Robin, een mede Snagajob-lid, deelt het volgende:
“Ik heb op verschillende sollicitaties gesolliciteerd en ik heb gesprekken gekregen. Alle sollicitaties vragen naar veroordelingen voor misdrijven en misdemeanors. Ik heb momenteel een misdemeanor uit 2008 en ik heb altijd bekend het. Tijdens de interviews doen ze alsof ze mijn antwoord niet gezien hebben en als het onderwerp ter sprake komt, is het interview voorbij. Dus probeerde ik een andere aanpak en begon met het bekendmaken van het feit dat ik er een heb en een kopie van mijn antecedentenonderzoek. Ik bied hen aan een kopie te geven en zeg dat ik beschikbaar ben om er openlijk over te praten tijdens een gesprek. Sinds ik die aanpak heb geprobeerd, geen interviews. De veroordeling is een aanklacht wegens mishandeling, waarvan ik weet dat het een misdrijf is van persoon tot persoon en dat er zwaar op wordt neergekeken, maar de mijne is van een gevecht met mijn jongere zus. Mijn vraag is: Zal iemand me ooit aannemen? Als het een ander misdrijf of een misdrijf was, zou ik werken.”
Dit is een moeilijke situatie, die helaas door anderen wordt gedeeld. Het korte antwoord? Ja, iemand zal je aannemen.
Laten we er eens dieper op ingaan, en kijken of we wat meer advies kunnen geven over hoe je het gladde pad kunt bewandelen dat het bespreken van eerdere veroordelingen met potentiële werkgevers is.
Begrijpen van de basis
Er zijn genoeg banen voor mensen met een strafblad, en dat zijn ze dan ook: banen. Je hoeft geen Google-zoekopdracht te starten met “banen voor misdadigers” of een diepgaand onderzoek in te stellen naar bedrijven die misdadigers in dienst nemen.
In plaats daarvan moet je de tijd nemen om de basisprincipes van dit soort banen te begrijpen, en ook hoe je jezelf moet gedragen tijdens sollicitaties en sollicitatiegesprekken.
Eerst de harde realiteit: Er zijn bedrijven die geen ex-gedetineerden in dienst nemen. Er zijn ook bedrijven die geen vastomlijnd beleid voeren, maar veroordelingen als makkelijke afschrijvingen beschouwen.
Toch is er hoop. En veel ook. Een gezamenlijke studie van de Society for Human Resource Management en het Charles Koch Institute heeft een aantal positieve gegevens opgeleverd.
Ruwweg tweederde van de ondervraagde HR-professionals beweerde dat hun bedrijven ervaring hadden met het aannemen van mensen met een strafblad. Bovendien beweerden deze professionals dat de kwaliteit van de aanwerving van ex-gevangenen gelijk of zelfs beter was dan die van mensen zonder strafblad. Een groot deel van de werknemers was het er ook mee eens dat zij open zouden staan voor het werken met ex-gevangenen.
Alle goede dingen die wijzen op volop kansen op de arbeidsmarkt.
Weleens gehoord van de uitdrukking “het script omdraaien?” Dat is wat je wilt doen als je een veroordeling uit het verleden aanpakt. Het is gebeurd. Dat kun je niet ontkennen (en het zal ook niet productief zijn), dus het beste wat je kunt doen is het onder ogen zien…
…en het script omdraaien.
De meeste bedrijven eisen dat je je veroordelingen uit het verleden vermeldt bij een sollicitatie. Als ze dat niet doen, kun je er bijna zeker van zijn dat er een antecedentenonderzoek wordt gedaan als je in aanmerking komt. Als je niet eerlijk bent over je strafrechtelijke verleden, kan dat je duur komen te staan.
Dit gezegd hebbende, beantwoord alleen wat je gevraagd wordt. Als de vraag op de sollicitatie gaat over misdrijven en u hebt een overtreding begaan, antwoord dan “Nee.” Daar is niets mis mee. Het is de waarheid, de hele waarheid en niets dan de waarheid.
Look, we snappen het. Solliciteren is al een zenuwslopend proces. Voeg deze taak toe aan de mix en het proces kan overweldigend aanvoelen. Maar weet dit. Liegen over een veroordeling in het verleden zal. Niet. Helpen. U.
Een werkgever kan op elk moment een antecedentenonderzoek doen. Als het niet wordt gedaan voordat je wordt aangenomen, wat als het ergens in de toekomst wordt gedaan? Als dat zo is, zeg dan maar dag tegen je baan. Je hebt gelogen op je sollicitatie, en meer dan waarschijnlijk, loop je de deur uit met je persoonlijke bezittingen in een doos.
Hetzelfde geldt voor een sollicitatiegesprek. Stel dat je hebt gelogen op je sollicitatie, maar je probeert het persoonlijk uit te leggen. Dat gaat niet werken… je hebt al bewezen dat je oneerlijk bent. De werkgever weet het, en de kans is groot dat je niet wordt teruggebeld.
