John Waters films: 12 beste films gerangschikt van slechtste naar beste

Baltimore inwoner John Waters is filmdom’s potlood-mustached titan van afval die een leven lang heeft gedumpt in een vat van slechte smaak, sleaze, kinky gross-outs, over-the-top camp, maudlin melodramatiek, zieke grappen, taboe seksualiteit, vulgariteit en bizarre persoonlijkheden. Hij heeft tenminste een fantastisch gevoel voor humor. De regisseur, die op 22 april 74 jaar wordt, is een student aan de filmschool van New York die in plaats daarvan een geleerde werd van transgressieve, enveloppe-verwijderende cinema, beïnvloed door de regisseurs van Herschell Gordon Lewis, Federico Fellini, William Castle, Douglas Sirk en Ingmar Bergman. In een vroeg stadium stelde Waters een gezelschap samen van spelers uit Baltimore, die hij de Dreamlanders noemde, waaronder Mink Stole en Edith Massey.

Maar Waters zou zijn ware muze en favoriete hoofdrolspeelster vinden in zijn jeugdvriend, Glenn Milstead, een drag queen wiens alter-ego bekend stond als Divine. Toen Milstead in 1988 op 42-jarige leeftijd stierf aan een vergroot hart, werd Waters’ productie meer mainstream, met bekende acteurs als Johnny Depp en Kathleen Turner in zijn films. Maar zonder de aanwezigheid van Divine verloor Waters iets van zijn outsider-kantje. De laatste film die hij regisseerde was “A Dirty Shame” uit 2004, die een NC-17 rating kreeg. In 2008 probeerde hij een kerstfilm voor kinderen te maken, “Fruitcake”, maar het bedrijf dat de film financierde ging failliet.

Hij heeft nog andere creatieve uitlaatkleppen, zoals op foto’s gebaseerde kunst en installaties met een gevoel voor humor. Waters toert ook met zijn jaarlijkse kerstshow die in 1996 begon. Een van zijn meer eigenzinnige uitlaatkleppen was toen hij in 2012 op een cross-country liftreis ging, en schreef over zijn ontmoetingen in zijn boek uit 2014, “Carsick.” Waters acteert ook, meest recentelijk speelde hij een van zijn idolen, gimmicky B-film koning William Castle, in TV’s “Feud.” Ter ere van deze unieke auteur is hier een ranglijst van al zijn 12 films, gerangschikt van slechtst naar best, inclusief “Pink Flamingos”, “Hairspray”, “Cry-Baby” en “Serial Mom.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *