Phylum: Magnoliophyta – Klasse: Equisetopsida – Orde: Rosales – Familie: Rosaceae
Omdat ze de gewoonte hebben zich tussen hogere planten en grassen te nestelen, is het niet altijd gemakkelijk om Wilde aardbei te zien, of ze nu in bloei staan of felrode vruchten dragen.
Europese (wilde) aardbei wordt soms ook wel alpenaardbei genoemd, ondanks het feit dat deze laaggroeiende wilde bloem met hoogtevrees met beide benen op de grond staat – Fragaria vesca kan tot op zeeniveau worden gevonden, waar hij op sommige kustkliffen groeit.
Beschrijving
De mooie vijfbloemige bloemen produceren helderrode vruchten met elk zo’n 150 of meer zaden op hun buitenste oppervlakken. Slakken, muizen en vele andere beestjes genieten van de vruchten en verspreiden de zaden (strikt genomen dopvruchten genoemd). Klonen van een plant worden geproduceerd uit wortelknopen op uitlopers, zodat Wilde Aardbeien vaak imposante patches vormen – geweldig voor degenen met het geduld om deze kleine smakelijke traktaties te verzamelen.
Wederverspreiding
Wilde aardbeien komen overal in Groot-Brittannië en Ierland voor, en Fragaria vesca wordt soms ook wel de Europese aardbei genoemd omdat zijn verspreidingsgebied ook de meeste delen van het vasteland van Europa omvat. Deze vaste plant is inheems in vele andere regio’s van het noordelijk halfrond, waaronder een groot deel van Azië, Noord-Amerika en Zuid-Amerika.
Habitat
Hooilanden en droge grasoevers zijn goede plaatsen om naar Wilde aardbei te zoeken; ze groeien ook in schaduwrijke bosgebieden, waar de vruchten zelden rijpen.
Bloeitijden
De bloemen van Wilde aardbei verschijnen in de lente en vroege zomer, de vruchten rijpen vanaf juli.
Toepassingen
Het zal geen verrassing zijn te horen dat Wilde aardbei door de eeuwen heen als voedselbron is gezocht. De smaak van deze kleine aardbeien is zeer zoet en intens wanneer ze rijp zijn – we beschouwen ze zelfs als beter dan de gekweekte exemplaren. Alpenaardbeien worden zeer gewaardeerd in Noord- en Midden-Europa, waaronder Slovenië en Bulgarije, waar ze worden gebruikt voor het maken van conserven en vruchtensauzen die bijzonder lekker zijn bij ijs.
Etymologie
Fragaria, de genusnaam, is het Latijnse woord voor aardbei (en Fragum is het Latijnse woord voor vrucht). Het specifieke epitheton vesca is ook Latijn en betekent klein of dun.
Gelijkende soorten
Barberaardbei Potentilla sterilis produceert aardbeiachtige bloemen maar geen eetbare vruchten.
De foto’s van Wilde aardbeien op deze pagina zijn genomen in West-Wales in april (de bloemen) en in juni in Slovenië (de rijpe vruchten).