- januari 20, 2017
Door GoodTherapy.org,
Ik ben bang voor alles. Ik bedoel echt alles. Spinnen, clowns, hoogtes, ziektekiemen, doodgaan, honden, kleine ruimtes, grote mensenmassa’s, ondergekookt vlees, duisternis, terroristische aanslagen, natuurrampen… Ik kan nog wel even doorgaan. Deze irrationele angsten beïnvloeden mijn leven al zo lang als ik me kan herinneren, en ik lijk er nooit overheen te komen.
Ik heb heel veel onderzoek gedaan om een plek te vinden waar ik het minst bang voor ben – geen orkanen, geen tornado’s, geen aardbevingen, zo min mogelijk insecten, enzovoort. Ik heb mezelf zoveel mogelijk geïsoleerd als menselijk mogelijk is. Ik voel me nog steeds ellendig en bang.
Slechts een klein aantal van deze angsten heeft te maken met persoonlijke ervaringen. Ik ben bijvoorbeeld ooit gebeten door een grote hond, wat mijn angst voor honden verklaart. Maar ik ben nog nooit getraumatiseerd door een clown, nog nooit betrokken geweest bij een gewelddadige aanval, nog nooit een natuurramp meegemaakt. Ik heb nooit een negatieve ervaring in een lift gehad, maar ik heb bijna elke keer dat ik er een voet in zet een paniekaanval.
Waarom heb ik zo’n last van deze dingen? Is het mogelijk om angsten te “genezen” die geen basis hebben in de persoonlijke geschiedenis? Ik wil vrijer leven en me beter voelen bij normale dingen en voorvallen die hooguit een minimaal ongemak zouden moeten oproepen. Help me alstublieft! -Dread Locked
Dear Dread Locked,
Je schrijft dat je overal bang voor bent en dat er geen reden is voor de meeste van je angsten. Daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat je wel degelijk redenen hebt, ook al ben je je daar misschien niet helemaal van bewust, en met die redenen kun je werken.
Zeker, als je door een hond bent gebeten, is het logisch dat je bang bent voor honden – er is tenslotte een reden voor het gezegde “eens gebeten, twee keer verlegen”. Maar je hoeft niet per se in een lift te hebben gestaan om bang te zijn voor liften – claustrofobie (angst om opgesloten te zitten in kleine ruimtes) en agorafobie (angst voor situaties die paniek en gevoelens van hulpeloosheid kunnen veroorzaken) komen beide vrij veel voor.
Enkele van de andere angsten die u beschrijft – angst voor spinnen (arachnofobie), angst voor hoogtes (acrofobie), angst voor bacteriën (mysofobie), angst voor clowns (coulrofobie), angst om dood te gaan (thanatofobie) en angst voor aardbevingen (seismofobie) – komen vaak genoeg voor om ook hun eigen naam te hebben.
U vraagt of er een geneesmiddel is. Dat is een sterk woord, en hoewel niets gegarandeerd is, durf ik wel te zeggen dat therapie je kan helpen je angsten beter te begrijpen, waardoor je er op een effectievere en productievere manier mee om kunt gaan.
Het is veelzeggend dat je je angsten als irrationeel omschrijft. Als je naar deze angsten kijkt, zie je ongetwijfeld in dat ze gaan over dingen en gebeurtenissen die soms gebeuren of problemen opleveren in de menselijke ervaring, maar onthoud: de hersenen zijn bedraad om zichzelf te beschermen. Denk bijvoorbeeld aan je angst om dood te gaan. Bent u het met me eens dat de meeste mensen op een bepaald niveau bang zijn voor de dood? In wezen is angst voor de dood beschermend, omdat het onze hersenen zijn die ons vertellen dat we beslissingen moeten nemen die in het belang zijn van het behoud ervan. Je hersenen zijn in feite rationeel, niet irrationeel, als ze je vertellen dat je bijvoorbeeld afstand moet houden van de rand van de klif, of dat je langzamer moet rijden, of dat je die twee weken oude restjes niet moet eten. (Bedankt, hersenen!)
Sommige van deze angsten kunnen ook samengaan met emotionele ervaringen – claustrofobie, bijvoorbeeld, kan worden gekoppeld aan vroege ervaringen. Je hebt misschien nooit vastgezeten in een lift, maar je hebt misschien wel een geschiedenis van vastzitten of opgesloten zitten op andere, misschien figuurlijke, meer emotionele manieren. Als gevolg daarvan kan het zoeken naar en vinden van veiligheid van het grootste belang zijn geworden in uw leven. Op basis van de omvang van uw angsten en de moeite die u doet om te voorkomen dat u zich angstig voelt, kan ik me voorstellen dat kwetsbaar zijn – zoals we dat allemaal op de een of andere manier zijn – u niet zo goed ligt.
Kunt u er iets aan doen dat u angstig bent? Nou, ja. Ik denk dat je het beste een therapeut kunt zoeken die gespecialiseerd is in het helpen van mensen met angst, vrees en zorgen. Het kan natuurlijk ook eng zijn om in therapie te gaan, maar het is een goede stap om te leren hoe je met je gevoelens om moet gaan als je samenwerkt met iemand die je accepteert en weet hoe je mensen in jouw situatie moet helpen.
Je zegt dat je jezelf zoveel mogelijk hebt “geïsoleerd” als “menselijkerwijs mogelijk is”, maar je bent nog steeds bang en “ellendig”. Het is duidelijk dat de maatregelen die je hebt genomen om jezelf te beschermen, hoewel goed bedoeld, niet werken voor jou. Je verlangt naar wat verlichting. Je vraagt of er een remedie is. Dat is een sterk woord, en hoewel niets gegarandeerd is, kan ik met een gerust hart zeggen dat therapie je kan helpen je angsten beter te begrijpen, waardoor je er op een effectievere en productievere manier mee om kunt gaan.
Ik ben blij dat je een probleem hebt geïdentificeerd dat je belemmert. Je hebt een prima eerste stap gezet door te schrijven en je situatie uit te leggen. Ik wens u veel succes bij het nemen van de volgende stap in het aanpakken van uw angsten door samen te werken met een gekwalificeerde geestelijke gezondheidswerker.
Terughoudend,
Lynn