Heading

Door Mark E. Neumann

Perspectief van Leanna Tyshler, MD

Bron/Bekendmakingen

Gepubliceerd door:

Bron:

Hart E, et al. Pharmacotherapy. 2019;doi:https://doi.org/10.1002/phar.2235.

Disclosures: Jacobs meldt steun van het NIH/National Heart, Lung, and Blood Institutes Loan Repayment Program (1 L30 HL138791-01). Het onderzoek werd gedeeltelijk ondersteund door het National Center for Advancing Translational Sciences toekenning UL1 TR001412 aan de Universiteit van Buffalo. De andere coauteurs melden geen relevante financiële onthullingen.

Een studie die het gebruik van veelgebruikte maagzuurmedicijnen in een grote patiëntenpopulatie onderzocht, toonde verbanden aan tussen de medicijnen en CKD – en acuut nierfalen – later in het leven.

Onderzoekers van de Universiteit van Buffalo bekeken de medische dossiers van 190.000 patiënten ouder dan 15 jaar en ontdekten dat medicijnen tegen zure reflux het risico op nieraandoeningen met 20% en het risico op nierfalen met een factor vier verhoogden in vergelijking met personen die niet aan de medicijnen werden blootgesteld. De risico’s waren het hoogst bij mensen van 65 jaar en ouder, aldus de onderzoekers.

Protonpompremmers (PPI’s) zijn eerder in verband gebracht met het veroorzaken van nierziekten, waaronder AKI.

“Hoewel PPI’s een van de meest voorgeschreven medicijnen zijn, heeft naar schatting 25% tot 70%

van deze recepten geen geschikte indicatie,” schreven Emily Hart, PharmD, en collega’s van de afdeling apotheekpraktijk aan de University at Buffalo School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences. “Indicaties zoals gastro-oesofageale refluxziekte vereisen slechts een kortdurende behandeling met PPI’s (d.w.z. maximaal 4 tot 8 weken), maar chronisch gebruik lijkt veel voor te komen. Ongeveer 40% tot 55% van de patiënten in de eerstelijnsgezondheidszorg en tot 65% van de in het ziekenhuis opgenomen patiënten hebben geen gedocumenteerde lopende indicatie voor PPI’s. Bijgevolg nemen patiënten deze medicijnen vaak zonder er baat bij te hebben en zijn ze daarom onderhevig aan onnodige bijwerkingen.”

De onderzoekers keken naar de medische voorgeschiedenis van volwassen patiënten zonder aanwijzingen van reeds bestaande nierziekte en die waren begonnen met PPI-therapie en onafgebroken waren ingeschreven in een Western New York HMO gedurende ten minste 12 maanden tussen juli 1993 en september 2008. De gezondheid van de nieren werd vergeleken tussen patiënten die PPI-therapie ondergingen en een controlegroep. Onder de onderzochte PPI’s bevonden zich esomeprazol (Vimovo, Horizon Pharma), lansoprazol (Prevacid, TAP Pharmaceuticals), omeprazol (Prilosec, AstraZeneca), pantoprazol (Protonix, Pfizer) en rabeprazol (Aciphex, Eisai Inc.

In het AKI-cohort deden zich 148 voorvallen voor bij 16.593 patiënten die aan PPI’s werden blootgesteld en 67 voorvallen bij 76.742 patiënten die niet aan PPI’s werden blootgesteld. In het CKD-cohort waren er 2.370 voorvallen bij 14.514 PPI-gebruikers en 4.501 voorvallen bij 70.086 niet-gebruikers.

“Deze studie voegt zich bij een groeiende lijst van verontrustende bijwerkingen en ongunstige resultaten in verband met PPI’s,” zei David Jacobs, PharmD, PhD, een co-auteur van de studie en assistent-professor in de apothekerspraktijk aan de University of Buffalo’s School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, in een persbericht. “Gezien het wereldwijd toenemende gebruik van PPI’s, kan de relatie tussen PPI’s en nierziekten een aanzienlijke ziekte en financiële last vormen voor de gezondheidszorg en de volksgezondheid. – door Mark E. Neumann

Reference:

www.buffalo.edu/news/releases/2019/03/0220.html

Disclosures: Jacobs meldt steun van het NIH/National Heart, Lung, and Blood Institutes Loan Repayment Program (1 L30 HL138791-01). Het onderzoek werd gedeeltelijk ondersteund door het National Center for Advancing Translational Sciences toekenning UL1 TR001412 aan de Universiteit van Buffalo. De andere coauteurs melden geen relevante financiële onthullingen.