Een rijstkoker kan een heel handige keukengadget zijn, vooral als je graag veel rijst maakt (of eet). Het werkt door de vloeistof in het rijstrecept zeer snel aan de kook te brengen. Omdat de omgeving van de rijstkoker afgesloten is, vermindert de luchtdruk over de vloeistof zodat deze sneller kookt. Een temperatuursensor in de rijstkoker controleert de warmte in de rijstkoker; wanneer deze boven 212 F (het kookpunt van water) komt, betekent dit dat de rijst alle vloeistof heeft geabsorbeerd. De cooker schakelt automatisch over op een warme stand. Het hele proces duurt ongeveer 20 minuten of minder.
Het is belangrijk dat u de gebruiksaanwijzing van de rijstkoker goed doorleest en naar de letter volgt. Deze instructies zijn door het bedrijf ontwikkeld voor uw specifieke rijstkoker.
Niet alle rijst is hetzelfde; verschillende texturen geven verschillende resultaten als ze in de rijstkoker worden bereid. Kortkorrelige rijst, zoals Arborio-rijst (gebruikt voor risotto) en kleefrijst (in Aziatische keukens), heeft bijvoorbeeld veel zetmeel (ook wel amylopectine genoemd). Dit zetmeel is sterk vertakt en heeft de neiging om aan elkaar te kleven, zodat rijst altijd plakkeriger en minder pluizig zal zijn dan andere soorten.
Langkorrelige rijst zou pluizig moeten zijn en niet aan elkaar moeten kleven omdat het meer amylose heeft, een zetmeelmolecuul dat lang en recht is. Het molecuul raakt niet verstrengeld met andere moleculen wanneer de rijst kookt. Halflangkorrelige rijst moet luchtig zijn, maar met een iets kleverigere textuur omdat het ongeveer evenveel amylose als amylopectine bevat.
Gebaseerd op de uiteindelijke textuur die je prefereert, kies je de juiste rijst voor je eetvoorkeuren. Wanneer u de instructies van de rijstkoker volgt, zorg er dan voor dat u de rijst bereidt zoals voorgeschreven door uw specifieke soort. U moet de rijst ook nauwkeurig afmeten; de meeste rijstkokers worden geleverd met hun eigen maatbekers.