Keltische Cultuur
De oude en de moderne Kelt zijn verbonden door hun gemeenschappelijk gebruik van symbolen, religie, geschiedenis, gewoonten, kunst en cultuur en vooral taal. Dat je in naam een Kelt bent, betekent niet dat je van een bloedgroep of ras of een plaats afkomstig bent. Duizenden jaren geleden kon iedereen een Kelt worden door de maniertjes aan te nemen, Keltisch te spreken, het systeem te respecteren en bij te dragen aan de gemeenschap en betrokken te zijn bij het ‘heidense gebed’ en dit is vandaag de dag nog steeds zo.
Hoewel de noordelijke landen boven de Alpen 500 jaar vóór het Romeinse Rijk door ‘Kelten’ werden beheerst, heeft er nooit een echt Keltisch Rijk bestaan. Het is heel belangrijk dat men zich hiervan bewust is. Er kon geen Keltisch Rijk bestaan omdat het een manier van leven was en geen systeem van controle. Toen het Romeinse Rijk deze “Keltische” landen opslokte, overleefde de Keltische Cultuur. Ierland werd niet door Rome binnengevallen of veroverd en het was in Ierland dat de Keltische Cultuur tot bloei kwam en haar hoogst magische artistieke uitdrukking bereikte tijdens de Europese Donkere Middeleeuwen.
Er zijn drie hoofdlijnen van onderzoek voor het ontdekken van de “Keltische” wereld – archeologie, taal en geschreven werken. Deze drie ‘strengen’ moeten om elkaar heen worden gewikkeld om ons begrip te ondersteunen en te versterken. Het zou niet verstandig zijn uw onderzoek naar welke cultuur dan ook te baseren op studie van slechts één onderdeel, wanneer u drie onderdelen tot uw beschikking hebt. Drie is een bijzonder Keltisch getal.
Archeologie is een moderne discipline die grotendeels onbesmet is door de vooroordelen van de Grieks-Romeinse schriftgeleerden die de spindoctors van hun tijd waren. Archeologie is een wetenschap en werkt met harde feiten. Hierdoor kunnen patronen in landgebruik of aardewerkstijlen of technologieën worden geïdentificeerd en kunnen economische en handelscontacten tussen culturen in verschillende tijdsperioden worden aangetoond/bepaald. Deze complexe wetenschap strekt zich uit van laboratoriumanalyses van stuifmeelkorrels die in aardlagen zijn gevonden (en die ons het basisvoedsel in de regio/tijd laten zien) tot de samenstelling van metalen en tot de ontwikkeling van de geometrische patronen in hun ingewikkelde versieringen. Archeologie alleen kan slechts een deel van het beeld leveren, maar het deel dat zij levert kan de ontdekkingen in het begrijpen van talen en in het ontcijferen van het geschreven woord valideren.
De Keltische talen worden nu gezien als een tak van de Indo-Europese taalfamilie. Filologie is de complexe studie van talen en de ontwikkeling van woorden/begrippen door de tijd heen. Zes verschillende Keltische talen bestaan nog steeds (of bestonden tot voor kort) en deze worden
Q-Keltisch – Iers, Schots-Gaelisch en Manx,
en
P-Keltisch – Welsh, Bretons en Cornish genoemd.
Deze zes Keltische talen stammen uit de rand van het Romeinse Rijk en overleven alleen omdat de landen waar ze werden gesproken nooit volledig door Rome werden veroverd. Het is niet alleen de taal die overleeft, maar binnenin de taal kunnen we de relatie van het individu tot het universum zien.
Een favoriet voorbeeld is de Ierse uitdrukking – “Tá tuirse orm”, die wanneer goed vertaald betekent – “Ik heb vermoeidheid over me”. Nu is het heel belangrijk om te beseffen dat de verkeerde vertaling is – ‘Ik ben moe’, want dat was niet wat er werd gezegd. Vermoeidheid op je hebben is niet hetzelfde als daadwerkelijk vermoeid zijn. Vermoeidheid op je hebben behoudt de realiteit van een onafhankelijke jij met iets over of op je, maar vermoeidheid zijn is verwant aan gedaanteverwisseling, omdat je je individuele identiteit hebt verloren en vermoeidheid bent geworden.
De Keltische literatuur is verborgen gevonden op vele vreemde plaatsen, zoals oude wetboeken, kalenders en teksten op munten, stenen inscripties en natuurlijk – de geschriften van de Griekse en Romeinse schriftgeleerden. Ons wordt verteld dat de Kelten ons geen geschreven verslagen hebben nagelaten. Maar dit is niet helemaal waar. De Kelten geloofden in de magische kracht van het Woord en schreven in het Grieks, Etruskisch en Latijn. Er was een verbod om alles wat als Druïdische kennis kon worden beschouwd, in een Keltische taal op te schrijven. Maar dit schijnt veranderd te zijn toen de veroverde Keltische landen een nieuwe taal hadden om in te schrijven.
