Heading

AfricaEdit

Suya is een pittige kebab die een populair voedingsmiddel is in West-Afrika. Het wordt traditioneel bereid door de Hausa-bevolking van Noord-Nigeria, Kameroen, Niger, Ghana en sommige delen van Soedan (waar het agashe wordt genoemd).

Sosatie (pl sosaties) is een traditioneel Zuid-Afrikaans gerecht van vlees (meestal lams- of schapenvlees) gekookt op spiesen. De term is afgeleid van sate (“aan spiesjes gespiest vlees”) en saus (pikante saus). Het is van oorsprong Kaap-Maleis. Sosatie-recepten variëren, maar gewoonlijk kunnen blokjes lam, rundvlees, kip, gedroogde abrikozen, rode uien en gemengde paprika’s tot de ingrediënten behoren.

AfghanistanEdit

Afghaanse kebab (Pashto/Dari: کباب) is het vaakst te vinden in restaurants en kraampjes van verkopers in de open lucht. Het meest gebruikte vlees is lamsvlees. De recepten verschillen per restaurant. In de Afghaanse keuken wordt kebab geserveerd met naan, zelden met rijst, en de klanten hebben de mogelijkheid om sumak of ghora, gedroogde gemalen zure druiven, over hun kebab te strooien. De kwaliteit van kebab hangt uitsluitend af van de kwaliteit van het vlees. Stukjes vet van de schapenstaart (jijeq) worden gewoonlijk bij de lamsspiesjes gevoegd om extra smaak toe te voegen.

Andere populaire kebabs zijn de lamskotelet, ribbetjes, rundvlees, buffelvlees en kip, die allemaal in de betere restaurants te vinden zijn.

Chapli kebab, een specialiteit van Oost-Afghanistan, is een pasteitje gemaakt van rundergehakt. Het is een populaire barbecuemaaltijd in Afghanistan. Het woord Chapli komt van het Pashto-woord Chaprikh, dat plat betekent. Het wordt plat en rond bereid, en geserveerd met naan. Het oorspronkelijke recept van chapli kebab schrijft een mengsel voor van half vlees (of minder), half bloem, waardoor het lichter van smaak en minder duur is.

ArmeniëEdit

In de Armeense keuken is khorovats (Armeens: խորոված) een gerecht van stukken vlees gegrild op platte spiesen, bekend als shish of shampoor. Het is zeer populair, vooral bij feestelijke gelegenheden. In tegenstelling tot shish kebab zijn de stukken vlees meestal groter en worden ze aan het bot gelaten. Hoewel ze soms kort voor het koken met zout, peper, uien en kruiden worden bestreken, worden geen marinades op basis van azijn gebruikt. Er worden verschillende soorten vlees gebruikt, maar het meest gangbare is varkensvlees, met ribbetjes als meest populaire deel. Groenten worden niet aan dezelfde spies gebakken.

Gekruide langwerpige gehaktballetjes aan spiesen, in andere streken bekend als lule kebab of kufte, worden kyabab genoemd, met de klemtoon op de eerste lettergreep. Karsi khorovats is de Armeense naam voor döner kebab, waar de stad Kars in de tijd van het Ottomaanse Rijk bekend om is geworden.

AzerbeidzjanEdit

In de Azerbeidzjaanse keuken zijn de belangrijkste varianten tika kebab, lyulya kebab (op sommige plaatsen doyma kebab), tas kebaby en tava kebab. Het vlees voor tika kebab wordt soms bereid in basdirma (een uienjus en tijm) en gaat dan op de spiesen. Het kan worden geserveerd, gewikkeld in lavash, met een sausachtige granaatappel toevoeging (narsharab) en andere specerijen.

BangladeshEdit

In Bangladesh zijn er verschillende soorten kebab (Bengaals কাবাব of “Kabab”). In de oude Mughal-provincie Bengalen Subah’s hoofdstad Dhaka, begon men verschillende door Perzië en Arabië beïnvloede gerechten te maken. Daaronder waren kebabs. In de keuken van Bangladesh worden de meeste kebabs gemaakt van rundvlees. Tot de populaire kebabs in Bangladesh behoren:

BulgarijeEdit

In Bulgarije, is het woord кебап (kebap) een algemene term voor vleesstoofpotjes met weinig of geen groenten. De döner kebab is wijdverspreid als fast food en wordt дюнер (dyuner) genoemd. Shish kebab / shashlik komt ook veel voor, en wordt шишче (shishche – “kleine spies”) genoemd.

ChinaEdit

Chuan (Chinees: 串; pinyin: chuàn), in het noorden vaak “chuanr” genoemd, of kawap (كاۋاپ) in het Oeigoers, is een variant van kebab afkomstig van het Oeigoerse volk in de westelijke provincie Xinjiang en een populair gerecht in de Chinese islamitische keuken. Het gerecht heeft zich sindsdien over de rest van het land verspreid en is een populair straatvoedsel geworden.

Hoewel de meest traditionele vorm van chuan lams- of schapenvlees gebruikt, kunnen ook andere vleessoorten, zoals kip, rundvlees, varkensvlees en zeevruchten, worden gebruikt. Kleine stukjes vlees worden op een spiesje gestoken en ofwel geroosterd ofwel gefrituurd. Veelgebruikte kruiden en specerijen zijn komijn, “ziran” genoemd, peper, sesam en sesamolie.

GriekenlandEdit

De geschiedenis van straatvoedsel in Griekenland gaat terug tot de oudheid, maar de iconische Griekse gyros en souvlaki zoals die vandaag de dag bekend zijn, ontstonden pas na de Tweede Wereldoorlog. Gyros werd in de jaren 1950 in Athene geïntroduceerd door immigranten uit Turkije en het Midden-Oosten en stond oorspronkelijk bekend als döner kebab. Het wordt meestal geserveerd als een broodje gerold in pitabrood, of op een bord, met frietjes en verschillende salades en sauzen zoals tzatziki. Later in de jaren zestig begonnen verkopers ook gerechten in dezelfde stijl te verkopen, gemaakt met souvlaki, dat lijkt op Turkse shish kebab, maar meestal wordt gemaakt met varkensvlees.

Omstreeks dezelfde tijd verving het Griekse woord gyros de döner kebab, en de Griekse stijl van het gerecht verspreidde zich om populair te worden, vooral in Noord-Amerika, en verschillende andere delen van de wereld.

In tegenstelling tot andere gebieden in Griekenland, kunnen in Athene beide soorten broodjes souvlaki worden genoemd, waarbij het aan spiesjes gespiesde vlees kalamaki wordt genoemd.

Hoewel gyros ontegensprekelijk van oorsprong uit het Midden-Oosten is, is de vraag of het moderne souvlaki via de Turkse keuken naar Griekenland is gekomen en als een Griekse variant van shish kebab moet worden beschouwd, dan wel een hedendaagse opleving is van een Griekse traditie die teruggaat tot de 17e eeuw v.C. Minoïsche beschaving, een onderwerp van soms verhit debat, althans tussen Grieken en Turken. Terwijl Engelstaligen naar souvlakispiesjes verwijzen als kebab, worden ze in Griekenland niet zo genoemd.

IndiaEdit

Hoewel vleesgerechten aan het spit of aan een spies worden genoteerd in de Hindoe-tekst, de Mahabharata, en een middeleeuwse Indiase tekst, de Manasollasa, zijn de moderne kebabs in India vooral te danken aan de invloed van de Mughlai-keuken. Sommige soorten kebab in India lijken min of meer op kebabbereidingen elders, maar hebben een kenmerkende smaak, die kan worden toegeschreven aan het gebruik van Indiase specerijen. Andere variëteiten zijn volledig eigen versies die oorspronkelijk uit India komen, zoals Tunde ke kabab, Tikka kebab, Shami kebab, Soovar ki Saanth (varkensbuikkebab uit Rajasthan) en Rajpooti soolah. Omdat in een groot deel van India vegetarisch wordt gegeten, zijn er ook veel lokale vegetarische varianten op basis van paneer of aardappel.

IndonesiëEdit

Kebab in Indonesië zijn hetzelfde als andere kebab. Indonesische kebab wordt geserveerd als avondmaaltijd, vaak met satésaus.

