Heading

Taak- en counselinggroepen: focus en doelen

Taakgroepen zijn bedoeld om geïdentificeerde werkdoelen te verwezenlijken. Ze omvatten commissies, taakgroepen en sociale actiegroepen, studiekringen en leergroepen, plannings- en discussiegroepen, en andere groepservaringen waarbij de deelnemers een taak te volbrengen hebben die extern is aan de individuele leden. Psycho-educatieve groepen verschaffen de deelnemers informatie, vaardigheden en een groter bewustzijn van een of ander levensprobleem en de kennis en instrumenten om er beter mee om te gaan. Het doel is verschillende psychologische problemen en opvoedingstekorten te voorkomen door feitelijke informatie door te geven, te bespreken en te integreren.

Counseling groepen lijken erg op therapiegroepen. Begeleidingsgroepen houden zich echter niet bezig met de behandeling van ernstigere gedrags- en psychische stoornissen. De belangrijkste verschillen tussen psychotherapie en counselinggroepen is dat counselinggroepen niet gericht zijn op grote persoonlijkheidsveranderingen; ze houden zich voornamelijk bezig met bewuste problemen en ze richten zich op het oplossen van specifieke zorgen op korte termijn.

Psychotherapiegroep Focus en Doelen

De psychotherapiegroep, meer dan andere soorten groepen, is in de eerste plaats ontworpen om individuen te helpen met chronische of acute emotionele of mentale stoornissen die duidelijke distress en impairment produceren. De groep stelt individuele groepsleden in staat om belangrijke persoonlijkheidsdimensies te reconstrueren en diepgaande psychologische problemen te verhelpen. Psychotherapiegroepen richten zich dus op het aanpakken van persoonlijke en interpersoonlijke problemen, het veranderen van perceptuele en cognitieve vervormingen, het verminderen van repetitieve patronen van disfunctioneel gedrag en het bevorderen van persoonlijke en interpersoonlijke groei en ontwikkeling bij deelnemers die ernstige of chronische onaangepastheid ervaren. Psychotherapiegroepen maken de ontwikkeling mogelijk van geschikte groepsnormen en taakelementen die nodig zijn om de intensiteit te ondersteunen van de sociale en emotionele interactie die verandering bevordert. Hoewel psychotherapeutische groepen worden geconceptualiseerd, samengesteld en uitgevoerd als een interventie voor mensen die intensief interpersoonlijk werk nodig hebben om belangrijke psychologische disfuncties te veranderen, kan er ook aandacht worden besteed aan het oplossen van interpersoonlijke problemen en aan psycho-educatieve informatie en het verwerven van vaardigheden als onderdeel van de algehele therapeutische groepservaring.

Psychotherapeutische groepen bieden een veilige omgeving waarin groepsleden kunnen experimenteren met nieuwe manieren om naar het leven te kijken, kunnen experimenteren met nieuw gedrag, en bieden een krachtige mogelijkheid voor positieve verandering. Hoewel groepspsychotherapie zich vaak richt op deelnemers met ernstige problemen, is het toepassingsgebied van groepspsychotherapie zeer breed. Psychotherapiegroepen worden gebruikt om mensen met milde tot matige persoonlijkheidsproblemen, interpersoonlijke conflicten en neurotische stoornissen te behandelen. Psychotherapiegroepen zijn vooral nuttig bij het verbeteren van interpersoonlijke relaties, hoewel er aanwijzingen zijn dat ze ook heel nuttig zijn bij angst en depressie. Groepen zijn bij uitstek geschikt voor mensen die worstelen met zaken als intimiteit, vertrouwen en gevoel van eigenwaarde. De groepsinteracties helpen de deelnemers om de patronen die hun relaties buiten de groep saboteren te identificeren, er feedback op te krijgen en ze te veranderen. Het grote voordeel van groepspsychotherapie is het werken aan deze patronen in het “hier en nu” – in een groepssituatie die lijkt op de realiteit van de leden en dicht bij hun interpersoonlijke gebeurtenissen. Leden leren hoe ze meer geluk in het algemeen kunnen bereiken en hoe ze betekenisvolle, ondersteunende en liefdevolle relaties met anderen kunnen creëren. Groepen creëren ook een omgeving waar, door het zien van anderen die worstelen met soortgelijke problemen, deelnemers hun problemen genormaliseerd vinden, en door anderen te zien slagen, krijgen deelnemers hoop.

