Heading

Een paar weken geleden vertelde mijn man Will me dat hij dacht dat hij een rot ei in de kippenren had gezien, maar hij wist niet hoe lang het daar al lag. Het was zwart en groot, maar het leek alsof een van de kippen het al een tijdje geleden had gebroken.

Toen ik naar buiten ging om het te inspecteren en op te ruimen met de kattenbakschep, ontdekte ik dat het in feite een gigantische zwarte poep was.

Smelig. Hard. En het zag eruit alsof onze kip al dagen last had van constipatie.

Ik opende het hok om te zien of ik nog meer poepbommen kon vinden (want als kippenoppasser hoort poep inspecteren nu eenmaal bij het werk – gelukkig maar!

Zittend in haar eierdoos zat Iman, onze Golden-Laced Cochin.

Haar lichaam lag verspreid over het hele nest, bijna platgedrukt, en ze keek me uitdagend aan.

Het was al een paar uur geleden dat Will naar beneden was gegaan en had gemeld dat ze in het nest zat. Ze had de hele week nog geen ei gelegd, zodat ik dacht dat ze weer broeds was geworden.

Wat betekent het als een kip broeds is?

Broedsheid is een natuurlijk kippeninstinct dat bij sommige kippen elk jaar voorkomt, en bij andere helemaal niet. Het wordt geactiveerd zodra ze oud genoeg zijn om te leggen, tussen de vijf en acht maanden oud.

Een aantal kippenrassen is broder dan andere. Cochins hebben een sterke neiging om elk jaar broeds te worden tijdens hun beste eilegjaren, net als Buff Orpingtons, Buff Rocks, Brahmas en Silkies.

Hun hormonen maken overuren, net als die van vrouwen als ze zwanger zijn, en ze richten al hun energie op het uitbroeden van een stel eieren.

Het meest opvallende symptoom van een broedse kip is een plotseling vertoon van moederinstinct: meerdere uren per dag op het nest zitten om de eieren warm te houden, de behoeften van de baby’s voor die van haarzelf stellen en ervoor zorgen dat de eieren goed beschermd worden.

Dit is allemaal prima en prima als je kip eieren heeft om uit te broeden, maar soms gaat een kip op onbevruchte eieren zitten, of zelfs op denkbeeldige eieren.

Kippen die zonder hanen worden grootgebracht kunnen geen vruchtbare eieren leggen, maar ze kunnen wel broeds worden en proberen op een legsel eieren te gaan zitten.

Warm weer en een hormonale disbalans, buiten de schuld van de eigenaar van de kudde om, kunnen een kip ertoe aanzetten wekenlang broeds te worden, wachtend op niet-bestaande kuikens die uit het ei komen.

Wat zijn de risico’s als een kip broeds blijft?

Zelfs als er geen eieren zijn om op te zitten, beseft de kip dat niet. Ze blijft gewoon zitten, weigert voedsel en water en komt nauwelijks van haar nest af.

Als een hen zonder toezicht blijft zitten, blijft ze ongeveer 21 dagen broeds, de tijd die nodig is om een legsel vruchtbare eieren uit te broeden. Na 21 dagen zou het gedrag moeten stoppen, maar soms blijft een kip broeds en het is belangrijk om een broedse kip te “breken” of te stoppen voordat ze zichzelf iets aandoet.

Broedsheid is een groter probleem voor kippen die geen vruchtbare eieren hebben om uit te broeden, omdat een koppige kip zichzelf ondervoed kan maken.

Het is onwaarschijnlijk dat een broedse kip verhongert of in het nest sterft (het hoort tenslotte bij haar moederinstinct: ze zal haar toekomstige kuikens geen goed doen als ze zichzelf uithongert). Maar ze zal niet zoveel drinken en eten als normaal, en ze zal meer gewicht verliezen dan ze zou moeten.

Ze zal stoppen met eieren leggen, de hele tijd dat ze broeds is. Ze zal haar eigen borstveren uittrekken om meer lichaamswarmte te produceren voor haar eieren.

Ze verlaat het nest maar een paar keer per dag om te ontlasten, wat vaak resulteert in grote, stinkende poep omdat ze die de hele dag heeft ingehouden.

Ze neemt ook de hele tijd het eierlokaal in beslag, waardoor er weinig tot geen ruimte is voor andere kippen om eieren te leggen. Als die in haar buurt komen, kan ze naar ze pikken of krijsen.

Het is fascinerend hoe een gewoonlijk lieve, volgzame kip plotseling Cruella wordt zodra haar hormonen de hoogte ingaan! Ik noem deze periode in haar leven “Chicken PMS.

iv id=”24262b4dfabroedse kip in een eierdoos

Als broedsheid buitensporig lang aanhoudt, wordt de kip vatbaarder voor infecties aan de luchtwegen en andere ziekten, omdat ze te zwak is om de ziekte waaraan ze wordt blootgesteld het hoofd te bieden.