Ben eerlijk, vertel wat je moet vertellen op een sollicitatie, en wacht op de resultaten. De basis.
Flipping the script
Hiermee bedoelen we het omdraaien van het script – zet die herinnering die je graag wilt vergeten om in iets positiefs. Beter nog, laat dit aan je potentiële werkgever zien. Degenen die je een kans willen geven, proberen je niet te straffen of je een slechte periode in je leven te laten herbeleven. Maar ze willen wel zien hoe je bent gegroeid uit zo’n niet-zo-goede ervaring.
Laat het ze zien.
Als je een gesprek scoort en het onderwerp komt ter sprake (bijna gegarandeerd dat het ter sprake komt), zijn er drie gerelateerde vragen die je jezelf moet stellen en beantwoorden voor je werkgever.
Wat is er gebeurd?
Houd het kort. Je wilt de werkgever niet in het ongewisse laten of overkomen alsof je iets verbergt, maar je hoeft ook niet alles te vertellen. Geef de werkgever de details die hij moet weten om de situatie te begrijpen.
Werkgevers willen weten of je al dan niet verantwoordelijkheid hebt genomen voor wat er is gebeurd. Dat komt door de manier waarop je je verhaal vertelt. Als je je schouders ophaalt over wat er is gebeurd of doet alsof het niet meer dan een ongemakje voor je was, zal een werkgever snel op de uitwerpknop drukken.
Als u in de gevangenis hebt gezeten, wat heeft u dan gedaan?
Heeft uw vergrijp tot gevangenisstraf geleid? Zo ja, wat deed u toen u in de gevangenis zat? Dit is erg belangrijk om te vermelden, omdat het kan laten zien hoe u van de ervaring bent gegroeid. Als je lessen hebt gevolgd of hebt deelgenomen aan verschillende ontwikkelingsprogramma’s terwijl je in de gevangenis zat, moet je dit zeker met de werkgever delen.
Als je niet naar de gevangenis bent geweest, is dit nog steeds relevant. Wat heb je gedaan om jezelf te verbeteren en van de situatie te leren? Heb je vrijwilligerswerk gedaan in de gemeenschap? Heb je ontwikkelingscursussen gevolgd die verband hielden met je specifieke incident? Werkgevers willen zien dat je de kans hebt aangegrepen om het beste te maken van een slechte situatie.
Wat doe je nu?
Zeker als het incident jaren geleden plaatsvond, is het belangrijk om te vertellen wat je nu doet. Doet u nog steeds vrijwilligerswerk in de gemeenschap? Bevordert u uw opleiding? Bij welke positieve activiteiten bent u op dit moment betrokken?
Het idee hierachter is simpel: Heb je echt geleerd van je fout en ben je verder gegaan met je leven op een manier waarbij de geschiedenis zich niet zal herhalen? Aan jou de taak om jezelf zo uit te leggen dat je duidelijk laat zien dat één fout niet bepaalt wie je bent.
Het script omdraaien is belangrijk, en vergt enig denkwerk vooraf. Als je kunt, is het handig om een antwoord te plannen voor je gesprek. Je weet dat de vraag toch wel zal komen, dus waarom zou je je niet zo goed mogelijk voorbereiden?
Het hoeft niet geforceerd aan te voelen… gewoon opzettelijk. Wat is er gebeurd, wat is er uit voortgekomen en hoe je een nieuwe weg bent ingeslagen. Doe dat, en je zult in een betere positie zijn voor de werkgelegenheid.
terugkomend op Robin’s dilemma
Laten we teruggaan naar Robin’s dilemma en wat meer bruikbaar advies geven.
Robin, hopelijk is wat we tot nu toe hebben besproken nuttig geweest. Er is echter nog een laatste ding dat je kunt doen: blijf bij wat je weet.
Dat is een goed advies voor iedereen die zich in deze unieke situatie bevindt. Als iets werkt, blijf er dan bij. In Robins geval lijkt het misschien alsof niets werkt. Maar ze kreeg nog steeds interviews door de waarheid naar buiten te brengen.
Het achterhouden van een antecedentenonderzoek voelt misschien als een goede zet, maar in werkelijkheid geeft het de werkgever een hoop te lezen. Het is beter om geduldig te zijn en, als het gesprek dan toch komt, zelfverzekerd naar binnen te lopen en je ingestudeerde verhaal te houden.
De resultaten zouden je nog wel eens kunnen verrassen.
Wij zijn er om je te helpen
Bedenk dat er genoeg banen zijn voor criminelen omdat er genoeg werkgevers zijn die bereid zijn naar mensen te luisteren. En dat is wat je moet vinden, een werkgever die bereid is naar je verhaal te luisteren – iemand die begrijpt wat je hebt gedaan om vooruit te komen, en hoe je een negatieve ervaring hebt omgezet in een positieve levensles.