Heading

De wereld van vandaag is voor kinderen drukker en gestructureerder dan ooit tevoren. Als gevolg daarvan is het een grotere uitdaging om de normen vast te stellen die een sterke gezinsband kunnen ontwikkelen. Ouders kunnen deze dynamiek veranderen door hun kinderen al vroeg en vaak gezinsgerichte ervaringen te laten opdoen.

Gericht zijn op het gezin betekent dat je je eerst toewijdt aan je gezin, dat je de relatie die je met hen deelt waardeert, en dat je die waardering laat blijken door je prioriteiten te stellen. Gezinsgerichtheid is een gemoedstoestand die wordt bepaald door uw waardesysteem en die als leidraad dient voor het structureren van uw leven rond uw gezin.

Een sterke familie-gerichtheid leidt tot hechtere banden en ondersteunende relaties op alle gebieden van het leven. Het zijn de kwaliteit en de aard van de familierelaties die van het grootste belang zijn.

Georiënteerd zijn op het gezin is synoniem met georiënteerd zijn op het gezin of op het gezin. Degenen die zichzelf als familiegericht beschouwen, verlangen soms naar het stichten van een gezin, komen uit een hechte familie, of hebben een religieuze achtergrond.

Wat het betekent om familiegericht te zijn

Familiegerichtheid betekent niet dat je al je vrije tijd besteedt aan het vermaken van familieleden.

Het is een toewijding aan een relatie, samen tijd willen doorbrengen, en uitkijken naar het gezelschap van familie.

Gezinsgerichte personen nemen deel aan activiteiten met hun gezin, staan open voor een huwelijk met hun partner, en zijn kindvriendelijk.

De stappen die nodig zijn om familie-georiënteerd te worden zijn verschillend, afhankelijk van uw gezinssituatie op dit moment.

Een ouder, een puber en een kind gaan allemaal op verschillende manieren te werk in hun streven die band op te bouwen.

Ze delen echter wel veel van dezelfde principes en eigenschappen:

• Dienstbaarheid aan anderen
• Diepgaande zorg voor dierbaren
• Geduld
• Begrip
• Bereidheid tot compromissen
• Commitment

Positieve gezinsinteractie kan er van gezin tot gezin anders uitzien, maar de gezonde gezinnen streven ernaar deze principes te belichamen.

Ze komen allemaal wel eens tekort, maar ze gebruiken deze concepten bewust als kompas om te bepalen hoe ze omgaan met degenen met wie ze het nauwst verbonden zijn.

Familieleden zullen verschillend reageren op gedragingen en signalen. Culturele doelen, huidige levenssituaties, persoonlijke geschiedenis en temperament zijn van invloed op hoe zij met elkaar omgaan.

De reacties verschillen ook per sekse – een man en een vrouw in het gezin beïnvloeden bijvoorbeeld het academisch succes en de sociaal-emotionele ontwikkeling van een kind op verschillende manieren.

In het proces houden ze elkaar in evenwicht, waardoor het kind een sterke academische en emotionele basis krijgt om de uitdagingen van het leven aan te gaan.

Het stellen van gezinsdoelen

Het is moeilijk gezinsdoelen te definiëren omdat geen twee gezinnen hetzelfde zijn. Ze hebben allemaal hun eigen sterke en zwakke punten.

Of het nu gaat om een traditioneel gezin, een stiefgezin of een eenoudergezin, er is een unieke dynamiek die een rol speelt.

Kijk naar de huidige situatie van uw gezin en bepaal wat u wilt bereiken en stel doelen om dat te bereiken.

Zoals bij alles in het leven geldt ook hier: als je goed nadenkt en je doel voor ogen hebt, kom je een heel eind in de richting van het bereiken van je doel.

Maak een lijst van wat werkt in de familierelatie en waar nog aan gewerkt moet worden.

Misschien moet uw gezin vaker op bezoek bij grootouders die in een andere staat of een ander land wonen.

Misschien zijn er gespannen stiefrelaties. Stel vast waar u aan wilt werken en begin met het stellen van gezinsdoelen. Beslis vervolgens wat u kunt doen om dingen beter te maken.

Door uw voorbeeld kunnen anderen uw manier van denken overnemen.

