Heading

Fotografisch geheugen is omstreden. Sommige mensen beweren dat het een hoax is, maar sommigen geloven dat het waar is.

Wel, van één persoon is gedocumenteerd dat ze het heeft, maar ze is al dood. Haar naam is Elizabeth, een studente aan Harvard.

Ze werd in 1970 getest door Charles Stromeyer III. Stromeyer liet Elizabeth’s linkeroog een verzameling van 10.000 stippen zien. Na 24 uur kreeg ze met haar rechteroog een tweede verzameling van 10.000 stippen te zien.

Van die twee beelden maakten haar hersenen een driedimensionaal beeld, bekend als een stereogram. Indrukwekkend, toch?

Maar Stromeyer trouwde met haar en ze werd nooit meer getest. Sindsdien hebben wetenschappers geen nieuwe bevindingen gevonden die bewijzen dat fotografisch geheugen echt is.

Het enige dat in de buurt komt, toont het uitzonderlijke vermogen om informatie op te roepen. Als je op zoek bent naar manieren om een geheugen als dat van Elizabeth te hebben, kan niemand je helpen. Of je wordt ermee geboren, of je bent het niet.

Maar volgens Oxford is een fotografisch geheugen wel degelijk haalbaar. En dat is waar dit artikel je bij zal helpen. Dus, blijf lezen:

Het vermogen om informatie of visuele beelden zeer gedetailleerd te onthouden. – Oxford Dictionary

Hoe krijg je een fotografisch geheugen op 3 manieren

Dit geheugensteuntje stamt al uit de tijd van het Romeinse Rijk. Het werd in detail beschreven door Cicero die ook een liefhebber was van de kunst van het geheugen.

De methode van Loci is ook bekend als de geheugenpaleis techniek. Het houdt in dat informatie wordt toegewezen aan een plaats voor een betere opslag in het geheugen.

Marcos Tullio Cicero, een voormalig consul van het Romeinse Rijk, is ook een van de meest invloedrijke voorstanders van deze methode. Hij schreef een aardige anekdote, De Oratore, waarin het verhaal wordt verteld over de dichter genaamd Simonides.

De legende wil dat toen de dichter Simonides een banket bijwoonde, een ramp toesloeg terwijl hij afwezig was in de zaal. Het plafond van de zaal viel naar beneden op de gasten, waardoor zij werden gedood en onherkenbaar werden.

De families van de slachtoffers wilden niet het risico lopen het verkeerde lichaam mee te nemen. Zij vroegen Simonides of hij een van de lichamen kon identificeren.

Tot hun redding zei Simonides dat hij alle gasten kon identificeren. Hij deed dat door de plaats waar een gast zat te correleren aan zijn positie.

En daarmee begon de Methode van Loci. In zijn essentie is de Methode der Loci niet veranderd – hij is alleen maar aangevuld.

Ook wel de reismethode genoemd, is het waarschijnlijk het meest effectieve mnemotechnische opbergsysteem dat ooit is bedacht. Het gebruikt locaties als geheugensteun.

Basically, you will associate items to be memorized with places that are well known to you. Dat kan uw huis zijn, uw buurt, uw werkplek, of delen van uw lichaam.

Hoe gebruikt u het Loci systeem:

Eerst onthoudt u een serie afbeeldingen van bekende locaties in een natuurlijke logische volgorde. Hoe vertrouwder u bent met de locatie, des te gemakkelijker is het voor u om informatie toe te wijzen.

Deze reeks afbeeldingen wordt dan gebruikt elke keer dat u het loci systeem gebruikt. Eigenlijk is het niet belangrijk welke beelden je kiest, zolang je ze maar duidelijk en levendig kunt visualiseren.

U wilt bijvoorbeeld uw boodschappenlijstje onthouden:

• Brood
• Chocoladepasta
• Honing
• Thee
• Boter
• Eieren

Veronderstel dat de locatie uw keuken is. Stel je nu voor dat je in de keuken bent. Het brood en de chocoladepasta staan op de tafel. De honing en de thee staan in de kast, terwijl de boter en de eieren in de koelkast staan.

Om de lijst op te roepen, stelt u zich voor dat u de locaties doorloopt – met andere woorden, dat u een route neemt. Stel je voor dat je gaat ontbijten, dus je gaat eerst naar de tafel en pakt een snee brood en smeert er chocoladepasta op.

Daarna pak je honing als zoetstof voor de thee die je aan het zetten bent. Als laatste ga je eieren koken voor het ontbijt, dus je haalt de boter en eieren uit de koelkast.

