Laminotomie en laminectomie zijn twee verschillende soorten decompressie-operaties van de wervelkolom waarbij de lamina van de wervelkolom wordt geopend. De lamina is een benige plaat die de achterkant van het wervelkanaal bedekt. Het verschil tussen deze twee verschillende ingrepen is overduidelijk. Een laminectomie is een operatie waarbij het ruggenmerg volledig wordt verwijderd. Een laminotomie daarentegen is een gedeeltelijke verwijdering van het bot. Afhankelijk van de aard van uw geval kan uw wervelkolomchirurg de ene of de andere kiezen om toegang te krijgen tot het aangetaste gebied dat nek- of rugpijn en andere neurologische symptomen veroorzaakt.
Twee methoden met hetzelfde doel
Uw arts zal zijn redenen hebben om een van deze ingrepen uit te voeren in plaats van de andere. Het belangrijkste doel, ongeacht de specifieke kenmerken van uw geval, is het creëren van ruimte rond het ruggenmerg en de omliggende zenuwen door het verwijderen van structuren die compressie veroorzaken.
In sommige gevallen kunnen deze ingrepen worden uitgevoerd omdat de lamina zelf de structuur is die uw zenuwen samendrukt. In andere gevallen kan het nodig zijn dat uw chirurg delen van de lamina verwijdert om toegang te krijgen tot andere delen van de wervelkolom. Een veel voorkomend voorbeeld is het verwijderen van het lamina zodat de chirurg een hernia of uitpuilende tussenwervelschijf beter kan zien.
Wanneer het ruggenmerg of een zenuw daarin bekneld raakt, kunt u neurologische klachten krijgen zoals gevoelloosheid, zwakte en een pinnig en naaldig gevoel. Daarom is het doel de aangetaste neurale structuren te decompresseren om de onaangename, bijbehorende symptomen te elimineren.
Wat te verwachten tijdens een Laminectomie of Laminotomie
Beide operaties worden uitgevoerd via een posterieure benadering, wat betekent dat u tijdens de operatie met uw gezicht naar beneden ligt.
De chirurg maakt eerst een incisie in de buurt van het aangetaste gebied. Zodra de incisie is gemaakt, zal de chirurg een retractor gebruiken om de huid, het vet en de spieren naar de zijkant te verplaatsen. Hierdoor kan de chirurg onnodige schade aan deze structuren tijdens de ingreep voorkomen.
Daarna voert de chirurg de juiste procedure uit. Hij of zij zal ervoor zorgen dat de beschadigde zenuwen die uitstralen van het ruggenmerg met zorg worden behandeld. Bovendien zal uw chirurg, na het verwijderen van een deel of het geheel van de lamina, alle of een deel van de aangetaste tussenwervelschijven of botsporen verwijderen die de beknelde zenuw veroorzaken. Op dit punt zal uw chirurg er nu voor kiezen om een aantal andere procedures uit te voeren, zoals een foraminotomie of spinale fusie, voordat de oorspronkelijke incisie wordt gesloten.
Procedures die worden uitgevoerd in combinatie met een laminotomie & Laminectomie
In het algemeen voeren chirurgen laminotomieën en laminectomieën niet tegelijkertijd uit. Uw chirurg kan echter beide operaties uitvoeren als uw aandoening meerdere niveaus van de wervelkolom betreft.
Uw chirurg kan naast deze twee operaties nog de volgende operaties uitvoeren:
- Foraminotomie: Net als bij de twee hierboven beschreven ingrepen, worden bij een foraminotomie de structuren in de wervelkolom gedecomprimeerd. In dit geval, in plaats van het verwijderen van een deel of het geheel van het bot, de chirurg toegang tot het getroffen gebied via het foramen van de wervelkolom (in wezen een doorgang die de zenuwen passeren aan beide zijden van elke spinale schijf).
- Discectomie: Dit is een zeer vaak gebruikte operatie om een hernia decompressie door het verwijderen van alle of een deel van de aangetaste schijf.
- Spinale Fusie: Uw chirurg zal na decompressieoperaties vaak fusie met spinale implantaten uitvoeren, omdat de ruimte die ontstaat door het verwijderen van spinale structuren kan leiden tot instabiliteit in de wervelkolom. Deze implantaten zorgen er dan voor dat de instabiliteit wordt weggenomen.
