Een blinde man genaamd James Crane, een golden retriever genaamd Daisy, de onbaatzuchtige redding van bijna duizend mensen uit een van de instortende torens van het World Trade Center – als het allemaal te mooi klinkt om waar te zijn, dan is dat ook zo, ondanks de openingszin van het volgende voorbeeld:
Dit is een waargebeurd verhaal dat zich afspeelde op 9-11-01.
James Crane werkte op de 101e verdieping van Toren 1 van het World Trade Center.
Hij is blind en heeft daarom een golden retriever genaamd Daisy. Nadat het vliegtuig 20 verdiepingen lager insloeg, wist James dat hij gedoemd was, dus liet hij Daisy uit als een daad van liefde. Met tranen in haar ogen dook ze weg in de verduisterde gang. Stikkend in de dampen van de vliegtuigbrandstof en de rook wachtte hij gewoon op de dood … Ongeveer 30 minuten later komt Daisy terug, samen met de baas van James, die Daisy toevallig op verdieping 112 had opgepikt.
Bij haar eerste run door het gebouw leidt ze James, de baas van James en nog zo’n 300 mensen uit het gedoemde gebouw.
Maar ze was nog niet klaar, ze wist dat er nog anderen vastzaten. Dus, zeer tegen de zin van James, rende ze terug in het gebouw. Bij haar tweede run, redde ze 392 levens. Opnieuw ging ze terug naar binnen. Tijdens deze run stort het gebouw in. James hoort hiervan en valt in tranen op zijn knieën.
Tegen alle bekende verwachtingen in, haalt Daisy het er levend vanaf, maar dit keer wordt ze gedragen door een brandweerman. “Ze heeft ons recht naar de mensen geleid, voordat ze gewond raakte”, legt de brandweerman uit. Haar laatste run redde andere 273 levens. Ze leed aan acute rookinhalatie, ernstige brandwonden aan alle vier de poten, en een gebroken poot, maar ze redde 967 levens.
De volgende week beloont burgemeester Guilaini Daisy met de Canine medal of Honor van New York. Daisy is de eerste civiele hond die een dergelijke eer te beurt valt.
Dit is een geval van de heldhaftige redding die het niet was: Dit wijdverspreide internetverhaal over de moed van honden is pure fictie. Geen enkele hond, van welk type of welke naam dan ook, heeft op 9/11 honderden mensen uit de torens van het World Trade Center gered. Een van de meer voor de hand liggende tips van dit fictieve artikel was de bewering dat de denkbeeldige hond naar de 112e verdieping van de beschadigde toren ging om meer slachtoffers op te halen die gered moesten worden – een onmogelijkheid, aangezien beide World Trade Center torens uitkwamen op 110 verdiepingen.
Een versie van de Internet forward sloot af met “gekopieerd uit NEW YORK TIMES 9-19-01.” Die bewering is net zo vals als de rest van het stuk: een dergelijk artikel stond niet in de New York Times of in enige andere publicatie, op die datum of enige andere.
Minimaal twee mannen werden door hun geleidehonden uit de gebouwen van het World Trade Center naar de veiligheid geleid: Michael Hingson van de 78ste verdieping door Roselle, en Omar Rivera van de 71ste verdieping door Salty. Geen van beide honden keerde echter terug naar die gebouwen om anderen te redden.
Roselle en Salty ontvingen een gezamenlijke Dickin Medal voor hun acties op 9/11, net als een NYPD Search and Rescue hond genaamd Appollo, maar geen enkele hond kreeg de “Canine Medal of Honor of New York” (een onderscheiding die niet bestaat) door de New Yorkse burgemeester Rudy Guilaini in verband met de 9/11 aanvallen.
De gruwel die 11 september was, was voor velen van ons moeilijk te accepteren op dat moment, vandaar de behoefte aan “wonderbaarlijke redding” verhalen zoals deze … zelfs als ze moesten worden uitgevonden.