Q: Hoeveel kost een galblaasoperatie of -verwijdering?
A: Van $5.865 tot $94.897.
Hier is er nog een: Hoe kan iemand met een goede verzekering $6.104,64 betalen voor een galblaasoperatie? Nou, het is niet moeilijk.
(Dit bericht verscheen voor het eerst op credit.com, waar ik een contributor ben. Bijgewerkt januari 2019.)
We begonnen aan deze zoektocht na het horen van Justin Evans, van Bonney Lake, Wash, die een vrij goede door de werkgever gesponsorde verzekering heeft, en die na zijn galblaasoperatie rekeningen kreeg voor ongeveer $ 50.000. Hem is gevraagd $6.104,64 te betalen, hoewel hij in het netwerk zat en zijn verzekering een eigen risico van $2.000 heeft.
Evans’ e-mail luidde:
“Op 11 januari onderging ik een spoedoperatie voor het verwijderen van mijn galblaas. Het ging buitengewoon goed en vanaf het moment dat ik de eerste hulp binnenliep tot het moment dat ik na de operatie naar buiten liep, duurde de operatie in totaal 13 uur. Ik begin nu de rekeningen te krijgen en het is belachelijk! Het ziekenhuisverblijf alleen al was meer dan 44.000 dollar, voor 13 uur! De verzekering en de aanpassingen lieten me meer dan $3.600 uit eigen zak voor het ziekenhuis. En dan heb ik het nog niet over de echografie, röntgen, chirurg & anesthesist en alle andere rekeningen die ik nog moet zien. Tot nu toe is het bijna $50.000 aan kosten. Ik kan niet begrijpen hoe 13 uur in het ziekenhuis meer kan kosten dan mijn maandelijkse hypotheek voor 4 jaar of dezelfde prijs als een volledig geladen BMW X5! … Ik begrijp gewoon niet waarom zo’n routineoperatie die 500.000 tot 700.000 keer per jaar wordt uitgevoerd, zoveel kan kosten.”
Evans, 35, is operations manager bij een machine- en fabricagezaak. Hij heeft een Premera Blue Cross-verzekering via zijn werk, en al zijn artsen, ziekenhuizen en anderen waren in netwerk – voor zover hij wist, totdat hij een rekening kreeg van een dienst van de spoedeisende hulp die buiten het netwerk viel.
Evans maakte een spreadsheet van de prijzen en vergoedingspercentages, die hieronder wordt weergegeven.
Eerst wat prijzen voor galblaasoperatie
We hebben een grote dataset met contant of zelfbetaalde prijzen voor grotere uitgaven, dus we zijn veel te weten gekomen over wat patiënten contant betalen voor zaken als galblaasoperatie. Om prijzen te vinden, moet je kijken onder galblaas en ook cholecystectomie, wat een ander woord is voor deze ingreep. (In deze dataset waren we gedwongen om zoveel mogelijk de oorspronkelijke nomenclatuur van de leverancier te gebruiken, wat het zoeken een beetje raadselachtig maakt.)
Bij het Surgery Center of Oklahoma, in Oklahoma City, is de prijs $ 5.865, all-inclusive. Dus Evans had zijn hele operatie kunnen krijgen voor minder dan zijn eigen bijdrage, en ook een retourticket van Seattle naar Oklahoma City, dat ongeveer $300 kost, zou hem ongeveer $6.165 hebben opgebracht – net iets meer dan wat hem wordt gevraagd te betalen – bovenop de door de verzekeringsmaatschappij opgegeven uitgave van $15.754,15.
De zelfbetaalde prijs voor een galblaasverwijdering in het Rochester General-ziekenhuis in Rochester, N.Y., is $6.260,91, zonder verdoving en doktersrekening. Hier is de algemene prijzenpagina van Rochester, uit het webarchief. (Update januari 2019: Het is niet langer actief op de site, omdat het is vervangen door deze prijspagina die voldoet aan de uitspraak dat ziekenhuizen prijzen moeten plaatsen vanaf 1 januari 2019 – deze prijslijst is over het algemeen veel minder verhelderend.)
Bij het Banner Baywood Medical Center in Mesa, Ariz., staat de prijs voor een laparoscopische galblaasverwijdering zonder complicaties vermeld als $ 64.189, maar de zelfbetaalde gereduceerde prijs stond vermeld van $ 9.608 tot $ 12.240. U kunt de prijslijsten hier downloaden voor Arizona en hier voor Colorado.
Een vriendin die in het metrogebied van New York woont, vertelde ons over haar galblaasoperatie waarbij de totale rekening $13.975,- bedroeg.21 – en de verzekeringsmaatschappij betaalde $7.752,57 en zij $1.111,52.