Variëteiten van psychotherapiegroepen

Groepspsychotherapie is gebaseerd op het feit dat mentale disfunctie en emotionele ziekte kan worden verlicht door de psychologische effecten van meerdere mensen op elkaar. Verbetering in het geestelijk functioneren heeft de neiging om psychische nood te verlichten en kan uiteindelijk geestelijke ziekte verlichten. Dit heeft talloze pogingen geïnspireerd om de helende kracht van de groep te gebruiken om tegemoet te komen aan de therapeutische behoeften van een breed scala van cliënten – personen in alle fasen van de levenscyclus met zeer uiteenlopende problemen die behandeling behoeven. Tegelijkertijd hebben vrijwel alle scholen van psychotherapie de groepspraktijk omarmd en hebben geprobeerd om hun respectievelijke conceptuele kaders in het groepswerk te integreren. Als gevolg hiervan is groepspsychotherapie niet gebaseerd op één enkel theoretisch perspectief, maar neemt het uit vele theorieën datgene over wat het meest behulpzaam lijkt te zijn. De technieken die in groepstherapie gebruikt worden kunnen verbaal, expressief, psychodramatisch, enzovoort zijn. De benaderingen kunnen variëren van psychoanalytisch tot gedragstherapeutisch, van Gestalt tot ontmoeting, van existentieel tot rationeel. Elke benadering heeft zijn voor- en nadelen.

Groepen verschillen niet alleen in hun theoretische benadering, maar ook in hun focus en toepassing. Sommige van deze verschillen kunnen gebaseerd zijn op de algemene oriëntatie en specifieke benaderingen van de therapeut; de doelen van de behandeling; de onderwerpen van de behandeling, met inbegrip van probleemgebieden en cliëntkenmerken; setting; en de tijd- en duurcomponenten van de groep.

Groepen kunnen worden gecategoriseerd als klein of groot, kortdurend of langdurend, poliklinisch of intramuraal, doorlopend of in de tijd beperkt. Psychotherapiegroepen kunnen open groepen of gesloten groepen zijn. Open groepen vervangen leden wanneer zij uitvallen of stoppen. Gesloten groepen laten, na een periode van vorming, geen nieuwe leden toe. Psychotherapiegroepen kunnen heterogeen of homogeen zijn. Heterogene groepen hebben leden met zeer verschillende diagnoses, klachten of levensproblemen. Homogene groepen bestaan uit mensen met dezelfde diagnose, klacht of levensproblemen. Meestal bestaan psychotherapiegroepen uit personen die geen vooraf bestaande emotionele banden met elkaar hebben, hoewel echtparen deel kunnen uitmaken van een groep niet-verwante personen of zich kunnen aansluiten bij andere echtparen in een echtparengroep. Gezinnen kunnen ook worden behandeld met behulp van een groepsmodaliteit – aangeduid met namen als multifamiliegroepspsychotherapie, familiegroepsconsultatie, en andere. Sommige psychotherapie groepen richten zich op een specifiek gebied van gemeenschappelijk belang, zoals relaties, woede, stress-management, enzovoort. Deze groepen hebben vaak een educatieve of onderwijzende component en zijn vaak meer tijd beperkt dan algemene proces-georiënteerde psychotherapie groepen. Deze homogene groepen zijn vooral nuttig voor het geven van steun, het normaliseren van de bezorgdheid, en het aanmoedigen van modellen van deelnemers die met succes hun problemen aanpakken.

Groepstherapie wordt ook gebruikt in psychiatrische ziekenhuizen, algemene medische ziekenhuizen, en poliklinieken om cliënten te helpen omgaan met de psychologische gevolgen van terminale ziekte, kanker, zelfmoordpogingen, en stress. Mensen met een ernstige stoornis in hun ego kunnen worden behandeld in psychotherapiegroepen in ziekenhuisgroepen, post-ziekenhuis vervolggroepen, en daghospitaalgroepen. Groepspsychotherapie is uiterst nuttig als onderdeel van een algeheel instellingsbehandelingsprogramma in combinatie met psychologische medicatie, individuele therapie, en milieutherapie. Grote psychotherapeutische groepen worden gewoonlijk in de gemeenschap of in een instelling uitgevoerd, en dergelijke groepen worden vaak georganiseerd om aan een specifiek probleem te werken-bijvoorbeeld alcoholisme, zwaarlijvigheid, revalidatie, of een ander gebied van zorg.

Outpatient Therapy Group Process

Het prototype van een psychotherapeutische groep is de open, heterogene, ambulante groep die wekelijks bijeenkomt gedurende 6 maanden of langer, en nieuwe deelnemers toelaat als dat nodig is om een kritische massa te handhaven. De groepstherapeut, leider of facilitator kiest als kandidaten voor de groep die mensen die baat kunnen hebben bij groepsinteractie en die waarschijnlijk een nuttige invloed kunnen hebben op andere leden in de groep. De meeste screening- en selectieprocedures zijn subjectief en berusten op de intuïtie en het oordeel van de groepsleider. Gewoonlijk wordt een matige mate van sociale vaardigheid en psychologische instelling, samen met enige inzet om intermenselijk gedrag te veranderen en enige positieve verwachtingen over de voordelen van groepsbehandeling, belangrijk geacht voor deelname aan een groep. Bepaalde personen hebben minder kans om te profiteren. Hiertoe behoren mensen die extreem egocentrisch zijn, acuut psychotisch, zeer paranoïde, of actief suïcidaal, of extreem agressieve en vijandige mensen, met de neiging om zich te gedragen.

