Achtergronden: Hitlers verjaardag werd tussen 1933 en 1945 tot een belangrijke Duitse feestdag gemaakt. Goebbels hield jaarlijks een toespraak aan de vooravond van het evenement, die allemaal te vinden zijn in de Goebbels-sectie van de GPA. Van partijafdelingen in het hele land werd verwacht dat zij hun eigen ceremonies organiseerden. Die neue Gemeinschaft, het partijmaandblad voor degenen die zich bezighielden met het organiseren van ceremonies, publiceerde van tevoren materiaal om propagandisten te helpen bij het uitvoeren van hun verantwoordelijkheden. Dit materiaal werd in 1942 verstrekt. Het bevat citaten, suggesties voor een voorbeeld toespraak, gedichten, en meer. Dit soort materiaal is belangrijk omdat het model stond voor duizenden bijeenkomsten die in het hele land werden gehouden.
De bron: Die neue Gemeinschaft 8 (april 1942).
Onze Führer
Dat Duitsland in het uur van zijn grootste nood
een Hitler voortbracht, bewijst zijn levenskracht.
– Bayreuth, 7 oktober 1923 Houston Stewart Chamberlain
Bevestigingen
Op dit moment hebben we moed en een dapper hart nodig, maar bovenal vertrouwen in wat het lot ons heeft geschonken, onze Führer.
Gertrud Scholtz-Klink (Toespraak in Breslau op 19.10.1940)
Als de Führer roept en beveelt, moet ieder van ons zonder vragen gehoorzamen, wat hij ook zegt. Met de Führer zijn wij alles, zonder hem zijn wij niets.
Hermann Göring
Jullie die de vlaggen en vaandels dragen en erachter marcheren, bedenk dat jullie vechten voor de grootste zaak waar Duitsers in duizend jaar voor hebben gestreden, en vergeet niet wie jullie ook het symbool heeft gegeven dat bij het idee hoort: Hitler!
Alfred Rosenberg
Het hoogste dat een mens op deze aarde kan bereiken, is zijn naam te geven aan een historisch tijdperk en het onuitwisbaar te stempelen met zijn persoonlijkheid. Dat geldt in de ruimste zin van het woord voor de Führer. De huidige wereld is ondenkbaar zonder hem.
Dr. Joseph Goebbels 1939
Wanneer men vandaag in Zweden, Engeland, Frankrijk, New York, Japan, China of Afrika het woord “Duitsland” uitspreekt, denkt iedereen onmiddellijk aan Adolf Hitler. Als men Hitler zegt, denkt iedereen onmiddellijk aan Duitsland. Adolf Hitler en Duitsland horen bij elkaar. Zij zijn samen een eenheid. Nooit eerder heeft het lot een mens zo nauw met een natie verbonden als Adolf Hitler en Duitsland.
Hans Schemm
Al die naties die in de wereldoorlog hebben gevochten, eren een “Onbekende Soldaat”. In Parijs rust hij onder de Arc de Triumphe. In Londen rust hij onder zwart marmer in de Westminster Abbey. In Berlijn woont hij in de Rijkskanselarij. Duitsland is de enige natie waar de “Onbekende Soldaat” niet dood is, maar leeft.
De Zweedse Academie professor F. Böök, Stockholm
De verjaardag van de Führer
(Outline voor een toespraak)
Gedienstige historici hebben vaak genoeg keizers en koningen waardig verklaard, edelen en machtigen, met de vleiende term “de Grote,” zonder er echter voor te zorgen dat deze fijne mannen ook werkelijk zo de wereldgeschiedenis zijn ingegaan.
In werkelijkheid zijn de grote mannen uit de geschiedenis zeldzaam.
De historisch groten zijn die weinige persoonlijkheden die een heel tijdperk met hun wil stempelen, die tot in de toekomst voortleeft en de politieke orde volledig verandert.
Grote mannen zijn ook zeldzaam omdat de eenheid van idee en wil, van wens en daad zo zelden wordt bereikt.
