De meeste afgebeelde dieren kunnen zich niet met elkaar voortplanten, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht. (Foto: David de Koninck, via Wikimedia Commons)
In december 1970 vertelde Roy Tutt de wereld dat hij had bereikt wat de wetenschap voor onmogelijk hield: hij had een hond en een kat gefokt.
De natuurgetrouwe partners waren een zwarte kat met de naam Patch en een Schotse terriër met de naam Bones, volgens een artikel in Reuters. Na het plaatsen van een advertentie in een lokale krant met de advertentie “Half kat-half hond. Offers uitgenodigd.” Het nieuws verspreidde zich en trok de aandacht van de pers; verslaggevers en fotografen werden naar zijn huis in een Engels dorp gestuurd.
Tutt informeerde Reuters dat de dieren hondenkoppen en kattensnorharen, -vacht en -poten hadden. “Ik dacht er eerst niet veel over na,” zei hij, onwaarschijnlijk. “Maar nu voel ik me een beetje overweldigd door het hele gebeuren.”
Tutt’s verhaal kaatste over de Atlantische Oceaan, waar kranten in de Verenigde Staten er verslag van deden en versies opnieuw publiceerden. Volgens een verslag verscheen hij op televisie en sprak hij met internationale verslaggevers, die massaal naar zijn huis kwamen. Nieuwsorganisaties bestempelden hen als dog-cats, dats, cogs, kuppies, dittens, puppy-cat en pussy pooch.
Tutt, die op dat moment 50 jaar oud was en van wie werd gezegd dat hij zowel dierenwinkelier als bookmaker was, zei dat hij de dieren al tien jaar probeerde te koppelen en dat hij ze een mengsel van katten- en hondenvoer gaf.
“Ze zijn volgzaam en goed gehumeurd en zouden goede huisdieren moeten zijn,” werd hij geciteerd als zeggend. “
Ze eten vlees of vis en ze maken een geluid dat het midden houdt tussen een gil en een miauw.
De verhalen gaan ook vergezeld van foto’s van de verbazingwekkende nakomelingen: ze zijn klein, schattig, zwart en pluizig met flaporen, driehoekige oren, en ronde, vertrouwende ogen
Ze zijn duidelijk ook honden.
Het is altijd te mooi om waar te zijn: dit is een hybride verhaal uit 1937. (Foto: Messy Beast)
Cams en hoaxes over dieren komen maar al te vaak voor en hebben vaak iets fantastisch, maar toch trappen we erin, of het nu gaat om verhalen over onmogelijke geboortes, onmogelijke hybriden of verhalen over goedgelovige eigenaars van huisdieren die gedupeerd worden in het opvoeden van een aaibare of gevaarlijke diersoort. Alsof de wereld van de natuur zelf nog niet boeiend genoeg is.
Tutt was niet eens de eerste die deze bijzondere vorm van vermenging van diersoorten aankondigde. In 1937 hield het verhaal van een straatkat uit Miami die honden baarde ook lezers in de Verenigde Staten in de ban. Laura Bedford, die de bijnaam “Mam” droeg en een barbecuekraam had, zwoer dat haar Maltezer kat drie katten en twee honden had voortgebracht. Volgens een artikel in United Press verklaarde een dierenarts dat “als” het voorval een hoax was, dat “iemand zeker veel moeite heeft gedaan om ze te koppelen”. Een dag later meldde dezelfde nieuwsdienst dat drie getuigen zich hadden gemeld om de “rondborstige” Bedford in diskrediet te brengen. Bedford bleef bij haar verhaal.
Een hybride (heel simpel gezegd) is een nakomeling die is ontstaan door kruising. En ze bestaan, ezels zijn bijvoorbeeld het resultaat van een paring tussen een paard en een ezel. Maar het creëren van hybriden van dieren die genetisch zeer verschillend zijn van elkaar – zoals een hond en een kat – is onmogelijk, net als het baren van een soort uit een geheel andere soort. Dat weerhoudt mensen er niet van te blijven hopen.
In 1977 hield het verhaal van een “cabbit” de natie in de ban. Een veeboer uit New Mexico, Val Chapman genaamd, beweerde in het bezit te zijn van een kat konijn mix die miauwde als een kat, achterpoten had als een konijn, zowel kattenvoer als wortelen at en konijnachtige poep uitscheidde, volgens een verhaal in de Farmington Daily Times. Chapman noemde het beestje Ricky Raccit en nam het mee naar Californië waar het konijn verscheen in The Dinah Shore Show en Johnny Carson. In het midden van de media blitz, probeerden verschillende experts de genetische onmogelijkheid in de juiste context te plaatsen. Een conservator van de dierentuin van Los Angeles zei tegen United Press International: “Laten we het zo zeggen, kun je een vlinder en een vis met elkaar laten paren?” Er zijn verhalen over paringen tussen elanden en paarden (een “hoose”), hybriden tussen varkens en schapen, hybriden tussen schapen en honden, en jakhalzen. In de jaren 1700 was de wereld zelfs even in de ban van een vrouw die de gruwelijke bewering deed dat ze een verzameling dierlijke delen had afgeleverd.