In essentie willen alle gezinnen hetzelfde. Ze willen gelukkig zijn. Dat is het belangrijkste doel dat gezinnen zich stellen.

Het Australische Family Strength Research Project heeft een aantal universele kenmerken van gelukkige gezinnen vastgesteld.

• Communicatie
• Delen van activiteiten
• Samenhorigheid
• Support
• Affectie
• Acceptatie
• Commitment
• Resilience

Deze acht principes zijn een uitstekend startpunt voor het stellen van gezinsdoelen. Begin met eenvoudige veranderingen.

Na verloop van tijd en met toewijding zult u de voordelen waarschijnlijk zien toenemen. Gezinnen hebben er baat bij als er sprake is van een open, geduldige, begripvolle en liefdevolle communicatie in beide richtingen.

Ze delen activiteiten. Bij sommige beslissingen moet de inbreng van de kinderen worden betrokken, zodat ze het gevoel krijgen dat ze de moeite waard zijn in het gezin.

Een gelukkig gezin deelt een gevoel van saamhorigheid. Ze moedigen elkaar aan en steunen elkaar.

Gelukkige gezinnen tonen genegenheid voor elkaar. Gezinnen kunnen bestaan uit individuen met verschillende behoeften.

Ze kunnen verschillende overtuigingen en waarden hebben. Gelukkige gezinnen tonen acceptatie van individuele verschillen en zijn veerkrachtig in uitdagende tijden.

Sta open voor huwelijk en kinderen

Mensen die familiegericht zijn, hebben de neiging uit te gaan met mensen van wie ze het gevoel hebben dat ze op zoek zijn naar een relatie die mogelijk uitmondt in iets serieus, in plaats van casual dating.

Als je kinderen hebt of uitgaat met iemand die dat wel heeft, betekent familiegericht dat je je op je gemak voelt, met kinderen en mogelijk toekomstige kinderen in je leven.

Familie-georiënteerde activiteiten

Het aantal manieren om quality time met het gezin door te brengen om de hierboven genoemde principes te bevorderen is onbeperkt.

Familiegerichte activiteiten kunnen het hele gezin of kleinere groepen betreffen.

Voorbeelden zijn een wekelijkse spelletjesavond, samen naar een voetbalwedstrijd kijken, en samen eten in plaats van voor de televisie.

Als kinderen ballet leren of een sport beoefenen, neem dan als gezin de tijd om het balletconcert bij te wonen of te kijken hoe ze hun wedstrijd spelen.

Wanneer mogelijk, ga naar sportdagen op school. Plan speciale, quality time met de kinderen en uw partner.

Iedere keer dat u een van deze dingen doet, wordt de band een beetje sterker naarmate uw toewijding aan elkaar duidelijker wordt.

Het doel van de activiteiten is om relaties te versterken en te bevorderen, gezinnen eraan te herinneren waarom het essentieel is om samen tijd door te brengen, en herinneringen op te bouwen.

Het is een denkkader dat richting geeft aan acties in relaties met vrienden en familie.

Familiegerichtheid betekent ook het waarderen van de relaties van partners met hun familie.

Gezinsgerichte gezinnen creëren positieve levensresultaten

Gezinswelzijn is essentieel voor stabiliteit in het gezin. Gezonde ouder-kindrelaties ondersteunen positieve interacties, wat op zijn beurt hechting bevordert.

Het creëert een omgeving waarin passies, hoop en sterke punten van het gezin worden versterkt en gewaardeerd (bron).

Een primaire functie van het gezin, naast ondersteuning, is elkaar helpen groeien en leren.

Met geld kun je wel een universitaire opleiding kopen, maar niet de overtuigingen en waarden die kinderen nodig hebben om uit te groeien tot verantwoordelijke volwassenen.

Daar is geen geld voor nodig. In plaats daarvan zijn geduld, liefde en begrip het ruilmiddel van een gezin met sterke waarden.

Families geven richting aan sociaal gedrag en moraal op een manier die het onderwijssysteem niet kan.

De identiteit en het gevoel van eigenwaarde van een individu worden sterk beïnvloed door de relatie met zijn familieleden. Ieder van hen heeft een eigen rol te spelen, en ieder van hen dient als leraar voor de kinderen in het gezin.