Als wij vandaag de geboortedag van onze Führer vieren en buigen voor de grootheid van deze man, hebben wij zowel het recht als de plicht om ons als politiek denkende mensen boven alle goedkope uiterlijke geestdrift uit te vragen wat er achter deze grootheid schuilgaat.
Verleid door liberale oppervlakkigheid tijdens het bourgeois tijdperk, zeiden de mensen dat het karakter werd gevormd door de omgeving. De Führer weerlegt dit op overtuigende wijze: Hij werkte hard om zijn wil en kennis zo op te bouwen dat hij een van de diepste experts werd, niet alleen op het gebied van de Duitse natuur, maar ook op het gebied van de diepe politieke verbanden van de wereldpolitiek. De meedogenloze zelfdiscipline van de Führer gaf hem de kracht van zijn overtuigingen en het onwankelbare vertrouwen van een genie dat zijn doelen bereikt door de volle kracht van zijn wil.
De Führer heeft nooit iets gegeven gekregen, noch heeft hij zich iets laten geven. Alles wat hij heeft, zowel intellectueel als geestelijk, heeft hij zelf gewonnen! De slagen van het noodlot, die hij vanaf zijn jongste dagen heeft ondergaan, hebben hem harder en hartstochtelijker gemaakt. Zo ontwikkelde hij een karakter dat niet afhankelijk was van een min of meer vijandige omgeving, maar dat in staat was elke tegenstand te weerstaan.
De wereldoorlog was de laatste test van zijn karakter: met trots heeft de Führer altijd gezegd dat hij als eenvoudig soldaat geleerd heeft het volle gewicht van de oorlog te dragen! De oorlog brak hem niet, maar stelde hem in staat de realiteit van het leven helderder en duidelijker te begrijpen.
Toen de chaos na 1918 over Duitsland viel, werd de wijsheid bewezen van de filosofen en dichters die verkondigden dat alleen karakter de nederlaag en ineenstorting kan overleven.
In de bekende woorden van de Griekse schrijver van de tragedie: er is veel dat machtig is, maar niets dat machtiger is dan de mens. Zijn woorden vinden een verbazingwekkend bewijs in de Führer, een enkele man met één doel die zijn hartstochtelijke wil toepaste in een tijd waarin het ontbrak aan wilskracht. Een enkele man verkondigde vrijheid tijdens de jaren van slavernij!
De komende eeuwen zullen de Führer zien als een bijna mythische figuur die niet alleen opstond tegen de stroom van een waardeloos tijdperk, maar juist tegen een hele lawine van schijnbaar onweerstaanbaar noodlot. Hij stond op toen Duitsland dreigde te verdwijnen in de nevelen van de geschiedenis, en veranderde de richting van de geschiedenis zelf.
We herinneren ons de catastrofale jaren die begonnen in 1919.
Wij herinneren ons de schande van Versailles, de onderwerping van Duitsland, de verschrikkelijke willekeur van de internationale machten.
Terwijl “goedbedoelende” burgerlijke kringen er in het beste geval van droomden dat op een dag de vrijheid weer over Duitsland zou schijnen, peinsde en zwoegde de Führer om zijn idee van vrijheid te verwezenlijken, dat als vooronderstelling de mobilisatie van de Duitse ziel had. Jaar in, jaar uit, eerst onopgemerkt, dan hoog opgestapeld met achterdocht, afgunst en spot, trok de Führer door Duitsland en wekte het beste van de natie, leidde hen tot zelfbewustzijn, dwong hen onder zijn profetische wil. De nationaal-socialistische beweging ontwikkelde zich als een verzameling van die Duitsers die niet langer iets voor zichzelf wilden, maar alleen nog aan Duitsland dachten en aan het eeuwige leven van de natie.
Toen in 1933 de machtsovername plaatsvond, dachten de burgerlijke politici waarschijnlijk dat de Führer het doel van zijn strijd had bereikt. Zij die het zagen, of althans dieper aanvoelden, beseften dat het slechts het beginpunt was van de tweede en moeilijkste fase van de grote strijd van de Führer.
