Minor leaguesEdit
De Florida Marlins selecteerden Stanton in de tweede ronde, met de 76e algemene selectie, in de MLB draft van 2007. In plaats van zich in te schrijven op de universiteit tekende Stanton bij de Marlins, waar hij een tekenbonus van $475.000 ontving.
Stanton begon zijn profcarrière voor de Marlins van de Gulf Coast League op Rookie-niveau, maar promoveerde al snel naar de Jamestown Jammers van de Class A-Short Season New York-Penn League. Na negen wedstrijden gespeeld te hebben voor de Jammers, waar hij .067 sloeg met 2-uit-30 slagen, werd hij gepromoveerd naar de Greensboro Grasshoppers van de Class A South Atlantic League. Bij Greensboro sloeg Stanton 39 homeruns, op een slaggemiddelde van .293 met 97 RBI’s en een OPS van .993. Stanton ontving een uitnodiging voor de voorjaarstraining van de Marlins in 2009. Hij won tal van prijzen voor zijn prestaties in de minor league van 2008, en werd op nummer 16 geplaatst van de Baseball America’s top 100 prospects lijst.
Stanton begon het seizoen 2009 bij de Jupiter Hammerheads van de Class A-Advanced Florida State League, waar hij een slagmassa van .294 sloeg met 12 homeruns en 39 RBI’s. Deze prestatie leidde tot een promotie naar de Jacksonville Suns van de Class AA Southern League. Hij werd geselecteerd voor de All-Star Futures Game. In het off-season werd hij naar de Arizona Fall League gestuurd, voor top MLB prospects. Voordat hij uitviel met een blessure leidde hij de competitie met een slaggemiddelde van .478. Baseball America riep hem uit tot het nummer één vooruitzicht in het Marlins-systeem, en hij stond ook op nummer 3 in John Manuel’s of Baseball America, top 20 vooruitzichten in de minors.
In 52 wedstrijden met de Suns in 2010 sloeg Stanton .311 met 21 homeruns, 52 RBI’s en een 1.167 on-base plus slugging percentage. Hij gooide slechts negen keer meer drie slag dan hij vier wijd kreeg (44). Na een serie tegen de Mississippi Braves begin mei, vertelde Mississippi manager Phil Wellman aan The Florida Times Union: “Hij ziet eruit als een 15-jarige die speelt in het Little League-team van een 8-jarige.” Op 6 mei 2010 sloeg Stanton een homerun tegen de Montgomery Biscuits die het scorebord in het middenveld passeerde en een geschatte 150 tot 170 meter aflegde.
Florida / Miami Marlins (2010-2017)Edit
2010: Rookie seasonEdit
Op 6 juni 2010 kondigden de Florida Marlins aan dat Stanton zou worden opgeroepen naar de MLB en op 8 juni zijn MLB-debuut zou maken. Met 20 jaar, 212 dagen werd hij de op twee na jongste speler in de geschiedenis van de Marlins, achter Édgar Rentería (19 jaar, 276 dagen) en Miguel Cabrera (20 jaar, 67 dagen). Stanton sloeg 3-uit-5 met twee infield singles en scoorde tweemaal in het debuut.
Stanton’s eerste MLB homerun was een grand slam van Tampa Bay Rays werper Matt Garza. Hij voegde zich bij Jeff Conine, Chuck Carr, Quilvio Veras, Craig Counsell en Jeremy Hermida op de lijst van Marlins wiens eerste homerun kwam met de honken vol. Bovendien werd Stanton de vierde speler in de afgelopen 25 jaar die zijn eerste grand slam sloeg voor zijn 21ste verjaardag, samen met Jose Reyes (2003), Andruw Jones (1997) en Alex Rodriguez (1996). Op 11 augustus 2010 tegen de Washington Nationals sloeg Stanton 5-uit-5 met 4 RBI, 2 doubles en een homerun. Hij werd de op één na jongste speler die vijf hits en vier RBI in één wedstrijd sloeg en de jongste die dat deed sinds 1935 (Phil Cavarretta, die 19 jaar en 33 dagen oud was bij de Chicago Cubs op 21 augustus 1935). Stanton is ook pas de tweede Marlin met vijf hits en vier RBI in dezelfde wedstrijd, samen met Gary Sheffield, die dat deed op 17 september 1995 in Colorado.
Stanton’s favoriete MLB at-bat kwam op 6 september 2010, tegen Roy Oswalt in Philadelphia. Stanton dacht dat hij uit had geslagen op een foute tip, maar de vanger liet de bal vallen. Op de volgende worp sloeg hij een 435-foot home run. “Die (homerun) vond ik echt mooi, want daardoor ben ik gegroeid”, zei Stanton. “Ik dacht dat ik een slag had geslagen; ik was een beetje in de war. Je leert dat als iets voorbij is, je verder gaat. Dat heb ik daar vrij snel gedaan.”
In zijn rookie seizoen sloegen Stanton’s homeruns gemiddeld 399.6 voet ver met een gemiddelde snelheid van 104.3 MPH.
Hij werd uitgeroepen tot outfielder in het Baseball America’s 2010 All-Rookie Team. Hij werd ook benoemd tot outfielder in het 2010 Topps Major League Rookie All-Star Team.
2011Edit
In 2011 worstelde Stanton met been- en oogblessures die hem ervan weerhielden een consistente slagdreiging te zijn in de line-up van de Marlins. Hij sloeg zijn eerste walk-off homerun op 6 juli 2011 tegen de Philadelphia Phillies. Stanton sloot het seizoen 2011 af met een slag van .262 met 34 homeruns en 87 RBI in 516 slagbeurten. Volgens HitTrackerOnline sloeg Stanton 15 no-doubt homeruns, de meeste in de National League en tweede meeste in de Major Leagues na José Bautista’s 18. Stanton sloeg de langste homeruns van het seizoen door welke speler dan ook in 2011 op Citi Field (465 feet), Nationals Park (455 feet), Coors Field (475 feet), en Sun Life Stadium (466 feet). Zijn gemiddelde afstand (416.6 feet) en off bat snelheid (107.4 MPH) verbeterden aanzienlijk in zijn tweede seizoen. Stanton eindigde als 23e in de National league MVP.
Aan het einde van het seizoen had Stanton 56 home runs in zijn carrière voor zijn 22e verjaardag (die in november viel), waarmee hij Alex Rodriguez evenaarde en alleen Ken Griffey Jr. achter zich liet onder de spelers in de afgelopen 40 seizoenen.
2012: All-Star seizoenEdit
Op 21 mei, 2012 sloeg Stanton een grand slam tegen Jamie Moyer die een afstand van 141 meter aflegde met een off-bat snelheid van 122.4 mijl per uur (197.0 km / h), de snelste sinds ESPN’s Home Run Tracker begon met het bijhouden. De bal maakte contact met een scorebord in het outfield, waardoor de geslagen panelen tijdelijk werden uitgeschakeld. Moyer had sinds 2004 geen grand slam meer tegen gekregen.
Op 28 juni 2012 bevestigde Stanton dat hij zou spelen in de 2012 MLB All-Star Game en zou deelnemen aan de Home Run Derby. Echter, op 7 juli verliet Stanton de wedstrijd tegen de St. Louis Cardinals na een pijnlijke knie. De volgende dag onderging Stanton een operatie aan zijn knie en miste later beide wedstrijden. Hij werd op 14 juli op de 15-dagen uitgeschakeld lijst geplaatst. Op 17 augustus sloeg Stanton een homerun van 494 voet in Coors Field. De homerun was zijn zesde homerun op Coors Field, in evenveel wedstrijden, daterend van 2011. De homerun was de langste in de MLB sinds 2009.
Stanton sloot het seizoen 2012 af met hoogste scores in homeruns (37; 2e in de National League, achter alleen Ryan Braun), slaggemiddelde (.290), on-base percentage (.361), en slugging percentage (.608), waarmee hij de gehele MLB aanvoerde. Hij was derde in de NL in on-base plus slugging percentage (.969; achter Braun en Joey Votto).
Volgens HitTrackerOnline sloeg Stanton 11 no-doubt homeruns, de meeste in de National League en de zesde meeste in de Major Leagues. Stanton sloeg de langste homeruns van het seizoen in Coors Field (494 voet) voor het 2e seizoen op rij, en Marlins Park (462 voet). Zijn gemiddelde afstand (413 voet) en off-bat snelheid (107.2 MPH) bleven op gelijke hoogte met zijn 2011 campagne.
2013: blessure seizoenEdit
Na een career best .290 slaggemiddelde, 37 homeruns en .608 slugging percentage, had Stanton een goed gevoel bij het ingaan van het 2013 seizoen na de voorjaarstraining en zijn deelname aan het WBC team USA. Op 27 april 2013 opende Stanton met zijn eerste homerun van het seizoen, die hij over het scorebord sloeg dat hij vorig seizoen sloeg op Jamie Moyer, en een geschatte 472 voet aflegde. Stanton werd drie dagen later op de 15-dagen uitgeschakeld lijst gezet wegens een graad 2 hamstringblessure. Hij werd op 10 juni 2013 weer geactiveerd.
