RON HAZELTON:
Nu wordt dit een zakdeur genoemd. Het is eigenlijk een schuifdeur die in de muur gaat, en deze hebben een aantal echte voordelen. Ten eerste hebben ze geen ruimte nodig om te draaien, en als ze helemaal open zijn, zijn ze helemaal uit het zicht.
Dit raam heeft een paar problemen. Hier ontbreekt wat beslag, een rails die niet zo goed werkt en een beetje lawaai maakt, en als de deur dicht is, zijn er wat uitlijningsproblemen.
De oplossing voor sommige van deze problemen is het installeren van een nieuwe rails en schuifdeurbeslag. Stap een is om de deur eruit te halen en het bestaande beslag te verwijderen. Ik gebruik een hobbymes om door de verf en kit te snijden aan de basis van de aanslag – een strook hout die langs de deurstijl loopt.
Daarna gebruik ik plamuurmessen en koevoeten om de aanslagen los te maken. Deze zijn in goede staat en ik kan ze later weer gebruiken. Nu de aanslagen weg zijn, draai ik de deur aan de onderkant naar buiten en til hem van de rails. Vervolgens verwijder ik de bovenplaat aan de andere kant, samen met een klein stukje van het deurkozijn.
Weetje, een zakdeur wordt toepasselijk zo genoemd omdat de deur in een zak in de muur schuift. Er zijn hier geen spanten, geen conventioneel frame. Dit is eigenlijk een houten doos. Het is hol van binnen. Kom hier, kijk eens. Het eerste wat ik ga doen, is de rails eruit halen en vervangen.
Nu, hier in de deuropening, kan ik zonder problemen de schroeven losdraaien. Maar hier zitten ze verborgen in de muur. Dus ik ga een opening maken. Een elektronische noppensensor zal me helpen het pocketdeurkozijn te lokaliseren.
Ik markeer eerst de bovenkant, en zak dan genoeg naar beneden om ruimte te hebben voor een boormachine en teken de onderste lijn. Tenslotte teken ik de zijkanten af. Het idee hier is om te voorkomen dat ik in het houten frame ga snijden.
Dit is nu het deel dat ik ga uitsnijden. Het is groot genoeg om er mijn gereedschap in te krijgen, maar niet groter dan het echt moet zijn. En ik ga dit nu uitsnijden met een zaag voor gipsplaten. Door de zaag te draaien en te duwen, kan ik de muurplaat doorboren. Dan begin ik te zagen, met gladde, gelijkmatige bewegingen. Ik probeer altijd een scherpe zaag te gebruiken. Dat is makkelijker te controleren en maakt het werk sneller.
Met de muur open, is het makkelijk om de rest van de schroef te verwijderen die de rails vasthoudt. Dit is de oude rails die we eruit hebben gehaald. Zoals u kunt zien, is het gemaakt van plaatstaal en het kan vrij gemakkelijk worden vervormd, en dit is de drager.
Deze wielen zijn van plastic, geen lagers of iets dergelijks hier en natuurlijk, het zou er zo inglijden. Dit is de nieuwe rails die we gaan plaatsen. Dit is geëxtrudeerd aluminium, zeer stijf, en een nieuwe drager – heeft drie wielen in plaats van twee en dit zijn kogellagers, dus het gaat ons een mooie soepele rit hier geven.
Ah, nu dat is precies wat ik verwachtte. Weet je nog dat er een spleet was tussen de deur en de deurstijl hier beneden? Nou, een deel daarvan wordt veroorzaakt door de bovenkant van het kozijn hier, die niet waterpas is. Het is ongeveer een halve centimeter uit het lood.
Dus voordat ik de rails ophang, ga ik aan deze kant een vulplaatje of afstandhouder plaatsen. Deze korte strook van vier inch hout zou de truc moeten doen. In feite zal het de rails aan deze kant iets verlagen. Ik zal het op zijn plaats vastspijkeren, en dan de rupsband er bovenop installeren. Ik controleer nog een keer of de rails waterpas staat. Daarna monteer ik de resterende schroeven.