*
De geschiedenis leert dat grote revolutionaire briljante ideeën altijd stuiten op de felle haat van de wereld, en dat er niemand is gekomen om een natie te leiden die niet door alle oude machten met oorlog wordt bedreigd.
Met enorme vastberadenheid en een helder inzicht in de gang van zaken, ging de Führer over tot het herbewapenen en sterk maken van Duitsland. De vijand had niet langer de vrijheid te dromen van een aanval op het Duitse volk. Binnen enkele jaren slaagde hij erin een volk te verenigen dat verdeeld was door staten, godsdiensten, dictaten en verdragen, en het Duitse Rijk tot het vaderland van alle Duitsers te maken. Wij gedenken deze jaren van opbouw bij de triomf van een hartstochtelijke wil voor de Duitse vrijheid.
Er waren er die, bij het zien van de zich samenpakkende onweerswolken rond Duitsland, zich zenuwachtig afvroegen wat het lot in petto had, mocht er oorlog uitbreken.
Wij, nationaal-socialisten, die de Führer zagen als een unieke historische persoonlijkheid die met alle denkbare mogelijkheden rekening hield, waren en blijven vol vertrouwen. Toen de vijandelijke troepen de oorlog begonnen, bewees de Führer dat hij het antwoord had op de vaak besproken vraag wie het laatste woord moest hebben in een oorlog, de politicus of de generaal. Er was geen scheiding tussen politicus en generaal: de Führer bezat beide gaven!
Daarmee trad hij toe tot de kleine trotse groep van die mannen uit de geschiedenis die in staat zijn de totaliteit van een hele natie te vertegenwoordigen!
Wij zijn zelf getuigen van de overwinningen die door niemand anders dan de Führer zijn behaald, en wij zijn diep geroerd om te zien wat een volk kan doen dat politiek en geestelijk verenigd is door de hand van zo’n man.
Wij hebben zelf de ineenstorting van het oude systeem meegemaakt, wij hebben zelf in een numeriek inferieur leger gevochten dat overweldigend superieure legers heeft verslagen. Wij hebben geleerd, dat de hartstocht van de wil en vreugdevolle ideeën muren van staal en beton hebben overwonnen.
En deze oorlog heeft ons getoond, dat niets bestand is tegen parate, onverschrokken mensen, die vertrouwen op de superioriteit van de Führer.
De totaliteit van zijn leiderschap, de uniciteit van zijn karakter hebben alle waakzame mensen van onze natie achter de vlag van het Reich verzameld.
Wij hebben ons niet afgevraagd hoe lang de oorlog zal duren, noch welke taken ons te wachten staan. Na iedere zegevierende slag hebben wij onze helmen aangetrokken en gewacht op de volgende bevelen van de Führer.
Wij weten, dat het verlangen van generaties naar vrijheid en het Reich werkelijkheid wordt in de strijd, die wij in naam van de Führer voeren. Wij geloven in het Reich dat wij door ons offer opbouwen, en wij weten dat dit Reich het thuis zal zijn van vrije, eerbare, oprechte en sterke mensen.
Wij kennen onze historische missie: Een Reich bouwen, dat het oude en vermoeide Europa een nieuwe, jeugdige, krachtige en rechtvaardige orde zal geven!
Moge de Führer in de bewuste en bedachtzame mensen van zijn natie die absolute opofferende en trouwe gehoorzaamheid vinden, die zijn vertrouwen waardig is.
Wij hebben geleerd de werkelijkheid van het leven niet als een probleem te zien, maar eerder als een strijdbare missie. Onze loyaliteit eist dat wij deze missie vervullen, die ons volledig bindt aan de Führer als de agent van die wet die wij gehoorzamen.
Kurt Eggers
Vele duizenden van jullie staan achter mij,
En jullie zijn ik en ik ben jullie.
Ik heb geen gedachten
die niet in jullie harten wonen.
En als ik woorden vorm, ken ik er geen
Die niet één zijn met jullie wil.