Missing zes weken, ongeveer 1/4 van het seizoen, Stanton werkte hard om zijn vorm terug te krijgen. Met slechts 116 gespeelde wedstrijden was hij niet in staat om gelijkwaardige cijfers neer te zetten: voor 425 slagbeurten had hij een .249 gemiddelde met 106 hits, 62 RBI en 24 homeruns aan het einde van het seizoen. Stanton wist in zijn carrière wel een mijlpaal te slaan. In een overwinning op 17 juni 2013 sloeg Stanton twee lange homeruns, waarvan één op voormalig closer Heath Bell om de leiding te nemen. Het waren zijn 99e en 100e homerun, waarmee hij de 9e snelste speler werd die 100 homeruns sloeg in zijn loopbaan. Op de laatste dag van het reguliere seizoen tegen de Detroit Tigers scoorde Stanton het winnende punt op een wilde worp om de no-hitter van Henderson Álvarez te completeren.
Stanton toonde opnieuw homerun power, maar bleef door zijn blessure achter bij de verwachtingen.
2014: All-Star seizoenEdit
Op 18 april sloeg Stanton een walk-off grand slam homerun tegen de Seattle Mariners. Tegen de San Diego Padres sloeg Stanton wat naar schatting de langste homerun was in de geschiedenis van Marlins Park. Stanton sloeg zijn 154e homerun in zijn loopbaan bij de Marlins en evenaarde daarmee het loopbaanrecord van de franchise met Dan Uggla. Op 11 september werd Stanton door een worp in het gezicht geraakt door Milwaukee Brewers werper Mike Fiers, en men verwachtte aanvankelijk dat hij het spel zou hervatten, maar later onderzoek wees uit dat de blessure ernstiger was. De klap resulteerde in meerdere breuken in het gezicht, rijtwonden en schade aan het gebit. Op 17 september maakten de Marlins bekend dat Stanton de laatste twee weken van het seizoen 2014 niet meer zou spelen. In 145 wedstrijden sloeg Stanton .288 met 37 homeruns, 105 RBI, 94 vrije lopen (24 opzettelijk), een .555 slugging percentage, en een .950 OPS. Hij eindigde als tweede in MVP-stemming na winnaar Clayton Kershaw.
Op 17 november 2014 kwamen de Marlins en Stanton een verlenging overeen van 13 jaar, 325 miljoen dollar, het meest lucratieve contract in de sportgeschiedenis. De deal bevatte een no-trade clausule en Stanton kon opt-out van het contract nadat hij 30 werd.
2015: All-Star, door blessures verkort seizoenEdit
Op 16 april, sloeg Stanton zijn 155e homerun in zijn carrière, waarmee hij Dan Uggla voorbijstreefde om de all-time homerunleider van de Marlins te worden. Op 12 mei sloeg Stanton een homerun van 467 meter die de tribunes in het linksveld van het Dodger Stadium passeerde. Het was de op twee na langste homerun van het seizoen op dat moment en de vijfde ooit geslagen uit het Dodger Stadium. Op 15 mei 2015 sloeg Stanton een 474-voet line drive naar het middenveld die landde in de camera put in Marlins Park. Het was de op een na langste homerun van het seizoen op dat moment, waardoor hij zijn homerun buiten het stadion naar nummer 4 duwde. Op 30 mei sloeg Stanton een homerun van 466 voet, de langste in de geschiedenis van Citi Field. In juni had hij een sterk slaggemiddelde, maar op 26 juni brak hij het hamate-botje in zijn linkerpols in een slagbeurt in de negende inning.
Ten tijde van zijn seizoensbeëindigende handblessure in juni had Stanton slechts 74 wedstrijden gespeeld maar 27 homeruns geslagen, met een slaggemiddelde van .265. Zijn geslagen ballen hadden de hoogste gemiddelde afslagsnelheid van het seizoen in de Major Leagues, met 96.0 mijl per uur. Hij sloeg de bal ook met de hoogste uitvoersnelheid in de major league van het hele seizoen, met 120,3 mijl per uur.
2016Edit
Op 26 april sloeg Stanton een homerun van drie punten tegen Dodgers-aas Clayton Kershaw. Het was de eerste homerun van drie punten die Kershaw had toegestaan in 844 innings. Van 5-6 juli sloeg Stanton vier homeruns in vier opeenvolgende slagbeurten op Citi Field.