Ten slotte staat hieronder een screenshot van de website van zijn verzekeringsmaatschappij waarop wordt uitgelegd hoeveel een dergelijke ingreep volgens hen zou kosten. Ze schatten $ 17.936 voor zijn operatie in het Good Samaritan Hospital in Puyallup, Wash, en hij werd gefactureerd $ 44.487,10. (Ik vroeg het ziekenhuis wat hun zelfbetaaltarief was, en ze vertelden me dat hun zelfbetaaltarief hetzelfde is als het chargemastertarief. Ze zeiden echter dat ze onverzekerde patiënten ook “prompt pay-kortingen tot 40% bieden door hun hele rekening binnen 30 dagen na de eerste afrekening te betalen.”)
Wat heeft hem zoveel gekost?
Het ziekenhuis bracht $44.487,10 in rekening – vergeet de 10 cent niet! – waarvan zijn verzekeringsmaatschappij, Premera, $15.404,51 betaalde. Evans betaalde hiervoor $100, en hij wordt nu om nog eens $3.617 gevraagd. Dat is zijn 20%.
Voor de in-network chirurg betekent de prijs van $1.250 dat Evans een rekening krijgt van $946,91. (Zijn eigen risico is $2.000.) En hij moet nog eens $260,45 betalen voor de klinische behandeling van de chirurg, hoewel de arts in het netwerk zit. Een deel van de kosten van de anesthesist in het netwerk valt ook onder zijn eigen risico, voor $572,02.
Mount Rainier ER Physicians vraagt $646, waarvan niets door de verzekering wordt gedekt. (Ze zitten niet in zijn netwerk, maar het ziekenhuis wel). Hij zei dat hij niet wist dat ze buiten het netwerk vielen. We horen dit vaak: ziekenhuis binnen het netwerk, noodsituatie, artsen of anesthesisten buiten het netwerk (alsof van je wordt verwacht dat je, terwijl je op een brancard ligt te kronkelen van de pijn, vraagt: “Ik weet dat dit een ziekenhuis binnen het netwerk is, maar ik wil gewoon zeker weten: neem je mijn verzekering?”).
De rekeningen voor röntgenfoto’s, echografie en pathologie worden volledig gedekt door de verzekering.
Een nadere blik op de kosten
Met de in-network kosten, heeft Evans plan een in-network individueel eigen risico van $ 2.000, en een individueel in-network out-of-pocket maximum van $ 6.000. Zijn verzekering laat hem verantwoordelijk voor 20% van de spoedeisende hulp kosten, en 20% van een in-netwerk spoedeisende hulp faciliteit (met een $ 100 copay), kliniek en vele andere items.
Dus van de ziekenhuisrekening, bijvoorbeeld, schreef hij: “De verzekering dekte $ 15.404,51, dat is 80% van hun toegewezen bedrag voor de dienst, die $ 19.121,50 is. Mijn ER co-pay van $100 bracht dat terug tot $19.021,50. Mijn rekening voor de $3.617 is ruwweg mijn 20% deel van de medeverzekering, er was ongeveer een verschil van $200, maar dat was te veel betaald aan hun kant. De $ 25.365,59 die werd kwijtgescholden was het saldo dat de verzekering niet zou dekken en was in feite bekend als te veel in rekening gebracht.”
Evans e-mailde dat hij een telefoontje had ontvangen van Bethany Sexton, vice-president van de inkomstencyclus voor Multicare, de moedermaatschappij van Good Samaritan Hospital, verwijzend naar zijn chats met mij.
Evans uitte bij haar zijn bezwaren tegen wat hij beschouwde als een hoge rekening. “We bespraken de gevolgen van het niet betalen van het saldo en uiteindelijk aan het einde van de 4e factureringscyclus (120 dagen) zou het worden overgedragen aan incasso’s waarvan het mijn krediet zou kunnen beïnvloeden als de achterstand langer dan 60 dagen zou aanhouden bij het incassobedrijf.
Evans overwoog zijn rekening door een deskundige op discrepanties te laten nakijken en de rekening te betwisten, maar hij zag daarvan af omdat zijn verzekeringsmaatschappij hem vertelde dat zelfs als sommige kosten zouden worden verworpen, de verzekeraar die $19.121,50 hoogstwaarschijnlijk zou toestaan en zijn 20% ongewijzigd zou blijven. Toen hij klaagde dat het te veel leek, zei ze hem dat als het ziekenhuis de kosten zou verlagen, en in plaats daarvan zou aanrekenen wat het werkelijk kost, ze geld op tafel zouden laten liggen. Er is in wezen geen prikkel om de kosten te verlagen.
