2001-2009: Vroeg werk en doorbraakEdit
Chatwin begon zijn carrière in 2001, op 19-jarige leeftijd, met als filmdebuut de muzikale komedie Josie and the Pussycats. Kort daarna speelde hij de hoofdrol als John Spencer in de tweedelige miniserie Christy, Choices of the Heart. Chatwin maakte gastoptredens in een aantal televisieseries zoals Smallville, Mysterious Ways, Night Visions, Just Cause, Glory Days, Beyond Belief: Fact or Fiction en Taken, en speelde ook de hoofdrol in de televisiefilm The Incredible Mrs. Ritchie (2003). Vervolgens had Chatwin bijrollen in twee onsuccesvolle films, Taking Lives en Superbabies: Baby Geniuses 2, waarvan de laatste ook vaak wordt beschouwd als een van de slechtste films aller tijden. In 2004 kreeg Chatwin erkenning voor zijn rol als Tyler McKay in de miniserie Traffic, en nam hij een bijrol op zich tegenover Kate Mara in The WB pilot Prodigy, over een jong meisje, gespeeld door Mara, dat haar muziektalent verbergt voor haar familie, die druk bezig is hun aandacht te richten op haar jongere broertje prodigy.
Verder werd hij uit een aantal jonge acteurs gekozen om Tom Cruise’s rebelse puberzoon te spelen in de buitenaardse invasiefilm War of the Worlds (2005), geregisseerd door Steven Spielberg, gebaseerd op de roman uit 1898 van H. G. Wells. De film was een commercieel succes en kreeg over het algemeen gunstige kritieken. Mick LaSalle van de San Francisco Chronicle vond de film “minutieus gedetailleerd en vakkundig gefotografeerd”, terwijl Roger Ebert niet erg onder de indruk was en de film “een grote, lompe film met een aantal sensationele bezienswaardigheden, maar zonder het enthousiasme en de vreugdevolle energie die we van Steven Spielberg verwachten” noemde. Ebert vond ook dat de menselijke karakters “eendimensionaal” waren. Chatwin’s optreden in War of the Worlds leverde hem de ‘Doorbraak van het Jaar’ prijs op van Hollywood Life Magazine. In 2005 speelde Chatwin ook de rol van tiener-drugsdealer Billy Peck in de zwarte komedie The Chumscrubber, naast Camilla Belle en Jamie Bell. Arie Posin’s regiedebuut over een groep oppervlakkige ouders en jonge volwassenen die leven in een schijnbaar perfect suburbia, ging in première op het Sundance Film Festival, maar kreeg een gemengde tot negatieve reactie; schrijvend voor Rolling Stone, bekritiseerde Peter Travers de film als zijnde “een ontstellend onhandige en domme kijk op drugs, kidnapping en zelfmoord in suburbia”. Hoewel Keith Phipps van The A.V. Club Posin’s technische regie en de cast prees, schreef hij dat de film nog steeds “plat op zijn gezicht” viel. Later dat jaar speelde Chatwin de getroebleerde homoseksuele zoon van Kevin Nealon’s personage in de Showtime serie Weeds, alleen te zien in de pilot aflevering en de finale van de serie.
Het jaar daarop had Chatwin een gastrol als de undercover agent Eddie Colburn in de ABC dramaserie Lost. Rond dezelfde tijd was hij verbonden aan de hoofdrol en de productie van een verfilming van Michael Turner’s roman The Pornographer’s Poem (1999), die zou worden geregisseerd door Jeremiah S. Chechik. Later in 2006, maakte Chatwin zijn off-Broadway debuut in Roberto Aguirre-Sacasa’s toneelstuk Dark Matters in het Rattlestick Playwrights Theater. Het verhaal, geregisseerd door Trip Cullman, draait om de disfunctionele familie Cleary, waarvan de grenzen nog verder worden verlegd wanneer de moeder vermist raakt en plotseling weer opduikt, pratend over vreemde visioenen en buitenaards leven. Hij speelde de hoofdrol als Jeremy, de excentrieke, maar intelligente 16-jarige zoon van Michael (Reed Birney) en Bridget (Elizabeth Marvel). Het stuk liep van 10 november tot 22 december.
