenzeer wordt gekoesterd. Kiwi’s staan symbool voor het unieke karakter van de Nieuw-Zeelandse natuur en de waarde van ons natuurlijk erfgoed.

De vogel zelf is een taonga (schat) voor de Maori, die sterke culturele, spirituele en historische associaties met kiwi’s hebben. Zijn veren worden gewaardeerd bij het weven van kahukiwi’s (mantels met kiwiveder) voor mensen van hoge rang.

Dankzij de culturele betekenis voor de Maori en de traditionele kennis over de vogel zijn de tangata whenua een belangrijke belanghebbende bij het kiwi-beheer. Voor een aantal lokale iwi en hapu in heel Nieuw-Zeeland is deze relatie tussen tangata whenua en kiwi formeel erkend als onderdeel van hun schikkingsclaims in het kader van het Verdrag van Waitangi, waarin specifieke verwijzingen zijn opgenomen naar werkzaamheden voor het herstel van de soort. Dit omvat de Ngai Tahu Claims Settlement Act 1998.

Betrokkenheid van de gemeenschap

Kiwi’s zijn vlaggenschipsoorten voor instandhouding geworden en worden vaak gebruikt als maatstaf voor de toestand van onze natuurlijke omgeving en het resultaat en de waarde van beschermingsprojecten van de gemeenschap.

Tegenwoordige beschermen meer dan 90 door de gemeenschap en iwi geleide groepen actief kiwi’s over een gecombineerd gebied dat wordt geschat op 230.000 ha – zeer vergelijkbaar met de hoeveelheid openbaar beschermd land voor kiwi’s dat door DOC wordt beschermd. Het land wordt beheerd voor wilde populaties, maar ook op omheinde roofdiervrije locaties en op roofdiervrije eilanden

Bedreigingen voor de kiwi

Kiwi’s kunnen niet vliegen, hebben onderontwikkelde vleugel- en borstspieren, en missen een borstbeen (borstbeen). Dit maakt ze bijzonder kwetsbaar voor verwondingen door verplettering, zoals die door hondenbeten worden veroorzaakt.

De grootste bedreiging voor kiwikuikens zijn hermelijnen, en voor volwassen kiwi’s zijn het honden. Katten doden ook kuikens van kiwi’s, en fretten doden vaak volwassen kiwi’s.

Introduceerde zoogdieren kunnen ook een groter effect op kiwi’s hebben. Concurrentie van knaagdieren om soortgelijk voedsel lijkt de groei van kiwikuikens te vertragen, waardoor de druk op de totale populatie op sommige plaatsen toeneemt. Ratten zijn voedsel voor hermelijnen – als er veel ratten zijn, zijn er ook veel hermelijnen.

In gebieden waar we roofdieren onder controle hebben, neemt het aantal kiwi’s toe. Op de Coromandel bijvoorbeeld verdubbelt de kiwipopulatie elk decennium dankzij intensieve roofdierbestrijding.

Andere bedreigingen zijn habitatwijziging/-verlies en aanrijding door motorvoertuigen, alsmede de geringe populatiegrootte en verspreiding van sommige soorten. Nieuwe vogelziekten en parasieten die Nieuw-Zeeland kunnen bereiken, vormen een verdere bedreiging voor de kiwipopulaties.

Stoats

In de meeste delen van het land zijn hermelijnen verantwoordelijk voor ongeveer de helft van de sterfte onder kiwikuikens op het vasteland. Zonder beheer overleeft slechts 10% van de kiwikuikens de leeftijd van zes maanden. Jonge kiwikuikens zijn kwetsbaar voor predatie door hermelijnen tot ze ongeveer een kilo wegen, waarna ze zich meestal tegen hermelijnen kunnen verdedigen.

Honden

Honden doden vaak volwassen kiwi’s en kunnen een catastrofale afname van de lokale populaties veroorzaken.

Alle honden, ongeacht hun grootte, ras, training of temperament zijn potentiële kiwidoders. Een hond kan een kiwi doden door hem gewoon een speelse duw te geven.

In Northland is de levensverwachting van volwassen Northland bruine kiwi’s door toedoen van honden teruggebracht tot gemiddeld slechts 14 jaar.

Kleine populatiegrootte

Risico’s voor kleine kiwipopulaties zijn onder meer verlies van genetische diversiteit, inteelt, en kwetsbaarheid voor plaatselijke dramatische gebeurtenissen zoals brand, ziekte of roofdiertoename.

Beperkte dispersie en de daarmee gepaard gaande geringere kans op het vinden van een partner in afnemende, kleine populaties kunnen ook leiden tot lagere voortplantingspercentages, waardoor het effect van de achteruitgang nog wordt verergerd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *