Zijn de meeste biografieën van muzikanten echt “een mijn van nutteloze informatie”, de term die kunstcriticus David Lister gebruikte om de biografie van de virtuoze violiste Julia Fischer te beschrijven die in een concertprogramma was afgedrukt?
Dat is de conclusie van Anastasia Tsioulcas in haar stuk voor NPR, getiteld Why Can’t Artist Bios be Better? Hoewel het artikel zich in de eerste plaats richt op de wereld van de klassieke muziek, zijn veel van de lessen van toepassing op welk genre je ook uitvoert.
Hier volgt wat Tsioulcas te zeggen heeft over slechte biografieën van musici:
Voor mij is het niet alleen een kwestie van afgezaagde formuleringen of slechte grammatica, hoewel die problemen bestaan. Het is een grotere kwestie van opvatting en aanpak. Zelfs solisten en groepen die hun uiterste best doen om een baanbrekend artistiek imago uit te stralen, vervallen maar al te vaak in de stijlfiguren die Lister noemt. Hier volgt een typisch (en echt) voorbeeld van zo’n ensemble, een groep die veel innovatiever en ongebruikelijker is dan hun bio doet vermoeden:
- Alinea 1: Zes citaten waarin hun briljantheid wordt geprezen door belangrijke Amerikaanse critici, samengepropt en vervolgens licht geglazuurd met genoeg onderwerpen en werkwoorden om zinnen te vormen.
- Paragraaf 2: Een lijst van hun prijzen en internationale podia waar ze hebben gespeeld.
- Alinea 3: Een lange lijst van componisten die voor hen hebben geschreven (van wie de meesten nauwelijks bekend zijn, tenzij de lezer zelf ook componist of uitvoerend musicus is).
- Paragraaf 4: Een lijst van academische instellingen waarmee ze hebben samengewerkt.
- Paragraaf 5: Een lijst van andere uitvoerende kunstenaars met wie ze hebben gespeeld.
Snooze.
Zoals Lister opmerkt, moeten we ons er dan over verbazen, of onder de indruk zijn, dat talentvolle artiesten in prestigieuze zalen hebben opgetreden? Of dat ze hebben samengewerkt met andere topmensen? In plaats van deze eindeloze lijsten van locaties en namen te maken, waarom niet een paar zinnen in een bio besteden aan onderwerpen die boeiender zijn, menselijker, meer verbonden?
Het probleem identificeren is eenvoudig. Je bio is saai omdat…
- Je te veel opschept over je prestaties of andere artiesten met wie je hebt opgetreden
- Het is te lang, met te veel zinloze achtergrondverhalen; je besteedt te veel tijd aan het vertellen over je jeugd, je geboorteplaats of je familie, terwijl dat weinig met je muziek te maken heeft
- Je noemt overal namen
- Het richt zich te veel op theoretische of procesmatige aspecten van je muziek, en niet genoeg op de persoon of mensen achter de muziek
- Er is geen emotionele haak, geen drama, geen strijd, geen triomf
- Het creëert geen gevoel van urgentie bij de lezer (om ofwel de muziek te horen, of verdere details te lezen)
Maar hoe creëer je een gedenkwaardig verhaal rond je muziek? Iets dat tot de verbeelding spreekt van iedereen die het leest, ongeacht of ze van je muziek of genre houden?
Vier artikelen om je te helpen een beter artiestenverhaal te maken en te vertellen
1. Hoe je het “verhaal” van je band maakt en vertelt
2. Het maken van een verhaal voor je muziek dat fans en media niet zullen vergeten
3. Begin met de aanname dat de persoon die naar je muziek luistert, het gaat haten
5. De grondbeginselen van je artiesten bio