IranEdit

Er zijn verschillende Perzische variëteiten van kebab (Perzisch: کباب). Kebab kan worden geserveerd met gestoomde, gezouten basmatirijst of Perzische rijst en wordt chelow kabab (چلوکباب) genoemd, dat wordt beschouwd als het nationale gerecht van Iran. Het kan ook worden geserveerd met de verschillende soorten brood die het meest worden gegeten in Iran, zoals lavash.

Het wordt geserveerd met de basis Iraanse maaltijd bijgerechten, naast gegrilde tomaten aan de zijkant van de rijst en boter op de top van de rijst. Het is een oude noordelijke traditie (waarschijnlijk afkomstig uit Teheran) om ook een rauwe eierdooier op de rijst te leggen, hoewel dit strikt optioneel is, en de meeste restaurants zullen de rijst niet op deze manier serveren, tenzij er specifiek om wordt gevraagd. “Somagh”, sumakpoeder, is ook beschikbaar en het gebruik ervan varieert afhankelijk van de smaak tot een klein scheutje op de rijst of een flinke besprenkeling op zowel rijst als vlees, met name wanneer het wordt gebruikt met rood (rund-/kalfs-/lams)vlees.

In Perzische restaurants wordt de combinatie van een kabab barg en een kabab koobideh meestal Soltani genoemd, wat “sultan’s feestmaal” betekent. De traditionele drank bij de kebab is doogh, een zure yoghurtdrank met munt en zout.

In de oude bazaartraditie worden de rijst (afgedekt met een tinnen deksel) en de bijgerechten eerst geserveerd, onmiddellijk gevolgd door de kebab, die aan tafel wordt gebracht door de ober, die in zijn linkerhand verschillende spiesen houdt, en in zijn rechterhand een stuk plat brood (meestal nan-e lavash). Een spies wordt direct op de rijst gelegd en terwijl de kebab met het brood op de rijst wordt gehouden, wordt de spies er snel uitgetrokken. Bij de twee meest voorkomende kebabs, barg en koobideh, worden altijd twee spiesen geserveerd. In het algemeen serveren bazaar kebabrestaurants alleen deze twee soorten, hoewel er uitzonderingen zijn.

In Iraans Azerbeidzjan is “Binab (ook Bonab) Kebabi” zeer beroemd in de Azerbeidzjaanse keuken vanwege zijn grote omvang. Hij is genoemd naar de stad Binab in de provincie Oost-Azerbeidzjan. Deze kebab en andere soorten (b.v. Shishlik, kubide, Berge, Gelin, enz.) kunnen alleen worden geserveerd of met rijst en verse salade ernaast. In deze regio worden spiesbabs meestal geserveerd met yoghurt, warm brood, tomaat, ui, peterselie en paprika-zout, en dragon.

Kabab koobideh (کباب کوبیده) it kūbide (کوبیده) is een Iraanse gehaktkabab die wordt gemaakt van gemalen lamsvlees, rundvlees of kip, vaak vermengd met peterselie en fijngehakte uien.

Kab Koobideh bevat: gemalen vlees, ui, zout, peper, kurkuma, en kruiden. Deze ingrediënten worden gemengd tot het mengsel glad en kleverig wordt. Een ei wordt toegevoegd om het mengsel samen te laten kleven. Het mengsel wordt vervolgens rond een spies geperst. Koobideh Kabab is meestal 18 tot 20 centimeter lang.

Kabāb-e barg (Perzisch: کباب برگ) is een in Perzische stijl gebarbecued lams-, kippen- of rundvlees kebabgerecht. De belangrijkste ingrediënten van Kabab Barg – een verkorte vorm van deze naam – zijn ossenhaasfilets, lamsschenkel of kipfilet, uien en olijfolie.

Marinade wordt bereid door het mengsel van een half kopje olijfolie, drie uien, knoflook, een halve theelepel saffraan, zout en zwarte peper. Een kilo lamsvlees wordt in stukken van 1 cm dik en 4-5 cm lang gesneden. Het moet een nacht in de koelkast worden gemarineerd, en de container moet worden afgedekt. De volgende dag wordt het lamsvlees aan lange, dunne metalen spiesen geregen. Het wordt ingesmeerd met marinade en 5-10 minuten aan elke kant gebarbecued. Kabab-e Barg

Jūje-kabāb (جوجهکباب) bestaat uit stukjes kip die eerst gemarineerd zijn in gehakte ui en citroensap met saffraan en vervolgens boven een vuur gegrild worden. Het wordt soms geserveerd met gegrilde tomaat en peper. Jujeh kabab is een van de meest populaire Perzische gerechten.