Het verlangen om katten en honden samen te zien leven, is al heel oud. (Foto: Onbekende meester, Italiaan (actief midden 17e eeuw) via Wikimedia Commons)
Verhalen over wetenschappelijk onmogelijke koppelingen en geboortes zijn waarschijnlijk net zo oud als de geschiedenis van het benoemen van dieren, volgens Sarah Hartwell, een ingenieur met een grote belangstelling voor genetica, geschiedenis en katten. Op haar website, Messybeast, heeft zij een zoo van vermeende kruisingen, van het mogelijke tot het onmogelijke, uitvoerig opgetekend, met de nadruk op fantastische katten. Ze heeft onderzoek gedaan naar verhalen over koolmezen, squittens, katakatten, cavia’s en meer.
“De Latijnse naam voor een giraffe is camelopardalis, wat duidt op een vreemde kruising tussen twee bekende wezens – een kameel en een luipaard,” schreef Hartwell in een e-mail aan Atlas Obscura.
Het oudste gedocumenteerde geval van een onmogelijke katachtige geboorte dat Hartwell is tegengekomen, dateert uit 1686 toen een Duitse arts, Gabriel Clauder, een artikel publiceerde waarin stond dat een kat een eekhoorn had verwekt. (Hartwell denkt dat het waarschijnlijk is dat de kat gewoon een baby eekhoorn heeft geadopteerd.)
Voordat de studie van genetica bestond, is het mogelijk dat dergelijke verhalen het resultaat waren van mensen die probeerden hun wereld te begrijpen en de vreemde dieren die soms door deze wereld gingen. Moderne daders hopen misschien op een beetje roem en geld. En er zijn mensen die gewoon weigeren de feiten te accepteren, zegt Hartwell, die e-mails krijgt van “mensen die gewoon niet van rationele verklaringen houden.
En inderdaad, de verhalen duiken nog steeds op. Katten die bevallen van honden in Brazilië en China zijn gemeld in de afgelopen jaren. Ook verhalen over verwisselde identiteiten zijn populair – onlangs hebben verschillende media het verhaal opgepikt van een man in China die twee honden zou hebben grootgebracht die beren bleken te zijn. In het verhaal staat dat de man een paar schattige puppy’s mee naar huis nam en ze twee jaar lang opvoedde, maar achterdochtig werd toen ze zijn kippen begonnen te verslinden. Toen hij ontdekte dat het beren waren, belde hij de autoriteiten en werden de dieren afgevoerd naar een wildreservaat. In 2013 was er een populair verhaal dat een poedeleigenaar een puppy kocht op een Argentijnse markt, maar ontdekte dat het dier een aan steroïden verslaafde fret was die er als een poedel was uitgepluisd. Het verhaal klinkt onwaarschijnlijk en dat is het waarschijnlijk ook; de foto die bij het verhaal circuleerde is van een echt dier, een Angora-fret.
Dit verhaal ging de hele wereld over: fretten op steroïden. (Foto: Screengrab)
Elke 1 april doen er weer fabelachtige verhalen de ronde over niet-bestaande dieren: In 1984 berichtte de Orlando Sentinel over de “nepwalrus”, een kleine versie van het enorme zeezoogdier. (De begeleidende foto was van een naakte molrat.) In 2009 trompetterde Catster dat de Cornell University’s School of Veterinary Medicine een kat-hond hybride had gecreëerd.
Van een recente grap van Cornell April Fool, gepubliceerd op Catster.com. (Foto: Catster)
Dergelijke verhalen zijn sterk afhankelijk van de mate waarin het publiek ze gelooft.
“Mensen willen geloven – of het nu gaat om religie, ontvoeringen door buitenaardse wezens of onmogelijke hybriden,” schrijft Hartwell. “In een mondaine wereld willen ze in wonderen geloven. In onze kindertijd konden we in onmogelijke wezens geloven en misschien verliezen we dat gevoel van verwondering als we opgroeien. De werkelijkheid kan nogal saai zijn.”
Kabbetjes zijn een populaire fictieve hybride. Dit schatje dook twee jaar geleden op op Reddit. (Foto: LukrezZerg/Imgur)
En dat was natuurlijk ook het geval met de dats van Roy Tutt.
Het kostte Tutt maar een paar dagen om zijn hoax toe te geven. De Associated Press meldde dat hij een paar pond verzamelde “voor persoonlijke interviews en foto’s” voordat hij een bekentenis publiceerde in The People, een zondagskrant. Tutt kocht de puppy’s (geen kittens of katjes) voor vijf shilling. Toen de publiciteit eenmaal in een stroomversnelling was geraakt, had Tutt het gevoel dat hij “de schijn moest ophouden”, aldus United Press International.
Het was niet de eerste keer dat Tutt een streek uithaalde. Ooit, vertelde hij Reuters, had hij een stapel natte biljetten een bar binnengedragen, met de bewering dat hij ze op het strand had aangespoeld. De bar stroomde leeg toen de klanten hun eigen fortuin gingen zoeken.
“Ik denk dat ik als grappenmaker geboren ben,” zei Tutt.