In 2007 kreeg Chatwin zijn eerste hoofdrol in The Invisible, een remake van de Zweedse film Den Osynlige. De door David S. Goyer geregisseerde thriller draait om de middelbare scholier Nick Powell, die bruut wordt geslagen en in een tussentijdse toestand wordt achtergelaten. Chatwin vond het script goed omdat “het gaat over al deze polaire tegenstellingen – leven en dood, liefde en haat – en ook over het idee dat wanneer je denkt dat iets zwart of wit is, je er plots achter kan komen dat er grijs aan zit”. De film werd uiteindelijk een commerciële en kritische mislukking; filmcriticus John Campea merkte complexiteit en een “subtiele kracht” op in Chatwin’s prestatie, en voegde eraan toe, “niets ging ooit echt over de top, noch kwam hij ooit geforceerd over”, maar bekritiseerde de film in het algemeen voor zijn “gebrek aan diepte” en “dramatische spanning”. Datzelfde jaar keerde hij terug naar het toneel om te acteren in Elizabeth Meriwether’s The Mistakes Madeline Made in het Dairy Arts Center in Boulder, Colorado. Het verhaal, geregisseerd door Jamie Wollrab, draait om een jonge vrouw, Edna (Shannon Woodward), die ablutofobie begint te ontwikkelen, een angst om in bad te gaan. Chatwin speelt Wilson, de collega van de protagonist, “met veel nerveuze energie, en genereert lachsalvo’s onderweg” volgens een criticus.
Volgende, Chatwin werd gecast in Middle of Nowhere (2008), een coming-of-age drama geregisseerd door John Stockwell, met ook Anton Yelchin en Eva Amurri in de hoofdrollen. De onafhankelijke film beleefde de wereldpremière op het Toronto International Film Festival, gevolgd door een straight-to-DVD release twee jaar later. In 2009 vertolkte Chatwin Goku in Dragonball Evolution, de eerste verfilming van de populaire Japanse Dragon Ball manga van Akira Toriyama. Hij beschreef de rol als de meest fysiek veeleisende die hij ooit had gespeeld, omdat hij moest trainen in martial arts en een streng dieet moest volgen zonder suiker en koolhydraten. Dragonball Evolution werd kritisch bekeken bij de release. Rob Humanick van Slant Magazine vond dat de filmmakers “geen moeite deden om een filmische context te creëren waarin zijn mythologie kan functioneren”, terwijl Ross Miller van Screen Rant, de film beschreef als een “slecht geschreven film met afschuwelijke dialogen, matige actie en een gevoel voor plezier dat nergens te vinden is”. Miller vond ook dat Chatwin “compleet verkeerd gecast” was als Goku. Hij zou zijn rol hernemen in twee vervolgen, maar na de slechte box office prestaties van de film, werden alle plannen voor een potentiële franchise geannuleerd. In hetzelfde jaar, werkte Chatwin opnieuw samen met Jamie Wollrab voor Adam Rapp’s drie-persoons toneelstuk Red Light Winter in het Dairy Arts Center, tijdens het Boulder International Fringe Festival. John Markland regisseerde het verhaal over twee vrienden, Matt (Wollrab) en Davis (Chatwin), die verstrikt raken in een vreemde driehoeksverhouding met Christina (Anna Rose Hopkins), een jonge prostituee die ze in Amsterdam tegenkomen.
2010-heden: Televisie en films balansEdit
Shameless en televisiewerkEdit
In december 2009 was Chatwin de Showtime pilot Shameless aan het filmen, een bewerking van Paul Abbott’s Britse serie, met in de hoofdrollen William H. Macy en Emmy Rossum (met wie hij ook de hoofdrol speelde in Dragonball Evolution uit 2009). In de lente van 2010 gaf het netwerk groen licht voor de show met een order van 12 afleveringen. Gedurende drie jaar was hij een vaste gast in de serie, en speelde hij Jimmy Lishman / Steve Wilton, Rossum’s love interest, een autodief die verbergt dat hij uit een rijke familie komt. Chatwin keerde terug in de finale van het vierde seizoen, en verscheen in het vijfde seizoen als speciale gastster in de 6e en 7e aflevering. De serie kreeg overwegend positieve kritieken. Chatwin werd gecomplimenteerd voor het brengen van “de juiste vibe van scruffy vastberadenheid” in zijn rol, en deed “een uitstekende job met het spelen van een personage waar je van week tot week van kan houden of het kan haten”. Hij werd ook geprezen voor zijn “zeer intense en intieme chemie” met Rossum, een feit dat hij ook erkende: “We hebben een chemie die ik nog nooit met een actrice heb gehad, het soort dat je niet kunt creëren, je kunt het niet kopen. Het is gewoon… we hebben iets dat niet met woorden te beschrijven is. Tijdens een interview, gevraagd naar een van de meest controversiële aspecten van de show, het veelvuldige gebruik van seks en naaktheid, zei Chatwin:
Een van de dingen die me in de eerste plaats tot het project aantrokken, was dat ik voorbij mijn eigen psychologische barrières kwam om naakt voor mensen te staan. Dat hebben we allemaal. We zijn allemaal bang… Ik denk dat we uit zo’n calvinistisch, religieus, onderdrukkingstijdperk komen, en ik denk dat er veel te zeggen valt voor het uitbuiten van ons lichaam op gezonde manieren, zodat we naar meer liberale, gezonde seksuele praktijken kunnen gaan. I think this show walks the line with that, and I don’t think it’s gratuitous”.