Vaderen verwachten van kinderen dat zij meewerken en verantwoordelijk zijn. Rekening houden met de behoeften van allen en het waarderen van intermenselijke relaties zijn gemeenschappelijke verwachtingen in hechte gezinnen.

Volgens het National Institutes for Health helpen hechte familiebanden adolescenten te beschermen tegen de invloed van negatieve groepsdruk.

Naast het kerngezin kunnen hechte banden met grootouders, ooms, tantes en neven en nichten waardevol zijn voor het gevoel van een kind dat het de moeite waard is en dat het erbij hoort.

Om dit gevoel van nabijheid te versterken kunnen buren, vrienden en organisaties zoals kerken, een belangrijke rol spelen bij het nader tot elkaar brengen van gezinnen.

Het Instituut suggereert dat er drie primaire aspecten van familiair zijn:

• Familiale verplichtingen
• Emotionele nabijheid en steun
• Noodzaak om aan de verwachtingen van het gezin te voldoen

Elke van deze factoren speelt een sleutelrol bij het scheppen, ontwikkelen en in stand houden van de gezinscultuur.

Kindresultaten voor gezinsgerichte gezinnen

Wanneer ouders een gezond gevoel van hun macht hebben, gebruiken ze die om voor hun kinderen te zorgen, hen tegen schade te beschermen, agressieve reacties te vermijden en opvoedingspraktijken te gebruiken die gezonde resultaten voor het hele gezin bevorderen.

Een positieve ouder-kindrelatie vormt de basis voor het leervermogen van een kind.

Wanneer ouders voorspelbare, ontvankelijke en gevoelige zorg bieden, ontwikkelen jonge kinderen de vaardigheden die nodig zijn om in het leven te slagen.

De vroege ouder-kindrelaties zijn van invloed op het emotionele welzijn van het kind, de vaardigheden om problemen op te lossen en het vermogen om toekomstige relaties aan te gaan (bron).

Deze interacties leren kinderen de vaardigheden die ze nodig hebben om met anderen om te gaan en hoe ze in verschillende omgevingen succesvol kunnen zijn.

Ze leren om te gaan met gedrag en emoties en gezonde relaties aan te gaan met volwassenen en leeftijdgenoten. In dit proces leren de kinderen conflicten op te lossen en zich aan nieuwe situaties aan te passen.

Uitdagingen van gezinsgerichtheid

Negatieve gedragingen en gezondheidsuitkomsten komen vaker voor wanneer gezinnen leven met instabiliteit, stress, een gebrek aan middelen, of geïsoleerd zijn. Elk van deze risico’s vormt een uitdaging.

Wanneer er sprake is van een combinatie van risicofactoren, is de dreiging nog groter.

Een opeenstapeling van risicofactoren heeft een negatieve invloed op de ouder-kind interacties. Dit heeft vaak een negatief effect op de sociaal-emotionele, cognitieve en taalontwikkeling van het kind.

Voorouders kunnen hun kinderen tegen deze risicofactoren beschermen door hun communicatievaardigheden te ontwikkelen, hun sociaal-emotionele band te versterken en een ondersteunende thuisomgeving te creëren waarin het kind zich geaccepteerd voelt om wie het is.

Programma’s om gezinnen te helpen gezinsgericht te worden

Er zijn programma’s die ouders ook helpen de gezonde ontwikkeling van hun kind te bevorderen.

Ouders met jonge kinderen moeten op zoek gaan naar lokale Early Head Start- en Head Start-programma’s. Zij bevorderen positieve opvoedingsresultaten door krachtige ondersteuning te bieden.

Andere programma’s, zoals Montessori, Waldorf, en Reggio Emilia zijn kindgerichte onderwijsmodellen die kinderen helpen zelfvertrouwen op te bouwen, hun begrip van de wereld te ontwikkelen, en hun interesses te verkennen.

Strategieën om gezinsgericht te worden

Onderzoek wijst uit dat verwachtingen van ouders over de vaardigheden, capaciteiten en toekomstige beroeps- en onderwijskeuzes van hun adolescenten een krachtige invloed hebben op de prestaties van adolescenten en jongvolwassenen (bron).

