Volgens Ted Bundy had hij een onbewogen jeugd. Zijn vrienden en familie bevestigden deze bewering vaak. Maar als we beter kijken, zien we dat hij een sociaal onhandig kind was, dat soms de grenzen van fatsoen, moraal en legaliteit overschreed. Hoewel het verdachte gedrag van een jonge Bundy is gezien bij anderen die niet overgingen tot verkrachting en moord op talloze slachtoffers, biedt zijn jeugd een aantal aanwijzingen over hoe hij een seriemoordenaar werd.
Bundy dacht aanvankelijk dat zijn moeder zijn zus was
Bundy werd geboren in een tehuis voor ongehuwde moeders in Burlington, Vermont, op 24 november 1946. Hij bleef daar twee maanden na zijn geboorte. Zijn moeder, Eleanor Louise Cowell, bekend als Louise, overwoog haar baby ter adoptie aan te bieden, maar haar vader, Sam Cowell, wilde blijkbaar dat de baby zich bij de familie in Philadelphia zou voegen. Daar begon Bundy, toen bekend als Theodore Cowell, zijn leven met de gedachte dat Louise zijn zus was en niet zijn moeder. In The Stranger Beside Me schrijft Ann Rule echter dat Bundy haar had verteld dat hij de leugen had doorzien: “Misschien kwam ik er gewoon achter dat er geen twintig jaar verschil in leeftijd kon zijn tussen een broer en een zus, en dat Louise altijd voor me zorgde. Ik ben gewoon opgegroeid met de wetenschap dat zij echt mijn moeder was.”
Op het eerste gezicht waren de Cowells een normaal gezin. Maar Bundy’s grootmoeder leed aan depressie en agorafobie, en zijn grootvader werd beschreven als de eigenaar van een razend temperament. Zijn gewelddaden raakten iedereen, van katten en honden tot werknemers en familieleden (sommige Bundy-deskundigen hebben getheoretiseerd dat hij het gevolg was van de verkrachting van Louise door haar vader, hoewel ze zei dat ze verleid en in de steek gelaten was door een oorlogsveteraan). Bundy kan lichamelijk of psychisch mishandeld zijn door zijn grootvader, ondanks dat hij later volhield dat de twee een goede relatie hadden.
Bundy’s gedrag kan verontrustend zijn. Op zijn minst één keer werd zijn tante wakker en vond haar peuterneefje messen in de buurt van haar slapende lichaam. Later zei ze tegen Vanity Fair: “Ik weet nog dat ik op dat moment dacht dat ik de enige was die het vreemd vond. Niemand deed iets.” In hetzelfde Vanity Fair artikel geeft Dr. Dorothy Lewis, een ervaren psychiater, haar mening dat dergelijke acties “alleen voorkomen bij zeer ernstig getraumatiseerde kinderen die of zelf het slachtoffer zijn geweest van buitengewoon misbruik of die getuige zijn geweest van extreem geweld onder familieleden.”
READ MORE: How Ted Bundy’s Education Facilitated His Career as a Serial Killer
Hij kon niet opschieten met zijn stiefvader en zou zich gaan gedragen
Toen Bundy drie jaar oud was, verlieten hij en Louise Philadelphia voor Tacoma, Washington. Om niet de aandacht te vestigen op de illegitimiteit van haar zoon, gaf Louise Bundy voor de verhuizing de achternaam Nelson. Maar de verhuizing was nog steeds verontrustend voor de jongen. Hij miste Philadelphia en gaf aanvankelijk niet om het gebied rond Seattle. En hij raakte nog meer van streek toen zijn moeder Johnnie Bundy ontmoette, een kok uit het legerziekenhuis.
Louise en Johnnie trouwden in 1951. Jaloers op de nieuwe relatie van zijn moeder, kreeg Bundy een opzettelijke woedeaanval bij Sears, waarbij hij in zijn broek plaste als onderdeel van de vertoning. Dit weerhield Louises nieuwe echtgenoot er niet van haar zoon te adopteren en hem de naam te geven die jaren later berucht zou worden.
De relatie tussen Bundy en zijn stiefvader was altijd gespannen. Bundy was materialistisch en wilde dure kleren en bezittingen die zijn stiefvader niet kon kopen. Bundy fantaseerde over adoptie door de populaire westernsterren Roy Rogers en Dale Evans, omdat zij hem de dingen konden geven die hij wilde. Toen Bundy ouder werd, minachtte hij het intellect van zijn stiefvader. Vrienden zagen hoe hij zijn stiefvader provoceerde, die Bundy soms uit frustratie sloeg.
Bundy nam het zijn moeder kwalijk dat hij ‘buitenechtelijk’ was
Er waren minder oppervlakkige spanningen tussen Bundy en zijn moeder, die er altijd voor zorgde dat hij lichamelijk werd verzorgd. Maar ze kreeg nog vier kinderen, dus haar aandacht was verdeeld. Na Bundy’s gevangenneming uitte hij het gevoel niet geliefd te zijn, hoewel hij wel waardeerde dat Louise “alle rekeningen had betaald”. En Bundy’s illegitimiteit was een ander pijnpunt in hun relatie.
Er zijn verschillende versies van hoe Bundy de waarheid over zijn geboorte te weten is gekomen. Volgens een psycholoog die Bundy interviewde, vond hij als tiener zijn geboorteakte en zag hij dat de ruimte voor “Vader” was gemarkeerd als “Onbekend”. In een ander verhaal, gedeeld door Bundy’s vriendin in het boek Phantom Prince, werd een pre-tiener Bundy geplaagd door een neef over zijn onwettigheid. Toen Bundy protesteerde, gebruikte de neef zijn geboorteakte om de waarheid te bewijzen. Bundy’s vriendin vertelde dat Bundy het Louise daarna kwalijk nam, omdat hij zich vernederd voelde.