Broedende hennen lopen ook risico op mijten en luizen, omdat ze de hele dag in het nest blijven waar deze plagen veel voorkomen.

Ze nemen geen stofbaden en zijn niet buiten aan het scharrelen en pikken, weg van het nestmateriaal waar parasieten zich graag verstoppen.

Dit is het moment waarop een gemakkelijk te voorkomen of te behandelen probleem als mijten en luizen fataal kan worden, omdat een broedse hen alleen maar in haar nest blijft zitten en lijden.

Als uw hen in de zomer broeds wordt, kan een slecht ontworpen of slecht geventileerd kippenhok ervoor zorgen dat de eierbak te warm wordt, waardoor uw hen het risico loopt van hitte-uitputting.

Dus u ziet, er zijn verschillende redenen om een broedse kip te breken voor het te laat is, en er zijn verschillende manieren om haar uit haar humeur te halen.

Ik heb al deze methoden persoonlijk doorgenomen en als u een humane oplossing zoekt, begin dan met de eerste methode en ga de lijst af tot u uw broedse kip met succes hebt gebroken.

4 eenvoudige manieren om een broedse kip te breken

Methode #1: Haal je broedse kip uit het nest. Herhaaldelijk.

De makkelijkste manier is om je kip voorzichtig uit haar nest te halen en haar buiten te zetten bij de rest van haar kudde.

Ze zal haar veren uitslaan, haar vleugels spreiden, haar lichaam laag houden, tegen je mopperen, zelfs naar je pikken – alles om haar nest te beschermen tegen de vermeende bedreiging van haar echte of denkbeeldige eieren.

Als er eieren in het nest liggen, raap die dan meteen op, zodat ze er niet op kan blijven zitten. Probeer elk ei te rapen zodra het gelegd is, zodat de broedster niet in de verleiding komt erop te gaan zitten.

Ik draag mijn kip graag 10 of 15 minuten rond terwijl ik mijn ronde door de tuin doe, om haar als het ware “uit te luchten”. Ik gooi wat lekkers tevoorschijn, zet haar op de grond en moedig haar aan om in de tuin te scharrelen en te pikken.

Ik leg een paar boomstammen, takken of omgekeerde emmers neer als interessante nieuwe slaapplaatsen, zet een krop kool neer voor vermaak, of gooi gewoon een schaal met keukenresten neer waar de kippen in rond kunnen scharrelen. (Ik bewaar een grote kom in de keuken als compost op het aanrecht, en leeg die elke dag in de kippenren.)

Een ontevreden kip kan terugspringen in de eierdoos als je haar neerzet, dus als ze dat doet, haal je haar gewoon uit het nest en draag je haar weer rond. Je wilt haar zo veel mogelijk afleiden met “glimmende nieuwe dingen”, bij wijze van spreken.

Methode #2: Geef je broedse kip een (voorzichtig!) koudwaterbad.

Als na een paar pogingen en een paar traktaties je broedse dame nog steeds vastbesloten is om te nestelen, probeer dan mijn volgende truc: het koudwaterbad.

Vul een gootsteen of wastobbe met een paar centimeter koud water en laat de kip voorzichtig in het bad zakken. (Gebruik je gezonde verstand als je ergens woont waar het kraanwater ijskoud is, zoals ik in Oregon, en draai de kraan op verfrissend koel water.)

Je hebt alleen genoeg water nodig om haar borst te bedekken als ze zit. (Arm ding, ze zit daar helemaal bloot!)

De theorie hier is dat je helpt haar borst en buik af te koelen, waardoor haar broedse lichaamstemperatuur daalt.

Net zoals ik doe wanneer ik een kippenspa bad geef, leg ik een handdoek over het hoofd van mijn kip om haar rustig te houden en laat haar een paar minuten in het koude (of koele) water zitten.

Tijdens deze periode maak ik haar ventilatierooster schoon en verwijder opgedroogde poep die aan haar veren is blijven kleven; dat is meestal nogal wat, aangezien ze niet regelmatig poept.

Dan wordt ze snel afgedroogd, maar niet geföhnd, want ik wil dat ze op het erf rondloopt, bezig is met haar veren te poetsen en aan de lucht te laten drogen.

Gelieve uw kip alleen een koudwaterbad te geven als het buiten warm en zonnig is!

Methode #3: Sluit je broedse hen op uit het hok.

Als goede maatregel na het uitvoeren van methode 1 of 2 hierboven, sluit ik mijn broedse hen ook buiten het hok op; ik doe dit als ik weet dat mijn andere kippen al een ei hebben gelegd voor die dag.