Want ik ben jullie en jullie zijn mij,
En wij allen, Duitsland, geloven in jullie!
Baldur von Schirach
Woorden van de Führer
De Führer over de strijd voor de eenheid en de vrijheid van het Duitse volk
Ik ben de politiek ingegaan met de vurige wens het Duitse partijleven te vernietigen en te vervangen door een Duitse volksgemeenschap.
Het nationaal-socialisme is geen leer van de luiheid, maar een leer van de strijd, geen leer van het geluk of het toeval, maar een leer van de arbeid, een leer van de strijd, en dus een leer van de opoffering. Zo gedroegen we ons voor de oorlog. Het is dit jaar niet anders geweest, en het zal ook in de toekomst zo blijven.
Zelfs als wij omkomen, moet Duitsland leven. Zelfs als het lot ons individueel verslaat, moet Duitsland blijven leven. En als wij ontbering en verdriet moeten aanvaarden, moet Duitsland ondanks ontbering en verdriet bestaan.
Niets groots in deze wereld wordt aan de mensen gegeven. Voor alles moet bitter gestreden worden. Ook de opkomst van een volk gebeurt niet zomaar, ook daarvoor moet worden gevochten.
Maar het probleem mag niet slechts een logisch gevolg van deze tendens zijn.Wij moeten ons niet afvragen wat wij morgen of overmorgen moeten doen, maar de leiding van de beweging moet tientallen jaren in de toekomst kijken. Onsterfelijke, ethische, onvergankelijke ideeën moeten ook voor mensen in verre eeuwen even helder schijnen.
Als je gelooft dat je vrij moet zijn, erken dan dat niets je vrijheid zal geven dan je eigen zwaard.
Mijn hele leven tot mijn laatste ademtocht heeft één doel: Duitsland weer vrij, gezond en gelukkig te maken.
De Führer over de strijd voor het Reich
Geen enkele macht heeft het recht of de kracht om de weg te bepalen van een volk dat niet dit en dit alleen nastreeft: Een sterk Reich, een trots volk, zo groot en zo sterk dat elke Duitser opnieuw kan bevestigen:
De Führer op 31.7.1937 in Breslau
Sinds de dag, dat ik mijn politieke leven begon, heb ik slechts één doel: de vrijheid van de Duitse natie te herwinnen, de kracht en macht van ons Reich op te bouwen, de binnenlandse versplintering van ons volk te overwinnen, de hindernissen in het buitenland weg te nemen en zijn economische en politieke onafhankelijkheid te verzekeren.
Het antwoord van de Führer aan Roosevelt in de Rijksdag, 28 april 1939
Ik heb opnieuw dat uniform aangetrokken, dat voor mij het heiligste en kostbaarste is. Ik zal het pas uittrekken na de overwinning, anders zal ik niet meer leven!
Als nationaal-socialist en Duits soldaat begin ik deze strijd met een sterk hart. Mijn hele leven is niets anders geweest dan een strijd voor mijn volk, voor zijn wederopstanding, voor Duitsland. Deze strijd is een bevestiging van het geloof in dit volk. Eén woord heb ik nooit geleerd: Capitulatie!
De Führer op 1.9.1939
Wij zullen alles doen wat in onze macht ligt om onze vijanden te weerstaan. In dit land is een geest ontstaan die de wereld nog nooit heeft overwonnen! Een gelovig gemeenschapsgevoel heeft zich van ons volk meester gemaakt! Geen volk ter wereld zal ons afnemen wat wij na zo’n lange omweg van binnenlandse strijd hebben verworven, en wat ons zo trots maakt tegenover andere volkeren. In het tijdperk van joods-kapitalistische heerschappij door geld, status en klasse, staat de nationaal-socialistische volksstaat als een onwankelbaar monument van sociale rechtvaardigheid en heldere rede. Hij zal niet alleen deze oorlog overleven, maar ook het komende millennium!
Een imperium zal ineenstorten. De heer Churchill gelooft misschien dat het Duitsland zal zijn, maar ik weet dat het Engeland zal zijn!