Kabab Bakhtiari is een combinatie van Jujeh kabab (kip kabab) en Kabab barg (rund- of lamsvlees) op dezelfde spies. De naam is afkomstig uit de Bakhtiari regio van Iran.

Kabab Kenjeh, ook bekend als Chenjeh (کنجهکباب, چنجه) is een kabab die traditioneel wordt gemaakt met brokken gemarineerd lamsvlees. Het wordt meestal geserveerd met gegrilde tomaten en rijst of brood.

Andere Iraanse kababs zijn onder meer:

IraqEdit

Er zijn verschillende soorten kebab populair in de Iraakse keuken, hoewel het woord kebab in plaatselijk gebruik gereserveerd is voor spiesjes van gekruid gemalen lamsvlees, traditioneel gegrild op natuurlijk houtskool om de kebab zijn speciale smaak te geven. Spiesjes van gegrilde gemarineerde stukken vlees worden tikka genoemd, waarvan de meest populaire de kip tikka is. Sulaymaniyah kebab, vergelijkbaar met Adana is populair in Koerdistan

Kebab in Irak wordt op elk moment van de dag gegeten, ook bij het ontbijt.

De Levant en EgypteEdit

In de Levantijnse keuken zijn verschillende variëteiten van kebab te vinden. De meest voorkomende zijn shish taouk, gegrilde kipspiesjes gemarineerd in olijfolie en kruiden, en lahem meshwi, op houtskool gegrilde spiesjes van eersteklas lamsblokjes, licht gekruid met kruiden.

Mizrahi Joden brachten verschillende soorten gegrild vlees uit hun landen in het Midden-Oosten naar Israël, waar ze een essentieel onderdeel zijn geworden van de Israëlische keuken. Tot de meest populaire behoren spiesjes van langwerpig gekruid gemalen vlees, genaamd kabab (Hebreeuws: קבב, qabab), die zijn uitgegroeid tot een hoofdgerecht van vleesrestaurants en het hoofdgerecht van de traditionele vakantie barbecues, naast de shishlik. Ze worden meestal gemaakt van rundvlees, hoewel af en toe ook lamsvlees wordt gebruikt, en worden bijna altijd geserveerd met het lokale pitabrood.

Shawarma, hoewel niet beschouwd als een kebab in de meeste landen van de Levant en Egypte, is een ander zeer populair type gegrild vleesbereiding dat deze regio kenmerkt.

NepalEdit

In Nepal is het een populair gerecht in zowel de Nepalese keuken als de Newa keuken en staat het bekend als Sekuwa. Het is vlees dat in een natuurlijk hout/vuur wordt geroosterd in een echte traditionele Nepalese plattelandsstijl. Eerst wordt het vlees, als het nog rauw is, gemengd met zelfgemaakte natuurlijke kruiden en specerijen en andere noodzakelijke ingrediënten. Sekuwa kan van varkensvlees, lam, geit of kip zijn, of een mengsel. Sekuwa is zeer populair in Nepal, vooral in het oosten van het land en in Kathmandu. Tarahara, een klein stadje in het district Sunsari van de deelstaat Koshi in Oost-Nepal, kan de sekuwa-hoofdstad van Nepal worden genoemd.

PakistanEdit

In Pakistan vinden kebabs hun oorsprong in de tijd van de Mughals Mughlai cuisine, en hun invloed op de keuken van het hedendaagse Pakistan. Er zijn allerlei soorten kebab, zoals seekh, chapli, shammi en andere vormen van geroosterd en gegrild vlees. Aangezien Pakistan een overwegend islamitisch land is, wordt er geen varkensvlees gebruikt. In plaats daarvan wordt vlees zoals rund, kip, lam, vis en soms buff gebruikt bij het maken van kebab. Hieronder volgen enkele van de kebabvariëteiten die in Pakistan te vinden zijn:

• Chapli kebab (Urdu: چپلی کباب) – Een gekruide, pittige ronde kebab gemaakt van gemalen rundvlees en gekookt in dierlijk vet. Een specialiteit van Peshawar in Khyber-Pakhtunkhwa.
• Shami kebab (Urdu: شامی کباب) – Een Shami kebab is een klein pasteitje van gehakt rundvlees of kip en gemalen kikkererwten en specerijen.
• Seekh kebab (Urdu: سيخ کباب) – Een lange spies van rundvlees gemengd met kruiden en specerijen, het dankt zijn naam aan de spies.
• Bihari kebab (Urdu: بہاری کباب) – Spies van rundvlees gemengd met kruiden en specerijen.
• Bun kebab (Urdu: بن کباب) – Een uniek broodje kebab met rundvlees, lamsvlees, vis of kip.
• Kip kebab (Urdu: مرغ کباب) (Moorgh-Kuh-bob) – Een populaire kebab die zowel met bot als zonder bot wordt aangetroffen.
• Tikka kebab (Urdu: تکہ کباب) – Een kebab van rundvlees, lam of kip, in blokjes gesneden, gemarineerd met een yoghurtmengsel en gegrild op kolen.
• Kaleji kebab (Urdu: کلیجی کباب) – Een kebab van rundvlees, lam of kip Lever gegrilde gemarineerde stukjes lever meestal lam.
• Reshmi kebab (Urdu: ریشمی کباب) – Reshmi Kebab bestaat uit ontbeende stukjes kip die wordt gemarineerd in een mengsel van verschillende kruiden, wrongel en room.
• Boti kebab (Urdu: بوٹی کباب) – Een kebab gemaakt van rundvlees, lamsvlees of kip blokjes en is populair in Multan. Soms gemarineerd met groene papaja om het vlees malser te maken.
• Kakori kebab (Urdu: کاکوری کباب) – Het is vergelijkbaar met de Seekh Kabab, behalve dat deze versie malser is.
• Chicken Malai Boti Kabab (Urdu: چکن ملائی بوٹی کباب) – Een kebeb bestaande uit sappige stukjes kip die worden gemengd met room, yoghurt, specerijen en limoensap.
• Galouti kebab (Urdu: گلاوٹی کباب)
• Kalmi kebab (Urdu: کلمی کباب)
• Tunde ke kabab (Urdu: ٹنڈے کے کباب)
• Tandoori kebab (Urdu: تندوری کباب)
• Kafta kebab (Urdu: کافتہ کباب)
• Sheesh kebab (Urdu: شیش کباب)
• Gilafi kebab (Urdu: گیلفی کباب)
• Gola kebab (Urdu: گولا کباب)
• Chicken Shashlik (Urdu: چکن شاشلک)

Southeast AsiaEdit

Saté is een kebab van gekruid, gespiesd en gegrild vlees, geserveerd met een saus. Het is een gerecht uit Zuidoost-Azië, met name Indonesië, Maleisië en Thailand.

Satay kan bestaan uit in blokjes gesneden of gesneden kip, geit, lam, schapenvlees, rundvlees, varkensvlees, vis, ander vlees, of tofu. Traditioneel worden spiesjes van de middenrib van de kokospalm gebruikt, hoewel ook vaak bamboespiesjes worden gebruikt. Het wordt gegrild of gebarbecued boven een hout- of houtskoolvuur met pikante kruiden. Het kan worden geserveerd met verschillende sauzen, maar meestal een combinatie van soja- en pindasaus. Vandaar dat pindasaus vaak satésaus wordt genoemd.

Saté werd ontwikkeld door Javaanse straatverkopers als een unieke aanpassing van Indiase kebab. De introductie van saté, en andere nu iconische gerechten zoals tongseng en gulai kambing op basis van vlees zoals geit en lam, viel samen met een toevloed van Indiase en Arabische handelaars en immigranten vanaf de 18e eeuw. Het is bijna overal verkrijgbaar in Indonesië, waar het een nationaal gerecht is geworden. In Sri Lanka is het een hoofdbestanddeel van het lokale dieet geworden als gevolg van de invloeden van de lokale Maleise gemeenschap.