Een ‘Keltische literaire school’ ontstond in de eerste eeuw van de gewone jaartelling (CE) met auteurs uit Cisalpine Gallië, Iberië, Provence en later uit Gallië zelf. De Europese Druïden verboden het op schrift stellen van hun kennis in de Keltische taal, maar dit schijnt niet voor Ierland te hebben gegolden. In de grote Ierse sagen lezen en schrijven de Druïden in een duidelijk Iers alfabet, Ogham genaamd. Ogma was de god van welsprekendheid en geleerdheid en was de uitvinder van het Ogham alfabet, terwijl hij ook de god van de Druïden was.
Het Boek van de Rechten, geschreven (naar men zegt) in de 5e eeuw CE door Benignus, vertelt ons dat Patrick 180 boeken van de Druïden verbrandde. In het 7e eeuwse CE boek het ‘Leven van Patrick’ en in het 9e eeuwse ‘Tripartite Leven’ geven beide ons schone verslagen van Patrick die de Druïden bestrijdt voor de Hoge Koning Laoghaire waar de koning voorstelt dat een Christelijk boek en een Druïdisch boek in het water worden gegooid als een beproeving. Deze christelijke bronnen tonen aan dat druïdische boeken (d.w.z. Keltische boeken) in Ierland bestonden lang vóór de komst van het christendom, dat ervoor zorgde dat deze heidense werken werden verbrand. De christenen (en later de katholieken) herhaalden deze misdaad tegen de kennis waar zij ook gingen. De wereldberoemde verluchte boeken van katholiek Ierland met hun ongelooflijke versieringen zijn een Keltische erfenis.
De definitie van een Kelt uit het verleden – wordt vaak gegeven als iemand die een Keltische taal sprak. Vandaag de dag is dit herzien om een moderne Kelt te definiëren als iemand die het systeem van de natuur respecteert en bijdraagt aan de gemeenschap, terwijl hij een vast geloof heeft in de waarheid als het hoogste principe dat de schepping in stand houdt – De Waarheid vóór de Wereld of zoals gezegd in modern Iers – An Fhírinne in aghaidh an tSaoil.
Het Keltische Pad in het Aquariustijdperk
Veel mensen claimen tegenwoordig de Keltische identiteit. Dit wordt meestal gedaan door de afstammelingen van de emigranten die naar de uiteinden van de wereld zijn verspreid. Verschillende aspecten van de oude Keltische tradities overleven in verschillende delen van de wereld. De meeste mensen in Europa kunnen beweren dat zij Keltische taalsprekers als voorouders hebben. Deze voorouders deelden een gemeenschappelijke taal, seizoensgebonden gebruiken, heilige geometrie en een spirituele cultuur in een uitgestrekt gebied dat nu Europa heet. Sinds de uitbreiding van het Romeinse Rijk is er een voortdurende emigratie uit Europa geweest, zodat ook veel mensen ver buiten Europa kunnen beweren Keltisch bloed in hun aderen te hebben.
Heden ten dage wordt gezegd dat Ierland de enige onafhankelijke Keltische republiekstaat is waar nog een Keltische taal wordt gesproken en waar deze taal politiek en cultureel van belang is. Maar deze onafhankelijkheid bestaat pas sinds 1921. Beroemde namen als W.B. Yates, Douglas De Hyde, Maud Gonne, enz. hebben het nationale bewustzijn als Ieren nieuw leven ingeblazen met initiatieven op het gebied van politiek, magie en taalheropleving, terwijl Pearse, Collins en De Valera opriepen tot het bloedoffer van een gewelddadige opstand en samen een succes behaalden dat vandaag de dag een onafhankelijke republiek is. Jammer genoeg is het samenlevingsmodel dat vandaag in Ierland voor de meerderheid overheerst vooral TV-cultuur en consumentisme. Maar er zijn vele onderdelen van het Keltische Pad beschikbaar voor de ijverige onderzoeker – muziek, verhalen, monumenten, tradities en een algemene manier van zijn – gelukkig en vrij.
Aan de basis van de oude en moderne Keltische Cultuur ligt: een diep respect voor de schoonheid en harmonie van de natuur; de wens om deel te nemen aan de bewuste dans van het leven; een diepe behoefte om contact te maken met de voorouders; een sterk gevoeld verlangen om te doen wat juist is; echte moed te hebben en te bezielen en de kennis van de eeuwen te oogsten om je bewustzijn te verhogen. Je hebt geen genetische of bloedverwantschap nodig om op een Keltisch Pad te zijn – je hoeft alleen maar de juiste instelling te hebben. Uiteindelijk gaat het allemaal om het maken van de juiste keuzes en onze cursussen hopen je een aantal opties te laten zien die ervoor zorgen dat je in de juiste richting gaat kijken zodat je je vrijheid van keuze terug krijgt. Door de leiding te nemen over je eigen leven en daarbij de hoogste ethische waarden hoog te houden en respect te geven en te krijgen; dan kan jouw Pad erkend worden als de weg van de Kelt van vandaag.