Minimaal Invasieve Poliklinische Opties
De chirurgen hebben deze twee ingrepen van oudsher op een traditionele open manier uitgevoerd. De laatste tijd is het echter mogelijk geworden om deze operaties met een minimaal invasieve benadering te benaderen.
Doctoren noemen minimaal invasieve versies van deze procedures “microlaminectomieën” en “microlaminotomieën”. Zoals bij alle minimaal invasieve ingrepen gaat het ook bij deze twee versies om kleinere incisies, waardoor minder trauma aan de omliggende spieren en weefsels ontstaat. Bovendien betekent dit ook minder littekens en een snel herstel.
Uw arts kan deze ingrepen poliklinisch uitvoeren, meestal in een ambulant chirurgisch centrum. Poliklinische chirurgie biedt de patiënt veel meer comfort en gemak dan traditionele open operaties. Van begin tot eind duurt een poliklinische operatie meestal ongeveer 45 minuten.
Het nadeel van deze twee minimaal invasieve opties is dat ze gewoonweg niet voor iedereen een haalbare keuze zijn. Sommige patiënten hebben problemen met de wervelkolom die een chirurg alleen met traditionele chirurgie kan aanpakken. U zult uw aandoening aan de wervelkolom en uw gezondheidstoestand met uw arts moeten bespreken om te bepalen of dit de juiste keuze voor u is, of dat het zelfs een optie is om mee te beginnen. Als uw arts al een laminectomie of laminotomie heeft aanbevolen, dan bent u automatisch kandidaat voor de minimaal invasieve versies van deze operaties.
Is een laminectomie of laminotomie geschikt voor mij?
Uw chirurg kan de volgende aandoeningen van de wervelkolom met deze twee ingrepen behandelen:
- Stenose van de wervelkolom: De vernauwing van de ruimten in de wervelkolom. Dit veroorzaakt druk op aangrenzende zenuwen die door de neurale snelweg lopen. Meestal komt dit voor in de onderrug en in de nek.
- Hernia: Een schijf is in wezen een gelei donut van kussenachtige vulling tussen de wervels. Soms drukken deze structuren door een scheur in de wervels, wat leidt tot wat artsen een hernia noemen.
- Ischias: Meestal begint dit met een hernia in de onderste wervelkolom. Wanneer een tussenwervelschijf door jarenlang gebruik verslijt, duwt de zachte kern zich uit zijn harde omhulsel. Wanneer een tussenwervelschijf hernieert, kan deze druk uitoefenen op de zenuwen eromheen. Een van die zenuwen is de heupzenuw. Deze zenuw begint in de onderrug en loopt via de heupen, billen, benen en voeten aan beide kanten. Wanneer dit gebeurt, noemen artsen dit ischias.
- Degeneratieve Disc Disease: Dit treedt op wanneer normale veranderingen die plaatsvinden in de schijven van de wervelkolom leiden tot pijn. Wervelschijven zijn flexibele schokdempers in de wervelkolom, die ons in staat stellen te buigen en te draaien. Naarmate we ouder worden, verslijten deze structuren en dat is te zien. Bij iedereen gaan de tussenwervelschijven op den duur kapot, maar niet iedereen voelt daar pijn van. Droge of gebarsten tussenwervelschijven door overmatig gebruik kunnen dit probleem veroorzaken.
- .Spondylose: Ook bekend als osteoartritis, dit is in wezen een soort degeneratieve schijfziekte – of beter gezegd – het wordt veroorzaakt door degeneratieve schijfziekte. Op het meest basale niveau is spondylose eigenlijk gewoon artritis van de wervelkolom en het ontstaat door ouderdomsgerelateerde slijtage.
Contacteer ons
Heeft u een invaliderende aandoening van de wervelkolom die uw dagelijks leven beïnvloedt? Misschien kunt u een van de procedures in het bovenstaande artikel gebruiken. Of nog beter, misschien heeft u genoeg aan een conservatief behandelplan. Om uit te vinden wat het beste voor u is, kunt u contact opnemen met onze praktijk op (973) 538-0900. Het Advanced Spine Center is een multispecialistische zorginstelling met door het bestuur gecertificeerde en in fellowships opgeleide artsen die alleen gebruik maken van de modernste chirurgische behandeling en de modernste behandelingen. Met ons team kunt u er zeker van zijn dat u een zorgplan krijgt dat is afgestemd op uw specifieke behoeften.