Ondanks dat hij niet werd geselecteerd voor de 2016 Major League Baseball All-Star Game, behoorde Stanton tot degenen die de National League vertegenwoordigden in de 2016 versie van de Home Run Derby. Stanton won de Derby met 61 totale homeruns en vestigde daarmee een nieuw record voor de meeste homeruns in één Derby. Stanton sloeg de 10 langste homeruns en 18 van de 19 langste onder de acht deelnemers. In 119 wedstrijden van 2016 sloeg Stanton .240 met 27 homeruns en 74 RBI. Hij sloeg de bal opnieuw met de hoogste exit velocity in de major league het hele seizoen, met 120.1 mijl per uur. Hij sloeg ook de langste homerun van het seizoen in de Major Leagues, een homerun van 504 voet. Hij miste 22 wedstrijden in augustus en september nadat hij een graad 2 hamstring verrekking opliep, waarvan aanvankelijk werd gedacht dat het seizoen zou eindigen.
2017: MVP-seizoenEdit
Op 12 april 2017 sloeg Stanton twee homeruns, waarvan de tweede landde in een zwembad achter het linker middenveld, wat een fan ertoe aanzette om erin te duiken om de bal op te halen. De Marlins zouden met 5-4 verliezen van de Braves. Op 21 mei, in het Dodger Stadium, probeerde Stanton een vangbal te onderscheppen die op weg was naar de bullpen van de bezoekende ploeg door op de deur te springen, maar de deur was niet op slot, waardoor die open schoof terwijl Stanton eraan hing. Stanton werd geselecteerd voor het National League team in de All-Star Game, zijn vierde selectie, gespeeld in Marlins Park. Op dat moment leidde hij de NL met 26 homeruns en sloeg .277/.360/.572 (avg/on base/slugging). Hij deed ook mee aan de Home Run Derby, maar verloor met één homerun verschil in de eerste ronde van New York Yankees catcher Gary Sánchez.
Uitgeroepen tot NL Speler van de Week op 13 augustus, had Stanton eerder op de dag zijn 250ste homerun geslagen tegen de Colorado Rockies. Voor de week zorgde hij voor een major league-leading van zes homeruns en 11 RBI en een gemiddelde van 1.037 SLG en 1.416 OPS. Tijdens een wedstrijd tegen de San Francisco Giants op 14 augustus sloeg Stanton zijn 43ste homerun en vestigde daarmee het Marlins-franchise record voor meeste homeruns in één seizoen, waarmee hij Gary Sheffield’s record van 42 uit 1996 overtrof. Stanton sloeg de homerun tegen Ty Blach en had al in vijf opeenvolgende wedstrijden gehomerd, waarmee hij een ander franchiserecord vestigde. Over een periode van 35 wedstrijden tot en met 15 augustus sloeg Stanton 23 homeruns, waaronder in zes wedstrijden op rij. Alleen Sammy Sosa (1998) en Barry Bonds (2001) hadden er meer geslagen in een tijdspanne van 35 wedstrijden.
Op 27 augustus werd Stanton de eerste speler sinds Chris Davis in 2013 die 50 homeruns sloeg in één seizoen. Stanton werd ook de zesde speler in de MLB-geschiedenis die 50 homeruns bereikte voor het einde van augustus. Tijdens de wedstrijd van 29 augustus tegen de Washington Nationals sloeg hij zijn 18e homerun van de maand en evenaarde daarmee Rudy York voor de meeste homeruns in augustus, die hij in 1937 sloeg. Stanton won de NL Player of the Month Award voor augustus en voerde de Major League aan met 18 homeruns, 37 RBI, 28 gescoorde punten en .899 slugging percentage. Stanton sloeg zijn 57ste homerun en bracht vier punten binnen op 23 september tegen Arizona, wat hem 125 RBI’s voor het seizoen opleverde, en het record van Preston Wilson (121 in 2000) passeerde. Het cachet van Stanton’s historische seizoen versterkend, rangschikte ESPN Marlins Park als een van de zes moeilijkste stadions om een homerun te slaan in 2017.
Hij eindigde het seizoen met 59 homeruns en 132 RBI, en sloeg .281. Hij sloeg de bal opnieuw met de hoogste exit velocity in de major league het hele seizoen, met 120,1 mijl per uur. Hij had ook de hoogste ISO (Isolated Power) van alle MLB-spelers in 2017, met .350. Hij was ook de eerste speler in de National League sinds Prince Fielder in 2007 die 50 of meer homeruns sloeg in een seizoen.
Voor Game 2 van de World Series kreeg Stanton de Hank Aaron Award uitgereikt, de tweede uit zijn carrière, als de “meest opvallende offensieve performer” in de National League. Op 16 november werd Stanton uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speler van de National League, hij versloeg Cincinnati Reds’ eerste honkman Joey Votto met twee stemmen verschil. Aan het einde van zijn MVP seizoen was Stanton de houder van 10 Marlins records, waaronder de meeste homeruns (267), RBI’s (672), slagpercentage (.554), totaal aantal honken (1.983), strikeouts (1.140), en records van één seizoen voor homeruns (59), RBI’s (132), slagpercentage (.631), extra-base hits (91), en totale honken (377).