Na een optreden in het derde seizoen van The Listener tegenover Craig Olejnik, speelde Chatwin de hoofdrol als een jonge detective die jacht maakt op een zeldzaam ras van vleesetende criminelen in de TNT pilot Breed (2015). Daarna verzekerde hij zich van een terugkerende rol in het derde seizoen van Orphan Black, tegenover Tatiana Maslany en Kristian Bruun. Het jaar daarop landde Chatwin in de CBS-zomerserie American Gothic in de rol van striptekenaar Cameron Hawthorne, in samenwerking met Antony Starr, Virginia Madsen en Megan Ketch. Het drama over een witteboordenfamilie die vermoedt dat één van haar leden een seriemoordenaar zou kunnen zijn, kreeg gemengde kritieken van critici, die de prestaties prezen, maar het een “zeer standaard en vrij flauw moordmysterie” noemden, die “voorbestemd is om vergeten te worden”. American Gothic presteerde ondermaats in de kijkcijfers, met als gevolg dat CBS de show na één seizoen annuleerde. Later dat jaar portretteerde Chatwin superheld Grant Gordon / The Ghost in de BBC science fiction serie Doctor Who in 2016 kerstspecial “The Return of Doctor Mysterio”. De aflevering is een eerbetoon aan de stripboekfilms, waarbij ook het thema van de geheime identiteit wordt gebruikt. Zijn personage werd door de scenarioschrijver Steven Moffat gemodelleerd als een kruising tussen Christopher Reeve’s Superman en Tobey Maguire’s Spider-Man. De aflevering en zijn optreden oogstten lovende kritieken, waarbij Vulture-recensent Ross Ruediger schreef dat “Chatwin zo thuis is in dit universum, dat het leuk zou kunnen zijn om ooit de terugkeer van de Ghost te zien”, en eraan toevoegde “de blik die Grant Lucy geeft – dat soort van ‘Ja… ik ben het’ – is een rustig uitroepteken op een prachtige prestatie van Chatwin”.
Chatwin speelde de hoofdrol in de ABC-pilot The Doomsday Project (2017) als Navy SEAL-instructeur Chris Wyatt, een van de zeven briljante leden van een team dat van de Amerikaanse regering de opdracht krijgt om door de mens veroorzaakte rampscenario’s en hun mogelijke oplossingen te bedenken. De pilot, geregisseerd door Joachim Rønning, werd niet opgepikt, maar kort daarna werd bekend dat Sony Pictures Television een serieorder voor het project overwoog. Paar maanden later bevestigde VJ Boyd, de medeschrijver van het scenario, dat het idee ook was geschrapt.
Sinds 2019 speelt Chatwin wetenschapper Erik Wallace in de doorlopende televisieserie Another Life.
Onafhankelijke film focusEdit
Hoewel Chatwin in de beginjaren vooral in studiofilms speelde, bestond zijn werk in de jaren 2010 vooral uit onafhankelijke speelfilms die de wereldpremière beleefden op diverse filmfestivals. In 2011 speelde hij de hoofdrol in de Canadese film Funkytown, met Patrick Huard en Paul Doucet. De film, gemaakt door Daniel Roby en gesitueerd in Montreal, volgt een groep personages en de gebeurtenissen die hun leven veranderen tijdens het discotijdperk. Hij speelt Tino DeiFiori, een jonge Italiaanse danser die een geheim leven leidt. Chatwin werd tot de rol aangetrokken omdat hij “nog geen dag” in zijn leven heeft gedanst. “Ik ben de man die in de hoek van de club zit en niet beweegt”. Funkytown werd in 2012 rechtstreeks op dvd uitgebracht in de Verenigde Staten. Ook in 2011 maakte Chatwin een korte film, Brink, geschreven en geregisseerd door Shawn Christensen, die werd geaccepteerd op het Tribeca Film Festival en werd genomineerd in de categorie “Best Narrative Short”.