Je gaat naar de tafel, de kast en dan de koelkast. Dus, je moet de items toewijzen aan deze locaties.

Tafel – brood en chocoladepasta

Kast – honing en thee

Kast – boter en eieren

Loop als laatste een route alsof je naar de tafel loopt, dan naar de kast, en als laatste naar de koelkast. Terwijl u de plaatsen doorloopt, zult u zich de items herinneren.

Test uzelf over uw vooruitgang door de route te doorlopen totdat u zich alle items in volgorde kunt herinneren.

Geheugenknijper

Deze methode lijkt nogal op het Loci systeem. Maar bij deze methode gebruikt u een lijst van numerieke rijmpjes, bekend als geheugenpinnen, in plaats van locaties te gebruiken om de informatie te associëren.

Hier volgen de gebruikelijke geheugenpinnen voor numerieke rijmpjes:

1. = geweer
2. = dierentuin
3. = boom
4. = deur
5. = bijenkorf
6. = bakstenen
7. = hemel
8. = bord
9. = wijn
10. = kip

Als je meer dan 10 knijpers nodig hebt, hier is een lijst die tot 1000 pinnen laat zien. Het werkt door de getallen te koppelen aan iets dat je wilt onthouden.

In ons voorbeeld hebben we brood, chocoladepasta, honing, thee, boter, en eieren. Hoe overdrevener de koppeling is, hoe makkelijker het te onthouden is. Zo zou je de volgende links kunnen maken:

• (1-gun): Brood – Stel je een geweer voor dat op brood schiet
• (2-zoo): Chocoladepasta – Stel je alle dieren in de dierentuin voor die bedekt zijn met chocoladepasta
• (3-boom): Honing – Stel je de honing voor die van de boom druipt
• (4-deur): Thee – Stel je een deur voor die gemaakt is van theezakjes
• (5-korf): Boter – Visualiseer een bijenkorf gemaakt van boter
• (6-bricks): Eieren – Visualiseer bakstenen gemaakt van eieren

Deze techniek is vergelijkbaar met het Loci-systeem, omdat het iets dat je wilt onthouden koppelt aan een visueel beeld. Het verschil is dat je een lijst van beelden gebruikt die je al hebt onthouden om de informatie te koppelen.

Militaire methode

Het leger is altijd bezig met experimenten om hun wetenschappelijke kennis te vergroten. Een van hun ontdekkingen is het trainen van hun agenten om een fotografisch geheugen te hebben.

Deze methode kost je minstens 1 maand om te ontwikkelen. Je moet het ook elke dag oefenen, want één gemiste dag kost je een week tijd.

Stap 1: Je moet in een donkere kamer zonder ramen zijn. U moet vrij zijn van afleiding met alleen een heldere lamp in de kamer.

Stap 2: Ga in een positie zitten waar u gemakkelijk uw licht aan en uit kunt doen zonder op te staan. Pak vervolgens een stuk papier en knip er een rechthoekig gat in.

Stap 3: Pak nu wat u wilt onthouden. Bedek het met het stuk papier, waarbij u slechts 1 alinea belicht.

Daarna neemt u een zodanige afstand tot het boek dat uw ogen zich bij het openen automatisch op de woorden concentreren.

Stap 4: Vervolgens doet u het licht uit en laat uw ogen wennen aan het donker.

Door dit te doen, krijgt u een visuele afdruk in uw ogen van het materiaal dat voor u lag.

Stap 5: Wanneer de afdruk vervaagt, doet u het licht weer aan voor een fractie van een seconde, terwijl u opnieuw naar het materiaal staart.

Stap 6: Spoel en herhaal het proces totdat u elk woord in de alinea kunt onthouden.

U weet dat u het goed hebt gedaan als u de alinea kunt zien en kunt lezen vanuit de afdruk in uw hoofd.

Voor de militaire methode geldt dat u niet onmiddellijk succes zult hebben – het kan een maand of langer duren. Maar als je dit elke dag minstens 15 minuten oefent, zul je een indrukwekkende verbetering zien.

Tot besluit:

Naast het oefenen van de drie bovengenoemde manieren om een fotografisch geheugen te krijgen, helpt het ook als je je hersenen voedt. Door je geheugen de voedingsstoffen, slaap en beweging te geven die het nodig heeft, zal het veel effectiever worden.

Intelligentie is de echtgenote, verbeelding is de minnares, geheugen is de bediende. – Victor Hugo

Net als alle goede dingen vergt het bereiken van een fotografisch geheugen tijd en oefening. Met deze gids, doorzettingsvermogen en volharding kun je de kracht van het hebben van een geweldig geheugen aanboren.