Adolf Hitler, 30.1.1942
Als de Voorzienigheid mij behoedt, zal mijn trots zijn terug te keren naar het grote vredeswerk, dat ik nog steeds van plan ben! Maar omdat ik geloof dat de Voorzienigheid deze strijd wil voeren volgens haar mysterieuze wil, vraag ik alleen dat de Voorzienigheid mij de last van deze strijd toevertrouwt. Ik wil die dragen en zal geen enkele verantwoordelijkheid uit de weg gaan. Ik wil op elk moment aanvaarden wat komt. Ik wil elke verantwoordelijkheid dragen, zoals ik die in het verleden heb gedragen.
Dag voel ik mij slechts de eerste musketier van het Reich.
Adolf Hitler, 30.1.1942
Wat toen nog slechts een partijprogramma was, is vandaag de stelling geworden van een nieuwe en betere wereld in wording.
Hoofdkwartier, 24 februari 1942 Adolf Hitler
Gedichten op de Führer
|
Gerhard Schumann |
Kurt Eggers |
Ceremonies voor 20 april 1942
De verjaardag van de Führer
De verjaardag van de Führer is een feestdag van het Duitse volk die al diep in het bewustzijn van het hele volk verankerd is.
Omdat de Führer als opperbevelhebber verbonden is met de Wehrmacht, zal het een militaire toon hebben. Dit zal tot uitdrukking komen door militaire ceremonies, vooral na de oorlog door de grote traditionele Führer parade.
Al sinds de periode van de strijd was deze dag de bijzondere verantwoordelijkheid van de Gau, de provincie, en lokale groepsorganisaties.
Op de dag ervoor (zondag 19 april) worden tienjarigen in de Duitse jongens- of meisjesorganisatie opgenomen.
Deze plechtigheid is niet alleen de verantwoordelijkheid van de groepen zelf, maar van de hele bevolking, in het bijzonder van de ouders.
De eedaflegging van politieke leiders en dergelijke vond vroeger op 19 april plaats. De hele bevolking, niet alleen de partij en haar dochterondernemingen en aangesloten organisaties, namen ook deel.
De eedaflegging zal dit jaar niet plaatsvinden.
20 april 1942 is een werkdag, een dag van arbeid voor Führer en volk.
’s Avonds zal de partij alle formaties, organisaties en burgers bijeenbrengen voor een plechtigheid.
Waar plaatselijke omstandigheden het noodzakelijk maken, kan in plaats daarvan een zondagochtend- of avondceremonie worden gehouden.
Deze uitgave bevat citaten uit de geschriften en toespraken van de Führer, zodat hij zelf tot ons kan spreken.
De woorden van de Führer zijn geordend volgens de chronologische ontwikkeling van onze beweging, het Duitse volk, en het Groot-Duitse Rijk, waarvan de Führer de drager en schepper is.
Er zijn drie secties. Het eerste deel behandelt het begin van de politieke carrière van de Führer en zijn strijd om de ziel van het Duitse volk tot aan de machtsovername op 30 januari 1933.
Het tweede deel behandelt de strijd van de Führer voor de eenheid van het Duitse volk in het huidige Groot-Duitsland.
Het derde deel bevat de belangrijkste gebeurtenissen in de strijd om de vrijheid van het Reich.
Het is niet nodig dat wij proberen zijn daden te loven, want onze woorden zouden nooit de gelegenheid kunnen evenaren. De grote prestaties en successen van de Führer spreken krachtig genoeg tot ons.
Dit nummer biedt materiaal, richtlijnen, voorstellen en voorbeelden voor de viering van de verjaardag van de Führer die geschikt zijn voor elke situatie in de Gaue, de provincies en de plaatselijke groepen.
Voor aanvullend materiaal, zie Die neue Gemeinschaft, nummer 51, maart 1941.
