Kustmoerassen komen voor langs mariene, estuariene en zoetwaterkusten en kunnen worden beïnvloed door getijden- of golfwerking of door zoet water afkomstig van afvloeiing, rivieren of grondwater. Kustmoerassen beslaan ongeveer 40 miljoen hectare en maken ongeveer 38% uit van het totale moerasareaal in de aangrenzende Verenigde Staten, waarvan de overgrote meerderheid in het zuidoosten en de Golf van Mexico ligt.
Zoutmoerassen behoren tot de meest voorkomende soorten kustmoerassen en worden grotendeels gekenmerkt door regelmatige inundatie in de loop van een normale getijdencyclus en door de aanwezigheid van zouttolerante planten. Kwelmoerassen hebben een van de hoogste percentages primaire productiviteit van wetland-ecosystemen vanwege de instroom van voedingsstoffen en organische stoffen uit oppervlaktewater en/of getijdenwater. Zoetwaterkustmoerassen, zoals die langs de Grote Meren, spelen een vergelijkbare belangrijke rol en zijn van vitaal belang voor de algehele gezondheid van het bredere ecosysteem van het meer.
Hazard Mitigation
Kustmoerassen worden vaak “sponzen” genoemd vanwege hun vermogen om golfenergie te absorberen tijdens kuststormen of normale getijdencycli. Door de energie van de golven te verminderen, verminderen waterrijke kustgebieden de kans op erosie en verminderen zij de gevolgen van overstromingen aan de kust door de golfhoogte te verminderen. Grotere, meer intacte stukken wetland zijn effectiever in het verminderen van kustgevaren, maar zelfs sommige relatief kleine moerassen kunnen gunstig blijken voor naburige gemeenschappen.
Studies naar de rol die kustwetlands in de Verenigde Staten spelen bij het beperken van schade door orkanen en andere kuststormen hebben schattingen opgeleverd van een jaarlijkse vermindering van de schade van meer dan $ 20 B. Een recente studie met de titel “Coastal Wetlands and Flood Damage Reduction” keek naar de voordelen die kustmoerassen boden tijdens Superstorm Sandy in 2012. Uit de studie bleek dat kustmoerassen de schade aan eigendommen in het door Sandy getroffen gebied met meer dan 625 miljoen dollar hadden verminderd, met een gemiddelde van ongeveer 10% schadevermindering in elke staat. Uit een reeks modellen die in het kader van dezelfde studie werden uitgevoerd om de voordelen van een breder scala aan stormen te beoordelen, bleek dat de totale schade aan eigendommen door kustmoerassen en wetlands met ongeveer 20% werd verminderd, ook in gemeenschappen op het vasteland die niet onmiddellijk aan moeras- of wetlandgebieden grenzen.
Naast de voordelen die erosie en overstromingen aan de kust momenteel bieden, zijn kustmoerassen onder de juiste omstandigheden – een overvloedige aanvoer van sediment en schoon water, een relatief flauwe helling naar hoger gelegen gebieden, en een gebrek aan fysieke belemmeringen zoals huizen of zeeweringen – in staat om gelijke tred te houden met de zeespiegelstijging. Daarom zijn kustmoerassen in staat om hun beschermende functies in de toekomst te behouden zonder dezelfde aanzienlijke extra investeringen die nodig kunnen zijn om de beschermende voordelen van meer traditionele bebouwde infrastructuurbenaderingen van kustbescherming te behouden.
Dreigingen
Kustwetlands gaan in de Verenigde Staten in hoog tempo verloren, met schattingen van de EPA van wel 80.000 acres per jaar tussen 2004 en 2009. De toenemende stedelijke en plattelandsontwikkeling is de belangrijkste oorzaak van het verlies van wetlands in de Verenigde Staten. Meer dan de helft van de bevolking van de Verenigde Staten woont in kustprovincies en deze gebieden blijven tot de snelst groeiende van het land behoren, waardoor de druk op kustbezit steeds groter wordt.
Veranderingen in het landgebruik binnen deze kuststroomgebieden veranderen de algehele hydrologie van het gebied, resulterend in een toename van de afvloeiing en veranderingen in hoe en waar het water zijn weg vindt naar wetlandsystemen. Bovendien heeft de ontwikkeling van de kust ingrijpende gevolgen voor het natuurlijke transport van sediment door het bredere kustsysteem, een essentiële component die helpt bij de instandhouding en opbouw van kustwetlands en die kustwetlands in staat stelt zich te herstellen van de gevolgen van erosie en gelijke tred te houden met de stijging van de zeespiegel.
Co-Baten
Kustwetlands behoren tot de meest productieve habitats op aarde en spelen als zodanig een belangrijke rol in de levenscycli van een enorm aantal zeldzame en bedreigde soorten, alsmede soorten met een grote commerciële en recreatieve waarde. Volgens sommige schattingen is meer dan vijftig procent van de commerciële vis- en schaaldiersoorten in de Verenigde Staten afhankelijk van wetlands aan de kust voor voedsel, beschutting of kraamkamers. Bovendien gebruikt een groot aantal trekkende watervogels en kustvogels wetlands als tussenstop op hun trekroutes – wat mogelijkheden biedt om vogels te kijken en te jagen. Kustwetlands bieden ook een unieke combinatie van wilde dieren en natuurschoon, waardoor enorme recreatiemogelijkheden ontstaan, van vogels kijken tot kajakken of kanoën tot jagen en vissen.
Naast het absorberen van golfenergie zijn kustwetlands ook in staat om sediment en verontreinigende stoffen uit afvloeiend water te filteren en te absorberen voordat het de oceaan bereikt, waardoor de algehele waterkwaliteit verbetert. Sommige kustwetlands zijn ook in staat om grote hoeveelheden koolstof op te vangen en vast te leggen. Onderzoek heeft uitgewezen dat kustwetlands tot de meest effectieve natuurlijke systemen behoren voor de vastlegging van koolstof, waarbij de hoeveelheid vastgelegde koolstof in de bodem wel 50 keer groter is dan bij eenzelfde oppervlakte tropisch bos.