In het tussenseizoen wilde de nieuwe eigenaar van de Marlins Stanton ruilen om zijn grote contract van de loonlijst te halen; op 8 december gingen de Marlins akkoord met een ruil van Stanton aan de Cardinals, maar Stanton maakte gebruik van zijn no-trade clausule om de deal formeel af te wijzen. Uren later rondden de Marlins een handel af met de Giants, maar Stanton gebruikte opnieuw zijn no-trade clausule om zijn veto uit te spreken over het aanbod.
New York YankeesEdit
Op 11 december 2017 verwierven de New York Yankees Stanton en contante overnames van de Marlins voor Starlin Castro en minor leaguers Jorge Guzmán en José Devers. Hij is de tweede speler in de geschiedenis van de major league die wordt verhandeld na een seizoen van 50-homer, Greg Vaughn is de eerste.
2018Edit
Stanton sloeg twee homeruns in zijn debuut bij de Yankees, waaronder op zijn eerste slagbeurt, op Opening Day 2018. Hij was de eerste Yankee sinds Joe Pepitone die op Opening Day een wedstrijd met meerdere homeruns sloeg. Op 15 mei verzamelde Stanton zijn 1.000ste hit. Op 4 juni, tijdens het spelen tegen de Detroit Tigers, sloeg werper Mike Fiers, die Stanton in 2014 in het gezicht had geslagen, hem opnieuw, waardoor Stanton boos werd. In zijn volgende slagbeurt sloeg hij een homerun naar het linksveld, wijzend naar Fiers toen hij de thuisplaat passeerde. Op 30 augustus sloeg Stanton zijn 300e homerun, op Francisco Liriano, waarmee hij de 147e speler in de MLB-geschiedenis werd die dat deed.
Stanton speelde 158 wedstrijden in 2018 en eindigde het jaar met een slaggemiddelde van .266, 38 homeruns, 34 tweehonkslagen en 100 RBI. Hij sloeg ook 211 keer uit, waarmee hij het Yankees-record brak dat eerder door Aaron Judge werd gevestigd. Voor het vierde achtereenvolgende jaar sloeg hij de bal met de hoogste exit velocity van het seizoen in de major leagues, die 121,7 mijl per uur bedroeg. Hij was ook aan de leiding in de Major League in opofferingsslagen (10).
De Yankees eindigden het seizoen op 100-62, acht wedstrijden achter de Boston Red Sox, waarmee ze een wild card-plek veroverden. In de 2018 AL Wild Card Game tegen de Oakland Athletics sloeg Stanton zijn eerste carrière postseason home run off van Blake Treinen. De Yankees wonnen met 7-2, maar werden in de ALDS uitgeschakeld door de Red Sox.
2019Edit
Op 1 april, Stanton op de 10-dagen geblesseerdenlijst geplaatst vanwege een graad 1 verrekking van de linker biceps. Op 22 april kreeg hij een cortisone-injectie in zijn linkerschouder die werd toegediend om een reeds bestaande blessure aan te pakken. Op 20 mei werd hij naar Class-A Advanced Tampa gestuurd voor een revalidatie-opdracht. Hij maakte zijn rentree op 20 juni als rechtsvelder tegen de Tampa Bay Rays. Op 27 juni keerde hij terug naar IL met een knieblessure, waardoor hij de Londense reeks tegen Boston Red Sox miste. Hij werd vervangen door collega outfielder, Mike Tauchman. Op 11 augustus werd hij overgebracht naar de 60-dagen geblesseerdenlijst en miste de rest van het seizoen. In 2019 met de Yankees sloeg hij .288/.403/.492 met drie homeruns in 59 slagbeurten.
2020Edit
Op 23 juli 2020 opende Stanton het seizoen 2020 met de eerste homerun in de MLB voor het jaar, geslagen in de eerste inning van de Yankees’ Opening Day-wedstrijd tegen de Washington Nationals off van Max Scherzer.
Stanton liep in augustus een hamstringblessure op en was beperkt tot slechts 23 wedstrijden. Hij sloot het seizoen af met een slag van .250, vier homeruns en 11 RBI’s.
In Game 1 van de 2020 American League Division Series op 5 oktober sloeg Stanton een grand slam in de negende inning om de Yankees naar een 9-3 overwinning op de Tampa Bay Rays te loodsen.