Een vriend herinnerde zich dat hij Bundy probeerde gerust te stellen dat zijn illegitimiteit er niet toe deed. Maar een verbitterde Bundy liet zich niet troosten en zei tegen hem: “Nou, jij bent geen bastaard.”
READ MORE: Meet Elizabeth Kloepfer, Ted Bundy’s Former Girlfriend
He didn’t fit in with his classmates
Als kind miste Bundy de sociale gratie die hij later zou gebruiken om mensen te charmeren te geloven dat hij onmogelijk een moordenaar kon zijn. In Conversations with a Killer: The Ted Bundy Tapes, vertelt Sandi Holt, die met Bundy opgroeide, dat hij werd gepest omdat hij een spraakgebrek had en dat hij zijn mede-scouts niet kon bijhouden.
Hoewel Bundy geen slechte atleet was, kwam hij niet in het basketbal- of honkbalteam van zijn school, een mislukking waar hij moeilijk mee om kon gaan. Op de middelbare school was hij een eenling die maar één keer uitging. Later verklaarde hij: “Het was niet dat ik vrouwen niet mocht of bang voor ze was, het was gewoon dat ik geen idee had wat ik met ze aan moest.”
Bundy ging beter om met academici dan met andere situaties. Tijdens een interview in de gevangenis in Florida zei hij: “Je prestaties in de klas worden gemeten aan de hand van andere regels dan wanneer iedereen zich in kleine groepjes in de gang afspeelt. Hij deed het goed genoeg op school, maar haalde nooit de top van de klas.
Bundy’s jeugd kende ook veel momenten van normaliteit. Hij had een paar goede vrienden en deed baantjes als krantenbezorger en grasmaaier. Hij ging met zijn ouders naar de kerk en werd vice-voorzitter van de Methodist Youth Fellowship. Opmerkelijk voor een toekomstige moordenaar was dat hij het leven redde van het nichtje van een vriend toen ze dreigde te verdrinken.
De jonge Bundy had gewelddadige neigingen en begon de wet te overtreden
Het gedrag van Bundy’s jeugd ging soms verder dan sociale onhandigheid. Een medescout herinnerde zich dat Bundy hem eens van achteren met een stok op het hoofd sloeg. In Conversations with a Killer, zei Holt dat Bundy “graag mensen bang maakte.” Ze vertelde over zijn voorliefde om gaten in de grond te graven, er palen in te steken en ze dan te bedekken met vegetatie. Tenminste één meisje viel erin en bezeerde haar been in zo’n “tijgerval”.
Bundy genoot van pulpy detective fictie verhalen met gore beelden van verkrachting en moord. Misschien keek hij al naar porno lang voordat hij een tiener was, want het is mogelijk dat hij toegang kreeg tot de collectie van zijn grootvader toen hij in Philadelphia woonde. Bundy masturbeerde soms in kasten op zijn middelbare school, waarbij hij werd overgoten met water als zijn klasgenoten hem betrapten.
Een jonge Bundy begon ook de wet te overtreden. Hij was een goede skiër en stal onder meer skimateriaal dat hij graag wilde hebben, maar niet kon betalen. Bovendien vervalste hij lifttickets om gratis de piste op te kunnen. Als tiener deed hij een poging tot autodiefstal (hij kreeg een waarschuwing als straf). Het meest verontrustende is dat Bundy een “gluurder” werd die vreemden bespiedde (dit soort voyeurisme is een veelvoorkomende voorloper van seksueel geweld).
Bundy heeft mogelijk zijn eerste slachtoffer vermoord toen hij 14 was
Bundy’s eerste bekende slachtoffer werd in 1974 vermoord, maar hij wordt verdacht van eerdere moorden. Een mogelijk Bundy-slachtoffer was de achtjarige Ann Marie Burr, die midden in de nacht van 31 augustus 1961 uit haar huis in Tacoma verdween. In die tijd woonde de 14-jarige Bundy een paar kilometer van het huis van de Burr’s vandaan. Mogelijk bespioneerde hij die nacht de huizen van mensen en zag hij een kans die hij niet voorbij kon laten gaan.
Een van de weinige sporen in het huis van de Burr’s was een open raam, een voetafdruk en een voordeur die niet op slot was. Ann Marie’s ouders en zus waren in het huis toen ze verdween – zo zijn ook enkele van Bundy’s bevestigde slachtoffers ontvoerd terwijl anderen in de buurt waren. Ann Marie’s moeder achtte het waarschijnlijk dat haar dochter haar ontvoerder had gekend; Bundy kan Ann Marie hebben ontmoet tijdens zijn krantenwijk of tijdens een bezoek aan een oom die in de buurt woonde.
Bundy ontkende dat hij verantwoordelijk was voor Ann Marie’s verdwijning, ook toen Ann Marie’s moeder hem schreef met de vraag om de zaak af te sluiten voor zijn executie (die plaatsvond op 24 januari 1989). Maar Bundy, die had laten doorschemeren dat er meer slachtoffers waren dan hij officieel in verband had gebracht, zou terughoudend kunnen zijn geweest om een misdaad toe te geven die plaatsvond toen hij nog bij zijn gezin woonde. In 2011 bevatte het bestaande bewijsmateriaal niet genoeg amplificeerbaar DNA om te worden vergeleken met Bundy’s DNA-profiel. Het blijft mogelijk dat zijn moorddadige daden dateren uit zijn kindertijd.