Chatwin verscheen vervolgens als rockster Bobby Shore in Jeffrey St. Jules’ surrealistische sci-fi musical Bang Bang Baby (2014), met co-stars Jane Levy en Peter Stormare. De indie speelt zich af in het begin van de jaren ’60 en heeft Levy in de hoofdrol als Stepphy, een tiener die gelooft dat haar dromen om een beroemde zangeres te worden uit zullen komen na een ontmoeting met zijn personage, dat gebaseerd was op Vanilla Ice, Justin Bieber en Elvis Presley. Bang Bang Baby won de prijs voor Beste Canadese Eerste Speelfilm op het Toronto International Film Festival van 2014, en oogstte ook twee nominaties bij de derde editie van de Canadian Screen Awards, voor Beste Bijrol Acteur (Chatwin) en Beste Algehele Geluid. Linda Barnard van Toronto Star prees in haar recensie de cast voor hun inzet en zei dat “Jane Levy een geweldige screen presence laat zien als Stepphy en Chatwin is leuk als Bobby”. The Young Folks criticus Josh Cabrita vond dat Chatwin “perfect balanceert tussen celebrity charme, zelfabsorptie, en houterige karikatuur”. De romantische komedie No Stranger Than Love (2015), met Alison Brie en Colin Hanks, sloot het 16e jaarlijkse Newport Beach Film Festival af. Hij speelt een gekwelde en poëtische ziel, die samenwerkt met een jonge vrouw om een ontrouwe man te vinden die in een zwart gat is gevallen. Bij de gelijktijdige release in de bioscoop en op Video on demand platformen, kreeg de film negatieve kritieken van critici. Brian Tallerico van RogerEbert.com vond de film “een gemiste kans om de diepte van het concept te verkennen”, terwijl een andere criticus schreef dat het verhaal “een heleboel niets heeft waar er metafoor, speelsheid, al dat sappige, raadselachtige, magisch-realistische spul zou moeten zijn dat films als Being John Malkovich en zijn vele knockoffs helpt voer voor film-studies essays te worden”. Vervolgens portretteerde Chatwin een getroebleerde man op zoek naar zijn fiets in The Cycle. De korte film, geschreven en geregisseerd door Joey Indrieri, heeft Addison Timlin in de vrouwelijke hoofdrol.
2016 zag Chatwin verschijnen in vier onafhankelijke films. De eerste was de western Poor Boy van Robert Scott Wildes, waarin hij opnieuw samenwerkte met Lou Taylor Pucci, nadat ze hadden gewerkt aan The Chumscrubber. De film beleefde zijn wereldpremière op het Tribeca Film Festival, tijdens de sectie Viewpoints, en kreeg twee jaar later slechts een beperkte release. In de zomer speelde Chatwin de hoofdrol als de vrijgevochten kunstenaar Jason in de Lionsgate Première thriller Urge, tegenover Pierce Brosnan. Het allegorische verhaal over zeven vrienden die een nieuwe drug uitproberen die mensen hun remmingen doet verliezen, werd door de critici afgekeurd. In haar recensie met 1 ster noemde Christy Lemire van Roger Ebert.com de eerste regie van Aaron Kaufman “een film die net zo leeg en onsympathiek is als de personages zelf”. De romantische komedie Unleashed, geschreven en geregisseerd door Finn Taylor, vertelt het verhaal van Emma, gespeeld door Kate Micucci, een jonge vrouw wiens kat en hond worden getransformeerd in volwassen knappe mannen (Chatwin en Steve Howey). De film won de publieksprijs op het Mill Valley Film Festival en werd positief onthaald; Katie Walsh, criticus van de Los Angeles Times, schreef dat “Chatwin en Howey de meest waardevolle spelers zijn, die echt geïnspireerde fysieke prestaties leveren”, terwijl Frank Scheck van The Hollywood Reporter ook een positieve recensie gaf, waarin hij stelde: “hoewel het nooit helemaal voldoet aan de satirische mogelijkheden van zijn high-concept premisse, levert Unleashed een aantal mild vermakelijke lachsalvo’s op dankzij de innemende vrouwelijke hoofdrol en de uitbundige fysieke prestaties van haar mede-sterren”. Ter voorbereiding van zijn rol bestudeerde Chatwin de bewegingen van dieren met Jean-Louis Rodrigue en Kristof Konrad, om de specifieke maniertjes en gedragingen te belichamen. Tenslotte speelde hij samen met Anna Camp een koppel dat probeert de misstanden recht te zetten en hun relatie te redden in het tijdreisdrama One Night. Minhal Baig’s regiedebuut was in de herfst voor het eerst te zien op het Austin Film Festival, voordat het begin volgend jaar in geselecteerde bioscopen opent. De film kreeg een gemengde tot negatieve reactie; schrijvend voor Los Angeles Times, Kimber Myers prees de “solide” prestaties van de cast, maar vond dat de film “zijn interessante concept niet verder ontwikkelt dan het initiële idee”.