Groepspsychotherapie is de doelbewuste poging om de gevoelens, het denken en het gedrag van de groepsleden te veranderen. In groepstherapie worden ervaringen uit het verleden, ervaringen buiten de therapeutische groep, en vooral de interacties tussen de leden van de groep en de therapeuten het materiaal voor de therapie. Vaak vertegenwoordigen de mensen in de groep anderen in het verleden of het huidige leven van de deelnemers met wie zij moeilijkheden hebben. In wezen zullen de problemen die de cliënten in het dagelijks leven ervaren ook naar voren komen in hun interacties in de groep, waardoor de problemen in een therapeutische setting kunnen worden doorgewerkt en ervaringen en gedragingen kunnen worden gegenereerd die weer kunnen worden overgedragen naar het leven buiten de groep.

De leden van de groep delen met de anderen in de groep persoonlijke problemen waarmee zij worden geconfronteerd. Deelnemers kunnen praten over gebeurtenissen waar ze gedurende de week bij betrokken waren, hun reacties op deze gebeurtenissen en de effectiviteit van deze reacties. Deelnemers kunnen hun gevoelens en gedachten delen over wat er in de vorige sessies is gebeurd, en die relateren aan kwesties die door andere leden aan de orde zijn gesteld of aan de woorden van de leider. Andere deelnemers kunnen reageren op woorden en gedragingen, feedback en aanmoediging geven, steun of kritiek geven, of hun gedachten en gevoelens delen naar aanleiding van interacties. De leider bepaalt niet de onderwerpen voor de discussie, aangezien onderwerpen spontaan uit de groep naar voren komen. De leden in de groep hebben het gevoel dat ze niet alleen staan met hun problemen, en ze ontdekken dat er anderen zijn die soortgelijke problemen ervaren. De groep kan voor de deelnemer een bron van steun en kracht worden in tijden van stress. De feedback die ze van anderen krijgen op hun gedrag in de groep kan hen bewust maken van maladaptieve gedragspatronen. Op dat moment kunnen ze hun percepties en standpunten veranderen, en kunnen ze meer constructieve en effectieve reacties aannemen. De psychotherapiegroep kan een laboratorium worden voor het oefenen van nieuw gedrag.

Groepspsychotherapie is geschikt voor mensen met een grote verscheidenheid aan problemen en moeilijkheden, van mensen die graag hun interpersoonlijke vaardigheden willen ontwikkelen tot mensen met emotionele problemen zoals angst, depressie, enzovoort. Terwijl steungroepen worden ontwikkeld voor mensen in dezelfde situatie of crisis (bv. groepen voor nabestaanden van ouders, groepen voor seksueel misbruikte vrouwen), is de prototypische psychotherapiegroep zo heterogeen mogelijk. De leider zal proberen mannen, vrouwen, jonge en oude mensen, gehuwden en alleenstaanden te betrekken bij het kiezen van mensen voor de groep om een microkosmos van de leefwereld van de deelnemers te creëren. Zoals eerder opgemerkt, maakt de waarschijnlijkheid dat groepsdeelnemers hun specifieke problemen in de groep zullen manifesteren, groepspsychotherapie vooral effectief voor mensen met interpersoonlijke moeilijkheden en problemen in sociale, persoonlijke of werkrelaties.

Groepstherapie Effectiviteit

Groepspsychotherapie is meestal kosteneffectiever dan individuele therapie, en mogelijk zelfs klinisch effectiever. Onderzoeken van de laatste 20 jaar bevestigen de effectiviteit van groepstherapie, en de differentiële effectiviteit is afhankelijk van complexe interactieve variabelen in de groepsbehandeling.

Er zijn veel voordelen van groepstherapie. Door de vertrouwelijke, ondersteunende atmosfeer kunnen groepsleden zelf hun persoonlijke problemen verwerken en anderen helpen hun problemen te verwerken, waarbij de leden zowel door observatie als door actieve deelname baat hebben. De groep stelt leden in staat om hun problemen te onderzoeken in een sociale context die het echte leven weerspiegelt, en het biedt leden de gelegenheid om sociale vaardigheden te observeren en te reflecteren en om directe feedback te geven en te ontvangen over kwesties, problemen en zorgen die van invloed zijn op het leven.

Veel professionele hulpverleners leiden psychotherapiegroepen: psychologen, counselors, maatschappelijk werkers, psychiaters, en psychiatrische verpleegkundigen en technici. De beste groepspsychotherapeuten zijn goed opgeleide, betrouwbare en ethische professionals. Gerenommeerde groepspsychotherapeuten zijn gewoonlijk aangesloten bij beroepsverenigingen. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, suggereert het lidmaatschap van de American Psychological Association (APA), ASGW, American Group Psychotherapy Association (AGPA), en andere counseling organisaties een professionele betrokkenheid. De enige twee referenties die specifiek van toepassing zijn op groepstherapeuten en die een zekere mate van deskundigheid garanderen zijn de Certified Group Psychotherapist, of CGP, toegekend door de AGPA en de Diplomate in Group Psychology uitgereikt door de American Association for Professional Psychology (ABPP). Echter, veel psychologen, counselors, enzovoort zijn zeer effectief als groepsleiders, ook al hebben zij deze professionele diploma’s niet behaald.

Zie ook:

• Counseling Therapy