Hoe ‘verlies’ je je identiteit?
Het verliezen van je identiteit kan een langdurig proces zijn over een periode van maanden of jaren, maar kan ook plotseling gebeuren na een ingrijpende levensgebeurtenis of trauma. Verlies van identiteit kan volgen op allerlei veranderingen; veranderingen op de werkplek, verlies van baan of beroep, verlies van een rol die ons ooit bepaalde, als kind, als ouder, als echtgenoot. Dit laat een kloof achter, een afgrond, een lege ruimte. Een dergelijk verlies van identiteit kan resulteren in verhoogde niveaus van gegeneraliseerde angst, laag zelfbeeld, depressie, een verlies van zelfvertrouwen, sociale angst, isolatie, chronische eenzaamheid, die allemaal een bedreiging vormen voor ons vermogen om contact te maken met andere mensen.
Je kunt je identiteit ook verliezen door de geleidelijke versmelting in een relatie. Een gezonde relatie moet wederkerig zijn in het aanmoedigen en behouden van een individueel gevoel van eigenwaarde. Dat zou toch datgene moeten zijn wat partners in de eerste plaats tot elkaar aantrok? elfs in de meest gezonde relatie kunnen we wat identiteit verliezen, naarmate we ons aanpassen, ons gedrag aanpassen en onze partners steunen, en er kan wat verandering komen in onze mate van onafhankelijkheid, omdat er een kleine mate van co-afhankelijkheid kan ontstaan. In sommige relaties, met name die waarin sprake is van misbruik, kan dit echter duidelijker naar voren komen, met als gevolg dat de onafhankelijkheid vrijwel geheel verdwijnt, en dat je totaal niet meer weet wie je bent.
Wanneer we onze identiteit en ons gevoel van eigenwaarde verliezen, zullen we ons gevoel van eigenwaarde waarschijnlijk bij anderen gaan zoeken. Het wordt opeens heel belangrijk hoe anderen ons zien, want ons gevoel van waarde en eigenwaarde, ons gevoel van zelfvertrouwen, is afhankelijk van externe factoren zoals ons uiterlijk, succes, status, geld en zelfs roem. Als gevolg daarvan zoeken we geruststelling en lof van anderen om ons goed te voelen over onszelf – maar in werkelijkheid hangt ons emotionele welzijn af van hoe we ons voelen over onszelf.
Ons gevoel van eigenwaarde – onze ‘identiteit’ – zou niet moeten komen van wat anderen over ons denken, hoe we eruit zien of hoe we ons gedragen, maar toch maken we ons zorgen dat we door anderen worden beoordeeld of gemeten (en niet aan hun eisen voldoen), en dus zetten we een act op, een façade, een masker. We doen het allemaal wel eens – ons voordoen als ‘het beste zelf’, terwijl we ons van binnen heel anders voelen dan de echte ‘ik’ die eronder schuilgaat, maar als dit de hele tijd gebeurt, kan dit een probleem zijn.
Deze afhankelijkheid van externe bevestiging voorkomt dat de echte ‘jij’ naar buiten komt, en heeft gevolgen voor persoonlijke groei en de kans op geluk. Een laag gevoel van eigenwaarde kan samenhangen met problemen uit het verleden, met verwaarlozing in de kindertijd en door de ouders, met misbruik en trauma’s, met pesten in de kindertijd, en dit bepaalt vaak hoe we onszelf zien en vervolgens hoe we met anderen omgaan.
Deze gevoelens kunnen opnieuw worden aangewakkerd door ingrijpende levensgebeurtenissen of een verandering in levensomstandigheden. Er kan een verlangen zijn naar sociale acceptatie en geruststelling door anderen; om opgemerkt te worden, om geliefd te zijn, om gewild en nodig te zijn, om voor te zorgen. Als je een laag gevoel van eigenwaarde hebt, vind je jezelf misschien niet zo aardig, en is er een tendens om je eigenwaarde te zoeken bij externe bronnen en relaties die steeds belangrijker en soms ongezonder worden, om ons gelukkig te maken.
Therapie, counseling en het herontdekken van je identiteit
De belangrijkste relatie die je ooit zult hebben, is die met jezelf. Je emotionele welzijn hangt af van hoe je over jezelf denkt, als gevolg van de relatie die je met jezelf hebt.
Bewustzijn dat je je identiteit bent ‘kwijtgeraakt’ is een van de eerste stappen om die weer terug te vinden. Psychotherapie en counseling kunnen je helpen om de vraag “wie ben ik?” te beantwoorden. Door middel van therapie en counseling heb je de mogelijkheid om te onderzoeken wie je bent, wat jou tot ‘jou’ heeft gemaakt, je eigen kwaliteiten en eigenschappen te definiëren, en niet langer te vertrouwen op de externe bevestiging van anderen. Dit kan je helpen om de etiketten die je om je nek hebt gehangen kwijt te raken, je streven naar externe erkenning een halt toe te roepen en je ware identiteit te vinden.
Wil de echte ‘jij’ alsjeblieft opstaan.