Verwachtingen worden gevormd en versterkt door zowel heimelijk als openlijk gedrag van ouders.

Adolescenten leren en internaliseren gedrag van hun ouders en familie, wat op zijn beurt weer van invloed is op hun gedrag, attitudes, waarden en overtuigingen.

Dit heeft een directe invloed op hoe zij de wereld zien en op de resultaten van hun leven.

Autonomie-ontwikkeling is een van de meest kritische ontwikkelingsconcepten tijdens de adolescentie.

Het is een essentieel onderdeel van zelfbeschikking. Autonome individuen handelen vanuit hun eigen mogelijkheden, voorkeuren en interesses zonder invloed van anderen.

Theoretici en onderzoekers uit allerlei disciplines noemen hoe belangrijk familie en andere volwassenen zijn bij het bevorderen van de autonomie-ontwikkeling bij adolescenten.

Oldere kinderen moeten uitvinden wie ze zijn. Dit kan een lang en moeizaam proces zijn, maar het is de moeite waard.

De ouders moeten in deze periode zorgen voor sterke steun en verantwoordelijke begeleiding.

Door hen bloot te stellen aan verschillende mogelijkheden om hun creativiteit, nieuwsgierigheid, concentratie, veerkracht en verantwoordelijkheid te ontwikkelen, helpen zij hen erachter te komen wie zij willen worden.

gezinsgerichte kinderen passen zich goed aan de universiteit aan

Een invloedrijke studie onderzocht hoe de relatie tussen ouders en adolescenten van invloed was op de aanpassing van het kind bij de overgang naar de universiteit.

Persoonlijk-emotionele, sociale en academische componenten werden in de analyse meegenomen.

De relatie tussen moeder en adolescent bleek invloedrijker dan die tussen vader en adolescent voor de verzamelde algemene en sectionele gegevens.

Studenten identificeerden ouders, met name moeders, als de eerste mensen bij wie zij steun zoeken.

Er waren meer Afro-Amerikanen en studenten die in een studentenhuis woonden die hun moeders identificeerden dan studenten met een andere etnische achtergrond of pendelaars.

De bevinding suggereert dat de culturele geschiedenis en woonafspraken factoren kunnen zijn om rekening mee te houden wanneer u uitkijkt naar de college-ervaring van uw adolescent (bron).

De kwaliteit van de ouder-kindrelatie vormt de basis voor de voortdurende relatie wanneer het kind de overstap maakt naar de universiteit.

Belangrijke factoren om te overwegen zijn: vertrouwen, nabijheid en communicatie.

Samen met andere variabelen vormen zij het beeld dat de student heeft van zijn of haar relatie met elke ouder.

De studie toonde een positieve correlatie aan tussen sterke ouder-adolescent relaties en academische aanpassing, maar niet tussen sociale en persoonlijk-emotionele aanpassing.

Andere studies vonden wel een verband tussen sociale en persoonlijk-emotionele aanpassing.

De consensus lijkt te zijn dat studenten beter omgaan met de overgang naar de universiteit wanneer zij veel steun van ouders ervaren en tevreden zijn met de hoeveelheid steun die zij ontvangen.

Wanneer dat het geval is, gebruiken studenten hun ouders als een veilige basis om het leven op de universiteit te verkennen en zich daaraan aan te passen.

How to Be a Family Man or Family Woman

Studies over dit onderwerp onderzochten de relaties van kinderen met vaders en moeders afzonderlijk.

Vaders en moeders verschillen in de soorten ervaringen die zij hun kinderen bieden.

Moeders zijn bijvoorbeeld meestal emotioneel meer beschikbaar voor zuigelingen dan vaders.

Dit patroon zet zich voort tijdens de kindertijd en de adolescentie. Moeders gaan vaker met elkaar om dan vaders.

Vaders hebben een meer afstandelijke relatie. Over het algemeen zijn moeders tijdens de adolescentie ontvankelijker en vaders veeleisender.

Mannelijke en vrouwelijke adolescenten verklaren dichter bij moeders te staan dan bij vaders.

Studies tonen ook een correlatie aan tussen verschillende academische, persoonlijk-emotionele en sociale variabelen en opvoedingskenmerken waren consequent significanter en sterker voor moeders dan voor vaders.