TurkijeEdit

• Adana kebap (of kıyma kebabı) is een lange, kebab van handgehakt vlees die aan een brede ijzeren spies wordt bevestigd en boven houtskool wordt gegrild. Vernoemd naar de Turkse stad Adana, is de kebab over het algemeen “heet” of pikant. De traditionele Adana kebab wordt gemaakt van lamsvlees, met een hoog vetgehalte dat boven hete kolen wordt gekookt. Slechts drie ingrediënten worden gebruikt in een echte Adana kebab, gehakt lamsvlees, rode paprika (peper) en zout.
• Ali Paşa kebabı, “Ali Pasha kebab” – in blokjes gesneden lamsvlees met tomaat, ui en peterselie gewikkeld in fillo.
• Alinazik – Gemalen vlees kebab gebakken in een pan, met knoflook, yoghurt en aubergines toegevoegd.
• Bahçıvan kebabı, ‘tuinman kebab’ – Lamsschouder zonder been gemengd met gehakte uien en tomatenpuree.
• Beyti kebap – Gemalen lams- of rundvlees, gekruid en gegrild op een spies, vaak geserveerd gewikkeld in lavash en overgoten met tomatensaus en yoghurt, terug te voeren op het beroemde kebabhuis Beyti in Istanbul en vooral populair in de grotere steden van Turkije.
• Bostan kebabı – Lams- en aubergine ovenschotel.
• Buğu kebabı – Stoom kebab, is een Turkse stoofpot die in een pan of een aardewerken braadpan wordt gekookt. Het deksel van de braadpan wordt verzegeld zodat het vlees in zijn eigen sappen gaart. Het gerecht wordt bereid met zilveruitjes, knoflook, tijm en andere kruiden. In Tekirdağ wordt het met komijn geserveerd, in Izmir met mastiek.
• Cağ kebap, ‘spaak kebab’ – Blokjes lamsvlees die eerst aan een cağ (een horizontaal draaiend spit) en vervolgens aan een spies worden geroosterd, een specialiteit van de regio Erzurum die de laatste tijd aan populariteit wint.
• Ciğerli kağıt kebabı, ‘leverpapier kebab’ – Lamslever kebab gemengd met vlees en gemarineerd met tijm, peterselie en dille.
• Çardak kebabı, ‘prieel kebab’ – Gevuld lamsvlees in een crêpe.
• Çökertme kebabı – Kalfsentrecote gevuld met yoghurt en aardappelen.
• Çömlek kebabı, ‘aardewerken kom kebab’ – Vlees- en groenteschotel (in het Turks een güveç genoemd) met aubergine, wortelen, sjalotten, bonen, tomaten en groene paprika.
• Çöp şiş, “kleine spies kebab” – een specialiteit van Selçuk en Germencik in de buurt van Efeze, gestampt vlees zonder botten met tomaten en knoflook gemarineerd met zwarte peper, tijm en olie op houten spiesen.
• Döner kebap, letterlijk “draaiende kebab” in het Turks, is in plakjes gesneden lamsvlees, rundvlees of kip, langzaam geroosterd aan een verticaal draaiend spit. De shawarma uit het Midden-Oosten, de Mexicaanse tacos al pastor en de Griekse gyros zijn allemaal afgeleid van de Turkse döner kebab, die in de 19e eeuw in Bursa werd uitgevonden. Het broodje döner kebab in Duitse stijl, soms gewoon “kebab” genoemd in het Engels, werd in de jaren 1970 door Turkse immigranten in Berlijn geïntroduceerd en is uitgegroeid tot een van de populairste meeneemgerechten in Duitsland en een groot deel van Europa. Het wordt in Duitsland veel verkocht door Turken, en beschouwd als een Turks-Duitse specialiteit.
• Hünkâri kebabı, “Sultan’s kebab” – In plakjes gesneden lamsvlees gemengd met patlıcan beğendi (auberginepuree), basilicum, tijm en laurierblad.
• İskender kebap – döner kebab geserveerd met yoghurt, tomatensaus en boter, afkomstig uit Bursa. De kebab werd uitgevonden door İskender Efendi in 1867. Hij was geïnspireerd door Cağ kebab en veranderde het van horizontaal naar verticaal.
• İslim kebabı, ‘gestoomde kebab’ – Een andere versie van de aubergine kebab zonder de schil, gemarineerd in zonnebloemolie.
