Wenden de Ieren zich gewoon tot hun creativiteit in plaats van hun eigen psyche uit elkaar te pluizen?
De Ierse psyche is een diep onderwerp voor een artikel, waarbij de vele facetten van die psyche overal ter wereld te zien waren, vooral op St. Patrick’s Day.
Toen ik wat onderzoek deed voor deze post kwam ik een citaat tegen dat werd toegeschreven aan de vader van de psychoanalyse zelf, Sigmund Freud.
In de film The Departed beweert het personage van Matt Damon dat Freud zei:
“Dit is een ras van mensen voor wie psychoanalyse van geen enkel nut is.” – Sigmund Freud (over de Ieren)
Sommigen beweren dat dit Freudiaanse citaat is afgeleid van een uitspraak van een van zijn volgelingen. Deze leerling van Freud beweerde dat de Ieren, wanneer zij in psychische moeilijkheden verkeren, naar de poëzie grijpen, naar het verhalen vertellen, of naar het escapisme. Hij geloofde dat de Ieren niet geïnteresseerd zijn in het uit elkaar halen van hun eigen hersenen.
Freud zou ook hebben gezegd dat de Ieren een massa tegenstrijdigheden zijn en ongevoelig voor de rationele denkprocessen die hen zouden kunnen oplossen.
En tenslotte zou een andere volgeling van Freud hebben gezegd dat de Oostenrijkse arts mensen indeelde als “Iers en niet-Iers.”
Of Freud deze woorden nu werkelijk heeft gezegd of niet, zullen we misschien nooit weten. Het lijkt echter duidelijk dat de Ierse psyche op een bepaald moment onderwerp van gesprek was voor deze beroemde psychiater en zijn studenten.
De echte vraag voor mij is waarom Freudianen zo geïntrigeerd waren door de Ierse psyche?
Welke kenmerken van het Ierse volk brachten hen tot deze conclusies?
– Wat bedoelde Freud precies?
– Was het een belediging, een compliment of geen van beide?
Mijn trotse Ierse kant wil antwoorden door te zeggen dat we te fijngevoelig zijn om voordeel te hebben van inwendig denken, of misschien zijn we gewoon te complex voor analyse.
Maar dan is er mijn nuchtere, praktische Ierse kant die zich realiseert dat we niet zo goed zijn in psycho-situaties. We hebben er een hekel aan onze emoties te delen, we zijn bezeten van schuldgevoelens en geloven dat het vluchtige geluk van het leven een voorbode is van onvermijdelijke onheilstijdingen.
Laten we eerlijk zijn, geen psychoanalyticus komt in mijn Ierse hoofd – er is hier nauwelijks genoeg ruimte voor mijn gedachten.
Ieren zijn koppig beleefd. Soms is het moeilijk te zeggen wat we denken, maar daartegenover staan momenten waarop we niet kunnen stoppen met praten en precies zeggen wat we denken.
Woorden die bij me opkomen om onze aard te beschrijven zijn koppig, bescheiden, explosief, vriendelijk, slecht gehumeurd, humoristisch, keihard en artistiek. Zie je wat ik bedoel? Een massa tegenstrijdigheden.
En zo zette dit me aan het denken over alle factoren die door de eeuwen heen hebben geholpen onze ongrijpbare Ierse psyche te vormen.
– Is er iets over ons Iers-zijn dat erom smeekt onderzocht te worden?
– Is er een verhaal over de Ierse psychologische ontwikkeling dat erom schreeuwt verteld te worden?
– Wat is het aan de Ieren en onze persoonlijkheid dat ons anders en mogelijk uniek maakt?
– Waarom zijn zoveel Ieren succesvol in Amerika?
– Zetten we echt de FUN in DYSFUNCTIONEEL?
– Kunnen Ierse spreekwoorden ons helpen onze collectieve psyche beter te begrijpen?
Lees meer: Madness and the Irish – why are the numbers so high historically?
En zo besloot ik waarom niet een sectie op mijn blog gewijd aan het bespreken van de Ierse psyche.
Maar ben ik gekwalificeerd om met gezag over dit onderwerp te spreken? Niet in het minst. Psychoanalyse is zeker niet mijn terrein van expertise. Mijn diploma’s zijn in lichamelijke gezondheid en welzijn. Maar waarom zou ik me daardoor laten tegenhouden? Ik ga het onderwerp van de Ierse psyche aanpakken op een echte narcistische, Freudiaanse manier.
Ik heb dan wel geen psychologie-diploma’s, maar ik ben wel opgeleid in de school van het leven aan beide zijden van de Atlantische Oceaan, waardoor ik mijn eigen mening over de Ierse psyche heb kunnen ontwikkelen. Ik kan misschien niet al deze vragen persoonlijk beantwoorden, maar ik kan wel een goede discussie op gang brengen, en wie weet welke inzichten en verhalen we samen kunnen ontdekken.
Dus, blijf kijken voor meer interessante berichten over de Ierse psyche.
Slán agus beannacht,
(Vaarwel en zegeningen)
Irish American Mom