Nu is het tijd om het oude beslag van de bovenkant van de deur te verwijderen en te vervangen door deze platen, die op hun beurt worden bevestigd aan de nieuwe hangers die al op de rails zijn geïnstalleerd. Om de deur terug te plaatsen, zet ik eerst de bovenkant op zijn plaats, en zet dan de onderkant op zijn plaats, totdat de deur verticaal in de opening staat.
Daarna verhoog ik de deur iets, met behulp van vulringen. Omdat ik alleen werk, is een koevoet handig als hefboom. Ik kan de deur met één hand optillen en met de andere hand de vulplaten plaatsen. Als alles op de juiste hoogte is, hoef ik alleen nog maar de hangers op de beugels te rollen en de vergrendelingshendel om te draaien.
Wel, de rails zit erin en het werkt prachtig. Maar ik heb nog een probleem. In het begin, weet je nog, als de deur dicht ging, kwam het hier, maar er was een gat aan de onderkant? Het slechte nieuws is, dat ik dat probleem nog steeds heb.
Maar het goede nieuws is, de hangers of dragers in dit systeem zijn gemakkelijk verstelbaar. Dus als ik deze naar boven breng en deze naar beneden, kan ik dat gat vrijwel helemaal dichten.
Omdat ik de bekleding voorzichtig heb verwijderd zonder deze te beschadigen, kan ik elk stuk hergebruiken en hoef ik me geen zorgen te maken over het vinden van nieuw, passend lijstwerk. Over hergebruik gesproken, er is geen enkele reden waarom ik niet hetzelfde stuk muurplaat als dat ik eruit heb gesneden, terug kan plaatsen.
Ik bevestig deze stroken rond het openingslabel als steunbalken. Ze ondersteunen het reparatiedeel en geven me iets om in te schroeven. Een op deze manier gemaakte muurreparatie is sterker dan het origineel. De verbinding is zelfs zo stabiel dat ik niet eens tape ga gebruiken. In plaats daarvan ga ik het gat opvullen met een uithardingspasta. Als het droog is, schuur ik het glad.
Hoewel ik ook probeerde, ik kon geen deurtrekker vinden met dezelfde maat als de ontbrekende. Dus ik ga het gat gewoon opvullen. Met deze gekatalyseerde houtvuller kan ik dit in een handomdraai repareren. Het bestaat uit twee delen: een hars en een verharder.
Na het mengen van de twee samen, breng ik het vulmiddel aan — wacht een paar minuten tot het stevig en rubberachtig wordt, en snij dan gewoon het overtollige af met een hobbymes. Even schuren en ik heb een nieuw oppervlak om mee te werken.
Eén van de eenvoudigste manieren om een uitsparing of pengat voor grendels te maken is door eerst een aantal overlappende gaten te boren. Ik gebruik hier graag een Forstner bit voor. Door hun vorm is de kans kleiner dat ze in het aangrenzende gat glijden en ze laten een schone, vlakke bodem achter.
Voor de volgende stap heb ik mijn beitels nodig. Ik heb een hele mooie set van deze, maar ik heb er maar een of twee nodig om het hout tussen de gaten uit te zagen. Vervolgens schuif ik de klink op zijn plaats, schroef hem tijdelijk vast en gebruik een hobbymesje om de omtrek af te tekenen.
Het lastigste deel van het zagen van het pengat is het maken van de ondiepe uitsparing waarin de plaat komt te zitten. Door de rand van de beitel in de groef van het mes te plaatsen, krijg ik een goed gedefinieerde scherpe rand. Als de omtrek is afgesneden, verwijder ik voorzichtig het binnenmateriaal.
En let op, ik gebruik hiervoor een beitel met een schuine kant naar beneden. Omdat ik de klink als mal voor het pengat heb gebruikt, is de passing bijna perfect.
De deur heeft nieuw beslag. Hij rolt zo stil dat je zou denken dat hij op kogellagers loopt, wat ook zo is. Maar het beste van alles is, dat er hier geen kier is. Ik denk dat we kunnen zeggen dat dit project, een succes is.