In 2017 portretteerde Chatwin de moderne cowboy Hugh Jay Linder in de verfilming van Nancy Pickard’s roman The Scent of Rain and Lightning, die gaat over een jonge vrouw die erachter komt dat de man die verantwoordelijk is voor de moord op haar ouders (Chatwin en Maggie Grace) is vrijgelaten uit de gevangenis. De film werd positief ontvangen, één criticus noemde het een “goed geacteerde, intelligente thriller”. JoBlo’s James Oster vond dat Chatwin goed presteerde, gezien het feit dat hij “niet zo’n opzichtige rol heeft als de echtgenoot”. Vervolgens speelde Chatwin een bijrol in het onafhankelijke drama We Don’t Belong Here, waarin hij het scherm deelde met Riley Keough, en opnieuw met Anton Yelchin. Hij had ook een cameo rol als Vincent D’Onofrio’s drugsverslaafde zoon in de actie-komedie CHiPs, geregisseerd door Dax Shepard, gebaseerd op de gelijknamige televisieserie.
Chatwin speelde in Crackle’s originele film In the Cloud naast Gabriel Byrne, waarin hij een computerwetenschapper speelt die een revolutionaire technologie ontwikkelt die in staat is om toegang te krijgen tot de hersenen van mensen na hun dood. De futuristische sci-fi ging begin 2018 in première op de streamingdienst. In de dramatische thriller The Assassin’s Code speelt hij de hoofdrol als een rookie detective die aan zijn eerste grote zaak werkt, niet wetende dat een gevaarlijke huurmoordenaar is ingehuurd om hem te stalken. De film werd vertoond op het Cleveland International Film Festival. Chatwin was ook te zien in het ensemble coming-of-age drama Summer Night (2019), geregisseerd door Joseph Cross in zijn regiedebuut. De film volgt een stel jonge vrienden terwijl ze beslissingen nemen over hun toekomst. Hij speelt hedonistische barman Andy, de oudere man in de bende. Bij de release waren de kritieken verdeeld; Carlos Aguilar van Los Angeles Times noemde het “middelmatig en vergeetbaar”, terwijl The Hollywood Reporter’s criticus vond dat “de cast schittert zelfs wanneer het materiaal dat niet doet” en Chatwin “erg grappig” vond als komische noot.
In 2021 zal Chatwin te zien zijn in de romantische misdaadfilm Die in a Gunfight, met Diego Boneta, Alexandra Daddario en Travis Fimmel in de hoofdrollen. Daarnaast is hij te zien in de aankomende In the Lost Lands, een fantasy-avonturenfilm gebaseerd op drie korte verhalen van A Song of Ice and Fire auteur George R.R. Martin.
Extra creditsEdit
Chatwin verscheen in de muziekvideo’s voor David Vertesi’s “Learn to Run”, Brad Carter’s “Doin’ Wrong with You”, en Hayley Taylor’s “Slow Motion”.
Chatwin was te zien in de 2013 documentaire Isolated, geschreven en geregisseerd door Justin Le Pera, over een groep surfers op zoek naar ongerepte golven. Ryan Phillippe diende als verteller en uitvoerend producent. In 2016 was hij te zien in Behind the Storm: The Making of the Scent of Rain and Lightning, een korte documentairefilm die een kijkje achter de schermen biedt bij het maken van de film The Scent of Rain and Lightning. Chatwin leidt de aankomende documentaireserie The Rider Diaries, die zijn motorroadtrips rond de wereld volgt samen met zijn vrienden.
In 2015 nam hij samen met Jake Abel en Alexandra Daddario de audioversie op van Celeritas, een scenario dat in 2014 op Black List stond.