Organiseren van onze plechtigheden
De plechtigheden ter gelegenheid van de verjaardag van de Führer moeten natuurlijk op een bijzonder waardige manier worden uitgevoerd. Maar we moeten ook bedenken, dat het niet de wens van de Führer is, en gezien de ernst van de oorlog ook niet gepast, om uitgebreide festiviteiten te houden.
De partij wil haar diepe verbondenheid met de Führer tot uitdrukking brengen, dank zeggen, en haar loyaliteit vernieuwen: Führer beveelt, wij zullen u volgen!
Ook onze plechtigheden moeten in de pas lopen met de tijd. Wij bevinden ons midden in een strijd om het bestaan van het Duitse volk.
Adolf Hitler, staatsman en militair leider, staat als Führer aan het hoofd van deze strijd.
De toespraak van de partijleider staat centraal in de ceremonie, die spreekt over de strijd tussen twee werelden, over de grootsheid van de tijd, en over de komende eindoverwinning.
De zaal voor de ceremonie
De zaal waarin de ceremonie voor de verjaardag van de Führer wordt gehouden, moet zorgvuldig worden voorbereid.
De versieringen moeten eenvoudig, maar waardig zijn.
In het midden moet, indien mogelijk, een buste van de Führer staan, versierd met bloemen en groen.
De grootte van het borstbeeld moet overeenkomen met de grootte van de zaal.
Als er geen borstbeeld van de Führer beschikbaar is, versier de zaal dan met hakenkruisvlaggen of door middel van een artistiek toepasselijke adelaar of afbeelding van de Führer.
Zorg dat er niet te veel symbolen zijn!
De elementen
Deze voorstellen voor muziek omvatten een selectie van muziekstukken, variërend van de eenvoudigste tot de moeilijkste.
De gesproken teksten moeten worden voorgelezen door geselecteerde sprekers die in staat zijn de affirmaties van de Führer op een waardige en eenvoudige manier voor te dragen, zonder overdreven emotie, oprecht en waarachtig. Geen theatraliteit, maar eenvoud.
Zorg, indien mogelijk, voor een goed koor of zanggroep.
Het HJ of de BDM dient altijd te worden gebruikt.
Simpel maar niet primitief
Praktische gedachten over het voorbereiden en uitvoeren van ceremonies
De redacteur van de Neue Gemeinschaft heeft het gemakkelijk als hij achter zijn beroemde bureau in Berlijn zit en voorstellen en voorbeelden voor ceremonies uitwerkt. Hij ziet de praktische moeilijkheden niet, en vergeet dat er op het platteland geen symfonieorkesten beschikbaar zijn, sterker nog, dat er in sommige gebieden helemaal geen muziekgroepen beschikbaar zijn, of geen getrainde sprekers, of zalen ontbreken, enz.
Dat is althans wat sommige politieke leiders daar denken als ze de voorstellen in de Neue Gemeinschaft bekijken.
Dat is niet het geval.
Hij die de voorgestelde plechtigheden in de Neue Gemeinschaft aandachtig leest, zal zien dat aan alle situaties is gedacht.
We beginnen met de eenvoudigste voorstellen, die in de overgrote meerderheid van de plaatselijke situaties zullen passen. Het thema is: Wees eenvoudig, maar niet primitief.
De medewerkers van de Neue Gemeinschaft hebben allen praktische politieke ervaring, en zijn nooit theoretisch. Wij doen praktische voorstellen uit ervaring. Een voorbeeld:
Hoe kan een plattelandsgroep, die geen muzikale middelen ter beschikking heeft, de verjaardag van de Führer vieren?
De voorbereiding
De politiek leider, de propagandaleider en de cultureel leider (en één partijlid kan alle drie de functies bekleden) zullen van tevoren het juiste nummer van de Neue Gemeinschaft hebben doorgenomen en hebben besloten welk voorbeeldprogramma past bij de plaatselijke omstandigheden.
Dan is het tijd om opdrachten te maken en de ceremonie voor te bereiden. Er worden voorlezers gevonden, oudere Hitlerjugend, SA- of SS-ers. Als er een piano is en iemand die erop kan spelen, wordt de muziek gevonden en geoefend. Als er geen instrument is, wordt de muziek ingestudeerd door de Hitlerjeugd en de Bond van Duitse Meisjes of een schoolkoor. De partijleider bereidt zijn toespraak voor.