Miss Broody loopt meestal huilend voor de deur en eist dat ze weer naar binnen mag om te broeden. Of ze zoekt een comfortabel geïmproviseerd nest in het gras, in de mulch, of in een ondiepe kuil met aarde, en blijft daar de rest van de dag zitten, haar kuddegenoten negerend.

Wanneer het maar even kan, lok ik haar met lekkers uit de tuin, zodat ze wel moet opstaan en rondlopen.

Voor zonsondergang maak ik het hok open, zodat de kudde zich kan instoppen voor de nacht. De broedse hen kan een lijntje maken naar de eierdoos. Als dit gebeurt, breng haar dan naar de slaapplaats. Tegen die tijd is het meestal donker genoeg dat ze niet meer terug kan naar de nestkast.

De volgende ochtend kan het zijn dat ze ronddwaalt met haar kudde… of dat ze weer gaat nestelen.

Herhaal het koudwaterbad, sluit haar buiten en zet haar die avond weer handmatig op de slaapplaats.

Als uw kip u ’s ochtends begroet en haar dagelijkse krab- en pikwerk doet, is ze misschien weer de oude. Maar houd haar de hele dag in de gaten, want ik heb mijn kip die middag inderdaad teruggevonden in de eierdoos.

Methode #4: Kippengevangenis.

Weet je wat er gebeurt met een stoute kip die broeds blijft?

Jup. Kippengevangenis.

Of zoals ik het graag noem, Casa de Gallinas (de boerderijversie van casa de perros, waar iedere echtgenoot zich vast wel eens in heeft bevonden).

Een kippenhok kan een hondenhok van draad zijn, een konijnenhok, of een afgesloten hok (dat sommige kudde-eigenaren gebruiken als “ziekenhok” om zieke kippen in quarantaine te houden of als isolatiehok voor de introductie van nieuwe dieren).

In mijn geval heb ik een middelgrote hondenkennel gebruikt. Het had een apart draadpaneel dat binnenin kon worden bevestigd om de ruimte te verdelen voor puppytraining. Er zat ook een plastic mat onder, die heb ik verwijderd.

Het doel van de kippenren is om je broedsel zo verveeld en ongemakkelijk mogelijk te maken – geen nestgelegenheid, geen warm, donker, knus hoekje om je in te verstoppen.

Het liefst moet het hok worden verhoogd op houten balken, sintelblokken, kleine kratjes, of iets anders dat veilig en stabiel is en voor veel luchtstroom onder en rond de kip zorgt als ze zit.

In plaats van de plastic mat legde ik het draadpaneel neer, dat een kleiner raster had en iets meer houvast bood voor de poten. Je wilt dat je kip zich niet op haar gemak voelt, maar je wilt ook niet dat ze zich bezeert. Een vel hardwaredoek werkt ook goed als vloerbedekking.

Plaats je kip in het hok met voldoende voer en water, en laat haar er de hele dag en de hele nacht in. Ze gaat niet samen met de rest van de kudde op stok, en krijgt ook geen eigen slaapplaats.

Ik zet het hok in onze omheinde ren, Daar krijgt ze goed licht en een zacht, koel briesje gedurende de dag (wat haar nestdrang vermindert). Het biedt bescherming tegen roofdieren, maar voelt toch sociaal aan, omdat mijn andere kippen er graag rondhangen.

Laat ’s ochtends je broedsel uit en observeer haar gedrag. Als ze meteen naar de eierdoos rent, gaat ze terug de kippenren in. Als ze aan de grond begint te krabben en met de andere kippen omgaat, succes!

Houd haar wel in de gaten en zorg ervoor dat ze zich niet weer terugtrekt in haar nest. Mijn kip zat tweeënhalve dag in de kippengevangenis voordat ik haar broedsheid kon doorbreken. (Ik heb gelezen dat sommige bijzonder koppige kippen wel zes dagen in de gevangenis kunnen zitten voordat ze weer helemaal de oude zijn.)

Toen ik mijn kip die derde ochtend naar buiten liet, sprong ze vrolijk uit het hok en begon een stofbad in de mulch. Ze at weer uit mijn hand en rende achter elke meelworm aan die ik weggooide.

Ze begon ook haar kuddezussen te volgen, Toen wist ik dat ze “genezen” was – de kudde is super sociaal, dus het was een opluchting om ze samen te zien scharrelen en fladderen.

Omdat het enige tijd duurt voordat hun hormoonspiegels weer in balans zijn, leggen ex-broedjes soms een paar weken niet nadat ze zijn gebroken. Zorg er gewoon voor dat ze blijven eten, drinken en socialiseren, en kijk uit naar dat eerste eitje dat tevoorschijn komt!

Dit bericht is een update van een artikel dat oorspronkelijk verscheen op 12 juni 2014.