Heading

Going to college is een spannende tijd in het leven van jonge mensen, maar voor sommige studenten depressie in de weg staat. Of het nu de eerste keer is dat ze met deze aandoening in aanraking komen of niet, de universiteit kan bij veel jongeren als katalysator werken voor het ontstaan van een depressie, en als ze voor het eerst alleen zijn, kan de timing niet slechter zijn.

Dr. Roy Boorady, kinder- en jeugdpsychiater aan het Child Mind Institute, zegt dat hij in het eerste semester “veel telefoontjes” krijgt over studenten die het moeilijk hebben. “Meestal bellen ze dan midden in de nacht hun ouders. Dan bellen hun ouders mij en zeggen: ‘Ik krijg om twee en drie uur ’s nachts telefoontjes van mijn kind dat huilt en depressief en ongelukkig is. Wat moeten we doen?””

Kinderen kunnen op jongere leeftijd depressief zijn, maar hoe ouder je bent, hoe hoger de prevalentiecijfers. Deskundigen beschouwen risicofactoren voor depressie als een combinatie van genen en omgeving. Sommige kinderen lopen genetisch gezien risico op een depressie, maar redden zich prima totdat ze een stressfactor in hun omgeving ervaren die de knop omdraait en hen in een depressie doet belanden. Het is logisch dat de universiteit die stressfactor kan zijn.

De stress van een nieuwe omgeving

“Het huis verlaten is een enorme overgang voor kinderen, en ik denk dat we onderschatten hoe moeilijk veel kinderen dat hebben,” zegt Dr. Boorady. Als kinderen naar de universiteit gaan, bevinden ze zich plotseling in een nieuwe omgeving zonder de structuur of steun – academisch of emotioneel – waar ze altijd op hebben kunnen rekenen. Kinderen kunnen complexe gevoelens hebben over hoe ze zich moeten verhouden tot de mensen thuis, of denken dat ze niet bij hun nieuwe leeftijdsgenoten passen.

Voor het eerst zelfstandig, kunnen ze ook de college-levensstijl omarmen: onregelmatige slaapgewoonten, niet voedzame (of niet-bestaande) maaltijden, en een ongestructureerd schema – vooral als ze lessen overslaan – dat hen het gevoel kan geven dat ze niet meer in de pas lopen.

De universiteit is ook een soort snelkookpan voor depressies, want hoe meer je omringd bent door mensen die depressief zijn, hoe groter de kans dat je zelf depressief wordt.

Depressiesymptomen om op te letten

Het opsporen van een depressie bij jonge studenten die van huis zijn, kan moeilijk zijn. Sommige symptomen van depressie, zoals ongewoon verdriet en huilen, zijn duidelijk, maar andere, zoals concentratieproblemen en prikkelbaarheid, zijn dat minder. Mensen met een depressie hebben ook de neiging om zichzelf te isoleren en minder plezier te beleven aan dingen die ze vroeger leuk vonden, dus als u hoort dat uw kind te veel tijd alleen doorbrengt in zijn studentenkamer of stopt met de dingen die hem vroeger gelukkig maakten, kan hij depressief zijn.

Horizant alcohol- en middelengebruik kan ook een teken zijn. Voor veel kinderen komt het aan het eind van het semester tot een hoogtepunt, als de academische eisen dringender worden en onoverkomelijk lijken.

De universiteit is een tijd om volwassener en onafhankelijker te worden, en ouders moeten dit respecteren en kinderen de ruimte geven die ze nodig hebben om te groeien. Maar als je veranderingen in zijn stemming of gedrag opmerkt die je zorgen baren, negeer ze dan niet. Zijn medestudenten en nieuwe professoren kennen hem niet zo goed als jij, dus zij herkennen misschien niet wanneer er een probleem is.

Hulp zoeken

De behandeling van depressies als kinderen op de universiteit zitten, kan ingewikkeld zijn. Hogescholen hebben gezondheidscentra op de campus met professionals die kunnen helpen, maar kinderen ervan overtuigen om daarheen te gaan kan “al een hele opgave op zich zijn”, merkt Dr. Boorady op. Daarom adviseert hij kinderen die al met depressies hebben geworsteld, contact op te nemen met de geestelijke gezondheidswerkers op de campus voordat ze naar de universiteit gaan. Als je dat eerste contact al hebt gelegd en al weet wie en wat je kunt verwachten, wordt het veel gemakkelijker om hulp te vragen.

Als je kind nog geen gebruik heeft gemaakt van het consultatiebureau, maar wel behoefte lijkt te hebben aan ondersteuning, laat haar dan weten dat ze kunnen helpen. Kinderen aarzelen vaak om de eerste stap te zetten, dus wees behulpzaam en aanmoedigend. Ouders kunnen ook een afspraak maken, maar vanwege de geheimhoudingswetgeving mag u niet verwachten dat de school u informatie geeft over de gezondheid van uw kind, tenzij zij daar toestemming voor heeft gegeven.

Bedenk dat gezondheidscentra het aantal sessies dat leerlingen kunnen krijgen meestal beperken, maar dat ze wel doorverwijzen naar andere professionals in de buurt. Als uw kind een depressie heeft, zal zij waarschijnlijk een voortdurende behandeling nodig hebben, hetzij voor therapie, hetzij voor medicatiecontrole of beide. Terugreizen naar huis voor gezondheidszorg is vaak niet realistisch en een consistente behandeling is belangrijk, dus het is goed om een zorgverlener in de buurt te vinden waar uw kind op kan vertrouwen.

Geen goed moment om met medicatie te stoppen

Ten slotte is het niet ongewoon dat kinderen bij wie al een depressie is vastgesteld, willen stoppen met medicatie voordat ze naar de universiteit gaan, zodat ze een “nieuwe start” kunnen maken. Dit kan erg gevaarlijk zijn als er geen toezicht is. Bij depressie bestaat het risico van terugval, dus als uw kind wil stoppen met de medicatie, moet de dosering heel geleidelijk worden verlaagd en moet ze gedurende het hele proces nauwlettend in de gaten worden gehouden door haar arts – cold turkey is nooit een goed idee.

Stoppen met de behandeling vlak voor de universiteit is ook om een andere reden riskant: “Het eerste jaar is zo stressvol, dus ik wil dat kinderen een succesvol eerste jaar hebben”, zegt Dr. Boorady. “