Het programma wordt verschillende keren gerepeteerd tot alles vlekkeloos verloopt.
De eenvoudigste methoden worden dan gebruikt om de zaal in te richten en te versieren. Meestal zal dit een kamer in een restaurant zijn.
Herinneringen van andere organisaties moeten uit deze kamer worden verwijderd. Bestaande papieren slingers worden verwijderd, brouwerijposters en soortgelijke “versieringen” worden weggehaald, samen met alle andere afleidende elementen.
Na een grondige schoonmaakbeurt wordt de ruimte klaargemaakt voor de ceremonie.
Een podium wordt uitgekozen. Het podium wordt versierd met een borstbeeld van de Führer of met vlaggen. Als er geen podium is, gebruik dan de zijkanten van de kamer. Het podium is het middelpunt van de belangstelling, en moet op passende wijze worden versierd.
Het juiste aantal stoelen wordt opgesteld.
Als deze voorbereidingen zijn voltooid, wordt de hele ceremonie door alle betrokkenen nog eens geoefend.
Het verloop van de ceremonie
De burgers hebben hun plaatsen ingenomen.
Niet-te-laatkomers worden toegelaten. Het koor van Hitlerjugend en Liga van Duitse Meisjes heeft zijn plaats ingenomen. Elke deelnemer heeft de teksten van de liederen gekregen. De ceremonie begint:
1. Intocht van de vlaggen: Fanfare of tromgeroffel van de Young Boys of een lied: “Hijs onze Vlaggen…”
2. Het publiek zingt: “Een jonge natie herrijst…” … W. Altendorf (Het kan geen kwaad als iemand opstaat en zegt: “Wij zullen nu samen het lied zingen … De piano zal de melodie spelen, het koor zal het eerste couplet zingen.”)
3. Spreker (Spreekt extemporaan of leest gewoon en eenvoudig voor, natuurlijk geen “toneelspel”). Eerste spreker: “De geboorteplaats van de Führer” uit Mein Kampf
4. Het koor zingt “Niets kan ons beroven” … H. Spitta, of de piano speelt een melodie.
5. …werd een onbekende soldaat naar het ziekenhuis gebracht…. …en besloot politicus te worden… uit Mein Kampf.
6. Fanfare of tromgeroffel.
7. Tweede Spreker: De Führer over de strijd voor de eenheid en de vrijheid van het Duitse volk. Eerste spreker: De Führer over de strijd voor het Reich.
8. Lied (als boven): … De aarde schept het nieuwe: … H. Spitta
9. Toespraak van de partijleider (Het is niet nodig dat de trots van de partijleider zijn eigen toespraak schrijft of extemporaan spreekt. De in deze uitgave opgenomen toespraak kan gewoon worden voorgelezen. Maar de spreker moet wel vertrouwd zijn met de stof van de toespraak, en moet die een aantal keren geoefend hebben. Ook hier geldt: gewoon en eenvoudig, echt en oprecht.)
10. Fanfare of tromgeroffel.
11. Tweede spreker: “Eed aan de Führer” … Soldaat Gerhard Schumann
12. Lied: “Duitsland, Heilig Woord” … G. Blumensaat (Dit kan ook door het publiek gezongen worden, maar het is beter om het koor alleen te laten zingen of de melodie op de piano te laten spelen.)
131, De partijleider besluit de plechtigheid met een groet aan de Führer: “Wij groeten onze Führer, de eerste soldaat van het Groot-Duitse Rijk, met onze strijdkreet: ‘Adolf Hitler! Sieg-Heil…!'”
14. Het publiek zingt het volkslied en het Horst Wessel-lied.
15. De vlaggen trekken zich terug (fanfare, tromgeroffel, of het volgende couplet van het lied “Raise our Flags….”)
De ceremonie is afgelopen!