Nu wat betreft de kosten buiten het netwerk: Buiten-netwerk aanbieders kunnen de verzekeringsmaatschappij in rekening brengen wat ze willen. Nadat (of als) ze betaald worden, brengen ze het saldo in rekening bij de patiënt (dit heet ‘balance billing’). U kunt hiertegen in beroep gaan bij uw provider en uw verzekeraar, en Evans heeft dat ook gedaan. In sommige staten beschermt de wet de consument door deze praktijk te verbieden, door te eisen dat er borden worden opgehangen waarop staat dat providers buiten het netwerk werken in faciliteiten binnen het netwerk, enzovoort.
De Kaiser Family Foundation stelde deze tabel samen met alle wetten van de staten op dat gebied. In Washington is in-network balance billing niet toegestaan, maar out-of-network wel.
Wat kunt u onder deze omstandigheden doen?
In de eerste plaats staat u niet alleen. Uit een recent rapport van de Kaiser Family Foundation blijkt dat een op de drie Amerikanen problemen heeft met medische schulden. Velen van hen zijn verzekerd, maar hebben problemen zoals die van Evans.
“Het is niet omdat je een goede verzekering hebt dat je geen grote out-of-pocket kosten zult hebben. Neem de tijd om uw verzekeringsdekking te begrijpen en bevestig dat u met in-network providers werkt als dat u geld zal besparen,” zegt Gerri Detweiler, directeur van consumenteneducatie bij Credit.com. “En tenzij het een noodgeval is, moet u goed rondkijken! Zelfs met een verzekering kunnen de kosten die je uiteindelijk betaalt enorm variëren.”
Hier zijn enkele tips voor het omgaan met medische rekeningen.
Bewaar al je rekeningen. Als u geen gespecificeerde rekening krijgt, vraag er dan om. De rekening van de zorgverlener en de rekening van de verzekeringsmaatschappij moeten worden vergeleken op onregelmatigheden en fouten.
Ken uw verzekeringsplan. Evans was verbaasd toen hij ontdekte dat hij 20% van de spoedeisende hulp moest betalen. De taal van het plan kan erg verwarrend zijn. Als het niet duidelijk is, vraag het dan.
Als u denkt dat de rekening of de uitbetaling door de verzekeringsmaatschappij niet klopt, ga dan onmiddellijk schriftelijk in het proces-verbaal en betwist de rekening en de uitbetaling. De procedures hiervoor variëren, maar een aangetekende brief zorgt voor een papieren spoor.
Bewaar goed met wie u hebt gesproken en geschreven en wanneer. Bewaar de namen, telefoonnummers en andere identificerende factoren: “Mevrouw Smith, Premera klantenservice, 216-xxx-xxxx, toestel 1435.”
Analyseer de rekening. Sommige deskundigen zeggen dat 20% van de ziekenhuisrekeningen een identificeerbare fout bevat; anderen zeggen dat het aantal veel hoger ligt, in de buurt van 100%. Er zijn diensten die dit voor u kunnen doen; zij worden over het algemeen medische factuur advocaten genoemd. Als u deze weg inslaat, zorg er dan voor dat u weet waar u voor betaalt. Uw HR-afdeling kan hier een goede bron zijn.
Dus u moet betalen?
“Als de leverancier u toestaat om betalingen te doen, kan dat uw goedkoopste optie zijn, omdat de meesten geen rente in rekening brengen,” zegt Detweiler. “Bekijk de gespecificeerde rekening zorgvuldig en stel vragen over kosten waarvan je niet zeker weet of ze legitiem zijn. En wees niet bang om te onderhandelen. Als je met een forfaitair bedrag kunt komen – zelfs als dat betekent dat je het moet opladen – kun je misschien een aanzienlijk deel van de rekening kloppen.”
Detweiler voegt eraan toe dat zelfs als je betalingen doet, je rekening naar incasso’s kan worden gestuurd. “Dus doe die betalingen altijd op tijd en neem contact op met de provider als je te laat zult zijn. Houd uw kredietrapporten en scores in de gaten om ervoor te zorgen dat medische rekeningen niet zonder uw medeweten naar incasso’s zijn gestuurd.”
Het Consumer Financial Protection Bureau, een federaal agentschap, heeft enkele hulpmiddelen. Uw staatsverzekering departement, of uw procureur-generaal, of het Better Business Bureau, kan ook een middel zijn om in beroep te gaan.
Hier is een andere optie die werkte voor een persoon: Onze vrienden van de WBUR publieke radio in Boston schreven over een patiënt die een jaar lang in beroep ging tegen een rekening van $1,126 voor een 2-inch verband, zonder resultaat. De patiënt plaatste de link voor het verhaal op de Facebook-pagina van het ziekenhuis. De volgende dag ontving de patiënte een e-mail van het ziekenhuis waarin het zich verontschuldigde en haar een tegoed van $1.124 toekende.
(Update: Klik hier voor nog een van onze verhalen over hoeveel een galblaasverwijdering kost.)