• Kağıt kebabı – Lamsvlees gekookt in een papieren wikkel.
• Kuyu kebabı, ‘pit kebab’ – Bereid van de geit is het speciaal voor de regio Aydın, vergelijkbaar met tandır kebabı.
• Kuzu incik kebabı, ‘lamsschenkel kebab’ – Lamsschenkels gemengd met gepelde aubergines en gehakte tomaten, room, zout en peper.
• Kuzu şiş – Shish bereid met gemarineerd melk-gevoed lamsvlees.
• Köfte kebap of Shish köfte – gehakte lamsgehaktballetjes met kruiden, vaak inclusief peterselie en munt, op een stokje, gegrild.
• Manisa kebabı – Deze Manisa regio versie van de kebab is kleiner en plat formaat shish vlees op de gesneden pide brood, op smaak gebracht met boter, en gevuld met tomaat, knoflook en groene peper. Vergelijkbaar met İskender kebab met uitzondering van gehaktballetjes in plaats van döner.
• Orman kebabı, ‘bos kebab’ – Lamsvlees aan het bot en in grote stukken gesneden gemengd met wortelen, aardappelen en erwten.
• Patates kebabı, ‘aardappelkebab’ – Rundvlees of kip gemengd met aardappelen, uien, tomatensaus en laurierbladeren.
• Patlıcan kebabı, ‘aubergine kebab’ – Speciaal kebapvlees gemarineerd in kruiden en geserveerd met aubergine (aubergine), warm pide brood en een yoghurtsaus.
• Ramazan kebabı, ‘Ramadan kebab’ – Vlees gemengd met yoghurt, tomaat en knoflook gevuld met verse munt of garnering op Pide brood.
• Shish kebap – is een gerecht bestaande uit kleine blokjes vlees of vis geregen aan een spies en gegrild. Şiş, uitgesproken als , is een Turks woord dat “zwaard” of “spies” betekent. Volgens de overlevering is het gerecht uitgevonden door middeleeuwse soldaten die hun zwaarden gebruikten om vlees te grillen boven open-veldvuren. In Turkije bevat shish kebab normaal geen groenten, hoewel die op een aparte spies kunnen worden bereid. Het kan worden bereid met lamsvlees, rundvlees, kip of vis, maar varkensvlees wordt niet gebruikt.
• Tavuk şiş – Yoghurt-gemarineerde kip gegrild op een stokje.
• Sivas kebabı – Geassocieerd met de regio Sivas, vergelijkbaar met Tokat kebab maar vooral lamsribben hebben de voorkeur en het verschilt ook van Tokat kebabı op het punt dat er geen aardappelen in zitten.
• Susuz kebap, ‘waterloze kebab’ – Gekookt na het aftappen van overtollig vocht van het vlees ingewreven met zout en kaneel in een sauspan.
• Talaş kebabı, ‘zaagsel kebab’ – In blokjes gesneden lamsvlees, gemengd met geraspte uien, bruin vlees gemengd met meeldeeg.
• Tandır kebabı, ‘tandoor kebab’ – Stukken lamsvlees (soms een heel lam) gebakken in een oven, tandır genaamd, die een speciale manier van urenlang koken vereist. Geserveerd met brood en rauwe uien.
• Tas kebabı, ‘kom kebab’ – Gestoofde kebab in een kom, die begint met het koken van de groenten in boter volgens een methode die yaga vurmak, (‘boterinfusie’) wordt genoemd, voordat het vlees zelf in hetzelfde vet wordt gekookt.
• Testi kebabı, “aardewerken kruik kebab” – is een gerecht uit Centraal-Anatolië en het Midden-Westen van het Zwarte-Zeegebied, bestaande uit een mengsel van vlees en groenten dat in een aardewerken pot of kruik boven vuur wordt gekookt (testi betekent kruik in het Turks). De pot is afgesloten met brooddeeg of folie en wordt bij het opdienen gebroken.
• Tokat kebabı – geassocieerd met de Tokat regio, het wordt gemaakt met kalfsvlees gemarineerd in olijfolie, aubergine, tomaten, aardappelen, ui, knoflook en speciaal pitabrood.
• Urfa kebabı – is vergelijkbaar met Adana kebabı, maar niet zo pittig.
• Vali kebabı – gemengde kebab met grote portie.