Alles huilen is niet hetzelfde. Er zijn momenten waarop het gepast is: de bruiloft van je beste vriendin, na een hartverscheurende breuk, of de eerste keer dat je je kleinkind vasthoudt.
Maar er zijn ook momenten en plaatsen waarop onze cultuur heeft besloten dat het ongepast is om te huilen, zoals op het werk of op school. Maar velen van ons worstelen met schijnbaar willekeurig huilen, waaronder luisteraar Jessica, die schreef en vroeg hoe te voorkomen dat ze in tranen uitbarst, of het nu in de vergaderzaal op het werk is of wanneer ze met haar kinderen probeert verder te komen dan pagina twee van The Giving Tree.
Oorspronkelijk was ik van plan om in deze aflevering alleen te behandelen hoe je tranen kunt bedwingen. Maar toen ik in het onderzoek dook, ontdekte ik dat veel van de gemeenplaatsen over huilen onjuist zijn, of in ieder geval gedeeltelijk onjuist.
Daarom behandelen we deze week twee grote mythes over huilen en ronden we het af met hoe je de kraan van je eigen waterleiding kunt dichtdraaien.
Waarom huilen we?
Het is interessant dat mensen heel slecht kunnen aangeven waarom we huilen. Desgevraagd zeggen de meesten van ons dat we huilen als we lichamelijk gewond zijn, of als iemand om wie we geven gaat trouwen, ons dumpt of overlijdt.
Dat is allemaal logisch, maar dat zijn de prototypische redenen om te huilen, niet de werkelijke redenen waarom we huilen. Als onderzoekers vragen naar de meest recente keer dat we huilden, vertellen we een heel ander verhaal. Het blijkt dat we huilen om heel alledaagse redenen: we hebben een kleine persoonlijke mislukking, een klein conflict, of we zijn aan het ontvangen eind van kritiek. Kortom, we huilen om mijlpalen in het leven, maar meestal huilen we om alledaagse interacties.
Voel je je door te huilen echt beter?
Laten we eens kijken naar het idee dat je je door te huilen beter gaat voelen. Ook dit is een gebied waar de populaire perceptie niet het hele verhaal is.
De meeste psychologisch denkende mensen, inclusief professionals in de geestelijke gezondheidszorg, maken zich schuldig aan het aanmoedigen van huilen. Laat het eruit, zeggen we. Het werkt louterend! We waarschuwen zelfs dat er slechte dingen met je gezondheid kunnen gebeuren als je je gevoelens opkropt. Maar is dat waar? Niet zo snel.
Het blijkt dat we ons maar 50% van de tijd beter voelen na een goede huilbui. Wat gebeurt er in de andere helft van de tijd? Nou, iedereen die ooit depressief is geweest kan je vertellen dat huilen je niet beter laat voelen midden in een depressie. En huilen om een oncontroleerbare gebeurtenis ook niet, zo blijkt.
Zo ook, als mensen afkeurend op je huilen reageren, zul je je zeker niet beter voelen. En huilen krijgt vaak een slechte naam, vooral bij mannen. Antropologen zouden zeggen dat ongelegen huilen indruist tegen de zogenaamde “display rules”. In de westerse cultuur wordt huilen in het openbaar of op het werk door mannen gezien als zwak en door vrouwen als hysterisch, emotioneel, of in het ergste geval, manipulatief.
Dat is seksistisch, dat is zeker, maar toch, niemand wil huilen in het bijzijn van de baas. Dus hoe speel je het spel binnen de regels van het huilen? Er is geen waterdichte manier, maar het beste van de wetenschap biedt drie dingen om te proberen.
Tip # 1: Doe krachtiger.
Laten we eens wat beter kijken naar die alledaagse redenen waarom we huilen. De meeste “irrationele” huilbuien worden in feite veroorzaakt door gevoelens van machteloosheid of hulpeloosheid.
Daarom kan een kleine afstraffing, een standje, een confrontatie op het werk, of niet serieus genomen worden aan de vergadertafel leiden tot onverwachte tranen. Het lijkt willekeurig, maar als we dieper kijken, is het logisch.
Het is ook logisch volgens de evolutie. Tranen doen twee dingen. Ten eerste geven ze aan dat we steun van anderen nodig hebben, en ten tweede zorgen ze voor een ontwarring van agressieve situaties. Uit een studie in het hooggewaardeerde tijdschrift Science bleek dat vrouwentranen een geurloze chemische stof bevatten die het testosteronniveau bij mannen verlaagt.
Toen het onderzoek werd gepubliceerd, werd het in de populaire pers omgedraaid tot “huilen schrikt mannen af”, maar evolutionair gezien is het een superpraktisch signaal aan potentiële partners dat ze, als ze overstuur is, meer steun nodig heeft dan een rol in het hooi.
Pagina’s
- 1
- 2
- last “