De overgang naar de universiteit toont ook aan dat metingen van moeder-adolescentrelaties meer voorspellend zijn voor de aanpassing aan de universiteit dan de meting van vader-adolescentrelaties.

De steekproef was divers wat betreft burgerlijke staat, etniciteit en geslacht van de ouders.

Ondoen deze bevindingen afbreuk aan het belang van vaders? Helemaal niet. Vaders spelen een zeer belangrijke rol in gezinsgerichte culturen.

Families met vaders in huis doen het aanzienlijk beter dan die zonder vaders. Er is geen substituut voor twee liefhebbende ouders in huis.

Vaders die deze waarden belichamen, weten dat thuis geen plek is om aan te ontsnappen.

Wanneer zij weg zijn van de mensen en de plaats waar zij van houden, voelen zij een voelbaar verlangen om thuis te zijn.

Toegewijde ouders houden van hun gezin. Zij zien hen niet als lasten die een compromis van plannen en doelen vereisen.

Zij stellen hun gezin voorop. Bij het maken van dagelijkse keuzes, voldoen hun keuzes aan de behoeften van het gezin. Hun eigen behoeften zijn een secundaire prioriteit.

Kinderen spellen liefde T-I-M-E. Het belang van quality time met het gezin lijkt misschien voor de hand liggend, maar de impact ervan kan niet worden onderschat.

De familieman brengt tijd met zijn kinderen door uit oprechte liefde en niet uit een gevoel van verplichting. Zijn interesses verweven zich met de behoeften van zijn kinderen.

Hij geeft om andere mensen en is een bijdragend lid van zijn gemeenschap.

Hij straft als dat nodig is om kinderen goed van kwaad te leren, maar hij weet dat relaties zich ontwikkelen met meer dan instructie.

Zijn woorden zijn bevestigingen die zelfrespect, acceptatie, vertrouwen en moed bij zijn kinderen opbouwen.

Sterke ouders zijn altijd op hun hoede. Ze zijn doelgericht in wat hun kinderen zien, wat ze doen, waar ze heen gaan, en met wie ze tijd doorbrengen.

Zijn opleiding en voorbeeld leren hun kinderen actief hoe ze goede mannen en vrouwen kunnen zijn.

Wanneer kinderen moeite hebben met communiceren, moedigen ze hen geduldig aan om uit te drukken wat ze voelen. Ouders hebben veel om over na te denken.

Niemand kan al het bovenstaande te allen tijde perfect volbrengen. Ze blijven gefocust op wat belangrijk is voor hun gezin en doen het allerbeste wat ze kunnen (bron).

Slotgedachten

Voor gezinnen die meer gezinsgericht willen worden, kan gezinsgericht worden een verandering in gedrag en mindset met zich meebrengen.

In de kern bestaat het uit meer waardering en toewijding voor het gezin.

Gezinnen moeten leren hoe ze het leven kunnen managen samen met andere verplichtingen zoals werk, buitenschoolse activiteiten en vriendschappen.

Zoals elke verplichting, vergt gezinsgerichtheid werk om er een prioriteit van te maken.

Elk gezin heeft andere behoeften. Het is van vitaal belang om uit te zoeken wat de beste keuzes voor gezinnen zijn als ze op zoek zijn naar manieren om van het gezin een belangrijke prioriteit te maken.

U kunt beginnen met het uitspreken van uw betrokkenheid. Laat het gezin uw betrokkenheid zien door loyaliteit te tonen, de nadruk op werk te veranderen en de taken- en werklijst te herzien.

Stel tijd met het gezin boven alles.

Waar nodig, integreer het gezin in de klusjes en taken om een gedeeld respect op te bouwen voor ieders bijdrage in huis.

Betrek het gezin erbij. Het is geen goede strategie om te proberen alles zelf te doen – Monitor de gezinsdoelen.

De dynamiek binnen het gezin verandert naarmate kinderen opgroeien en ouders ouder worden. Blijf in contact met het familie-‘gevoel’ en stel het gezin voorop.

Spendeer bewust tijd met elk gezinslid om een diepe band met ieder op een persoonlijk niveau te ontwikkelen.